Actueel
Diepe rouw bij Monique Westenberg: ‘Mijn kindje is heengegaan.’
Voor Monique Westenberg blijft 12 december een dag met een gouden randje, ondanks het verdriet dat eraan kleeft. Deze datum markeert de geboortedag van haar geliefde hond Dunya, die in 2018 op 14-jarige leeftijd is 0verleden. Monique liet haar destijds insl*pen, omdat Dunya leed aan een hersentum0r en spieruitval.
Een bijzondere herinnering
Op Instagram deelt Monique een emotioneel eerbetoon aan haar trouwe viervoeter. In haar Story schrijft ze: “12-12, de datum waarop deze mooiste ziel werd geboren. Dankzij haar mocht ik 14 jaar onvoorwaardelijke liefde ervaren. 12-12 blijft voor mij een bijzondere datum. Ik weet zeker dat ze altijd bij me is!” Bij de tekst plaatst ze een ontroerende foto van Dunya, een ode aan de hond die jarenlang haar steun en toeverlaat was.
Kinderboek als herinnering
Dunya’s 0verlijden had een diepe impact op Monique, die haar verdriet besloot om te zetten in iets tastbaars. In 2019 bracht ze een kinderboek uit over haar geliefde hond. Het boek, geïllustreerd met prachtige tekeningen, vertelt het verhaal van haar leven met Dunya en biedt kinderen een manier om afscheid en verlies te begrijpen.
“Ik wilde mijn verdriet verwerken door het te delen,” schreef Monique destijds op Instagram. “Ons verhaal, ons leven samen op papier. Hoe leg je aan een kind uit dat een huisdier oud of z!ek is? Of dat het naar de hemel gaat? Maar ook: hoe maak je duidelijk dat een huisdier familie is en dat je er goed voor moet zorgen?”
Dunya leeft voort
Volgens Monique blijft Dunya altijd een plek in haar hart en herinneringen houden. Het kinderboek is haar manier om Dunya’s nalatenschap door te geven aan kinderen, zodat zij de waarde van een huisdier kunnen leren begrijpen. “Dunya was mijn meisje, mijn wereld. Ze verdient het om door te leven in de hartjes van kindjes,” aldus Monique.
Een dag vol betekenis
Hoewel het gemis groot blijft, blijft 12 december een speciale dag voor Monique. Het is een moment van reflectie, herinnering en liefde voor de viervoeter die 14 jaar lang een bijzondere plek in haar leven innam. Met haar woorden en het kinderboek zorgt Monique ervoor dat Dunya niet vergeten wordt.
Inleiding: respectvolle blik op een privéleven. De afgelopen tijd circuleren in diverse media berichten over een mogelijke band tussen kroonprinses Amalia en Boris Saxe‑Coburg‑Gotha. In die berichtgeving klinkt door dat er sprake zou zijn van een lastige fase. Omdat het om het privéleven gaat van publieke personen, is terughoudendheid belangrijk. In dit artikel zetten we de publiek gedeelde elementen overzichtelijk en zorgvuldig op een rij, zonder speculatie te versterken.
Een mogelijke kennismaking en het decor van Madrid
Volgens meerdere publicaties zou Amalia de afgelopen maanden geregeld in Madrid te zien zijn, de stad waar Boris momenteel woont en werkt. Die context wordt door sommige media aangehaald om de vermeende kennismaking te duiden. Feit blijft dat het hier om onbevestigde informatie gaat; er is geen officiële bevestiging dat sprake is van een relatie. Daarom is het goed om ieder detail in de juiste, voorzichtige proporties te plaatsen.
Wie is Boris Saxe‑Coburg‑Gotha?
Boris wordt beschreven als een beeldend kunstenaar die in Spanje is geboren en nu in Madrid woont. In sommige berichten wordt ook een studietijd in Londen genoemd, waarna hij naar zijn geboortestreek terugkeerde. Dit soort achtergrondinformatie duikt vooral op om context te bieden bij de recente aandacht, maar zegt op zichzelf niets over de aard of status van eventuele persoonlijke banden.
Familie‑connecties die aandacht kregen
In dezelfde berichtgeving komt een vriendelijke band ter sprake tussen Boris’ moeder, Miriam Urgría y López, en koningin Máxima. Zulke sociale verbanden in Europese kringen trekken van nature nieuwsgierigheid, maar rechtvaardigen geen conclusies over privérelaties. Het blijft verstandig onderscheid te maken tussen openbare ontmoetingen of vriendschappen en het privéleven van betrokkenen, dat om discretie vraagt.
Over ‘spanningen’: waarom nuance telt
Enkele media suggereren dat er “donkere wolken” boven de vermeende relatie zouden hangen. Dergelijke kwalificaties zijn niet meer dan interpretaties van buitenaf. Zonder officiële bevestiging van betrokkenen is het niet mogelijk vast te stellen wat precies speelt, laat staan welke oorzaken daaraan ten grondslag liggen. Voor betrouwbare berichtgeving is het dus essentieel om ruimte te laten voor nuance en om aannames te vermijden.
Een ingrijpende gebeurtenis in de familiegeschiedenis
Een belangrijk element dat regelmatig wordt aangehaald, is het ernstige auto‑ongeluk waarbij Boris’ vader in 2008 betrokken was. Hij lag jarenlang in coma; in 2015 volgde de moeilijke medische beslissing om de behandeling te beëindigen. Voor iedere familie is zo’n verlies emotioneel ingrijpend en het is begrijpelijk dat media dit als context noemen. Tegelijkertijd is het speculatief om daar directe conclusies aan te verbinden voor iemands huidige privéleven.
Officiële status: wat is wel bevestigd?
Cruciaal om te benadrukken: er is geen officiële bevestiging van een relatie tussen Amalia en Boris. Zonder die bevestiging blijft elke uitspraak over de status of richting van hun band gissen. Verantwoorde berichtgeving houdt rekening met dat gegeven, en plaatst geruchten als zodanig in de voetnoot: interessant voor het nieuws, maar niet hetzelfde als verifieerbaar feit.
Aandacht, veiligheid en welzijn
Los van de inhoud van de geruchten is de context relevant waarin kroonprinses Amalia zich beweegt. Zij leeft al geruime tijd onder verhoogde veiligheidsmaatregelen. Extra mediabelangstelling kan druk opleveren, en daarom is het van belang om respectvol om te gaan met haar persoonlijke levenssfeer. Een evenwichtige benadering — waarin publieke rol en privéleven zorgvuldig worden onderscheiden — past bij betrouwbare berichtgeving en draagt bij aan een gezonde publieke dialoog.
Slot: menselijkheid voorop
Welke wending de situatie ook neemt, betrokkenen zijn in de eerste plaats mensen. Het is te hopen dat zij, omringd door familie en vrienden, rust en privacy vinden om persoonlijke keuzes te maken, los van het publieke debat. Voor lezers en media is het verstandig om nieuwsgierigheid te temperen met empathie en feitelijkheid. Totdat er officiële mededelingen worden gedaan, is terughoudendheid de meest zorgvuldige en respectvolle houding.