Actueel
Gert Verhulst windt er geen doekjes om: “Groot drama bij ons thuis”
Gert Verhulst onthult hilarisch hondenincident: “Onze Billie had een geheim toilet in de logeerkamer”
Gert Verhulst, bekend als televisiepresentator, ondernemer en het gezicht van De Tafel van Gert, is binnenkort weer terug op het scherm. Maar voordat hij opnieuw gasten ontvangt aan zijn inmiddels iconische talkshowtafel, geniet hij nog van een vrij weekend – en dat doet hij met de nodige humor. In zijn populaire podcast Vik & Gert, die hij samen met zoon Viktor Verhulst maakt, vertelt Gert over een opmerkelijk én hilarisch voorval met de nieuwste gezinsaanwinst: hondje Billie.
Wat begon als een trotse vaststelling over hoe keurig hun pup zich gedroeg, eindigde in een verrassende ontdekking met een geurige afloop.
Zindelijk? Dat dachten ze toch
Zoals in zoveel huishoudens met een jonge hond, was ook bij huize Verhulst de zindelijkheid van hun viervoeter een belangrijk punt van aandacht. Gerts partner Ellen Callebout was er stellig van overtuigd dat Billie perfect wist hoe het hoorde. “Elke ochtend halen we hem uit zijn bench, we gaan samen naar beneden en dan doet hij keurig zijn behoefte op de juiste plek,” vertelt Gert in de podcast.
Ellen was dan ook bijzonder trots. Alles leek onder controle: geen ongelukjes, geen geurige verrassingen in huis, alleen een modelhond die precies wist wat hem te doen stond.
Tot vorige week dus.
De ontdekking in de logeerkamer
Tijdens een doordeweekse ochtend kwam huishoudster Martine plots uit de verste logeerkamer gewandeld. Ze droeg iets in haar hand. Of beter gezegd: negen kleine ‘verrassingen’ die ze op een handdoek verzameld had. Gert vertelt het met een mengeling van afschuw en amusement: “Martine kwam naar ons toe met de mededeling: ‘Ik heb ze allemaal bij elkaar gelegd.’ En daar lagen ze dan: negen hondendrollen, keurig gerangschikt.”
Wat bleek? Billie had de logeerkamer aan het uiteinde van het huis stiekem omgedoopt tot zijn persoonlijke toilet. Terwijl zijn baasjes dachten dat hij keurig buiten zijn behoefte deed, trippelde hij op onbewaakte momenten naar de stille hoek van het huis om daar rustig zijn gang te gaan.
Een slim systeem van een slimme hond
Gert is er ondertussen van overtuigd dat hun hond Billie slimmer is dan ze dachten. “Hij had duidelijk zijn eigen systeem ontwikkeld,” lacht hij. “Zodra we even niet opletten, ging hij stilletjes naar die kamer, deed daar zijn ding en kwam dan onschuldig terug alsof er niets aan de hand was.”
En dat niet alleen. Hoogstwaarschijnlijk plaste Billie er ook, maar dat merkte niemand omdat de vloer het snel absorbeerde en opdroogde. Het resultaat: een ‘verborgen hondentoilet’ dat pas na verloop van tijd werd ontdekt – en dat met een aroma dat uiteindelijk niet meer te negeren viel.
Niet alleen hondenbaas, ook talkshowhost
Gelukkig neemt Gert het allemaal met een gezonde dosis zelfspot. “Wat kun je anders doen dan lachen?” zegt hij. In Vik & Gert weet hij het verhaal zo smakelijk te brengen dat luisteraars massaal reageren met herkenbare anekdotes over hun eigen huisdieren. Want ja – wie een pup in huis haalt, weet dat ongelukjes nooit volledig uitgesloten zijn.
Terwijl Billie thuis wellicht nog wat zindelijkheidstraining kan gebruiken, staat Gert alweer klaar voor zijn terugkeer op televisie. De Tafel van Gert keert binnenkort terug met nieuwe afleveringen, en fans kunnen zich opnieuw verheugen op boeiende gesprekken, verrassende gasten en de typische mix van ernst en humor die de show kenmerkt.
Ellen Callebout: trots en verrast
Ook Ellen Callebout, Gerts partner en mede-baas van Billie, komt er niet zonder kleerscheuren vanaf in het verhaal. Ze was degene die het hardst geloofde in de zindelijkheid van hun pup. “Ellen was echt trots,” benadrukt Gert. “Ze dacht: kijk eens hoe goed we dat hebben aangepakt!”
Maar zelfs zij kon er achteraf om lachen. Billie’s geheime missie had zelfs haar observaties weten te omzeilen, en dat maakte het verhaal eigenlijk alleen maar grappiger. Het voorval laat zien dat zelfs in een huishouden waar structuur en planning centraal staan, een jonge hond daar gewoon z’n eigen invulling aan geeft.
Een hond met karakter
Billie is niet zomaar een huisdier – hij maakt intussen volwaardig deel uit van de familie Verhulst. Hij komt regelmatig aan bod in de podcast, en volgers van Gert en Viktor op sociale media hebben hem ook al vaak zien verschijnen in schattige foto’s of speelse filmpjes. Het hondje blijkt een flinke dosis persoonlijkheid te hebben, en nu dus ook een uitgesproken voorkeur voor privacy tijdens zijn toiletbezoek.
Of er inmiddels maatregelen zijn getroffen om toekomstige geurige verrassingen te voorkomen, blijft in het midden. Maar het is wel duidelijk dat Billie voorlopig nog alle harten verovert – inclusief dat van de huishoudster, ondanks de extra schoonmaaktaken.
De charme van huiselijke chaos
Wat dit verhaal zo leuk maakt, is de herkenbaarheid. Of je nu een beroemdheid bent of niet: als er een pup in huis komt, is niemand immuun voor onverwachte streken. En net die momenten van chaos, verwarring én een vleugje geur, zorgen voor verhalen die nog jaren verteld worden.
Gert Verhulst bewijst met dit voorval dat humor en relativeringsvermogen ook in het dagelijks leven belangrijk zijn. Waar sommigen zich zouden schamen of ergeren, kiest hij ervoor om het breed uit te meten in de podcast – tot groot plezier van luisteraars.
Wat leren we van Billie?
Het incident met Billie herinnert ons eraan dat honden niet alleen gezelschap bieden, maar ook zorgen voor een dagelijkse portie verrassingen. Soms grappig, soms gênant – maar altijd met liefde en levendigheid. En wie weet inspireert Billie binnenkort nog wel meer anekdotes voor De Tafel van Gert.
Voor nu mag hij even uitrusten, want zijn geheime plek is ontdekt – en de logeerkamer? Die wordt voorlopig extra goed in de gaten gehouden.
Samenvattend: hondenstreken in huize Verhulst
-
Gert Verhulst vertelt in zijn podcast over een hilarisch incident met hondje Billie.
-
Terwijl het baasje dacht dat Billie zindelijk was, gebruikte het hondje stiekem een logeerkamer als toilet.
-
Huishoudster Martine ontdekte uiteindelijk negen hondendrollen, keurig verstopt.
-
Gert en partner Ellen Callebout konden er uiteindelijk om lachen, ondanks de ‘geurige’ situatie.
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
