Actueel
Robèrt van Beckhoven heeft Heel Holland Bakt keihard misbruikt
De altijd zo gezellige banketbakker uit Heel Holland Bakt, Robèrt van Beckhoven, zit diep in de problemen. Zijn mislukte horeca-avontuur heeft een golf van kritiek opgeleverd nadat bekend werd hoeveel mensen hij financieel heeft gedupeerd. Via een crowdfundingactie haalde hij geld op bij een grote groep enthousiaste fans, maar dat geld lijkt nu verdwenen.
Wat ging er mis?
Robèrt en zijn vrouw startten enkele jaren geleden een ambitieus project om een nieuwe horecazaak op te zetten. Om dit te financieren, riepen ze de hulp in van het publiek. Dankzij zijn bekende naam en sympathieke imago kreeg hij duizenden mensen zover om een bijdrage te leveren.
Maar de grote droom eindigde in een fiasco. De horecazaak kwam er niet en de investeerders zijn hun geld kwijt. Hoe en waar het geld precies is gebleven, blijft een mysterie. Robèrt en zijn vrouw weigeren openheid van zaken te geven. In plaats daarvan treffen we hem huilend aan in een interview met AD, waar hij zich vooral slachtoffer voelt van de media-aandacht.
Mediakenners: ‘Robèrt is naïef en heeft zijn status misbruikt’
Niet iedereen heeft begrip voor Robèrts emoties. Mediakenner Victor Vlam vindt dat hij zijn bekendheid heeft misbruikt om investeringen binnen te halen zonder een goed onderbouwd businessplan.
“Het probleem is dat Robèrt van Beckhoven zijn bekendheid heeft ingezet om geld te krijgen,” zegt Victor in de podcast De Communicado’s.
“Omdat hij een grote naam is en een sympathiek imago heeft, trok hij geen zakelijke investeerders aan, maar gewone fans die hem aardig vinden. Mensen die 500 tot 1000 euro investeerden omdat ze hem vertrouwden.”
Met andere woorden: zijn populariteit bij de MAX-kijkers werd gebruikt als een soort pinautomaat, zonder dat er een concreet en haalbaar plan achter zat.
De NPO onbedoeld als reclamekanaal
Ook communicatiedeskundige Lars Duursma stelt dat het twijfelachtig is hoe de NPO en Heel Holland Bakt indirect als fondsenwervingsplatform zijn gebruikt.
“Hij zet dat programma wel degelijk indirect in om geld in te zamelen. Als het dan misgaat, dan straalt het wel af op het programma en zijn werk.”
Volgens Victor Vlam is er bovendien sprake van kil gedrag richting gedupeerden. Robèrt bood een compensatieregeling, maar die gold alleen voor mensen die zich op tijd meldden. Mensen die de deadline misten, kregen niets, tenzij ze via juridische stappen hun geld probeerden terug te krijgen.
“Bij een zakelijke investeerder is dat logisch, maar bij een fan is dat bizar en onsympathiek.”
Zelfmedelijden of terechte verontwaardiging?
Robèrt lijkt overmand door emoties, maar niet iedereen vindt dat terecht. Victor Vlam heeft geen medelijden en vindt dat de banketbakker niet moet doen alsof hij kapotgemaakt wordt door de media:
“Het is vervelend om kritiek te krijgen, maar zelfs als het onterecht is: je wordt niet kapotgemaakt, je krijgt gewoon kritiek.”
“Dit hele verhaal is juist relatief beperkt in de media geweest. Het idee dat hij totaal is afgebrand, is zwaar overdreven en onterecht. Dat soort huilgedrag vind ik problematisch. Zelfmedelijden helpt hem niet verder.”
Wat betekent dit voor de toekomst van Robèrt?
Nu zijn zakelijke avontuur in duigen ligt en zijn reputatie flinke schade heeft opgelopen, is de vraag hoe Robèrt zich hieruit gaat redden. Zal hij zijn rol in Heel Holland Bakt kunnen behouden of blijft dit debacle aan hem kleven?
