Connect with us

Actueel

Sumaya (18) wil dat er meer rekening gehouden gaat worden met moslims

Avatar foto

Published

on

Moslims ervaren meer discriminatie in Nederland: “We hebben meer begrip nodig”

In Nederland zien moslims zich steeds vaker geconfronteerd met discriminatie en vooroordelen. Dat blijkt uit cijfers van de politie en antidiscriminatiebureaus over 2023, die een duidelijke toename van meldingen laten zien in vergelijking met het voorgaande jaar. Voor veel moslims voelt de samenleving steeds minder als een plek waar ze volledig zichzelf kunnen zijn. Sumaya, een 18-jarige moslima, deelt haar persoonlijke ervaringen en roept op tot meer begrip.


Discriminatie in cijfers

Uit de cijfers blijkt dat moslims het vaakst slachtoffer zijn van discriminatie op basis van godsdienst. Van de 272 meldingen die de politie registreerde in 2023, ging het in 94 procent van de gevallen om discriminatie gericht tegen moslims. Daarnaast registreerden antidiscriminatiebureaus 285 meldingen van moslimdiscriminatie. Deze statistieken tonen aan dat de problematiek diepgeworteld is en niet afneemt, maar juist toeneemt.

Voor velen is dit een zorgwekkende ontwikkeling die vraagt om een bredere maatschappelijke discussie en gerichte actie om de situatie te verbeteren.


Sumaya’s verhaal: “Je voelt je minder thuis”

Sumaya, een jonge moslima van 18 jaar, is een van de velen die zich uitspreekt over de dagelijkse uitdagingen waarmee zij en andere moslims in Nederland te maken hebben. In een interview met de NOS vertelt ze hoe discriminatie en vooroordelen haar leven hebben beïnvloed.

“Het voelt alsof mensen je anders zien of behandelen omdat je moslim bent,” zegt ze. Sumaya beschrijft hoe deze ervaringen haar een gevoel van vervreemding geven. “Door die factoren ga je je steeds minder thuis voelen in Nederland.”

Een incident dat haar bijzonder raakte, was toen iemand aan haar hoofddoek trok. “Je bevriest op zo’n moment,” legt ze uit. “Pas achteraf realiseer je je wat er precies is gebeurd.” Zulke gebeurtenissen hebben haar vertrouwen in de Nederlandse samenleving beschadigd, hoewel ze blijft hopen op een betere toekomst.


Vrijheid van geloofsbeleving onder druk

Een van de meest indringende vragen die Sumaya zichzelf stelt, is of ze haar geloof volledig vrij kan belijden in Nederland. “Het voelt soms alsof er weinig ruimte is om mijn identiteit als moslim volledig tot uitdrukking te brengen,” zegt ze. Dit gevoel van beperking draagt bij aan de vervreemding die veel moslims ervaren.

Sumaya ziet dat het niet alleen gaat om vooroordelen in het dagelijks leven, maar ook om een bredere structurele uitdaging. “Ik vraag me af: kan ik mijn geloof hier wel echt vrij uitoefenen?”


De roep om meer begrip en betrokkenheid

Sumaya benadrukt dat er meer begrip nodig is vanuit de samenleving om een betere band te creëren tussen moslims en andere Nederlanders. Ze merkt op dat beleidsvorming vaak zonder inspraak van moslims plaatsvindt, wat leidt tot maatregelen die hun behoeften niet volledig weerspiegelen.

“Als er beleid wordt gemaakt over moslims, zou ik graag zien dat wij zelf ook aan tafel zitten om mee te praten,” legt Sumaya uit. Dit gebrek aan betrokkenheid voedt het gevoel dat moslims niet volledig worden gezien of gehoord in de Nederlandse samenleving.


Een gedeelde verantwoordelijkheid

De ervaringen van Sumaya en de groeiende discriminatiecijfers roepen de vraag op hoe Nederland kan werken aan een inclusievere samenleving. Experts wijzen op het belang van onderwijs, dialoog en beleid dat gericht is op gelijke kansen en het bestrijden van vooroordelen.

Het gaat niet alleen om grote beleidswijzigingen, maar ook om het vergroten van wederzijds begrip in het dagelijks leven. Sumaya ziet hierin een belangrijke rol voor zowel moslims als niet-moslims: “We moeten met elkaar het gesprek aangaan. Alleen zo kunnen we elkaar echt leren begrijpen en verbinden.”


Hoop voor de toekomst

Ondanks haar ervaringen blijft Sumaya optimistisch over de toekomst. Ze gelooft in de kracht van dialoog en samenwerking. “Ik wil blijven praten met mensen, ook al is het soms moeilijk. Alleen door elkaar te leren kennen, kunnen we bouwen aan een samenleving waarin iedereen zich thuis voelt.”

