Actueel
Sergio Quisquater onthult schokkende diagnose: “De dokter zei dat dit uitzonderlijk is”
Volgens mensen uit zijn nabije omgeving liep Sergio al langere tijd rond met signalen die hij zelf moeilijk kon plaatsen. Vermoeidheid die niet wegtrok, momenten van duizeligheid, een lichaam dat niet meer reageerde zoals hij gewend was. Toch bleef hij doorgaan. Optredens afwerken, afspraken nakomen, lachen naar fans. Zoals zoveel artiesten deed hij wat hij altijd deed: doorgaan.
“Je zegt tegen jezelf: het zal wel overgaan,” vertelde hij later. “Iedereen is weleens moe. Iedereen heeft weleens een mindere periode.” Maar ergens wist hij ook dat dit anders was. Dat het geen gewone vermoeidheid was. Dat zijn lijf iets probeerde te zeggen.
Het moment dat alles stilvalt
Dat besef kwam pas echt toen hij tegenover artsen zat en hoorde dat er geen eenvoudige verklaring was. Geen diagnose die netjes in één vakje paste. Geen duidelijke behandeling waar je meteen aan kunt beginnen. Alleen opvolging, observatie en tijd.
“Dat is misschien wel het engste,” zou hij gezegd hebben. “Niet weten wat er precies speelt. Geen naam kunnen geven aan wat je voelt.”
Voor iemand die altijd gewend is geweest om controle te hebben — over zijn stem, zijn agenda, zijn publiek — voelde dat als een verlies van houvast. Ineens lag het tempo niet meer bij hem. Zijn lichaam bepaalde de grenzen.
Bewust vaag, maar niet uit onwil
Dat Sergio ervoor kiest om niet in detail te treden over zijn medische situatie, zorgt voor uiteenlopende reacties. Sommige fans reageren begripvol en sturen massaal steunbetuigingen. Anderen vragen zich hardop af waarom hij zo vaag blijft. Is het ernstig? Is het tijdelijk? Is hij aan het herstellen?
Die vragen zijn begrijpelijk, maar volgens mensen rondom hem is de vaagheid geen strategie. Het is noodzaak. “Er is gewoon nog geen helder verhaal,” klinkt het. “En zolang dat er niet is, wil hij ook niets invullen of aandikken.”
In een tijd waarin alles gedeeld wordt, voelt zwijgen bijna verdacht. Maar voor Sergio is het juist een manier om zichzelf te beschermen. Niet alles hoeft meteen publiek bezit te worden.
Leven met onzekerheid
Wat vaststaat, is dat de onzekerheid zwaar weegt. De dagen zijn anders geworden. Minder plannen, meer luisteren naar signalen. Dingen die vroeger vanzelfsprekend waren — een lange werkdag, een laat optreden, reizen — vragen nu een afweging.
“Het moeilijkste is niet weten,” zou hij hebben gezegd. “Je begint alles in vraag te stellen. Je werk. Je toekomst. Wie je bent zonder dat podium.”
Voor artiesten is hun identiteit vaak nauw verweven met wat ze doen. Als dat ineens wankelt, raakt dat aan de kern. Sergio probeert dat niet te dramatiseren, maar ontkent ook niet dat het hem raakt.
Geen paniek zaaien, wel eerlijk zijn
Opvallend is hoe zorgvuldig hij zijn woorden kiest. Hij wil geen angst aanwakkeren. Geen medelijden oproepen. Geen geruchten voeden. Wat hij wél wil, is eerlijk zijn over het feit dat het leven soms plots een andere richting inslaat.
“Ik deel dit niet om aandacht te krijgen,” klinkt het. “Maar omdat het echt is. En omdat zwijgen soms zwaarder weegt dan spreken.”
Die openheid, zonder details, raakt veel mensen juist wél. Omdat het herkenbaar is. Wie heeft er niet ooit gedacht: ik voel me niet goed, maar ik kan niet uitleggen waarom?
Reacties uit Vlaanderen
De reacties zijn gemengd, maar intens. Op sociale media spreken fans hun steun uit, delen ze eigen ervaringen met onverklaarbare klachten en moedigen ze hem aan om rust te nemen. Tegelijkertijd zijn er ook stemmen die vinden dat hij meer duidelijkheid zou moeten geven, zeker omdat hij een publiek figuur is.
Maar juist die spanning laat zien hoe lastig het is om z!ek te zijn in de openbaarheid. Alles wat je zegt, wordt geïnterpreteerd. Alles wat je niet zegt, ook.
Overbelasting als fluisterend thema
Achter de schermen wordt voorzichtig gefluisterd over langdurige overbelasting — fysiek én mentaal. Iets waar veel artiesten mee te maken krijgen, maar zelden openlijk over spreken. Altijd beschikbaar zijn. Altijd leveren. Altijd sterk lijken.
Of dat bij Sergio een rol speelt, is niet bevestigd. En dat hoeft ook niet. Maar het gesprek dat hierdoor ontstaat, raakt een bredere realiteit in de entertainmentwereld: grenzen worden vaak pas erkend als het lichaam ze afdwingt.
Dag per dag
Voorlopig neemt Sergio het leven zoals het komt. Geen grote toekomstverklaringen. Geen comeback-plannen. Geen dramatische aankondigingen. Gewoon: dag per dag kijken wat mogelijk is.
