Actueel
Dit was de geheime liefde (84) van Loretta Schrijver
De geheime liefde van Loretta Schrijver: Lou Vaz Dias (84), haar rots in de branding
Het leven van Loretta Schrijver stond in het teken van televisie, journalistiek, betrokkenheid en charme. Maar achter de schermen speelde zich jarenlang een ander verhaal af – een persoonlijk verhaal dat ze zelden deelde met het grote publiek. Loretta had al ruim dertig jaar een bijzondere liefdesrelatie met de 84-jarige Lou Vaz Dias, een man die bewust in de luwte bleef, ver van de camera’s en schijnwerpers waar Loretta juist zo vertrouwd mee was.
Liefde in stilte: wie is Lou Vaz Dias?
Hoewel Loretta Schrijver jarenlang tot de bekendste gezichten van de Nederlandse televisie behoorde, wist vrijwel niemand wie haar partner was. Geen foto’s, geen interviews, geen publieke optredens. En dat terwijl hun relatie al meer dan drie decennia standhield.
Lou Vaz Dias, inmiddels 84 jaar oud, leidde een teruggetrokken leven. Hij verkoos privacy boven publieke aandacht, zelfs terwijl zijn geliefde bijna dagelijks op televisie verscheen. “Maar hij is groot, hij is sterk en ziet eruit als 64,” zei Loretta vol trots tijdens een recente aflevering van het programma Ranking the Stars.
‘Ranking the Stars’: onthulling op televisie
Tijdens die uitzending kwam de geheimzinnigheid rondom Lou eindelijk ter sprake. Presentator Paul de Leeuw vroeg nieuwsgierig: “We hebben jouw Lou nog nooit gezien, hè?” Loretta lachte en antwoordde eenvoudig: “Nee.” Paul vervolgde: “Niemand kent jouw Lou,” waarop Loretta opnieuw bevestigend reageerde. Het publiek was zichtbaar nieuwsgierig.
Wanneer Paul vraagt hoe oud Lou eigenlijk is, antwoordt Loretta: “84.” Dat zorgde voor verbazing in de studio. Collega Gordon reageerde geschokt: “O, echt?!” Maar Loretta bleef nuchter: “Ja echt, maar hij is groot, hij is sterk en hij ziet eruit als 64. Hij is knap, hij is lief.”
De sfeer bleef luchtig, maar de verwondering over deze ‘geheime liefde’ was duidelijk voelbaar.
Van vriend van haar vader tot levenspartner
Het verhaal van Loretta en Lou leest als een roman met onverwachte wendingen. De twee ontmoetten elkaar in haar jonge jaren. Lou was toen al bevriend met Loretta’s vader. “Toen ik uit huis ging, heb ik een korte affaire met hem gehad,” vertelde Loretta ooit openhartig. “Dat mocht mijn vader toen absoluut niet weten.”
Na die korte romance verloor het tweetal elkaar uit het oog. Er gingen twintig jaar voorbij. Tot Loretta Lou op straat tegenkwam. “In eerste instantie herkende ik hem niet,” zei ze. “Maar ik dacht wel: wat een leuke man. En hij vertelde zulke mooie verhalen over mijn vader, die inmiddels was 0verleden. Daar smolt ik voor. Bovendien had Lou een geweldig gevoel voor humor.”
Die onverwachte ontmoeting bleek het begin van iets blijvends.
Een onzichtbare relatie met diepe wortels
Wat volgde was geen standaard relatie. Loretta en Lou leefden decennialang in een open latrelatie. Ze woonden niet samen, hadden hun eigen levens, maar waren intens met elkaar verbonden. Juist dat maakte hun relatie sterk, zei Loretta. Vrijheid, vertrouwen en diepe affectie vormden de basis.
“Hij is er altijd voor me geweest, ook al was het niet in de klassieke vorm van samenwonen,” zei ze ooit in een interview. En hoewel de buitenwereld nauwelijks van zijn bestaan wist, was Lou volgens velen in Loretta’s omgeving haar absolute rots in de branding.
Z!ekte brengt hen dichterbij
In het laatste jaar van haar leven veranderde hun relatiepatroon. Loretta kreeg in 2021 te horen dat ze darmk*nker had, en hoewel ze aanvankelijk genezen leek, keerde de z!ekte in 2024 terug – ditmaal in uitgezaaide vorm.
Haar gezondheid verslechterde, en ze besloot haar appartement in Amsterdam op te zeggen. Ze trok bij Lou in. “Op een gegeven moment kwamen de verpleegkundigen vooral hier thuis,” zei ze over die periode. “Ik was hier steeds langere periodes. Het z!ek-zijn heeft het hele samenwoonproces wel versneld.”
Wat ooit begon als een vrije, zelfstandige verbinding werd uiteindelijk een hechte thuisbasis in haar laatste maanden.
Een zeldzaam inkijkje in hun leven samen
Een journaliste van De Telegraaf die onlangs een interview had met Loretta, kreeg Lou bij uitzondering te zien. Ze beschreef hem als “een boomlange man met grijs haar en een vrolijk gezicht.” Hij kwam de wenteltrap af terwijl hij zich langs de stoel van de traplift manoeuvreerde.
Het beeld van een warme, rustige man die op de achtergrond bleef terwijl zijn geliefde landelijk bekend werd, maakte indruk op de journaliste – en op de lezers. Het is zeldzaam dat een publieke figuur zó lang een geliefde buiten beeld weet te houden.
Liefde die conventies tart
De liefde tussen Loretta en Lou was niet conventioneel. Het leeftijdsverschil – zestien jaar – en het feit dat Lou ooit bevriend was met Loretta’s vader, zorgde ervoor dat de relatie vooroordelen had kunnen oproepen. Maar Loretta trok zich daar niets van aan.
“Hij is gewoon een geweldige man,” zei ze. “Hij maakt me aan het lachen, hij is intelligent, hij weet wat belangrijk is. Hij heeft nooit de behoefte gehad aan aandacht of bekendheid. En dat is ook fijn. Het is onze wereld.”
Het is juist deze eigenzinnige en integere houding die Loretta bij het publiek zo geliefd maakte. En diezelfde nuchterheid en eigen koers was ook terug te vinden in haar liefdesleven.
Tot het einde toe samen
Toen bekend werd dat Loretta ongeneeslijk ziek was, vreesden veel fans het ergste. Maar ze bleef zolang mogelijk haar eigen keuzes maken – ook in haar relatie. Lou week nauwelijks van haar zijde. Hun huis werd het decor van warme gesprekken, verzorging en gedeelde herinneringen.
In interviews liet Loretta doorschemeren dat ze vrede had met haar lot. “Ik neem het zoals het komt,” zei ze in een column. En in de laatste weken van haar leven kon ze terugvallen op een man die haar kende als geen ander – die haar zag, al meer dan dertig jaar.
Loretta en Lou: een liefdesverhaal dat inspireert
Het verhaal van Loretta Schrijver en Lou Vaz Dias is een ode aan liefde die niet hoeft te voldoen aan maatschappelijke standaarden. Geen social media-posts, geen rode loper-foto’s, geen roddelrubrieken. Alleen twee mensen, met een diepe connectie, die elkaar vonden – en bleven vasthouden, tot het einde toe.
Lou, inmiddels 84 jaar, blijft achter met herinneringen aan een vrouw die niet alleen zijn geliefde was, maar ook zijn maatje, zijn kompas, zijn vrolijke noot in het leven. En voor ons blijft het beeld van een bijzondere liefde die in stilte bloeide – maar nooit minder groots was dan de liefdes die dagelijks in de schijnwerpers staan.
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.