Actueel
Verschrikkelijk slecht nieuws over gezondheid van Janine Bischops
Janine Bischops neemt afscheid van Familie: ‘Het gaat gewoon niet meer’
Na zeven intense jaren op de set van Familie neemt Janine Bischops afscheid van haar rol als Brigitte Verbeeck. Geen grote scène om haar vertrek in te luiden, geen applaus op de set, geen bloemen of emotionele toespraken. Haar laatste draaidag is voorbijgegaan zonder fanfare — omdat het simpelweg niet meer lukt. In alle eerlijkheid en op haar eigen directe manier geeft ze toe: “Het gaat gewoon niet meer.”
De grens is bereikt
Sinds 2017 gaf Janine Bischops gestalte aan Brigitte Verbeeck, een personage dat gaandeweg een vaste waarde werd in de populaire VTM-soap. Maar achter de schermen werd het werk steeds zwaarder. “Ik draai al eens weg door duizeligheid,” vertelt ze openhartig aan Dag Allemaal. “Niet te voorspellen wanneer of hoe vaak, maar het overvalt me geregeld.” Het maakt het ondoenbaar om nog langer aan de zware draaidagen mee te doen.
Want die dagen zijn pittig. Acht uur of langer op de set is geen uitzondering. En waar Janine vroeger moeiteloos door zo’n schema ging, laat haar lichaam nu steeds vaker protest horen. Ze wil nog wel, maar het gaat gewoon niet meer. “Voor mij, maar ook voor de mensen die op mij rekenen, is dat heel vervelend. Maar ik moet daar eerlijk over zijn.”
Geen aangepast schema, wél duidelijkheid
Opvallend is dat collega-actrice Annie Geeraerts, inmiddels 97, nog steeds opduikt in Familie, weliswaar met een aangepast draaischema. Maar Janine kiest bewust níét voor zo’n regeling. “Ik zou natuurlijk net als Annie kunnen vragen om minder intensief te draaien, maar dat heeft volgens mij weinig zin,” zegt ze. Haar klachten zijn te onvoorspelbaar. “Je weet niet wanneer zo’n aanval van duizeligheid komt. En als je geen garanties kunt geven, werkt dat ook niet op een set.”
Die duidelijkheid siert haar. Geen compromis, geen half werk. Ze vertrekt zonder tegenstribbelen, maar ook zonder enige vorm van afscheid.
Stil vertrek zonder slotzin
Wie had gedacht dat een actrice als Janine Bischops op z’n minst een warm afscheid op de set zou krijgen, komt bedrogen uit. “Een echt mooi afscheid heb ik nooit gehad,” geeft ze toe. En ze verwacht er ook geen meer. “Niet dat ik daar niet voor opensta, hoor. Maar ik heb het bij niemand anders gezien. Ze moeten nu voor mij ook geen uitzondering maken.”
Het klinkt gelaten, maar ook een tikkeltje pijnlijk. Je voelt dat het afscheid voor haar een gemengd gevoel oproept. Enerzijds begrip voor de situatie, anderzijds de teleurstelling van een afscheid in stilte — zonder applaus, zonder camera, zonder knuffel op beeld. Haar rol sterft uit zonder dat iemand echt kijkt.
De leegte die achterblijft
Het vertrek van Janine betekent niet alleen het einde van Brigitte Verbeeck, maar ook opnieuw een breuk met het verleden van Familie. De soap is de voorbije jaren steeds moderner en jonger geworden. Maar telkens als een vaste waarde vertrekt, blijft er iets achter — een soort leegte die niet direct ingevuld wordt, maar wel voelbaar blijft.
Toch lijkt de productie weinig oog te hebben voor dat verlies. Een officiële boodschap? Die bleef uit. Een eerbetoon aan haar inzet? Ook dat lijkt er niet te komen. Voor Janine is dat jammer, maar ze maakt er geen drama van. Dat past ook bij haar karakter: nuchter, direct, en zonder veel opsmuk.
Het contrast met Annie Geeraerts
Het verschil met Annie Geeraerts is opvallend. Annie is twintig jaar ouder dan Janine, maar mag wél blijven. Ze wordt op een andere manier ingezet — minder intensief, flexibeler, met oog voor haar tempo. Waarom die ruimte voor Annie er wél is en voor Janine niet, blijft een open vraag.
