Actueel
Veulentje valt door vuurwerkknal, hulp komt te laat
Een hartverscheurend incident: Veulen van zeven maanden ingeslapen na paniek door vuurwerk
In het rustige dorpje Berghem, nabij Oss, heeft zich een tragische gebeurtenis voorgedaan. Afgelopen weekend moest een dierenarts een zeven maanden oud veulen laten inslapen na ernstige verwondingen die het dier opliep toen het in paniek raakte door afgestoken vuurwerk. Het veulen, een kruising tussen een tinker en een trekpaard, was nog jong en stond aan het begin van zijn leven. Het verlies laat de eigenaresse en vele anderen in diepe rouw achter.
Een schokkend moment
De eigenaresse van het veulen, Marianne van de Weert, deelde haar emotionele verhaal met Hart van Nederland. Een paar dagen voor het overlijden van het dier zorgde vuurwerk ervoor dat het veulen in paniek raakte. In die verwarring kwam het ten val en raakte ernstig gewond. “Het was duidelijk dat het niet goed ging,” vertelt Van de Weert. “De dierenarts kwam zo snel mogelijk ter plaatse, maar de verwondingen waren te ernstig om te herstellen.”
De dierenarts schakelde hulp in om het zwaar gewonde dier te verplaatsen. Tot Marianne’s verrassing kwamen er binnen korte tijd meerdere bekenden en buurtbewoners naar de wei om te helpen. “Plots stonden er allemaal mensen in mijn wei om te helpen,” herinnert ze zich. “Dat was hartverwarmend, maar helaas konden we niets meer doen om hem te redden.”
De impact van vuurwerk op dieren
Voor Van de Weert is het verdriet groot. Haar veulen was niet alleen een dier, maar een geliefd onderdeel van haar leven. Hoewel ze weet dat ze het dier niet terug kan krijgen, doet ze een oproep om meer aandacht te vragen voor de impact van vuurwerk op dieren.
“Als degene die dat vuurwerk afstak, ergens anders was gaan staan, waar geen dieren in de buurt zijn, dan hadden we ons veulen nu nog gehad,” schrijft ze in een emotioneel bericht op Facebook. Het bericht raakte een snaar bij veel mensen en werd binnen een dag meer dan vijfduizend keer gedeeld.
Herhaalde incidenten
Helaas is dit incident niet de eerste keer dat Marianne geconfronteerd wordt met vuurwerk in de buurt van haar dieren. Ze vertelt dat jongeren vaker vuurwerk afsteken, soms zelfs terwijl ze op de fiets voorbijrijden. Dit zorgt regelmatig voor stressvolle situaties voor haar en haar dieren.
Met betrekking tot de daders die verantwoordelijk zijn voor het afsteken van het vuurwerk dat haar veulen fataal werd, heeft Marianne weinig hoop op gerechtigheid. De beschikbare camerabeelden tonen alleen het vuurwerk zelf en niet de persoon die het heeft afgestoken. “Het is frustrerend, want ik weet niet wie verantwoordelijk is. Maar ik hoop dat mensen begrijpen wat de gevolgen kunnen zijn van zo’n actie,” zegt ze.
Een oproep tot bewustwording
Marianne hoopt dat haar verhaal bijdraagt aan bewustwording over de gevaren van vuurwerk, vooral voor dieren. Ze roept ouders op om met hun kinderen te praten over de mogelijke gevolgen van vuurwerk. “Kinderen en jongeren begrijpen vaak niet wat voor schade en verdriet ze kunnen veroorzaken. Een onschuldige knal kan levens verwoesten.”
Ze benadrukt dat het niet alleen om haar eigen verdriet gaat, maar om een breder probleem. Veel dieren raken jaarlijks gewond of sterven zelfs door vuurwerk. Ook huisdieren zoals honden en katten lijden enorm onder de stress die door vuurwerk wordt veroorzaakt.
Reacties uit de gemeenschap
Het verhaal van Marianne en haar veulen heeft veel reacties losgemaakt. Op sociale media uiten mensen hun steun en delen ze vergelijkbare ervaringen. Sommigen pleiten zelfs voor een volledig verbod op consumentenvuurwerk, terwijl anderen oproepen tot strengere handhaving van de regels.
