Actueel
Waarom Donald Trump regels Vaticaan negeerde en blauw pak droeg bij begrafenis paus
Donald Trump trekt de aandacht op de begrafenis van paus Franciscus – met zijn opvallende blauwe pak
Op 26 april kwamen wereldleiders, religieuze hoogwaardigheidsbekleders en gelovigen van over de hele wereld bijeen in Vaticaanstad om afscheid te nemen van paus Franciscus, die op 21 april 0verleed. Het was een plechtige en historisch beladen gebeurtenis, waarbij symboliek, traditie en respect centraal stonden. Maar één aanwezige viel op, en niet door woorden of daden – maar door zijn kledingkeuze.
Donald Trump, voormalig president van de Verenigde Staten, verscheen op de uitvaart in een felblauw pak met een lichtblauwe das, terwijl vrijwel alle andere hoogwaardigheidsbekleders kozen voor de voorgeschreven donkere rouwkleding. Zijn verschijning leidde tot een stortvloed aan reacties op sociale media, waarbij velen hem beschuldigden van respectloos gedrag. Maar was het een bewuste keuze – of gewoon een misser?
Een zee van zwart – en één opvallende uitzondering
Tijdens officiële katholieke begrafenisplechtigheden, en zeker bij de uitvaart van een paus, zijn de kledingvoorschriften strikt. Volgens bronnen als SkyNews wordt van mannelijke aanwezigen verwacht dat zij een donker pak met een lange zwarte das dragen, vergezeld van een wit overhemd. Op de linker revers mag slechts één accessoire worden gedragen: een onderscheidingsspeld van het Vaticaan.
Melania Trump, die haar 55e verjaardag vierde op de dag van de begrafenis, hield zich wél aan de etiquette. Zij verscheen in een sobere zwarte outfit, passend bij het protocol. Ook andere prominenten, zoals prins William – namens koning Charles III – en voormalig president Joe Biden, verschenen in passende, donkerkleurige kostuums die aansloten bij de verwachting.
Daartegenover stond Donald Trump in een felblauw kostuum met een lichtblauwe das, wat onmiddellijk de aandacht trok van zowel aanwezigen als miljoenen kijkers wereldwijd. De keuze leidde tot verhitte discussies op X (voorheen Twitter), waar men hem beschuldigde van een gebrek aan decorum.
Online reacties: respectloos of strategisch?
Het internet oordeelde snel en hard. Zo schreef de Amerikaanse jurist Ron Filipkowski: “Eén man komt in een blauw pak naar de begrafenis van de paus. Je raadt nooit wie.”
Anderen gingen nog een stap verder: “Donald Trump kon niet eens respect tonen en een zwart pak dragen op de begrafenis van paus Franciscus, zoals de rest van de wereldleiders. Hij moet altijd opvallen en proberen in het middelpunt van de belangstelling te staan.”
Acteur Billy Baldwin haakte aan bij een eerder incident: “Wat is erger? Dat Zelenskyy geen pak droeg in het Witte Huis, of dat Trump in een blauw pak verscheen op de uitvaart van de paus?”
De algemene teneur op sociale media: Trump maakte een heilige ceremonie tot een persoonlijk stijlstatement – en daarmee zou hij voorbij zijn gegaan aan het respect dat een gelegenheid als deze vraagt.
Een herinnering aan eerdere kritiek: de ontmoeting met Zelenskyy
De ophef rond Trumps verschijning werd extra pikant door een eerder voorval in februari 2025, toen de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy het Witte Huis bezocht. Trump, die toen tijdelijk terugkeerde als president, zou Zelenskyy begroet hebben met de opmerking: “Je bent helemaal opgedirkt!”
Zelenskyy droeg toen een zwarte militaire outfit – kenmerkend voor zijn publieke optredens tijdens de 00rlog in Oekraïne. Trumps opmerking werd door velen opgevat als minachtend.
De ironie is dat juist Trump, enkele maanden later, zelf onder vuur kwam te liggen om zijn kleding bij een officiële gelegenheid – dit keer bij de uitvaart van het hoofd van de katholieke kerk.
Symboliek achter kleur: meer dan een stijlkeuze?
Hoewel de meeste critici Trumps blauwe pak zagen als een ongepaste stijlkeuze, zagen sommigen er juist een diepere symboliek in.
Een gebruiker schreef: “Blauw staat voor wedergeboorte, soevereiniteit en autoriteit. Dit was geen gewone begrafenis, maar een moment van symbolische machtsoverdracht.”
Een ander voegde daaraan toe: “Trump had eigenlijk een wit pak moeten dragen om écht indruk te maken.”
Het idee dat Trump bewust koos voor afwijkende kleding als statement – een visueel ‘ik ben anders’ – sluit aan bij zijn publieke imago: onvoorspelbaar, afwijkend, en wars van conventies. In die context is het niet ondenkbaar dat het blauwe pak een bewuste zet was om wederom media-aandacht te genereren.