Misschien koos Janine er zelf voor om geen uitzonderingspositie in te nemen. Maar het voelt ook als een symptoom van een bredere tendens in de televisiewereld: snelheid en efficiëntie wegen zwaarder dan ervaring en loyaliteit. Wie niet meer perfect meedraait in het productieschema, valt af — zonder veel ceremonie.
Meer dan een personage
Wat Janine Bischops bracht, ging verder dan het personage Brigitte. Ze gaf kleur, flair en een zekere gelaagdheid aan de serie. Als actrice met decennialange ervaring bracht ze rust en nuance, ook in de hectiek van de dagelijkse soap. Voor vele kijkers was ze een vertrouwd gezicht, een ankerpunt in het snel wisselende decor van Familie.
Haar afscheid is dus niet alleen een persoonlijk verlies, maar ook een signaal van hoe de serie evolueert. Met elk vertrekkend icoon verdwijnt ook een stukje nostalgie.
Een sobere afronding van een rijk gevuld traject
Toch blijft Janine zelf nuchter onder het vertrek. Ze weet dat het moment gekomen is. Geen woede, geen spijt — gewoon de eerlijke vaststelling dat haar lichaam niet meer mee wil. En dat het dan beter is om ruimte te maken voor anderen. Ze doet dat zonder drama, zonder statement. Maar het had haar gegund geweest: een laatste scène, een klein gebaar, een zichtbaar afscheid.
Want zelfs als de camera niet meer draait, verdient iemand met haar staat van dienst op z’n minst een bedankje in beeld.
Na twaalf intensieve jaren zet prinses Astrid een punt achter een van de meest zichtbare, maar tegelijk minst begrepen taken binnen het Belgische koningshuis. Ze stopt als koninklijk begeleider van handelsmissies naar het buitenland en draagt haar rol stap voor stap over. Eerst neemt koningin Mathilde een deel van die verantwoordelijkheid op zich, later volgt kroonprinses Elisabeth. Op papier lijkt het een logische wissel van generaties, maar achter deze beslissing gaat een veel groter verhaal schuil over inzet, belasting en stille toewijding.
Een rol die vaak wordt onderschat
Wie denkt dat het begeleiden van handelsmissies vooral bestaat uit lintjes doorknippen en handen schudden, vergist zich grondig. Dat benadrukt ook Emmanuel Flaam, CEO van Netalux, die meerdere missies meemaakte. In Het Nieuwsblad zegt hij: “Mensen onderschatten wat zij doet. Je moet altijd scherp staan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”
Tijdens zo’n missie volgen de dagen elkaar in hoog tempo op. Er zijn officiële ontvangsten, seminaries, bedrijfsbezoeken, ontmoetingen met lokale autoriteiten en gesprekken met investeerders. Alles verloopt volgens een strak schema, vaak in verschillende talen en culturele contexten. “En dan is er nog die jetlag, meerdere keren per jaar,” voegt Flaam eraan toe. Het vraagt niet alleen fysieke energie, maar ook mentale scherpte en diplomatiek inzicht.
Meer dan een ceremonieel gezicht
Volgens het Koninklijk Paleis was de rol van prinses Astrid allesbehalve symbolisch. “De belangrijkste opdracht is optreden als boegbeeld van de missie,” legt woordvoerder Lore Vandoorne uit. “In de landen waar we naartoe reisden, was Prinses Astrid degene die de missie leidde.”
Haar aanwezigheid gaf Belgische delegaties een duidelijke meerwaarde. In veel landen opent een lid van het koningshuis deuren die anders gesloten blijven. Bedrijven kregen toegang tot gesprekspartners op hoog niveau, simpelweg omdat Astrid het voortouw nam. Haar agenda zat doorgaans overvol, met nauwelijks ruimte voor rustmomenten. Toch stond ze bekend om haar constante professionaliteit en betrokkenheid.
Twaalf jaar op het hoogste tempo
Sinds 2011 was prinses Astrid het vaste gezicht van de Belgische handelsmissies. Jaar na jaar reisde ze naar alle uithoeken van de wereld om Belgische ondernemingen te ondersteunen bij hun internationale ambities. Dat betekende niet alleen aanwezig zijn, maar ook grondige voorbereiding. Ze verdiepte zich in economische dossiers, sectoren en lokale gevoeligheden, zodat ze tijdens gesprekken inhoudelijk mee kon spreken.
