Actueel
Gordon krijgt het aan de stok met Tino Martin: ´Hij zoekt het gewoon zelf op dat hij pispaal is´
Tino Martin, een van de meest populaire zangers van Nederland, heeft in een interview met The Friday Move zijn mening gegeven over de huidige situatie van Gordon. Volgens Tino heeft Gordon het grotendeels aan zichzelf te danken dat hij tegenwoordig zoveel kritiek krijgt. Hoewel hij respect heeft voor Gordon als artiest, laat hij niet na zijn kritiek te delen.
Muzikale helden
Tijdens het interview met Wilfred Genee vertelde Tino Martin over de artiesten die hem vroeger inspireerden. “Mijn helden waren vroeger echt Hazes, Froger… Met René ben ik helemaal goed en ik heb hem ook wel eens te gast gehad bij mij in de show,” vertelde Tino. Hij roemde ook artiesten uit de jaren 90, zoals Ruth Jacott, Gerard Joling en Gordon. Over de muziek uit die tijd zei hij: “Dat is eigenlijk de muziek die ik het leukst vind.”
Gordon onder vuur
Wilfred Genee vroeg Tino hoe hij aankijkt tegen de huidige situatie rondom Gordon. De zanger ligt al enige tijd onder vuur vanwege zijn optredens en mediaoptredens. “Wat vind je ervan wat er nu met Gordon gebeurt dan? Die ligt behoorlijk onder vuur als het om z’n zingen gaat,” vroeg Wilfred.
Kritische noot
Hoewel Tino aangeeft goed met Gordon te zijn, is hij kritisch over hoe Gordon met de situatie omgaat. “Ik vind dat hij dat wel een beetje over zichzelf afroept,” zei Tino. Hij benadrukte echter dat hij het jammer vindt, omdat Gordon een groot talent is: “Deze gozer kon zó verschrikkelijk goed zingen. Het was een blanke man met een soulstem.”
Verlies van kwaliteit
Tino vermoedt dat Gordon zijn stem niet goed heeft onderhouden en dat leeftijd hierin een rol speelt. “Je wordt wat ouder en je moet je stem goed onderhouden,” zei hij. Volgens Tino is het essentieel om als zanger continu te blijven werken aan je stem, iets wat bij Gordon mogelijk is nagelaten.
Pispaal van de media
Naast de kritiek op Gordon’s zang, vindt Tino ook dat Gordon zichzelf in een lastige positie heeft gemanoeuvreerd in de media. “Hij roept het over zichzelf af door de manier waarop hij daar dan weer op reageert en hoe hij daarmee omgaat. Dat is jammer,” aldus Tino. Hij vindt het sneu dat Gordon nu vaak als “pispaal” wordt gezien.
Eigen ervaringen
Tino gaf toe dat hij zelf ook niet altijd perfect is geweest. “Ik zing al een hele tijd en ik heb ook wel eens een paar uitglijders en missers gemaakt,” vertelde hij. Vooral na de coronatijd had hij het moeilijk: “Het gaat weer beginnen, maar ik voel het niet.”
Lessen geleerd
In tegenstelling tot Gordon, ziet Tino zijn eigen problemen als tijdelijk. “Ik was er helemaal uit en heb een jaar lang een aantal dingen wel verkloot. Daar heb ik ook echt wel voor op de blaren gezeten,” zei hij. Inmiddels heeft hij zijn draai weer gevonden en is hij bezig met een nieuwe theatertour.
Conclusie
Tino Martin respecteert Gordon als artiest, maar hij is kritisch over hoe de zanger met zijn carrière en media-imago omgaat. Volgens Tino is het belangrijk om zowel je stem als je reputatie goed te onderhouden om succesvol te blijven in de muziekindustrie. Voor zichzelf ziet hij een positieve toekomst, terwijl hij hoopt dat Gordon zijn situatie kan verbeteren.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
