Actueel
Sneeuwbuien worden nog erger dan verwacht: dit is er op komst
Morgenochtend zou Nederland wel eens wakker kunnen worden in een heus Winter Wonderland. De kans op sneeuwval neemt toe, en meteorologen waarschuwen dat dit winterse weer tot grote problemen kan leiden. Het KNMI heeft voor het hele land code geel afgegeven, en er worden stevige sneeuwbuien verwacht die kunnen zorgen voor spekgladde wegen en beperkte zichtbaarheid.
Code geel voor zeven provincies
Gisteravond al kondigde het KNMI code geel aan voor zeven provincies vanwege gladheid en bevriezing van natte weggedeelten. Dit leverde gisteren vooral lokaal problemen op, maar de waarschuwing werd vanmorgen rond 10.00 uur opgeheven. Toch blijft Nederland alert, want de echte sneeuwval wordt voor morgenochtend voorspeld.
Wat staat ons te wachten op zondag?
Het KNMI verwacht dat de situatie komende nacht aanzienlijk verslechtert. Op meerdere plekken in Nederland zal het sneeuwen, en wie morgenochtend opstaat, kan zich in een winters landschap wanen dat doet denken aan Scandinavië. Vooral landinwaarts wordt een sneeuwdek van 3 tot 5 centimeter voorspeld, terwijl aan de kust de sneeuwval waarschijnlijk beperkt blijft tot 1 tot 3 centimeter.
Het winterse tafereel is echter van korte duur. Tegen het einde van de ochtend gaat de sneeuw op veel plekken over in regen, en in de middag zullen de wegen grotendeels vrij zijn van gladheid. Ondanks de relatief korte sneeuwperiode, wordt gewaarschuwd voor gevaarlijke omstandigheden op de weg.
Impact op verkeer en vervoer
De sneeuw kan morgenochtend flink wat problemen opleveren, vooral op de wegen. Het KNMI waarschuwt voor spekgladde omstandigheden en beperkt zicht door sneeuwval. Reizigers wordt aangeraden extra voorzichtig te zijn en hun reistijd te plannen. Het is nog onduidelijk of de sneeuwval invloed zal hebben op het treinverkeer of op luchthavens, maar het wordt aangeraden om de NS-reisplanner en vluchtschema’s in de gaten te houden voor mogelijke vertragingen.
Wanneer geldt code geel?
Het KNMI heeft een gedetailleerd schema vrijgegeven waarin per provincie te zien is wanneer code geel van kracht is:
- Zeeland, Noord-Brabant, Limburg: Code geel van 03.00 tot 09.00 uur.
- Zuid-Holland, Noord-Holland, Utrecht, Gelderland, Flevoland, Overijssel: Code geel van 04.00 tot 11.00 uur.
- Drenthe, Friesland, Groningen, Waddeneilanden: Code geel van 05.00 tot 13.00 uur.
Praktische tips voor reizigers
Om eventuele vertragingen en ongemakken te voorkomen, wordt het sterk aangeraden om je reis goed voor te bereiden. Automobilisten doen er goed aan hun snelheid aan te passen en voldoende afstand te houden. Controleer ook je ruitenwissers en zorg dat je voldoende ruitensproeiervloeistof bij de hand hebt. Voor treinreizigers is het verstandig om de NS-app te raadplegen, terwijl vliegtuigpassagiers hun vluchtschema goed in de gaten moeten houden.
Waarom code geel?
Nederland lijkt soms volledig in rep en roer te raken bij de eerste sneeuwvlokken of hagelstenen. Toch benadrukt het KNMI dat code geel bedoeld is om mensen bewust te maken van mogelijke gevaren, zoals gladde wegen, slecht zicht en een verhoogd risico op ongevallen. Voor velen is code geel misschien een overreactie, maar het biedt belangrijke informatie aan weggebruikers en reizigers.
Blik vooruit: wat kunnen we verwachten?
Hoewel de sneeuwval morgen slechts kort duurt, kan het voor behoorlijk wat overlast zorgen. De zachte lucht die tegen de middag het land binnenstroomt, zal ervoor zorgen dat de sneeuw snel verdwijnt. Met temperaturen die oplopen tot zo’n 10 graden in de middag, lijkt de sneeuwpret van korte duur te zijn.
Maandag wordt het zelfs nog warmer, met temperaturen die kunnen oplopen tot 14 graden. Helaas gaat dit gepaard met regen en stevige wind. Vanaf dinsdag komt er echter weer koudere lucht onze kant op, wat betekent dat we nog niet helemaal afscheid hoeven te nemen van het winterse weer.
Wat betekent dit voor jou?
Of je nu van de sneeuw houdt of niet, het is verstandig om goed voorbereid op pad te gaan. Laat je niet verrassen door de gladheid, en houd rekening met extra reistijd. Voor wie nog een sneeuwpop wil maken of van een witte wereld wil genieten, is morgenochtend waarschijnlijk het ideale moment. Daarna nemen de temperaturen snel toe en smelt de sneeuw als sneeuw voor de zon. ❄️🌧️🚗
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.