Actueel
Ria Valk getroffen door kanker: ‘Zo lang heb ik nog te leven’
Ria Valk openhartig over teruggekeerde kanker: “Ik kon het bijna niet geloven”
Zangeres en televisiepersoonlijkheid Ria Valk (82) heeft opnieuw een zware persoonlijke klap te verwerken gekregen. De goedlachse artieste, bekend van hits als Rockin’ Billy en haar rol in Zeg ‘ns Aaa, is opnieuw getroffen door k*nker. In een aangrijpend interview met De Telegraaf vertelt ze openhartig over de diagnose, haar gevoelens en de hoop die haar ondanks alles op de been houdt.
Het begin van een nieuwe schok
In januari 2025 begon Ria zich zorgen te maken. Ze voelde een knobbeltje onder haar arm, een plek die haar meteen herinnerde aan eerdere gevechten met borstk*nker. “Ik kon het nauwelijks geloven,” zegt ze. “Alles was toch weggehaald? Alles zou toch weg zijn?” Haar verwarring veranderde al snel in angst.
Ze onderging meerdere onderzoeken. In eerste instantie werd er niets gevonden, wat haar hoop gaf. Maar die hoop sloeg snel om in schrik: bij een later onderzoek bleek het knobbeltje inderdaad kwaadaardig. Het was terug. De k*nker die ze dacht te hebben overwonnen, had zich opnieuw in haar lichaam genesteld.
Eerdere gevechten met k*nker
De diagnose kwam niet uit het niets. Ria Valk heeft al meerdere keren tegen k*nker gevochten. In het verleden werd ze behandeld voor zowel huidk*nker als borstk*nker. Haar eerdere behandelingen, inclusief een borstamputatie, waren zwaar maar succesvol. Ze dacht voorgoed klaar te zijn met het z!ekenhuis en behandelingen. Die gedachte gaf haar jarenlang rust.
“Ik was opgelucht, ik had het overleefd. Ik dacht: dit hoofdstuk is dicht,” zegt ze nu. “Maar dat bleek niet zo te zijn.”
Operatie en reconstructie
Op 31 januari van dit jaar onderging Ria opnieuw een operatie. Het knobbeltje werd verwijderd en tegelijkertijd kreeg ze een reconstructie van haar borst met haar eigen vetweefsel. “Ze hebben dat fantastisch gedaan,” vertelt ze met bewondering over de chirurgen. “Echt vakwerk. Ik keek in de spiegel en dacht: dit valt alles mee.”
De fysieke operatie verliep zonder complicaties, maar geestelijk is het zwaar. De wetenschap dat de k*nker is teruggekeerd, blijft knagen. “Je denkt: komt het nu weer terug? Is het nu echt weg? Of ben ik volgend jaar weer aan de beurt?” Die onzekerheid is voor haar misschien nog wel het moeilijkst.
Dagelijkse bestralingen
De operatie was slechts het begin van een nieuw behandeltraject. Sindsdien ondergaat Ria dagelijkse bestralingen. “Elke dag, van maandag tot en met vrijdag. Het is best intensief, vooral op mijn leeftijd.”
Ze beschrijft het proces als technisch en klinisch. “Je ligt daar, heel stil, in een koude kamer. Alles is nauwkeurig afgesteld. Je voelt niks, maar je weet wat er gebeurt. Het is raar. Je ligt daar, alsof het al écht gebeurt.”
Toch blijft Ria kalm en nuchter, zoals we haar kennen. “Ik tel af. Nog een paar weken, dan heb ik dit ook weer gehad.”
Positiviteit als wapen
Ondanks de zware behandelingen blijft Ria optimistisch. “Ik ben iemand die altijd blijft lachen. Zelfs op mijn slechtste dagen probeer ik een grapje te maken. Dat helpt. Ik ben geen piekeraar, al moet ik zeggen dat dit me wel heeft aangegrepen.”
Ze krijgt veel steun uit haar omgeving. Fans sturen lieve berichten en kaarten, en bekenden steken haar een hart onder de riem. “Die warmte voel ik. Dat doet me heel veel.”
De zangeres benadrukt ook dat ze zich gezegend voelt met haar medische team. “Ze leggen alles goed uit, ik voel me in goede handen. En dat is zó belangrijk als je z!ek bent.”
Terug naar het gewone leven?
Hoewel de behandelingen intensief zijn, kijkt Ria uit naar de tijd erna. Ze hoopt op een periode zonder z!ekenhuisafspraken. “Ik wil gewoon weer kunnen genieten. Een wandeling maken, zingen, lachen met vrienden. Kleine dingen, maar o zo waardevol.”
Of ze ooit nog zal optreden? Ze twijfelt. “Ik mis het podium soms wel. Maar ik weet ook dat ik niet meer de jongste ben. Alles op z’n tijd.” Toch sluit ze niets uit: “Wie weet, als ik me straks weer goed voel… een klein optreden? Dat zou ik prachtig vinden.”
Openheid over z!ekte
Ria vindt het belangrijk om open te zijn over haar gezondheid. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor anderen die in hetzelfde schuitje zitten. “K*nker blijft een taboe voor veel mensen. Maar het is iets waar zóveel mensen mee te maken krijgen. Als ik met mijn verhaal ook maar één iemand kan helpen of geruststellen, dan is het het waard.”
Ze merkt dat mensen soms bang zijn om haar te vragen hoe het gaat. “Maar ik vind het juist fijn als mensen geïnteresseerd zijn. Het helpt om erover te praten. Ik hoef geen medelijden, maar een beetje begrip en warmte — dat is goud waard.”
Veel liefde van haar fans
Op social media stromen de steunbetuigingen binnen. Duizenden fans spreken hun waardering uit voor Ria’s openheid en moed. Op Instagram en Facebook verschijnen hartjes, zonnetjes en lieve woorden.
Een fan schrijft: “Wat ben jij een krachtvrouw. Je bent voor velen een voorbeeld.” Een ander: “Mijn moeder danste op jouw muziek, en nu bid ik voor jouw herstel. Sterkte, lieve Ria.”
Ook collega’s uit de showbizzwereld laten van zich horen. “Ria is een icoon. Niet alleen als artiest, maar als mens. Ze verdient alle steun van de wereld,” aldus een bekende zangeres.
Wat we kunnen doen
Ria’s verhaal raakt veel mensen. Niet alleen omdat ze bekend is, maar omdat ze laat zien hoe het is om met z!ekte te leven en toch positief te blijven. Haar strijd herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om goed voor onszelf en elkaar te zorgen.
Een klein gebaar kan al veel betekenen. Een kaartje, een berichtje, of simpelweg een warm woord kan iemands dag maken. Laten we Ria – en anderen in soortgelijke situaties – laten voelen dat ze niet alleen zijn.
Tot slot
Ria Valk is een vrouw met een indrukwekkende carrière en een groot hart. Ze heeft de harten van generaties veroverd met haar muziek, haar acteerwerk en haar sprankelende persoonlijkheid. Nu ze een nieuwe strijd moet leveren, verdient ze ons respect en onze steun meer dan ooit.
💛 Wil je Ria een hart onder de riem steken? Laat dan een lieve boodschap voor haar achter op social media of stuur haar een kaartje. Elke vorm van steun telt.
🙏 Wij wensen Ria ontzettend veel kracht, moed en vooral herstel toe. En hopelijk kan ze snel weer doen waar ze zo van houdt: genieten van het leven.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