Eén ding is zeker: zijn reputatie als warme, betrouwbare bakker heeft een flinke deuk opgelopen.
Afscheid nemen van een trouwe huisgenoot: waarom aanwezigheid telt in de laatste momenten
Het verliezen van een huisdier is een van de meest ingrijpende ervaringen die een eigenaar kan meemaken. Een hond, kat of ander dier dat jarenlang deel heeft uitgemaakt van het gezin, voelt vaak als een volwaardig familielid. Wanneer het moment komt om afscheid te nemen, is dat een buitengewoon zware last om te dragen. Of het dier nu jong of oud is, het verdriet blijft even groot.
Veel eigenaren beschrijven de leegte die achterblijft als hartverscheurend. Het dier dat altijd trouw aan je zijde stond – bij thuiskomst, tijdens wandelingen, of simpelweg liggend naast de bank – is er ineens niet meer. Dat gemis raakt vaak dieper dan mensen vooraf hadden verwacht.
Het zwaarste besluit
Wat dit afscheid nog moeilijker maakt, is het moment waarop je samen met de dierenarts moet besluiten dat het tijd is om het lijden van je huisdier te beëindigen. Wanneer pijn en ongemak niet langer draaglijk zijn, kan inslapen een laatste daad van liefde zijn. Toch ervaren veel eigenaren het als een verscheurende keuze.
Deze momenten blijven vaak levenslang in het geheugen gegrift. Je weet dat je dier niet langer lijdt, maar het gevoel dat je een definitieve beslissing hebt genomen, maakt het extra emotioneel.
Waarom veel mensen wegblijven
Onderzoek wijst uit dat bijna 90 procent van de huisdiereigenaren ervoor kiest om niet aanwezig te zijn wanneer hun dier de laatste injectie krijgt. De voornaamste reden is dat het simpelweg te zwaar voelt.
Sommige mensen zijn bang om hun dier in een kwetsbare toestand te zien, anderen willen het beeld van de laatste momenten niet in hun herinnering bewaren. Het idee dat je een geliefd dier ziet wegvallen, is voor velen ondraaglijk.
Toch blijkt uit de ervaringen van dierenartsen dat er voor de dieren zelf een groot verschil kan zijn tussen wél of níet de aanwezigheid van hun vertrouwde eigenaar.
De oproep van een dierenarts
Een anonieme dierenarts, die al talloze dieren heeft begeleid in hun laatste momenten, besloot zijn gedachten hierover te delen. Hij schreef een emotionele boodschap die veel stof deed opwaaien, omdat het de band tussen mens en dier nog eens pijnlijk duidelijk maakte.
“Wanneer je een huisdier hebt, weet je dat er ooit een dag komt waarop je afscheid moet nemen,” schreef hij. “En wanneer je die stap zet, wil ik dat je iets begrijpt. Jij bent gedurende hun hele leven het middelpunt van hun wereld geweest. Jij bent hun familie.”
Wat dieren doen in hun laatste momenten
De dierenarts benadrukte dat veel dieren, vlak voor ze inslapen, rondkijken in de kamer. “Ze scannen elk gezicht dat ze zien, op zoek naar hun vertrouwde persoon,” schreef hij. “Ze begrijpen niet waarom diegene er soms niet is. Voor hen kan dat verwarrend en beangstigend zijn.”
Zijn oproep was duidelijk: laat je huisdier niet alleen in een onbekende ruimte, omringd door vreemden. “Ze hebben jou nodig,” aldus de dierenarts. “Jij bent degene die hen door alle fases van hun leven heeft geleid. Ook in dit laatste hoofdstuk willen ze niets liever dan jouw aanwezigheid voelen.”