Een kwestie van religieuze achtergrond?
Een meer genuanceerde verklaring heeft te maken met verschillen in geloofsovertuiging. Trump is geen praktiserend katholiek, maar eerder een niet-confessioneel christen. In sommige geloofsgemeenschappen – zoals bepaalde protestantse stromingen, de anglicaanse kerk of het hindoeïsme – gelden andere gebruiken rondom rouwkleding.
Dat zou kunnen verklaren waarom ook prins William (Anglicaans) en de Indiase president Droupadi Murmu (hindoeïstisch) niet strikt zwart gekleed gingen, maar kozen voor donkere variaties met blauw. Hun keuze werd echter niet zo uitgesproken als die van Trump, wiens felblauwe pak scherp contrasteerde met de sobere omgeving.
Wederom in het middelpunt – toeval of strategie?
Dat Trump erin slaagt om zelfs tijdens een pauselijke uitvaart de aandacht naar zich toe te trekken, past binnen een patroon. Als zakenman en politicus heeft hij altijd begrepen hoe belangrijk beeldvorming is – en hoe krachtige visuele signalen, zoals kleding, bijdragen aan een bepaald imago.
Of het nu ging om zijn beroemde rode stropdas tijdens campagnebijeenkomsten, of om het weigeren van een gezichtsmasker tijdens coronatijden: Trump kiest zelden zonder reden. Zijn verschijning in Vaticaanstad lijkt opnieuw een voorbeeld van hoe hij zich – al dan niet bewust – positioneert als een buitenstaander die zich onderscheidt van het politieke establishment.
Melania’s elegante contrast
Interessant genoeg liet Melania Trump zien dat het ook anders kan. Op haar verjaardag koos ze voor een klassieke zwarte outfit, inclusief sluier, in lijn met het Vaticaanse protocol voor vrouwelijke hoogwaardigheidsbekleders.
Haar verschijning werd online juist geprezen om haar stijl, respect en elegantie. Daarmee vormde ze een opvallend contrast met haar man – en herinnerde ze het publiek eraan dat etiquette bij diplomatieke gelegenheden wél van waarde is.
Conclusie: een blauwe jas met een boodschap?
De begrafenis van paus Franciscus had een sobere, eerbiedige aangelegenheid moeten zijn. Maar door de verschijning van Donald Trump werd het ook een moment van debat over respect, representatie en publieke stijlkeuzes.
Was zijn kledingkeuze ongepast? Volgens velen wel. Maar het valt niet uit te sluiten dat het juist bedoeld was om weer gespreksonderwerp nummer één te zijn.
Eén ding is zeker: waar Trump verschijnt, volgt de media. Zelfs tijdens de laatste eerbetuiging aan een spiritueel wereldleider wist hij opnieuw alle ogen op zich gericht te krijgen.
Rico Verhoeven wint opnieuw tijdens Glory 100, maar kijkers zijn kritisch: “Weer geen spektakel”
Rico Verhoeven blijft ook na Glory 100 de onbetwiste koning van het kickboksen. De 36-jarige wereldkampioen stapte zaterdagavond opnieuw als winnaar uit de ring, ditmaal na een strategisch duel tegen de Russische vechter Artem Vakhitov. Ondanks de winst zijn veel fans kritisch: waar men had gehoopt op vuurwerk, kregen zij vooral tactiek te zien. Op sociale media stromen de reacties binnen: “Weer zo saai,” klinkt het.
De verwachtingen voor Glory 100 waren hooggespannen. Niet alleen omdat het een jubileumeditie van het vechtsportevenement betrof, maar ook omdat Verhoeven al meer dan 4.000 dagen ongeslagen wereldkampioen is in het zwaargewicht. Toch verliep het gevecht minder spectaculair dan gehoopt.
Een schaakspel in plaats van een knock-out
Voorafgaand aan het duel gaf Verhoeven zelf al aan dat het een strategische wedstrijd zou worden. In interviews vergeleek hij het gevecht met een schaakpartij: geen wilde stoten, maar doordachte bewegingen, timing en controle. “Deze man is geen standaard tegenstander. Hij is technisch, ervaren en gevaarlijk,” waarschuwde Rico.
Die verwachting kwam uit. Van een explosieve confrontatie was nauwelijks sprake. De eerste ronde verliep kalm, waarbij beide vechters vooral aftastten. Pas in de tweede ronde kwam er iets van spanning toen Vakhitov indruk maakte met een spinning backfist, een draaiende vuistslag die Verhoeven vol op de buik trof.
De Nederlander wankelde even en leek kort buiten adem, maar wist zich snel te herpakken. Toch kwam er in de daaropvolgende ronden geen moment waarop het publiek op het puntje van de stoel zat.
