Actueel
Ruzie op straat in Groningen loopt uit de hand – omstander grijpt in: “Hé, doe eens even normaal!”
ruzie loopt volledig uit de hand
Iedere relatie kent z’n ups en downs. Dat is gewoon de realiteit. Als je samenleeft of veel tijd doorbrengt met iemand, bots je nou eenmaal weleens. Een felle discussie, een ruzietje, of zelfs een flinke woordenwisseling hoort erbij. Maar… er is één keiharde grens die je nóóit mag overschrijden. En dat is fysiek worden. Handen thuis houden, altijd.
En juist dat ging gruwelijk mis in een situatie die nu keihard viraal gaat op sociale media.
Openbare ruzie loopt volledig uit de hand
Wat begon als een verhitte discussie tussen een stel op straat, escaleerde razendsnel tot iets veel ernstigers. Ooggetuigen zagen hoe een man – zichtbaar geagiteerd – tegenover zijn vriendin stond te schreeuwen. Hij kon zijn woede nauwelijks verbergen. Zijn lichaamstaal zei eigenlijk al genoeg: opgetrokken schouders, woeste blikken, zenuwachtige handgebaren. De sfeer was om te snijden.
Zij probeerde nog rustig te blijven. Je ziet haar kalm praten, met open handen, niet schreeuwen. Maar hij wilde daar niks van weten. Hij liet haar amper uitpraten, stond bovenop haar en begon haar op een bepaald moment gewoon vast te pakken. Niet zachtjes, niet liefdevol. Nee, hij duwde haar hardhandig. En toen was de maat vol.
Van woorden naar daden – en dat is de grens
Wat deze man blijkbaar vergat, is dat hij niet alleen was. W
ant ja, dit gebeurde gewoon op straat, met mensen erbij. En in een tijd waarin bijna iedereen een telefoon op zak heeft, werd het hele incident vastgelegd op camera.
Op het moment dat hij haar vastgreep en begon te duwen, zie je alles veranderen. De sfeer slaat om. Omstanders kijken geschrokken toe. Maar één iemand bleef niet toekijken. En dat is precies wat dit verhaal zo bijzonder maakt.
“Hé gast, dat doe je dus niet hè!”
Een omstander – wiens naam onbekend is, maar die op TikTok inmiddels wordt bestempeld als “de echte held van de dag” – besloot in te grijpen. Hij liep er recht op af, zonder te aarzelen. “Hé gast, dat doe je dus niet hè!” hoor je hem zeggen, luid en duidelijk. Zijn houding is vastberaden, maar niet agressief. Hij confronteert de man op een manier die meteen effect heeft.
En jawel: je ziet de agressor schrikken. Ineens is hij niet meer zo zelfverzekerd. Zijn borst zakt in, zijn ogen flitsen nerveus heen en weer. Hij probeert zich eruit te lullen, maar het kwaad is al geschied. Het moment is vastgelegd. De camera draait.
Viraal filmpje maakt diepe indruk
De video is inmiddels tienduizenden keren gedeeld op TikTok, Instagram en Facebook. En dat is niet voor niks. Het filmpje raakt een gevoelige snaar. Want hoe vaak zien we niet dat mensen wél iets zien gebeuren, maar niks doen? Hoe vaak hoor je achteraf: “Ja, ik zag het wel, maar ik wist niet wat ik moest doen…”?
In dit geval gebeurde het tegenovergestelde. Iemand greep wél in. En dat maakte het verschil. De vrouw – zichtbaar geschrokken, maar gelukkig niet gewond – werd opgevangen door andere omstanders. Sommigen boden een arm, anderen gewoon een luisterend oor. Maar het belangrijkste was: ze stond er niet alleen voor.
Relatieconflict of mishandeling?
Veel mensen reageren onder het filmpje met vergelijkbare woorden: “Dit is geen ruzie meer, dit is mishandeling.” En dat klopt. Ruzie maken kan, moet zelfs af en toe. Het is gezond om je mening te uiten, om frustraties te delen, om eens lekker tegen elkaar te roepen. Maar als je je partner moet vastgrijpen of duwen om je punt te maken? Dan zit je niet meer in een discussie. Dan ben je fout bezig. Keihard.
Fysiek worden in een relatie is altijd onacceptabel. Er is géén excuus. Geen “maar zij begon”, geen “ik had een slechte dag”, geen “ik verloor mezelf even”. Nee. Je handen thuis houden is de basis. Punt uit.
Wat kunnen we hiervan leren?
Dit incident zegt veel over de tijd waarin we leven. Aan de ene kant is het heftig om te zien dat dit soort dingen gebeuren. Dat een man op straat zijn vriendin duwt, voor het oog van de wereld. Maar aan de andere kant laat het ook zien hoe belangrijk het is dat we met z’n allen alert blijven. Dat we durven in te grijpen.
Want stel je voor dat die ene omstander níet had ingegrepen. Wat was er dan gebeurd? Was het geëscaleerd? Was zij nog meer gewond geraakt? We zullen het gelukkig nooit weten. Maar het feit dat hij opstond, dat hij iets deed – dat verdient alle lof.