Sumaya’s hoop en positiviteit staan symbool voor de veerkracht van veel moslims in Nederland. Ze roept de samenleving op om verder te kijken dan verschillen en te werken aan een gedeelde toekomst waarin iedereen, ongeacht geloof of achtergrond, zich gewaardeerd voelt.


Een oproep tot actie

De cijfers over moslimdiscriminatie en de verhalen van mensen zoals Sumaya onderstrepen de noodzaak van actie. Het is een gedeelde verantwoordelijkheid van individuen, organisaties en de overheid om een inclusieve samenleving te bevorderen. Initiatieven zoals educatieve programma’s, bewustwordingscampagnes en platforms voor dialoog kunnen een belangrijke rol spelen in het tegengaan van vooroordelen en het bevorderen van begrip.

Sumaya’s verhaal is een herinnering dat achter elke statistiek een mens schuilt met eigen ervaringen en emoties. Haar oproep om moslims een stem te geven in beslissingen die hen aangaan, is een belangrijke stap richting een meer rechtvaardige samenleving.

Laten we deze kans aangrijpen om te reflecteren en samen te werken aan een toekomst waarin iedereen, ongeacht geloof of achtergrond, zich geaccepteerd en welkom voelt.

Actueel

Groot verlies voor Johan Derksen: ”Hij was op”

Avatar foto

Published

on

Johan Derksen neemt afscheid van zijn trouwe metgezel Cuby: “Het triootje is voorbij”

Voor televisiekijkend Nederland is hij de man met de sigaar, de scherpe tong en het onwrikbare oordeel. Maar achter de stoere façade van Johan Derksen schuilt ook een man met een groot hart. En dat werd deze week opnieuw pijnlijk duidelijk, toen hij openhartig sprak over het verlies van zijn hond Cuby. Een viervoeter die twaalf jaar lang onafscheidelijk aan zijn zijde stond – thuis, op de bank en zelfs in bed. “Hij was helemaal op,” verzuchtte Derksen bij Shownieuws. De stilte in huis voelt voor hem en zijn vrouw als een klap.

Een onvoorwaardelijke band

De band tussen mens en dier is soms moeilijk uit te leggen aan buitenstaanders. Maar voor wie ooit een huisdier had, voelt het verlies ervan als een mokerslag. Zo ook voor Derksen, die in zijn vaste rol bij Vandaag Inside zelden zijn emoties toont, maar nu zichtbaar geraakt was. De afgelopen weken ging het al niet goed met Cuby, die kampt met lichamelijke problemen en zichtbaar achteruitging. Toen de hond uiteindelijk niet meer kon lopen en het leven hem zwaarder viel dan het hem lief was, besloten Johan en zijn vrouw dat het tijd was om afscheid te nemen.

Meer dan een hond

Cuby was geen gewone hond. Hij was een volwaardig lid van het gezin Derksen. “Hij lag twaalf jaar lang tussen ons in,” vertelt Johan. Het stel had speciaal een extra groot bed aangeschaft, zodat er genoeg plek was voor hun harige gezinslid. Dat klinkt misschien vreemd voor wie Johan enkel kent van zijn strenge uitspraken over voetbal, media of politiek. Maar in zijn privéleven is hij verrassend toegewijd, en soms zelfs ontroerend teder.

Met een knipoog naar zijn eigen ironie voegde hij eraan toe: “Het triootje is voorbij.” Een uitspraak die bij veel kijkers voor een glimlach zorgde, maar waarin ook de pijn en het gemis doorklonk.

Cuby vernoemd naar muzieklegende

De naam Cuby is niet zomaar gekozen. Derksen, die naast zijn televisiecarrière bekendstaat als fervent muziekliefhebber, vernoemde zijn hond naar de legendarische Nederlandse bluesband Cuby + Blizzards. Voor Johan staat muziek symbool voor emotie, herinnering en karakter – en precies dat zag hij ook in zijn hond. Cuby was een trouwe metgezel, een constante factor in zijn leven, zeker nadat de kinderen het huis uit waren en de rust neerdaalde over het gezin.

“We sloegen een beetje door,” geeft hij toe over hun leven met de hond. “De kinderen waren de deur uit en dan neem je een hond als je met pensioen gaat. En voor je het weet centreer je je hele dagritme rond zo’n beest.” Maar Johan zegt het met liefde en geen greintje spijt. Want wie Cuby kende, wist dat hij voor zijn baas leefde.