Een reactie op Marianne’s Facebookbericht leest: “Dit is precies waarom vuurwerk niet zomaar overal afgestoken moet worden. Het is niet alleen gevaarlijk voor mensen, maar ook voor de dieren die we liefhebben.”
Een ander schrijft: “Wat een hartverscheurend verhaal. Ik hoop dat de verantwoordelijke(n) dit lezen en beseffen wat ze hebben aangericht.”
Een pleidooi voor verandering
In Nederland woedt al langer een debat over de regulering van vuurwerk. Terwijl sommigen vinden dat het een traditie is die behouden moet blijven, wijzen anderen op de schadelijke gevolgen voor mens en dier. Incidenten zoals die in Berghem versterken de oproepen tot verandering.
Marianne hoopt dat haar oproep bijdraagt aan een veiliger en meer verantwoord gebruik van vuurwerk. “Ik begrijp dat mensen willen genieten van de feestdagen, maar dat kan ook op een manier die geen schade aanricht. Laten we rekening houden met elkaar, en vooral met de dieren die geen stem hebben om zich te verdedigen,” zegt ze.
Conclusie
Het tragische verlies van Marianne’s veulen is een schrijnend voorbeeld van de impact die onbezonnen vuurwerkgebruik kan hebben. Terwijl de gemeenschap rouwt om het jonge dier, hoopt Marianne dat dit incident anderen aanzet tot nadenken en verandering.
Haar oproep is simpel maar krachtig: laten we samen verantwoordelijkheid nemen en ervoor zorgen dat dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden. Want zoals Marianne zegt: “Het leven van mijn veulen is onherstelbaar verloren, maar misschien kan zijn dood anderen redden.”
Na twaalf intensieve jaren zet prinses Astrid een punt achter een van de meest zichtbare, maar tegelijk minst begrepen taken binnen het Belgische koningshuis. Ze stopt als koninklijk begeleider van handelsmissies naar het buitenland en draagt haar rol stap voor stap over. Eerst neemt koningin Mathilde een deel van die verantwoordelijkheid op zich, later volgt kroonprinses Elisabeth. Op papier lijkt het een logische wissel van generaties, maar achter deze beslissing gaat een veel groter verhaal schuil over inzet, belasting en stille toewijding.
Een rol die vaak wordt onderschat
Wie denkt dat het begeleiden van handelsmissies vooral bestaat uit lintjes doorknippen en handen schudden, vergist zich grondig. Dat benadrukt ook Emmanuel Flaam, CEO van Netalux, die meerdere missies meemaakte. In Het Nieuwsblad zegt hij: “Mensen onderschatten wat zij doet. Je moet altijd scherp staan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”
Tijdens zo’n missie volgen de dagen elkaar in hoog tempo op. Er zijn officiële ontvangsten, seminaries, bedrijfsbezoeken, ontmoetingen met lokale autoriteiten en gesprekken met investeerders. Alles verloopt volgens een strak schema, vaak in verschillende talen en culturele contexten. “En dan is er nog die jetlag, meerdere keren per jaar,” voegt Flaam eraan toe. Het vraagt niet alleen fysieke energie, maar ook mentale scherpte en diplomatiek inzicht.
Meer dan een ceremonieel gezicht
Volgens het Koninklijk Paleis was de rol van prinses Astrid allesbehalve symbolisch. “De belangrijkste opdracht is optreden als boegbeeld van de missie,” legt woordvoerder Lore Vandoorne uit. “In de landen waar we naartoe reisden, was Prinses Astrid degene die de missie leidde.”
Haar aanwezigheid gaf Belgische delegaties een duidelijke meerwaarde. In veel landen opent een lid van het koningshuis deuren die anders gesloten blijven. Bedrijven kregen toegang tot gesprekspartners op hoog niveau, simpelweg omdat Astrid het voortouw nam. Haar agenda zat doorgaans overvol, met nauwelijks ruimte voor rustmomenten. Toch stond ze bekend om haar constante professionaliteit en betrokkenheid.
Twaalf jaar op het hoogste tempo
Sinds 2011 was prinses Astrid het vaste gezicht van de Belgische handelsmissies. Jaar na jaar reisde ze naar alle uithoeken van de wereld om Belgische ondernemingen te ondersteunen bij hun internationale ambities. Dat betekende niet alleen aanwezig zijn, maar ook grondige voorbereiding. Ze verdiepte zich in economische dossiers, sectoren en lokale gevoeligheden, zodat ze tijdens gesprekken inhoudelijk mee kon spreken.