Technologie legt alles bloot
In het verleden zouden dit soort situaties gewoon ongezien voorbij zijn gegaan. Een koppel maakt ruzie op straat, mensen kijken weg, niemand weet wat er precies gebeurde. Maar nu, in een tijd van smartphones en sociale media, blijft niets verborgen. En dat is maar goed ook.
Want deze beelden zorgen voor bewustwording. Voor discussie. Voor verandering.
Ja, het is confronterend om te zien. Maar het is ook noodzakelijk. Want hoe meer we dit soort gedrag zichtbaar maken, hoe kleiner de kans dat iemand ermee wegkomt. En hoe groter de kans dat slachtoffers geholpen worden.
Wat als jij iets ziet gebeuren?
Stel, je ziet op straat een koppel ruzie maken. Het wordt heftig. Je voelt aan alles: dit zit niet goed. Wat doe je dan?
👉 Bel 112 als je
denkt dat iemand in gevaar is.
👉 Spreek iemand aan – als dat veilig is.
👉 Vraag omstanders om hulp.
👉 Film alleen als dat echt nodig is en je bewijs moet
verzamelen.
Je hoeft geen superheld te zijn. Maar niets doen is ook geen optie.
Geen privézaak meer
Sommige mensen reageren onder de video met: “Dit is toch privé?” Of: “Misschien was het maar één keer.” Maar dat is precies waar het fout gaat. Fysiek geweld is nooit een privézaak. Zodra iemand wordt gekwetst – lichamelijk of emotioneel – is het een maatschappelijk probleem. En dan mag, nee móét, daar iets van gezegd worden.
Laat je stem horen
De discussie is losgebarsten. Wat vind jij? Heeft de omstander goed gehandeld? Of vind je dat we dit soort dingen niet op straat – laat staan online – moeten uitvechten?
Laat je mening horen op onze Facebookpagina. Reageer onder de video, deel je verhaal, of laat anderen weten wat jij zou doen in zo’n situatie. Want alleen samen kunnen we ervoor zorgen dat dit soort gedrag niet genormaliseerd wordt.
Conclusie:
Ruzie hoort erbij in relaties, maar geweld niet. En als iemand de
grens overschrijdt, dan moet dat benoemd worden. De held van dit
verhaal? Dat is de man die wél opstond. Die wél wat zei. En die
daarmee een voorbeeld stelt voor ons allemaal. 🧡
Bekijk de beelden hieronder en discussieer
mee.
Samen staan we sterker – ook tegen geweld.
Contant geld in huis bewaren is de afgelopen jaren weer onderwerp van gesprek geworden. Waar digitaal betalen lange tijd vanzelfsprekend was, zorgen recente pinstoringen, cyberincidenten en zorgen over digitale kwetsbaarheid ervoor dat steeds meer mensen nadenken over een financiële back-up in contanten. Tegelijkertijd blijft het grootste deel van ons betalingsverkeer digitaal verlopen en lijkt cash voor velen iets van vroeger. Juist dat spanningsveld roept vragen op: hoeveel contant geld mag je eigenlijk thuis bewaren, wat zijn de risico’s en waar moet je rekening mee houden?
Waarom contant geld weer aandacht krijgt
De aanleiding is helder. In de afgelopen jaren hebben meerdere landelijke pinstoringen laten zien hoe afhankelijk we zijn geworden van digitale systemen. Supermarkten waar niet afgerekend kan worden, tankstations die tijdelijk sluiten en betaalautomaten die uitvallen: het zijn situaties die veel mensen aan het denken zetten. Contant geld wordt daardoor weer gezien als een vangnet, iets wat zekerheid biedt als digitale betalingen even niet werken.
Daarnaast speelt ook een breder gevoel van onzekerheid mee. Cyberdreiging, geopolitieke spanningen en zorgen over de stabiliteit van systemen maken dat mensen zich willen voorbereiden op uitzonderlijke situaties. Cash voelt tastbaar en betrouwbaar, omdat het niet afhankelijk is van elektriciteit, netwerken of software.
Is er een wettelijk maximum voor cash thuis?
Een van de meest gestelde vragen is of er een maximum bestaat voor hoeveel contant geld je thuis mag bewaren. Het korte antwoord: nee. In Nederland is er geen wet die bepaalt dat je maar een bepaald bedrag in huis mag hebben. Juridisch gezien mag je elk bedrag aan contanten thuis bewaren, zolang het geld op legale wijze is verkregen.
De verwarring ontstaat vaak door fiscale regels. Die gaan niet over wat je mág bezitten, maar over hoe vermogen wordt belast. Contant geld valt namelijk onder je vermogen en moet worden opgegeven bij de belastingaangifte als je boven bepaalde vrijstellingen uitkomt.
Hoe zit het fiscaal precies?
De Belastingdienst beschouwt contant geld als onderdeel van box 3, samen met spaargeld en beleggingen. Er geldt een aparte vrijstelling voor contanten. Voor 2025 ligt die vrijstelling op 661 euro voor alleenstaanden en 1322 euro voor fiscale partners samen. Bedragen boven deze grens tellen mee als vermogen.
