Actueel
Advocaten Marco Borsato reageren op beslissing OM en zeggen iets opvallends
De beslissing van het 0penbaar Ministerie om geen hoger beroep in te stellen in de zaak rond Marco Borsato heeft veel losgemaakt. Niet alleen bij het grote publiek, maar vooral bij de direct betrokken partijen. Zowel de advocaten van aangeefster Asmara Thielen als die van Marco Borsato hebben inmiddels gereageerd op het besluit. Waar de ene kant spreekt van teleurstelling en onbegrip, benadrukt de andere kant juist het belang van afronding en rust.
Besluit OM zet definitief punt achter strafzaak
Het 0penbaar Ministerie maakte deze week bekend af te zien van een hoger beroep tegen de vrijspraak van Marco Borsato. Daarmee komt er juridisch gezien een definitief einde aan de strafzaak die de afgelopen jaren veel aandacht heeft gekregen. Het OM gaf aan dat de kans op succes in hoger beroep te klein wordt geacht om die stap te rechtvaardigen.
Eerder had het OM in eerste aanleg nog een gevangenisstraf van vijf maanden geëist. De rechtbank oordeelde echter dat er onvoldoende steunbewijs was om tot een veroordeling te komen. Die uitspraak leidde tot uiteenlopende reacties, en de vraag of het OM in beroep zou gaan hield Nederland wekenlang bezig.
Met het besluit om dat niet te doen, is duidelijk geworden dat er geen nieuwe strafrechtelijke fase meer volgt.
Teleurstelling bij advocaat van aangeefster
Advocaat Peter Plasman, die Asmara Thielen bijstaat, reageerde zichtbaar teleurgesteld op het besluit van het OM. In zijn eerste reactie benadrukte hij dat zijn cliënte zich door deze beslissing in de steek gelaten voelt.
Volgens Plasman was het traject door Justitie ingezet met de overtuiging dat de verklaringen van zijn cliënte betrouwbaar en geloofwaardig waren. Dat het OM nu halverwege stopt, noemt hij pijnlijk. In zijn ogen is het extra wrang omdat de zaak voor zijn cliënte emotioneel zeer zwaar is geweest.
Plasman had eerder al laten weten te verwachten dat het OM wel degelijk in hoger beroep zou gaan. Hij noemde het oordeel van de rechtbank over het ontbreken van steunbewijs “discutabel” en zag juist daarin ruimte voor een hernieuwde beoordeling door een hoger rechtscollege.
Dat dit nu niet gebeurt, voelt voor zijn cliënte volgens hem als een abrupt einde zonder verdere duidelijkheid.
Advocaten Borsato: “Nu echt afsluiten”
Aan de andere kant reageren de advocaten van Marco Borsato, Geert-Jan en Carry Knoops, met opluchting en nadruk op afronding. Geert-Jan Knoops liet in een eerste verklaring weten dat hij het besluit van het OM begrijpt en onderschrijft.
Volgens Knoops was de vrijspraak van de rechtbank juridisch zorgvuldig onderbouwd. Dat het OM dit oordeel nu volgt, ziet hij als een logische en juiste stap. Maar zijn reactie gaat verder dan alleen het juridische aspect.
Hij benadrukt dat het ook vanuit menselijk perspectief belangrijk is dat er nu een duidelijke streep onder de zaak wordt gezet. Niet alleen voor zijn cliënt, maar ook voor de aangeefster en haar familie. Jarenlange procedures, publieke aandacht en onzekerheid hebben volgens hem voor alle betrokkenen een zware tol geëist.
Menselijke impact van een langdurige zaak
Wat in de reacties van beide kanten duidelijk naar voren komt, is hoe groot de emotionele impact van deze zaak is geweest. Los van de juridische uitkomst hebben alle betrokkenen te maken gehad met jaren van spanning, media-aandacht en publieke meningen.
Voor Marco Borsato betekende de zaak een langdurige periode van onzekerheid, waarin zijn carrière en privéleven grotendeels stil kwamen te liggen. Voor de aangeefster en haar omgeving was het traject eveneens zwaar, met het gevoel voortdurend ter verantwoording te worden geroepen.
Juist daarom benadrukken de advocaten van Borsato dat afronding ook een vorm van bescherming kan zijn: ruimte om verder te gaan, zonder telkens terug te moeten naar dezelfde pijnlijke hoofdstukken.
Vragen over mogelijke vervolgstappen
Na het besluit van het OM rijst bij veel mensen de vraag of Marco Borsato zelf nog juridische stappen zal ondernemen. Eerder werd al gespeculeerd over mogelijke procedures rond smaad of laster, maar daar is op dit moment nog geen duidelijkheid over.
Carry Knoops liet weten dat hierover nog geen inhoudelijk gesprek met Borsato heeft plaatsgevonden. Dat heeft volgens haar een praktische reden: het advocatenduo is momenteel intensief betrokken bij andere lopende zaken, waaronder de Stint-zaak in Den Bosch.
Of Borsato uiteindelijk besluit om een civiele procedure te starten tegen betrokkenen, blijft dus voorlopig open. Volgens de advocaten is dat een keuze die zorgvuldig moet worden overwogen, mede gezien de impact die nieuwe juridische stappen opnieuw kunnen hebben.
Publieke discussie blijft bestaan
Hoewel de strafzaak nu juridisch is afgerond, zal het publieke debat vermoedelijk nog enige tijd voortduren. De zaak heeft veel emoties losgemaakt en raakt aan bredere thema’s zoals geloofwaardigheid, bewijsvoering en de rol van media in gevoelige kwesties.
Voorstanders van het besluit benadrukken het belang van rechtszekerheid en het principe dat iemand onschuldig is zolang het tegendeel niet is bewezen. Anderen blijven vragen stellen over hoe met dergelijke zaken wordt omgegaan en of het rechtssysteem altijd voldoende ruimte biedt aan persoonlijke ervaringen.
Wat vaststaat, is dat het besluit van het OM een belangrijk moment markeert: er komt geen vervolg meer binnen het strafrecht.
Een hoofdstuk wordt afgesloten
Met het afzien van hoger beroep is er nu een formeel einde gekomen aan een van de meest besproken strafzaken van de afgelopen jaren. Voor alle betrokkenen betekent dit een nieuw begin, zij het op heel verschillende manieren.
Voor Marco Borsato betekent het juridische duidelijkheid na een lange periode van onzekerheid. Voor de aangeefster betekent het een einde aan een traject dat zij anders had gehoopt te vervolgen. Voor het publiek betekent het een moment van reflectie op hoe complex en beladen dergelijke zaken zijn.
Of de rust nu daadwerkelijk zal terugkeren, zal de tijd moeten uitwijzen. Maar één ding is zeker: met deze beslissing is een belangrijk hoofdstuk definitief gesloten.
Wat vind jij van het besluit van het 0penbaar Ministerie en de reacties van beide kanten? Deel je mening op Facebook en praat mee over een zaak die Nederland lange tijd bezighield.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
