Actueel
Hélène Hendriks laat enorme bom vallen over dochter Linda de Mol: “Toekomst van miljoenenjacht”
Wordt Noa Vahle de opvolger van Linda de Mol bij Miljoenenjacht? ‘Dat gaat uiteindelijk gewoon gebeuren’
Tijdens een luchtig studiogesprek in het populaire programma De Oranjezondag liet Hélène Hendriks plotseling een opmerking vallen die meer losmaakte dan op het eerste gezicht leek. Voor het oog van een breed kijkerspubliek voorspelde ze dat Noa Vahle op termijn het stokje zal overnemen van haar moeder Linda de Mol bij Postcode Loterij Miljoenenjacht. De reactie van Noa zelf was ontwapenend, maar de discussie is inmiddels volop op gang.
Is de jonge presentatrice in de dop daadwerkelijk de aangewezen opvolger van één van de meest iconische gezichten uit de Nederlandse televisiegeschiedenis? En belangrijker nog: wil ze dat zelf eigenlijk wel?
Van ‘dochter van’ naar eigen mediapersoonlijkheid
Noa Vahle (24) staat de laatste jaren steeds vaker in de spotlights. Waar ze eerder vooral bekend stond als ‘de dochter van’, weet ze zich inmiddels zelfstandig een plek te verwerven binnen het medialandschap. Zo is ze regelmatig te zien in sportprogramma’s en schuift ze met toenemende regelmaat aan bij talkshows als Vandaag Inside en De Oranjezondag.
Haar stijl is no-nonsense, op sneakers, met een ontspannen uitstraling en een frisse energie. Het contrast met haar moeder Linda de Mol – bekend om haar glamour, zorgvuldig gekozen woorden en perfect geregisseerde shows – is duidelijk. Noa bewandelt haar eigen pad en lijkt zich comfortabel te voelen in een rol buiten het glittersegment.
De voorspelling van Hélène Hendriks in De Oranjezondag
Tijdens een
uitzending van De
Oranjezondag, waarin Linda de Mol op tv te zien was in
Miljoenenjacht, kwam de
discussie vanzelf op gang. Terwijl het studiopanel de koffershow
bekeek, richtte Hélène Hendriks zich tot Noa met een directe
vraag:
“Wanneer ga jij dat
eigenlijk doen?”
Noa reageerde met een
spontane lach en gaf een oprechte reactie:
“Nee, op van die hoge
hakken die showtrap af, dat zie ik mezelf niet heel snel
doen.”
Het antwoord leek het
onderwerp af te ronden, maar Hendriks bleef
aandringen:
“Ja, maar uiteindelijk
gaat het wel gebeuren, toch?”
Waarop Noa stellig antwoordde:
“Nee, absoluut
niet.”
Het publiek lachte mee, maar onder de vrolijke toon school een serieuzere onderlaag. De opmerking van Hendriks was namelijk geen los idee – het weerspiegelt een veel bredere verwachting: de suggestie dat Noa ooit de ‘televisiedynastie De Mol’ zal voortzetten.
Een erfenis op de beeldbuis: logica of last?
Linda de Mol is al decennialang een boegbeeld van de Nederlandse televisie. Met klassiekers als Love Letters, Ik Hou Van Holland en natuurlijk Miljoenenjacht wist zij kijkcijfers te domineren en werd ze een symbool van stijlvolle tv-entertainment. Het idee dat haar dochter dit erfgoed op een dag zou voortzetten, voelt voor veel kijkers als een logische stap.
Maar is het voor Noa net zo vanzelfsprekend?
De jonge mediavrouw lijkt juist bewust níét te kiezen voor de grote zaterdagavondshows en het gescripte entertainment waar haar moeder zo in uitblinkt. Ze kiest voor journalistieke context, sportanalyses, inhoudelijke gesprekken en vooral: ruimte voor eigenheid. Het idee dat zij in de glitterhakken van haar moeder stapt, lijkt voor haar eerder een stap terug dan een promotie.
Social media ontploft: opvolging of opdringerig?
Na de uitzending
volgden al snel reacties op social media. Sommige fans vonden het
idee juist mooi:
“Hoe bijzonder zou het
zijn als Noa Miljoenenjacht overneemt en zo de traditie
voortzet?”
Anderen waren kritischer:
“Laat haar haar eigen weg
gaan. Niet alles hoeft familie-opvolging te zijn.”
De meningen zijn duidelijk verdeeld. Wat wel opvalt, is dat de naam Noa Vahle steeds vaker valt in discussies over de toekomst van de Nederlandse televisie. En hoewel ze tot nu toe alle hints behendig afwimpelt, groeit het idee van een stille opvolging.
De druk van bekend bloed
Dat Noa Vahle met een bekende achternaam is geboren, helpt haar ongetwijfeld om deuren te openen. Tegelijk brengt het ook verwachtingen met zich mee. Waar anderen de kans krijgen om rustig hun talenten te ontwikkelen, lijkt zij voortdurend afgerekend te worden op wie haar ouders zijn – of ze dat nu wil of niet.
Door zich bewust te distantiëren van die glamourkant, probeert ze haar eigen merk op te bouwen. Geen jurkjes, geen glitter, maar een sportief imago, op sneakers en met een dosis zelfspot. Juist die nuchterheid maakt haar populair onder jonge kijkers die zich willen identificeren met echtheid.
Miljoenenjacht zonder Linda: onvoorstelbaar of noodzakelijk?
Met het ouder worden van Linda de Mol wordt ook de vraag steeds relevanter: wie neemt op termijn haar plek in? Miljoenenjacht is één van de langstlopende programma’s op de Nederlandse tv. De combinatie van spanning, show, en de charismatische stijl van Linda is moeilijk te evenaren. Toch is vervanging onvermijdelijk.
Mocht Linda er in de komende jaren mee stoppen, dan zal de redactie ongetwijfeld op zoek moeten naar een nieuwe presentator of presentatrice. In dat scenario is Noa een naam die automatisch op tafel zal komen – al was het maar vanwege de symboliek.
Wat zegt Noa zelf?
Tot nu toe blijft Noa
bij haar standpunt:
“Ik zie mezelf dat echt
niet doen.”
Ze zegt het met een glimlach, maar ook met overtuiging. Voor haar
is het geen kwestie van onzekerheid of gebrek aan ambitie – het
past simpelweg niet bij wie ze is en hoe ze zich wil
ontwikkelen.
Toch blijft de druk bestaan, zeker zolang collega’s als Hendriks en fans blijven speculeren over een mogelijke opvolging. Het zaadje is geplant, en zelfs als Noa dat nu afwijst, kan de situatie over vijf of tien jaar anders zijn.
Conclusie: een toekomst in eigen handen
De discussie over de mogelijke opvolging van Linda de Mol door haar dochter Noa Vahle is exemplarisch voor hoe Nederland omgaat met bekende families op tv. We houden van traditie, van symboliek, van generaties die elkaar opvolgen. Maar we vergeten soms dat de persoon in kwestie zélf ook wensen en grenzen heeft.
Noa Vahle laat zien dat ze haar eigen pad kiest – ook als dat betekent dat ze nee zegt tegen een rol waar velen haar in zouden willen zien. Of ze ooit van gedachten verandert, valt nog te bezien. Maar voorlopig geldt: sneakers boven stiletto’s, sport boven show, inhoud boven erfgoed.
Wat denk jij? Zou Noa Vahle ooit Miljoenenjacht moeten presenteren, of moet ze volledig haar eigen koers varen? Laat het weten in de reacties op onze socials!
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