Afscheid met respect en dankbaarheid

De beslissing om Cuby te laten inslapen kwam niet lichtzinnig. “We hebben hem eerst nog naar de dierenarts gebracht vanwege zijn poot,” vertelt Johan. Maar daar bleek al snel dat er veel meer aan de hand was. De klachten bleken ernstiger dan gedacht, en de artsen gaven aan dat de hond leed.

Entertainmentdeskundige Bart Ettekoven bevestigde bij Shownieuws dat Johan en zijn vrouw na lang overleg tot het besluit kwamen dat verder leven voor Cuby geen kwaliteit meer bood. “Hij was op,” herhaalde Derksen. Een kort maar veelzeggend zinnetje, waarin aanvaarding, verdriet en liefde samenkomen.

De leegte in huis

Sinds Cuby er niet meer is, voelt het huis van de familie Derksen anders aan. “Het bed is leeg, het huis klinkt stiller,” vertelde Johan. Wie ooit afscheid moest nemen van een geliefd huisdier, herkent die leegte meteen. Geen blaffende begroeting bij de deur, geen gewoontes meer die het leven ritme gaven.

Voor Derksen en zijn vrouw is het een nieuwe fase in hun leven, eentje zonder de aanwezigheid van het dier dat twaalf jaar lang voor zoveel warmte zorgde. Toch klinkt er in zijn woorden ook dankbaarheid door: “Hij heeft een goed leven gehad.” En dat is misschien het mooiste afscheid dat je een huisdier kunt geven.

Publieke rouw, persoonlijke pijn

Het 0verlijden van een hond is voor veel mensen iets privés. Maar voor een publieke figuur als Johan Derksen blijft zo’n verlies zelden binnenskamers. Al snel werd het nieuws opgepikt door media, fans en volgers. En hoewel Derksen geen man is die snel op sociale media zijn gevoelens uit, kwamen er wel veel steunbetuigingen van kijkers binnen bij Shownieuws en Vandaag Inside.

“Mensen zien Johan vaak als de keiharde man die nergens om maalt,” vertelde Ettekoven. “Maar dit laat zien dat ook hij gewoon een mens is, met gevoelens, herinneringen en pijn.”

Hondenliefde in de spotlights

Het is niet voor het eerst dat bekende Nederlanders openhartig vertellen over het verlies van een huisdier. In de afgelopen jaren deelden ook andere prominenten hun verdriet over 0verleden viervoeters, van zangers tot acteurs. Voor velen is een hond méér dan gezelschap; het is familie. Iemand die er altijd is, zonder oordeel, zonder verwachtingen. Die liefde laat een diepe indruk achter.

Bij Johan Derksen was die band duidelijk en zichtbaar. In interviews en televisiefragmenten was Cuby soms zelfs te zien. Voor wie goed oplette, werd duidelijk dat hij niet zomaar ‘een hond’ was, maar een maatje.

Wat blijft

Het verlies van een huisdier is iets waar je niet zomaar overheen stapt. Zeker niet wanneer je er zo’n sterke band mee hebt als Johan en zijn vrouw hadden met Cuby. Maar net zoals bij elk afscheid, blijven ook de herinneringen – aan wandelingen, kleine rituelen, en die blik in de ogen die alleen een hond kan geven.

Johan sprak eerder al over het belang van kameraadschap, zowel in de voetballerij als in het leven. “Echte trouw is zeldzaam,” zei hij eens. En dat is precies wat hij in Cuby vond: onvoorwaardelijke trouw.

Een nieuw hoofdstuk

Of er ooit een nieuwe hond komt in huize Derksen, is nog onbekend. Voor nu lijkt het gemis te vers. Cuby was een uniek dier, en een nieuw huisdier zou waarschijnlijk nog niet de juiste plek in hun hart kunnen innemen.

“Je kunt geen viervoeter vervangen zoals je een paar schoenen vervangt,” zei Derksen. En daarmee raakt hij een snaar bij velen. Liefde voor een dier is uniek, en het afscheid verdient dezelfde emotionele ruimte als dat van een mens. Zeker na twaalf jaar intens samenzijn.


Een stil bed, een warm hart

Cuby’s mand is leeg, maar zijn plek in het hart van Johan Derksen blijft onverminderd groot. Voor een man die bekendstaat om zijn harde oordelen, is het verlies van zijn hond een moment van zachte introspectie. De scherpe kantjes verdwijnen even naar de achtergrond, en wat overblijft is een beeld van liefde, trouw en herinnering.

Johan, bedankt dat je jouw Cuby met ons deelde. En sterkte, voor jou en je vrouw, in deze stille, nieuwe fase.

Continue Reading