Streng maar liefdevol
De boodschap van de dierenarts was niet bedoeld om schuldgevoel aan te wakkeren, maar om mensen te laten nadenken. Hij benadrukte dat het begrijpelijk is dat afscheid nemen te zwaar kan voelen, maar vroeg eigenaren toch moed te tonen.
“Laat je eigen angst niet zwaarder wegen dan hun behoefte aan jouw nabijheid. Voor hen ben jij de bron van rust en veiligheid. Zelfs in hun laatste momenten willen ze niets liever dan jou bij zich.”
Als je er niet bij kunt zijn
Niet elke eigenaar kan fysiek aanwezig zijn. Soms laten omstandigheden dat niet toe, of is het emotioneel echt te zwaar. In die gevallen proberen dierenartsen en assistenten hun uiterste best te doen om de dieren met zachtheid te begeleiden.
“We doen er alles aan om hen te troosten, hun angst te verminderen en hen gerust te stellen,” schreef de anonieme dierenarts. “Maar niemand kan volledig de plaats innemen van hun vertrouwde persoon. Jouw geur, jouw stem, jouw aanraking – dat zijn de dingen die hen kalmeren.”
Het belang van compassie
Dit verhaal herinnert ons eraan hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. Voor veel mensen is een huisdier niet zomaar een dier, maar een vriend, een gezinslid en een steunpilaar in goede en slechte tijden. Hun loyaliteit en onvoorwaardelijke liefde zijn uniek.
Juist daarom is het belangrijk om compassie te tonen in hun laatste momenten. Aanwezig zijn kan moeilijk zijn, maar het kan ook troost brengen – zowel voor het dier als voor de eigenaar. Het besef dat je er tot het allerlaatste moment was, kan later een gevoel van rust en afronding geven.
Herinneringen die blijven
Na het verlies blijft de leegte vaak groot. Toch kunnen herinneringen helpen om het verdriet draaglijker te maken. Foto’s, verhalen en kleine rituelen kunnen eigenaren steun geven in hun rouwproces. Voor sommigen helpt het om een herdenkingsplekje te maken of een aandenken te bewaren.
Rouw om een huisdier is reëel en verdient erkenning. Het delen van herinneringen met vrienden, familie of lotgenoten kan verlichting bieden.
Hoe je je kunt voorbereiden
Voor veel eigenaren is het lastig om na te denken over de laatste fase van hun huisdier. Toch kan het helpen om vooraf stil te staan bij wat je belangrijk vindt. Wil je erbij zijn? Welke herinnering wil je meegeven? En hoe wil je het afscheid vormgeven?
Door hierover te praten met je dierenarts en je gezin, kun je later met meer rust terugkijken op een moeilijk maar liefdevol besluit.
Een les in liefde en moed
Het verhaal van de anonieme dierenarts is in de kern een oproep tot liefde en moed. Hij vraagt ons om niet alleen naar onze eigen emoties te kijken, maar vooral naar wat ons dier nodig heeft.
Afscheid nemen zal altijd zwaar zijn. Maar de wetenschap dat je je huisdier in zijn laatste momenten nabij was, kan een bron van troost zijn – een bewijs dat de band die jullie samen hadden tot het allerlaatste moment bleef bestaan.
Conclusie
Het afscheid van een huisdier is een van de meest aangrijpende gebeurtenissen die een eigenaar kan meemaken. De band tussen mens en dier is vaak zo sterk, dat hun afwezigheid diepe sporen nalaat. Toch kan juist aanwezigheid in de laatste momenten betekenisvol zijn – voor het dier én voor jezelf.
De oproep van de dierenarts laat zien dat dieren in hun laatste momenten vaak op zoek zijn naar hun vertrouwde persoon. Voor hen maakt het verschil of jij erbij bent.
Uiteindelijk gaat het niet om perfectie, maar om liefde en nabijheid. Voor je huisdier ben jij altijd de belangrijkste geweest – en ook in die laatste minuten kan jouw aanwezigheid de grootste troost zijn.