Actueel
Familie Sneijder gaat door nachtmerrie: ”We hebben nog hoop”
De familie Sneijder wordt geconfronteerd met een onvoorstelbaar zware periode. Slechts zes maanden na het 0verlijden van hun moeder, die op 59-jarige leeftijd st!erf, kwam er opnieuw schokkend nieuws: vader Barry Sneijder lijdt aan uitgezaaide longk*nker. De familie probeert met deze nieuwe klap om te gaan, terwijl de broers Wesley en Rodney Sneijder hun vader zo goed mogelijk bijstaan.
Een Zware Tijd voor de Familie Sneijder
In een openhartig interview met De Telegraaf vertelt Wesley Sneijder over de nachtmerrie waarin de familie verkeert. Het verlies van hun moeder, die ondanks aanvankelijke genezing uiteindelijk 0verleed aan de gevolgen van z!ekte, was al moeilijk genoeg. Nu is hun vader geconfronteerd met een ongeneeslijke diagnose, wat de familie opnieuw zwaar op de proef stelt.
Barry kreeg in 2019 voor het eerst te maken met k*nker. “Hij werd getroffen door blaask*nker,” vertelt Wesley. “Na een intensieve behandeling werd hij genezen verklaard. We waren zo opgelucht. Maar toen werd mijn moeder z!ek. Ook zij leek te herstellen, maar uiteindelijk is het haar toch fataal geworden. En nu lijkt het bij mijn vader ook niet goed te gaan.”
Mantelzorg en Familiedynamiek
De diagnose van Barry heeft een grote impact op de dagelijkse levens van de familieleden. Wesley, voormalig topvoetballer, heeft speciaal voor zijn vader besloten terug te verhuizen naar Nederland. Hij neemt een groot deel van de mantelzorg op zich en zorgt samen met zijn broers en andere familieleden dat Barry constant omringd wordt door zorg en liefde.
“Je weet nooit hoe een dag met hem zal verlopen,” legt Wesley uit. “Hoe hij zich voelt, verandert met de dag. Dat komt door de bestraling en de chemo. Het is zwaar voor ons allemaal, maar voor hem is het natuurlijk het allerlastigst.” Ondanks de uitdagingen probeert de familie zich te richten op wat echt belangrijk is: de kwaliteit van leven. “We proberen hem zoveel mogelijk comfort en steun te geven in deze moeilijke tijd.”
Rodney, de jongere broer van Wesley, vult aan: “Sinds dat moment mag hij geen seconde meer alleen zijn. Samen met onze oma, tante en broer Jeffrey hebben we een schema opgesteld. We zorgen ervoor dat er altijd iemand bij hem is. Dit doen we met heel veel liefde, want hij verdient dat.”
Leven in Fase Vier
De diagnose van Barry bevindt zich in fase vier, wat volgens Wesley “de ergste fase” is. Dit is het stadium waarin de z!ekte zich door het lichaam heeft verspreid, en genezing vrijwel uitgesloten lijkt. Toch blijft de familie hoop houden, hoe klein die ook mag zijn.
“De hoogleraren zeggen: de wonderen zijn de wereld nog niet uit,” deelt Wesley. “Misschien komt er over twee, drie maanden een nieuw medicijn. Dat is waar we ons aan vastklampen.”
Rodney spreekt ook over de hoop die hij koestert, ondanks de ernst van de situatie. “Bij mijn moeder moest ik die hoop uiteindelijk opgeven. Ze kon niet meer beter worden, en wat ik bij haar heb gezien, was mensonterend. Op een gegeven moment dacht ik: het is goed zo. Maar nu probeer ik dat anders te benaderen. Voor mijn vader blijf ik hopen op een wonder.”
Kwaliteit van Leven en Familiebanden
De Sneijders benadrukken het belang van een goede kwaliteit van leven voor hun vader. Hoewel de medische behandelingen zwaar zijn en veel van Barry vragen, is het voor de familie essentieel om hem te omringen met liefde, steun en momenten van geluk. Ze zetten alles op alles om zijn dagen zo aangenaam mogelijk te maken.
“Het gaat om het maken van herinneringen en het koesteren van de tijd die we nog samen hebben,” zegt Wesley. “Het is een emotionele rollercoaster, maar we doen dit samen. Als familie staan we sterk, ook al is het soms moeilijk.”
De Impact van Verlies
Het verlies van hun moeder heeft diepe sporen nagelaten in de familie. Wesley en Rodney geven beiden aan dat het 0verlijden van hun moeder een harde leerschool was in omgaan met verlies. Rodney vertelt: “Wat ik bij mijn moeder heb gezien, was verschrikkelijk. Het heeft me geleerd hoe belangrijk het is om de tijd die je hebt met je dierbaren te waarderen. Daarom doe ik er nu alles aan om mijn vader te ondersteunen.”
