Actueel
Winter Vol Liefde-kijkers gaan meteen los en zeggen allemaal hetzelfde
Het langverwachte nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde is begonnen, en al tijdens de eerste aflevering ging het los op sociale media. Het programma, waarin Nederlanders in het buitenland op zoek gaan naar liefde, introduceerde onder andere Mike (33) uit Tirol. Maar het is niet Mike die de meeste aandacht trekt – het is zijn moeder, Monique.
Winterse zoektocht naar liefde
Mike, een energieke vrijgezel uit het Oostenrijkse Tirol, zoekt een leuke vrouw die bij hem past. Hij heeft al een bijzondere begeleider in zijn zoektocht: zijn moeder Monique. Het lijkt alsof Monique niet alleen Mike ondersteunt, maar ook een flinke vinger in de pap heeft als het gaat om de keuze van haar toekomstige schoondochter.
Tijdens de introductie van Mike en Monique werd al snel duidelijk hoe betrokken zijn moeder is. Mike woont namelijk nog thuis bij zijn ouders, en Monique heeft sterke ideeën over wat voor soort vrouw bij haar zoon past – en vooral wat niet.
Geen vrouwen met ‘bagage’
Monique’s scherpe uitspraken over wie wel en niet geschikt is voor Mike maakten meteen indruk. Ze stelde resoluut dat vrouwen met een burn-out of borderline niet in aanmerking komen. Dit leidde tot verbaasde reacties bij kijkers, die zich afvragen hoe groot Monique’s invloed zal zijn op de zoektocht naar liefde voor haar zoon.
Monique’s commentaar en uitgesproken persoonlijkheid zorgden ervoor dat zij, in plaats van Mike, al snel het middelpunt van het gesprek werd op sociale media. Haar bemoeienis roept vragen op: is Mike zelf op zoek naar een partner, of is dit vooral Monique’s project?
Sociale media ontploft
Het duurde niet lang voordat de Twitter-tijdlijn en andere platforms vol stonden met reacties op de dominante houding van Monique. Veel kijkers konden hun verbazing niet verbergen en maakten hun mening duidelijk.
Een van de reacties luidde: “Is het nu Mike die een vriendin zoekt, of zijn moeder die een schoondochter zoekt? Wat een type en wat een commentaar. Dat wordt wat!” Een andere kijker merkte op: “De moeder van Mike is nu al trending. Ze lijkt meer op zoek naar een schoondochter dan Mike naar een vriendin.”
Hier zijn enkele opvallende reacties:
- “Monique weet al precies wie niet geschikt is, maar laat Mike überhaupt wel iemand ontmoeten die zij goedkeurt?”
- “Dit gaat niet werken. Moeder bepaalt alles en Mike lijkt het allemaal wel prima te vinden.”
- “Als ik één keer zo’n opmerking zou krijgen van mijn schoonmoeder, was ik al weg.”
Mike en Monique: een bijzonder duo
Hoewel Mike rustig en vriendelijk overkomt, lijkt zijn moeder de touwtjes stevig in handen te hebben. Dit roept de vraag op hoe dit hun zoektocht naar liefde zal beïnvloeden. Zal Monique’s kritische houding potentiële partners afschrikken, of zorgt ze juist voor de nodige bescherming van haar zoon?
Kijkers lijken verdeeld: sommige mensen vinden Monique’s betrokkenheid begrijpelijk en vinden het leuk om te zien hoe ze zich inzet voor Mike. Anderen vinden haar juist te dominant en vrezen dat haar houding de kansen van Mike op een echte connectie in de weg kan staan.
Winter Vol Liefde: een veelbelovend seizoen
De introductie van Mike en Monique heeft het nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde in ieder geval veelbesproken gemaakt. Met nog vele afleveringen te gaan, zijn kijkers benieuwd hoe het verhaal van Mike zich zal ontwikkelen. Zal hij zijn ware liefde vinden, of blijft zijn moeder het grootste obstakel?
Eén ding is zeker: Monique heeft met haar aanwezigheid en uitspraken een blijvende indruk achtergelaten, zowel op de kijkers als op de vrouwen die in Mike’s leven willen stappen.
Wat vind jij van Monique’s rol in de zoektocht naar liefde? Praat mee in de reacties!
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.