Het publiek laat zich horen
In de zaal werd het gebrek aan actie duidelijk gevoeld. Het publiek liet meerdere keren luidkeels merken dat het meer spektakel wilde. Kreten als “Actie, actie, actie!” galmden door de arena, vooral tijdens de vierde en vijfde ronde.
Verhoeven probeerde in de derde ronde nog de druk op te voeren, maar het lukte hem niet om Vakhitov echt in de problemen te brengen. De Rus, zelf voormalig kampioen in het lichtzwaargewicht, hield stand en speelde het tactisch slim.
Na vijf ronden wees de jury Verhoeven unaniem aan als winnaar op basis van punten. Daarmee blijft hij wereldkampioen zwaargewicht in Glory, een titel die hij al sinds 2014 verdedigt. Zijn totale dominantie in de sport blijft dus overeind, al was het deze keer niet met een daverend applaus.
Een sportieve boodschap en excuses van Rico
Wat opviel na afloop, was de manier waarop Verhoeven het publiek toesprak. In een zeldzaam eerlijke toespraak bood hij zijn excuses aan voor het gebrek aan spektakel. “Sorry jongens, dit werd niet het vuurwerk waar jullie op hoopten. Maar deze man is zó gevaarlijk, je kunt geen risico’s nemen,” sprak hij, verwijzend naar Vakhitov.
Het komt niet vaak voor dat een vechter zijn supporters publiekelijk aanspreekt op deze manier, zeker niet na een overwinning. Verhoeven toonde zich daarmee niet alleen een kampioen in de ring, maar ook een sportman met gevoel voor zijn publiek.
Na zijn woorden over het gevecht vroeg hij ook nog om een moment van stilte voor Gaza, wat hem bij sommigen op lof en bij anderen op discussie kwam te staan. Toch bleef het respectvol en ingetogen, en werd zijn verzoek door het publiek ingewilligd.
Kritiek op social media: “Kampioen, maar geen entertainer meer”
Op sociale media is de kritiek op Verhoevens optreden niet mals. Vooral fans die rekenden op een gevecht met meer flair, uiten hun teleurstelling. “Het voelt alsof ik naar een herhaling kijk van zijn vorige partijen,” schrijft een gebruiker. Een ander stelt: “Rico is een machine, maar de vonk is eraf.”
Sommige volgers vergelijken de wedstrijd met eerdere, meer dynamische partijen uit zijn carrière, waarin Verhoeven wel wist te verrassen met krachtige combinaties en beslissende knock-outs. Sinds enkele jaren lijkt hij echter steeds vaker te kiezen voor controle en puntenwinst.
Toch zijn er ook fans die begrip tonen voor zijn strategie. “Je blijft geen kampioen als je domme risico’s neemt,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). “Hij blijft tactisch een meester, al is het soms lastig om naar te kijken.”
Vakhitov: waardige tegenstander
Hoewel Artem Vakhitov uiteindelijk verloor op punten, krijgt hij veel lof voor zijn optreden. De Rus, voormalig Glory-kampioen in een lagere gewichtsklasse, liet zien dat hij technisch goed onderlegd is en over een sterke verdediging beschikt. Zijn spinning backfist was een van de weinige hoogtepunten van het gevecht, en leverde hem zelfs tijdelijk het initiatief op.
Voor Vakhitov was het zijn debuut in het zwaargewicht bij Glory. Hij maakte het Verhoeven moeilijker dan velen vooraf hadden verwacht, en zal waarschijnlijk terugkeren in toekomstige line-ups.
Kampioen sinds 2014: indrukwekkende reeks
Ondanks de kritiek blijft Rico Verhoeven een klasse apart. Hij is al meer dan 4.000 dagen onafgebroken wereldkampioen, iets wat in het moderne kickboksen nauwelijks voorkomt. Zijn laatste verlies dateert van vóór zijn Glory-periode, en sindsdien versloeg hij grote namen zoals Badr Hari, Jamal Ben Saddik en Benjamin Adegbuyi.
Met zijn overwinning op Vakhitov zet hij zijn reeks voort, al groeit de roep om een nieuwe, spannende uitdager. Glory zal ongetwijfeld nadenken over hoe toekomstige partijen weer meer spektakel kunnen bieden zonder de sportieve integriteit te verliezen.
Wat nu voor Rico Verhoeven?
Verhoeven zelf liet na afloop weten eerst rust te willen nemen. “Ik heb me maandenlang voorbereid op deze partij. Nu is het tijd om weer even bij familie te zijn en het hoofd leeg te maken,” aldus de kampioen.
Over een volgende tegenstander is nog niets bekendgemaakt, maar fans hopen dat Glory in 2025 met een nieuwe uitdager komt die Verhoeven echt tot het uiterste kan dwingen. Namen als Antonio Plazibat of een mogelijke rematch met Badr Hari worden al voorzichtig genoemd.