Ook Wesley blikt terug op de moeilijke periode na het 0verlijden van hun moeder. “Het is een pijnlijk proces om iemand die je liefhebt te zien lijden. Dat doet iets met je als mens. Maar het heeft ons als familie ook dichter bij elkaar gebracht. Dat is iets waar we nu kracht uit halen.”
Steun voor de Familie Sneijder
De situatie van de familie Sneijder roept veel medeleven op bij het publiek. Fans, vrienden en kennissen laten massaal hun steunbetuigingen achter op sociale media en in reacties. Veel mensen spreken hun bewondering uit voor hoe Wesley en Rodney omgaan met de zware verantwoordelijkheid van mantelzorg en hoe ze elkaar blijven steunen in deze moeilijke tijd.
“Het is hartverwarmend om te zien hoeveel steun we krijgen,” zegt Wesley. “Dat geeft ons kracht om door te gaan. Mijn vader voelt die liefde ook, en dat betekent veel voor hem.”
De Hoop op een Wonder
Ondanks de harde realiteit blijft de familie Sneijder hoopvol. Ze weten dat de kansen klein zijn, maar vasthouden aan een sprankje hoop helpt hen om deze moeilijke tijd door te komen. “Zolang er leven is, is er hoop,” zegt Rodney. “We blijven geloven in mogelijkheden, hoe klein die ook mogen zijn.”
Voor Wesley is het belangrijk om positief te blijven voor zijn vader. “We kunnen niet voorspellen wat de toekomst brengt. Maar zolang we samen zijn, blijven we vechten. Voor hem, voor ons gezin, en voor de herinneringen die we nog kunnen maken.”
Een Inspirerend Voorbeeld
De manier waarop de familie Sneijder met deze moeilijke situatie omgaat, is een inspiratie voor velen. Hun toewijding aan elkaar, hun veerkracht en hun focus op het ondersteunen van hun vader laten zien hoe krachtig familiebanden kunnen zijn, zelfs in de meest uitdagende tijden.
“Het leven is onvoorspelbaar,” concludeert Wesley. “Maar samen komen we erdoorheen. We blijven hopen, geloven en ondersteunen, wat er ook gebeurt.”
Steun de Familie Sneijder
De familie Sneijder beleeft een zware periode waarin ze geconfronteerd worden met verlies, z!ekte en onzekerheid. Laat je steun blijken en wens hen sterkte in deze moeilijke tijd. Samen kunnen we laten zien dat ze er niet alleen voor staan.
Groot verlies voor de voetbalwereld: voormalig international Nikola Pokrivac (39) overleden bij ernstig auto-ongeluk
In Kroatië is met grote verslagenheid gereageerd op het tragische nieuws dat voormalig international Nikola Pokrivac op 39-jarige leeftijd is overleden. De ex-voetballer kwam om het leven bij een ernstig verkeers0ngeval in de stad Karlovac, gelegen ten zuidwesten van de hoofdstad Zagreb. Ook een andere inzittende, eveneens actief in de sportwereld, overleefde het 0ngeluk niet.
De Kroatische voetbalbond (HNS) heeft het 0verlijden officieel bevestigd via sociale media. “We verliezen een man die jarenlang zijn hart gaf voor het nationale elftal,” zo klonk het in een eerste verklaring. “Onze gedachten gaan uit naar zijn familie, vrienden en voormalig teamgenoten.”
Ernstig verkeers0ngeval in Karlovac
Het 0ngeval vond plaats in de vroege ochtenduren in Karlovac, een stad met historische betekenis voor Kroatië en een plek die bekendstaat om zijn ligging op een belangrijk knooppunt van wegen. Volgens eerste berichten van de autoriteiten was het ongeluk zodanig zwaar dat Pokrivac op slag 0verleed. Ook een medepassagier, die evenals Pokrivac actief was in het voetbal, heeft het 0ngeval niet 0verleefd.
De precieze oorzaak van het 0ngeluk is nog onderwerp van onderzoek. Lokale media melden dat het voertuig waarin de twee mannen zich bevonden van de weg raakte, maar verdere details worden nog niet gedeeld om de nabestaanden rust en privacy te geven. Een derde inzittende, van wie de identiteit nog niet is vrijgegeven, raakte zwaargew0nd en wordt momenteel behandeld in het z!ekenhuis.
Een loopbaan die respect afdwingt
Nikola Pokrivac begon zijn professionele voetbalcarrière in 2004 bij NK Varteks, een club die lange tijd bekendstond als kweekvijver van Kroatisch talent. Al snel viel hij op door zijn spelinzicht, fysiek sterke spel en leiderschapskwaliteiten op het middenveld. Als verdedigende middenvelder werd hij geroemd om zijn werklust, nuchtere instelling en vermogen om het spel te lezen.