Royaltykenner Joëlle Vanden Houden benadrukt hoe ver Astrid daarin ging. “Ze wilde het misschien té goed doen,” zegt ze. “Ze bereidde zich altijd tot in de puntjes voor.” Die gedrevenheid leverde haar veel respect op in economische en diplomatieke kringen, maar eiste tegelijk een hoge tol.
Signalen van overbelasting
Hoewel prinses Astrid zich naar buiten toe altijd sterk en toegewijd toonde, waren er achter de schermen al langer signalen dat de constante druk haar parten speelde. “Ik vernam dat ze last had van rugproblemen en slecht sliep,” vertelt Vanden Houden. Het zijn klachten die vaak voorkomen bij mensen die langdurig onder hoge spanning staan en weinig herstelmomenten kennen.
Het besluit om te stoppen komt dan ook niet uit de lucht vallen. Na twaalf jaar intensief reizen, voorbereiden en presteren, trekt Astrid een duidelijke grens. Niet uit onwil, maar uit zorg voor haar gezondheid en balans. In een tijd waarin mentale en fysieke belasting steeds vaker bespreekbaar worden, past haar keuze in een bredere maatschappelijke ontwikkeling.
Een zorgvuldig geplande overdracht
De overgang verloopt niet abrupt. Het Koninklijk Huis kiest bewust voor een gefaseerde overdracht. Op korte termijn neemt koningin Mathilde al twee handelsmissies voor haar rekening. Daarmee blijft de continuïteit gewaarborgd en kunnen bedrijven blijven rekenen op koninklijke ondersteuning.
Mathilde brengt haar eigen kwaliteiten mee. Ze staat bekend om haar empathische stijl, talenkennis en sterke internationale uitstraling. Haar ervaring met sociale en economische thema’s sluit goed aan bij de doelen van handelsmissies, waarin niet alleen cijfers tellen, maar ook relaties en vertrouwen.
De toekomst: kroonprinses Elisabeth
Op langere termijn ligt de rol klaar voor kroonprinses Elisabeth. Daarmee krijgt de volgende generatie de kans om ervaring op te doen in een internationaal en economisch kader. Volgens Claire Tillekaerts, voormalig topvrouw van Flanders Investment and Trade, is dat een logische stap. “Elisabeth heeft een natuurlijk charisma en komt toegankelijk over,” zegt zij.
Ook Emmanuel Flaam ziet veel potentieel in de jonge kroonprinses. “Wie haar ziet speechen, merkt dat zij een brok energie is.” Elisabeth combineert een moderne uitstraling met een sterke opleiding en internationale ervaring. Handelsmissies kunnen voor haar een belangrijke leerschool worden in diplomatie, economie en representatie.
Respect voor wat was
Hoewel de focus nu verschuift naar de toekomst, overheerst er vooral waardering voor wat prinses Astrid in twaalf jaar heeft opgebouwd. Ze gaf een duidelijke invulling aan haar rol en zette de lat hoog, zowel voor zichzelf als voor haar opvolgers. Belgische bedrijven kijken met respect terug op haar inzet en de concrete resultaten die handelsmissies onder haar leiding opleverden.
Haar afscheid markeert geen einde, maar een overgang. Astrid blijft actief binnen het koningshuis, zij het met een andere focus en minder intensieve verplichtingen. De ervaring die zij meebrengt, blijft waardevol als achtergrond en klankbord.
Een stille kracht binnen het koningshuis
Het verhaal van prinses Astrid laat zien hoe veeleisend bepaalde koninklijke taken zijn, ook al spelen ze zich grotendeels buiten de schijnwerpers af. Handelsmissies zijn geen glamourreizen, maar complexe operaties waarin diplomatie, economie en menselijk contact samenkomen.
Na twaalf jaar heeft Astrid haar bijdrage geleverd, met toewijding en discipline. Door nu een stap terug te zetten, geeft ze ruimte aan herstel én aan een nieuwe generatie. Het is een beslissing die respect afdwingt en tegelijk vertrouwen uitstraalt in wat komt.