Actueel
Ria Valk getroffen door kanker: ‘Zo lang heb ik nog te leven’
Ria Valk openhartig over teruggekeerde kanker: “Ik kon het bijna niet geloven”
Zangeres en televisiepersoonlijkheid Ria Valk (82) heeft opnieuw een zware persoonlijke klap te verwerken gekregen. De goedlachse artieste, bekend van hits als Rockin’ Billy en haar rol in Zeg ‘ns Aaa, is opnieuw getroffen door k*nker. In een aangrijpend interview met De Telegraaf vertelt ze openhartig over de diagnose, haar gevoelens en de hoop die haar ondanks alles op de been houdt.
Het begin van een nieuwe schok
In januari 2025 begon Ria zich zorgen te maken. Ze voelde een knobbeltje onder haar arm, een plek die haar meteen herinnerde aan eerdere gevechten met borstk*nker. “Ik kon het nauwelijks geloven,” zegt ze. “Alles was toch weggehaald? Alles zou toch weg zijn?” Haar verwarring veranderde al snel in angst.
Ze onderging meerdere onderzoeken. In eerste instantie werd er niets gevonden, wat haar hoop gaf. Maar die hoop sloeg snel om in schrik: bij een later onderzoek bleek het knobbeltje inderdaad kwaadaardig. Het was terug. De k*nker die ze dacht te hebben overwonnen, had zich opnieuw in haar lichaam genesteld.
Eerdere gevechten met k*nker
De diagnose kwam niet uit het niets. Ria Valk heeft al meerdere keren tegen k*nker gevochten. In het verleden werd ze behandeld voor zowel huidk*nker als borstk*nker. Haar eerdere behandelingen, inclusief een borstamputatie, waren zwaar maar succesvol. Ze dacht voorgoed klaar te zijn met het z!ekenhuis en behandelingen. Die gedachte gaf haar jarenlang rust.
“Ik was opgelucht, ik had het overleefd. Ik dacht: dit hoofdstuk is dicht,” zegt ze nu. “Maar dat bleek niet zo te zijn.”
Operatie en reconstructie
Op 31 januari van dit jaar onderging Ria opnieuw een operatie. Het knobbeltje werd verwijderd en tegelijkertijd kreeg ze een reconstructie van haar borst met haar eigen vetweefsel. “Ze hebben dat fantastisch gedaan,” vertelt ze met bewondering over de chirurgen. “Echt vakwerk. Ik keek in de spiegel en dacht: dit valt alles mee.”
De fysieke operatie verliep zonder complicaties, maar geestelijk is het zwaar. De wetenschap dat de k*nker is teruggekeerd, blijft knagen. “Je denkt: komt het nu weer terug? Is het nu echt weg? Of ben ik volgend jaar weer aan de beurt?” Die onzekerheid is voor haar misschien nog wel het moeilijkst.
Dagelijkse bestralingen
De operatie was slechts het begin van een nieuw behandeltraject. Sindsdien ondergaat Ria dagelijkse bestralingen. “Elke dag, van maandag tot en met vrijdag. Het is best intensief, vooral op mijn leeftijd.”
Ze beschrijft het proces als technisch en klinisch. “Je ligt daar, heel stil, in een koude kamer. Alles is nauwkeurig afgesteld. Je voelt niks, maar je weet wat er gebeurt. Het is raar. Je ligt daar, alsof het al écht gebeurt.”
Toch blijft Ria kalm en nuchter, zoals we haar kennen. “Ik tel af. Nog een paar weken, dan heb ik dit ook weer gehad.”
Positiviteit als wapen
Ondanks de zware behandelingen blijft Ria optimistisch. “Ik ben iemand die altijd blijft lachen. Zelfs op mijn slechtste dagen probeer ik een grapje te maken. Dat helpt. Ik ben geen piekeraar, al moet ik zeggen dat dit me wel heeft aangegrepen.”
Ze krijgt veel steun uit haar omgeving. Fans sturen lieve berichten en kaarten, en bekenden steken haar een hart onder de riem. “Die warmte voel ik. Dat doet me heel veel.”
De zangeres benadrukt ook dat ze zich gezegend voelt met haar medische team. “Ze leggen alles goed uit, ik voel me in goede handen. En dat is zó belangrijk als je z!ek bent.”
Terug naar het gewone leven?
Hoewel de behandelingen intensief zijn, kijkt Ria uit naar de tijd erna. Ze hoopt op een periode zonder z!ekenhuisafspraken. “Ik wil gewoon weer kunnen genieten. Een wandeling maken, zingen, lachen met vrienden. Kleine dingen, maar o zo waardevol.”
Of ze ooit nog zal optreden? Ze twijfelt. “Ik mis het podium soms wel. Maar ik weet ook dat ik niet meer de jongste ben. Alles op z’n tijd.” Toch sluit ze niets uit: “Wie weet, als ik me straks weer goed voel… een klein optreden? Dat zou ik prachtig vinden.”
Openheid over z!ekte
Ria vindt het belangrijk om open te zijn over haar gezondheid. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor anderen die in hetzelfde schuitje zitten. “K*nker blijft een taboe voor veel mensen. Maar het is iets waar zóveel mensen mee te maken krijgen. Als ik met mijn verhaal ook maar één iemand kan helpen of geruststellen, dan is het het waard.”
Ze merkt dat mensen soms bang zijn om haar te vragen hoe het gaat. “Maar ik vind het juist fijn als mensen geïnteresseerd zijn. Het helpt om erover te praten. Ik hoef geen medelijden, maar een beetje begrip en warmte — dat is goud waard.”
Veel liefde van haar fans
Op social media stromen de steunbetuigingen binnen. Duizenden fans spreken hun waardering uit voor Ria’s openheid en moed. Op Instagram en Facebook verschijnen hartjes, zonnetjes en lieve woorden.
Een fan schrijft: “Wat ben jij een krachtvrouw. Je bent voor velen een voorbeeld.” Een ander: “Mijn moeder danste op jouw muziek, en nu bid ik voor jouw herstel. Sterkte, lieve Ria.”
Ook collega’s uit de showbizzwereld laten van zich horen. “Ria is een icoon. Niet alleen als artiest, maar als mens. Ze verdient alle steun van de wereld,” aldus een bekende zangeres.
Wat we kunnen doen
Ria’s verhaal raakt veel mensen. Niet alleen omdat ze bekend is, maar omdat ze laat zien hoe het is om met z!ekte te leven en toch positief te blijven. Haar strijd herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om goed voor onszelf en elkaar te zorgen.
Een klein gebaar kan al veel betekenen. Een kaartje, een berichtje, of simpelweg een warm woord kan iemands dag maken. Laten we Ria – en anderen in soortgelijke situaties – laten voelen dat ze niet alleen zijn.
Tot slot
Ria Valk is een vrouw met een indrukwekkende carrière en een groot hart. Ze heeft de harten van generaties veroverd met haar muziek, haar acteerwerk en haar sprankelende persoonlijkheid. Nu ze een nieuwe strijd moet leveren, verdient ze ons respect en onze steun meer dan ooit.
💛 Wil je Ria een hart onder de riem steken? Laat dan een lieve boodschap voor haar achter op social media of stuur haar een kaartje. Elke vorm van steun telt.
🙏 Wij wensen Ria ontzettend veel kracht, moed en vooral herstel toe. En hopelijk kan ze snel weer doen waar ze zo van houdt: genieten van het leven.
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.