“Ik weet niet wat morgen brengt,” zou hij gezegd hebben. “Maar ik weet wel dat dit mij veranderd heeft.”
Misschien zit daar wel de kern. Niet alles hoeft meteen opgelost te zijn om betekenis te hebben. Soms is erkennen dat je niet weet waar je staat, al een stap vooruit.
Mens achter de artiest
Wat dit verhaal vooral laat zien, is de mens achter de artiest. Niet de stem, niet het podium, maar iemand die — net als zovelen — geconfronteerd wordt met kwetsbaarheid en onzekerheid.
Of er duidelijkheid komt, weet niemand. Maar één ding is zeker: Sergio staat er niet alleen voor. De steun is voelbaar. En misschien is dat, in tijden van onzekerheid, wel het belangrijkste anker.
Ongeneeslijk z!ek
Maud kreeg eerder deze zomer het hartverscheurende nieuws dat ze opnieuw getroffen was door borstk*nker, een z!ekte waar ze eerder van leek te zijn genezen. Dit keer was de prognose echter veel somberder. Tijdens een interview met LINDA deelde ze openhartig hoe de z!ekte zich door haar lichaam had verspreid.
“Het zit in mijn linkerlong, op meerdere plekken op mijn lever, in mijn borstkas, van mijn hele rug naar de voorkant en meerdere klieren zijn aangetast,” vertelde ze destijds. Hoewel behandelingen haar leven enigszins hadden kunnen verlengen, was volledige genezing niet meer mogelijk.
Maud koos ervoor om haar leven zelf in handen te nemen en een einddatum te bepalen. “Ik heb er bewust voor gekozen een einddatum te prikken, dat is 29 november,” liet ze weten. Dit besluit getuigde van haar kracht en vastberadenheid om te gaan op haar eigen voorwaarden, voordat haar lichaam haar in de steek zou laten.
Een bijzondere band
De vriendschap tussen Guido Weijers en Maud was hecht en bijzonder. Vorig jaar verschenen de twee samen op de rode loper tijdens de BUMA Awards, wat leidde tot geruchten over een mogelijke romantische relatie. Het juicekanaal RealityFBI versterkte deze speculaties door te melden dat Maud door fotograaf Edwin Smulders werd aangeduid als de partner van Guido.
Toch hebben zowel Guido als Maud deze geruchten nooit bevestigd. In een emotioneel bericht op Instagram benadrukt Guido dat hun band gebaseerd was op diepe vriendschap:
“Dank je wel lieve Maud voor alle mooie momenten. Je was een prachtig, lieve, zelfbewuste, intelligente vriendin met wie ik regelmatig leuke dingen deed (etentjes, feesten, skiën, koffie, weekendjes). Je hebt een blijvende indruk achtergelaten.”
Een bewuste keuze
Maud’s beslissing om zelf te bepalen wanneer ze afscheid zou nemen, roept veel emoties op. Voor haar was het een bewuste en dappere keuze, ingegeven door de wens om waardig en pijnvrij te gaan. Ze wilde niet wachten tot haar lichaam het volledig zou opgeven en koos voor euth*nasie op 29 november.
In haar laatste weken bracht ze tijd door met haar dierbaren en deelde ze haar verhaal openlijk om bewustwording te creëren over de keuzes die mensen in haar situatie moeten maken.
Steun voor Guido
Guido Weijers kan rekenen op veel steun van vrienden, collega’s en volgers op sociale media. Zijn eerlijke en liefdevolle woorden over Maud raken veel mensen. De cabaretier krijgt talloze berichten van medeleven en steunbetuigingen onder zijn post.
“Je woorden zijn een prachtige ode aan een bijzondere vrouw,” schrijft een volger. Een ander voegt toe: “Wat een verlies, maar ook wat een mooi voorbeeld van kracht en zelfbeschikking.”
Guido’s openheid over zijn gevoelens laat zien hoe diep het verlies hem raakt. Hoewel Maud niet zijn romantische partner was, beschrijft hij haar als een van de meest waardevolle mensen in zijn leven.
Herinnering aan Maud
Maud wordt herinnerd als een sterke, intelligente en levenslustige vrouw die tot het laatste moment de regie over haar leven in eigen handen hield. Haar deelname aan The Bachelor bracht haar destijds in de schijnwerpers, maar het was haar openheid over haar z!ekte en haar keuzes die echt indruk maakten.
Haar moed om haar verhaal te delen en haar besluit om zelf te bepalen hoe en wanneer ze afscheid zou nemen, hebben veel mensen geïnspireerd. Maud’s kracht en doorzettingsvermogen blijven een voorbeeld voor velen.
Een onmisbaar verlies
Het 0verlijden van Maud is een groot verlies, niet alleen voor Guido Weijers, maar ook voor iedereen die haar kende. Haar boodschap om te leven met intentie en kracht zal door haar naasten en volgers niet snel worden vergeten. Guido’s liefdevolle woorden en herinneringen aan haar laten zien hoe diep haar invloed reikte:
“Soms voelt het leven oneerlijk, maar jouw moed en liefde blijven altijd bij ons.”
Guido’s post en de vele reacties erop onderstrepen hoe groot de impact is van een verlies als dit. Het is een herinnering aan de kwetsbaarheid van het leven, maar ook aan de kracht van vriendschap en liefde.
Laten we haar moed en levenslust blijven herinneren en haar
nabestaanden alle kracht toewensen in deze moeilijke
tijd. 