Royaltykenner Joëlle Vanden Houden benadrukt hoe ver Astrid daarin ging. “Ze wilde het misschien té goed doen,” zegt ze. “Ze bereidde zich altijd tot in de puntjes voor.” Die gedrevenheid leverde haar veel respect op in economische en diplomatieke kringen, maar eiste tegelijk een hoge tol.
Signalen van overbelasting
Hoewel prinses Astrid zich naar buiten toe altijd sterk en toegewijd toonde, waren er achter de schermen al langer signalen dat de constante druk haar parten speelde. “Ik vernam dat ze last had van rugproblemen en slecht sliep,” vertelt Vanden Houden. Het zijn klachten die vaak voorkomen bij mensen die langdurig onder hoge spanning staan en weinig herstelmomenten kennen.
Het besluit om te stoppen komt dan ook niet uit de lucht vallen. Na twaalf jaar intensief reizen, voorbereiden en presteren, trekt Astrid een duidelijke grens. Niet uit onwil, maar uit zorg voor haar gezondheid en balans. In een tijd waarin mentale en fysieke belasting steeds vaker bespreekbaar worden, past haar keuze in een bredere maatschappelijke ontwikkeling.
Een zorgvuldig geplande overdracht
De overgang verloopt niet abrupt. Het Koninklijk Huis kiest bewust voor een gefaseerde overdracht. Op korte termijn neemt koningin Mathilde al twee handelsmissies voor haar rekening. Daarmee blijft de continuïteit gewaarborgd en kunnen bedrijven blijven rekenen op koninklijke ondersteuning.
Mathilde brengt haar eigen kwaliteiten mee. Ze staat bekend om haar empathische stijl, talenkennis en sterke internationale uitstraling. Haar ervaring met sociale en economische thema’s sluit goed aan bij de doelen van handelsmissies, waarin niet alleen cijfers tellen, maar ook relaties en vertrouwen.
De toekomst: kroonprinses Elisabeth
Op langere termijn ligt de rol klaar voor kroonprinses Elisabeth. Daarmee krijgt de volgende generatie de kans om ervaring op te doen in een internationaal en economisch kader. Volgens Claire Tillekaerts, voormalig topvrouw van Flanders Investment and Trade, is dat een logische stap. “Elisabeth heeft een natuurlijk charisma en komt toegankelijk over,” zegt zij.
Ook Emmanuel Flaam ziet veel potentieel in de jonge kroonprinses. “Wie haar ziet speechen, merkt dat zij een brok energie is.” Elisabeth combineert een moderne uitstraling met een sterke opleiding en internationale ervaring. Handelsmissies kunnen voor haar een belangrijke leerschool worden in diplomatie, economie en representatie.
Respect voor wat was
Hoewel de focus nu verschuift naar de toekomst, overheerst er vooral waardering voor wat prinses Astrid in twaalf jaar heeft opgebouwd. Ze gaf een duidelijke invulling aan haar rol en zette de lat hoog, zowel voor zichzelf als voor haar opvolgers. Belgische bedrijven kijken met respect terug op haar inzet en de concrete resultaten die handelsmissies onder haar leiding opleverden.
Haar afscheid markeert geen einde, maar een overgang. Astrid blijft actief binnen het koningshuis, zij het met een andere focus en minder intensieve verplichtingen. De ervaring die zij meebrengt, blijft waardevol als achtergrond en klankbord.
Een stille kracht binnen het koningshuis
Het verhaal van prinses Astrid laat zien hoe veeleisend bepaalde koninklijke taken zijn, ook al spelen ze zich grotendeels buiten de schijnwerpers af. Handelsmissies zijn geen glamourreizen, maar complexe operaties waarin diplomatie, economie en menselijk contact samenkomen.
Na twaalf jaar heeft Astrid haar bijdrage geleverd, met toewijding en discipline. Door nu een stap terug te zetten, geeft ze ruimte aan herstel én aan een nieuwe generatie. Het is een beslissing die respect afdwingt en tegelijk vertrouwen uitstraalt in wat komt.