Actueel
Trudy over het verlies van Jeffrey uit Over Mijn Lijk
Een jaar zonder Jeffrey: Hoe Trudy en haar kinderen omgaan met verlies
In november 2023 overleed Jeffrey, bekend van het programma Over Mijn Lijk, op 36-jarige leeftijd aan darmkanker. Hij liet zijn vrouw Trudy en hun twee kinderen, Max en Merel, achter. Nu, ruim een jaar later, vertelt Trudy openhartig over hoe zij en haar gezin omgaan met het verlies, hoe ze de herinnering aan Jeffrey levend houden en hoe kleine momenten van geluk hen helpen verder te gaan.
De feestdagen zonder Jeffrey
De feestdagen brengen veel herinneringen en gemis met zich mee, vertelt Trudy. “Het gaat eigenlijk wel oké met mij en de kinderen, maar deze periode blijft moeilijk. Jeff hield enorm van kerst. Hij genoot van de gezelligheid, de versieringen en de tijd samen. Voor mij is het besef dat hij er niet meer is, het moeilijkst.”
Hoewel Trudy probeert betekenis te geven aan de feestdagen, voelt het gemis tijdens deze periode extra zwaar. “Alle eerste keren zonder hem zijn nu geweest: de eerste kerst, zijn eerste verjaardag, onze trouwdag zonder hem. Maar nu lijkt het alsof hij steeds verder weg is.” Om Jeffrey dichtbij te houden, brengt ze een kleine kerstboom naar zijn graf. “Het voelt alsof hij er dan toch een beetje bij is.”
Verdriet mag er zijn
Voor Trudy is het belangrijk dat zij en haar kinderen hun emoties niet wegstoppen. “Het gemis is en blijft heftig, maar we hebben elkaar. Als we willen huilen, dan huilen we. Soms is dat tijdens een tranentrekker op tv, soms is het ineens omdat een herinnering bovenkomt. Alles mag er zijn, want het is niet niks wat we meemaken.”
Max en Merel hebben ook hun verdrietige momenten, en Trudy ondersteunt hen daarin. “We praten veel over Jeff en halen herinneringen op. Het helpt ons allemaal om hem in onze gedachten te houden.”
Ze vertelt ook over bijzondere momenten die haar kracht geven. “Jeff was dol op kerstbomen. Ik wilde dit jaar een kleine boom, maar dat is mislukt. Terwijl ik de boom optuigde, verscheen er een regenboog in de kamer. Het voelde alsof hij me toelachte, alsof hij liet weten dat het goed is.”
Een confronterende terugblik op Over Mijn Lijk
Jeffrey werd in de laatste maanden van zijn leven gevolgd voor het programma Over Mijn Lijk. Hoewel de opnames waardevolle herinneringen vastleggen, vindt Trudy het moeilijk om deze afleveringen terug te kijken.
“De eerste afleveringen laten Jeff zien zoals hij altijd was: energiek, vol humor en liefde. Maar later zie je hoe hij steeds meer achteruitgaat. Dat is zwaar en confronterend. De reünie-aflevering vond ik moeilijk. Het haalt alle emoties weer naar boven, ook bij de kinderen.”
De rouwverwerker adviseerde Trudy om vooral de mooie momenten terug te kijken. “Merel wordt helemaal blij als ze beelden ziet waarin Jeff haar optilt of haar laat lachen. Die momenten koesteren we. De beelden van de begrafenis kan ik niet kijken. Alleen al de muziek doet me in tranen uitbarsten.”
Herinneringen voor later
Trudy is dankbaar voor de tastbare herinneringen die ze heeft. “Merel was pas drie toen Jeff overleed. Dankzij de opnames van Over Mijn Lijk en de vele foto’s en video’s die we hebben, kan ze hem toch herinneren.”
Voor Trudy zijn het vooral de kleine details die ze het meest mist. “Jeffs lach was zo uniek en aanstekelijk. Gelukkig heb ik nog filmpjes waarop ik hem hoor lachen. Dat stemgeluid is onbetaalbaar, want je vergeet soms hoe iemand precies klonk.”
Lotgenoten als steun
Het programma bracht niet alleen herinneringen aan Jeffrey, maar ook een bijzondere band met andere deelnemers. Trudy vertelt dat ze veel steun vindt bij lotgenoten. “De band die we hebben, voelt als een tweede familie. We begrijpen elkaars verdriet, zonder dat je alles hoeft uit te leggen. Dat schept een bijzondere verbondenheid.”
Ze noemt specifiek hoe het overlijden van Eva, een andere deelnemer, hen allemaal heeft geraakt. “We kenden elkaar niet allemaal even goed, maar de pijn en het verlies voelen we samen. Dat maakt het contact heel waardevol.”
Kleine lichtpuntjes in het dagelijks leven
Ondanks het grote verlies weet Trudy kracht te halen uit kleine momenten van geluk met haar kinderen. “In de kerstvakantie slapen Max en Merel vaak bij mij in bed. We beginnen de dag relaxed met koffie en fruit. Het zijn zulke eenvoudige dingen, maar ze betekenen zoveel.”
De band met haar kinderen is hechter dan ooit. “We zijn echt een team geworden. Jeff zei altijd: ‘Steek energie in dingen die het teruggeven.’ Dat is een les die ik nu elke dag probeer toe te passen.”
Toekomst met een plek voor Jeffrey
Hoewel Trudy en haar kinderen een manier hebben gevonden om met hun verlies om te gaan, blijft het gemis groot. “Jeff was een geweldige vader en echtgenoot. Dat hij er niet meer is, heeft een gat achtergelaten dat niemand kan vullen.”
Toch probeert ze positief vooruit te kijken. “Ik wil dat Max en Merel een fijne jeugd hebben, ondanks alles. Dat ze weten dat het oké is om verdrietig te zijn, maar dat er ook ruimte is voor geluk.”
er is weer een nieuwe aflevering van Over Mijn Lijk – de Podcast. een bijzondere: Tibby en Trudie met delen hun ervaring met het verliezen van hun partners Patrick en Jeffrey. hoe zijn de laatste momenten? wat vertel je je kinderen? en is er ruimte voor een nieuwe partner? pic.twitter.com/zfqrIxWK3b
— Tim Hofman (@debroervanroos) March 19, 2024
De impact van herinneringen
De ervaring met Over Mijn Lijk heeft Trudy ook iets waardevols gegeven: het besef hoe belangrijk herinneringen zijn. Ze hoopt dat anderen hier ook iets van kunnen leren. “Maak filmpjes, leg stemgeluiden vast, bewaar de kleine momenten. Het zijn die dingen die je later het meest zult koesteren.”
Een boodschap van hoop
Trudy sluit af met een boodschap die ze van Jeffrey heeft geleerd: “Hij zei altijd dat je moet genieten van de kleine dingen in het leven. Dat probeer ik nu elke dag te doen, voor mezelf en voor de kinderen. Jeff zou niet willen dat we blijven hangen in verdriet. Hij zou willen dat we lachen, genieten en doorgaan.”
Met deze woorden blijft Jeffrey, ondanks zijn afwezigheid, een bron van kracht en inspiratie voor Trudy en haar gezin.
Over Mijn Lijk-deelnemer Jeffrey overleed aan de gevolgen van darmkanker. In de laatste aflevering zagen we zijn uitvaart. Tranen vloeiden bij kijkers. https://t.co/8hK1r0Z1AG
— Flair (@Flaironline) February 28, 2024
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.