Dat betekent overigens niet automatisch dat je belasting betaalt. Of je daadwerkelijk box 3-belasting verschuldigd bent, hangt af van je totale vermogen en de algemene vrijstelling. Pas als je boven die algemene drempel uitkomt, wordt er belasting geheven over een fictief rendement.
Vanaf 2025 rekent de Belastingdienst voor banktegoeden en contant geld met een fictief rendement van 1,44 procent. Over dat veronderstelde rendement betaal je 36 procent belasting. Het gaat dus niet om belasting over het volledige cashbedrag, maar over een theoretische opbrengst.
Hoeveel kun je eigenlijk pinnen?
Wie contant geld wil aanhouden, moet het natuurlijk eerst opnemen. Ook daar gelden regels. Banken hanteren opname- en daglimieten die per bank en per klant kunnen verschillen. Die limieten zijn bedoeld om fraude, diefstal en witwaspraktijken tegen te gaan.
Standaardlimieten liggen vaak rond enkele honderden euro’s per dag, maar kunnen tijdelijk worden verhoogd als je dat aanvraagt. Bij grotere bedragen is het verstandig om vooraf contact op te nemen met de bank. Zo voorkom je dat opnames worden geweigerd of dat er later vragen ontstaan.
Waarom grote cashopnames aandacht trekken
Grote of frequente contante transacties vallen op. Banken zijn verplicht om ongebruikelijke transacties te monitoren in het kader van anti-witwaswetgeving. Dat betekent niet dat je iets fout doet, maar wel dat je mogelijk vragen krijgt over de herkomst of het doel van het geld.
Wie contant geld opneemt voor een duidelijk doel en dit kan uitleggen, heeft doorgaans niets te vrezen. Bonnetjes bewaren en overzicht houden helpt. Onverklaarbare patronen of chaotisch cashverkeer kan juist extra aandacht opleveren.
De risico’s van geld in huis
Contant geld thuis bewaren klinkt veilig, maar brengt duidelijke risico’s met zich mee. Inbraak is de meest voor de hand liggende. Contant geld is niet traceerbaar en bij diefstal vrijwel altijd definitief verdwenen. Ook brand of waterschade kan ervoor zorgen dat het geld verloren gaat.
Daar komt bij dat inboedelverzekeringen contant geld vaak maar beperkt vergoeden. Veel polissen keren maximaal 250 tot 500 euro uit bij verlies of diefstal van cash. Grotere bedragen zijn meestal niet verzekerd, tenzij daar expliciete afspraken over zijn gemaakt.
Een kluis kan het risico verminderen, maar biedt geen volledige garantie. Verzekeraars stellen vaak eisen aan het type kluis, de verankering en de locatie. Bovendien verandert een kluis niets aan fiscale verplichtingen.
Waarom mensen toch een noodbuffer willen
Ondanks de risico’s kiezen veel mensen toch voor een beperkte hoeveelheid contant geld in huis. De belangrijkste reden is praktische zekerheid. Bij storingen of calamiteiten kun je met cash nog steeds essentiële aankopen doen, zoals boodschappen of brandstof.
Adviesorganen benadrukken al langer dat een bescheiden noodvoorraad verstandig kan zijn. Het gaat daarbij niet om grote bedragen, maar om genoeg geld om enkele dagen te overbruggen. Hoeveel dat is, verschilt per huishouden en leefstijl.
Veelgemaakte misverstanden
Een veelgehoorde gedachte is dat “meer beter is”. In de praktijk geldt vaak het tegenovergestelde. Hoe meer contant geld je bewaart, hoe groter het risico en hoe minder het bijdraagt aan extra veiligheid. Een paar dagen aan basisuitgaven is meestal voldoende.
Ook vergeten mensen soms dat contant geld geen rendement oplevert en bij inflatie zelfs aan waarde verliest. Het is dus geen spaarvorm, maar een noodvoorziening.
Praktische tips voor wie cash bewaart
Wie besluit contant geld in huis te houden, doet er goed aan dit zorgvuldig te doen. Bewaar het op een discrete plek, deel de informatie met zo min mogelijk mensen en leg het niet samen met belangrijke documenten zoals paspoorten. Houd daarnaast administratief bij wanneer en waarom het geld is opgenomen.
Fiscaal gezien is transparantie belangrijk. Geef het bedrag op als het boven de vrijstelling uitkomt. Verzwijgen levert meer risico dan voordeel op.
De nuchtere middenweg
Contant geld is geen wondermiddel en ook geen overblijfsel uit een ver verleden. Het is een hulpmiddel voor uitzonderlijke situaties. Juridisch mag het, fiscaal zijn er duidelijke spelregels en praktisch zijn er risico’s die niet genegeerd mogen worden.
Wie kiest voor een bescheiden, goed opgeborgen noodbuffer en zich houdt aan de regels, combineert rust met realisme. Uiteindelijk draait het niet om de vraag of contant geld goed of slecht is, maar om wat past bij jouw situatie en gevoel van zekerheid.