In 2007 maakte Pokrivac de overstap naar Dinamo Zagreb, de absolute topclub van Kroatië. Daar ontwikkelde hij zich verder tot een van de meest veelbelovende spelers van zijn generatie. Zijn sterke optredens bleven ook buiten Kroatië niet onopgemerkt. Een jaar later, in 2008, tekende hij een contract bij het prestigieuze AS Monaco, actief in de Franse Ligue 1. Het was een grote stap voor de jonge Kroaat, die daarmee definitief zijn entree maakte op het internationale toneel.
Later zou hij ook nog spelen voor Red Bull Salzburg, een van de topclubs in Oostenrijk. Daar werd hij gecoacht door de Nederlandse trainer Huub Stevens, die hem omschreef als “een voorbeeldige prof met een groot hart en een sterke mentaliteit.”
Reacties vanuit de voetbalwereld
Niet alleen Kroatië, maar ook andere delen van Europa reageerden geschokt op het nieuws. De Oostenrijkse club Red Bull Salzburg plaatste een emotioneel eerbetoon aan hun voormalige speler. “Wij treuren om het verlies van Nikola Pokrivac, een speler die een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten in onze club. Onze gedachten zijn bij zijn dierbaren,” luidde de verklaring op social media.
Ook zijn oude club Dinamo Zagreb betuigde via een officieel bericht hun medeleven. “Nikola was meer dan een voetballer. Hij was een voorbeeld voor jonge spelers, een echte professional en een gerespecteerd persoon binnen én buiten het veld.”
Vijftien interlands en een rol op het EK 2008
Pokrivac kwam in totaal 15 keer uit voor het nationale elftal van Kroatië, een prestatie die slechts voor een selecte groep is weggelegd. Hij maakte deel uit van de selectie tijdens het Europees kampioenschap van 2008, een toernooi waarin Kroatië op indrukwekkende wijze de groepsfase doorkwam.
In de groepswedstrijd tegen Polen, die Kroatië met 1-0 wist te winnen, speelde Pokrivac een degelijke en stabiele partij. Hoewel hij nooit tot de absolute sterren van het nationale team behoorde, stond hij bekend als betrouwbaar, nuchter en altijd bereid om zich op te offeren voor het collectief – eigenschappen die hem geliefd maakten bij fans en collega’s.
De Kroatische voetbalbond sprak in een reactie van “een groot verlies voor de voetbalgemeenschap”. In hun officiële verklaring schrijven ze: “Nikola Pokrivac was een man van het team. Een stille kracht op het veld, een gerespecteerde persoonlijkheid daarbuiten. We zijn hem veel dank verschuldigd voor zijn inzet en toewijding.”
Een leven vol strijd, ook naast het veld
Wat veel mensen niet weten, is dat Pokrivac ook persoonlijke tegenslagen kende. In 2014 werd bij hem kanker vastgesteld. Na een intensieve behandelperiode keerde hij uiteindelijk terug, vastbesloten om zich in te zetten voor anderen. In de jaren daarna deed hij regelmatig vrijwilligerswerk en sprak hij met jongeren over mentale veerkracht, gezondheid en doorzettingsvermogen.
Zijn openheid over zijn ziekte, herstel en mentale worstelingen maakte indruk. In interviews vertelde hij dat hij zijn leven na de ziekte anders was gaan waarderen. “Je leert opnieuw kijken naar wat belangrijk is,” zei hij in een Kroatische talkshow. “Familie, vriendschap, en het besef dat je iets kunt betekenen voor anderen.”
R0uw en herinnering
In Kroatië wordt de komende dagen op verschillende plaatsen stilgestaan bij zijn overlijden. Zowel in Zagreb als in Karlovac zullen voetbalclubs en sportverenigingen stilstaan bij zijn nalatenschap. Supporters laten op sociale media massaal weten geraakt te zijn door zijn plotselinge 0verlijden. “Een man met karakter, een sporter in hart en nieren. We zullen je nooit vergeten,” schrijft een fan op X.
Er gaan stemmen op om bij de eerstvolgende interland van Kroatië een minuut stilte te houden ter nagedachtenis aan Pokrivac. Ook wordt overwogen om een jeugdtoernooi of tribune naar hem te vernoemen, als eerbetoon aan zijn inzet voor de sport.
Een sporter, mens en voorbeeldfiguur
Nikola Pokrivac was meer dan alleen een international of clubspeler. Hij stond bekend als een man die zich niet liet leiden door ego, maar door teamgeest. Als speler die zich keer op keer inzette voor het grotere geheel. En als mens die, ook na tegenslagen, zijn kracht gebruikte om anderen te inspireren.
Zijn 0verlijden laat een leegte achter in de harten van velen. Niet alleen bij zijn familie en vrienden, maar ook bij fans, collega-sporters en jonge talenten die naar hem opkeken. De impact van zijn leven en werk zal nog lang voelbaar zijn.
Namens de hele sportwereld wensen wij de nabestaanden van Nikola Pokrivac veel sterkte toe. Moge zijn herinnering voortleven in de harten van iedereen die hij raakte.