Actueel
Roxane Knetemann keihard afgekraakt: ‘Jij bent geen leuke vrouw’
Toen voormalig wielrenster Roxane Knetemann voor het eerst te gast was bij Vandaag Inside, leek haar televisietoekomst veelbelovend. Knetemann hoopte dat haar verschijning zou leiden tot meer kansen in de tv-wereld. Ze waagde zich zelfs aan een screentest voor de NOS. Helaas liep het anders dan verwacht. Een mislukte screentest en een gebrek aan interesse vanuit de omroep zorgden ervoor dat haar televisiedroom voorlopig in de ijskast belandde.
Mislukte screentest en afwijzing door de NOS
Roxane’s ambitie om een vaste plek te veroveren in de televisiewereld kreeg een flinke knauw na haar screentest bij de NOS. De screentest, die bedoeld was om haar geschiktheid als presentator of analist te beoordelen, werd volgens insiders niet positief ontvangen. Dit leidde ertoe dat de NOS besloot geen verdere samenwerking aan te gaan met de oud-wielrenster.
Verdwenen uit Vandaag Inside
Tot overmaat van ramp is Roxane inmiddels ook geen vast gezicht meer bij Vandaag Inside. Hoewel haar eerste optredens in het programma veelbelovend leken, is ze daar inmiddels minder vaak te zien. Hierdoor is ze aangewezen op incidentele optredens in andere tv-programma’s om haar zichtbaarheid te behouden.
Ranking the Stars: een misplaatste deelname
Een van de programma’s waarin Roxane recentelijk opdook, is Ranking the Stars. Dit populaire programma staat bekend om zijn luchtige en scherpe opmerkingen, maar Knetemann lijkt volgens critici niet helemaal in het format te passen.
Privé-journalist Jan Uriot sprak zich hier fel over uit in zijn rubriek Wat Vindt Jan. “In een show als Ranking the Stars moet je durven zeggen wat je denkt,” legt hij uit. “Het programma is zo succesvol omdat het een platform biedt waar we eindelijk weer wat kunnen zeggen. Maar dan moet je wel mensen neerzetten die dat durven én leuk zijn. Roxane is dat totaal niet.”
Kritiek van Jan Uriot
Uriot was bijzonder uitgesproken over Roxane’s deelname aan het programma. “Ze is geen leuke vrouw,” stelt hij onomwonden. “We hebben dat ook al bij De Avondetappe gezien. Er zit geen energie of humor in haar bijdrage.”
Volgens Uriot zijn programma’s als Ranking the Stars afhankelijk van deelnemers die scherp, snel en grappig uit de hoek kunnen komen. Roxane zou volgens hem niet over deze eigenschappen beschikken.
Pim Sedee deelt de mening
Pim Sedee, presentator van de rubriek waarin Uriot zijn oordeel velt, was het volledig met zijn collega eens. “Niet geschikt voor dat programma,” concludeert hij. Sedee benadrukte dat het programma draait om mensen die snel kunnen reageren en scherpe opmerkingen durven te maken, iets wat volgens hem bij Roxane ontbrak.
Vergelijking met andere deelnemers
Jan Uriot haalde ook andere deelnemers aan, zoals Justine Marcella, en benadrukte dat zelfs een charmante uitstraling niet voldoende is om te slagen in een programma als Ranking the Stars. “Justine is een leuke verschijning, maar net als Roxane mist ze de snelheid en humor die nodig zijn om dit soort programma’s tot een succes te maken,” voegde hij eraan toe.
Uitdagingen voor Roxane in de media
De kritiek op Roxane Knetemann’s tv-optredens roept bredere vragen op over haar toekomst in de media. Hoewel ze een indrukwekkende wielercarrière achter de rug heeft en beschikt over de nodige kennis en ervaring binnen de sportwereld, lijkt het haar vooralsnog niet te lukken om een natuurlijke klik te vinden met het tv-publiek.
Alternatieve richtingen voor Roxane
Hoewel de stap naar televisie voor Roxane momenteel niet het succes lijkt te brengen waarop ze hoopte, zijn er wellicht andere mogelijkheden om haar talenten te benutten. Als oud-wielrenster met veel expertise zou ze bijvoorbeeld een rol kunnen spelen in sportanalyses of podcasts waar de dynamiek minder scherp is dan in entertainmentshows zoals Ranking the Stars.
Kritiek als kans voor groei
De kritiek van Uriot en anderen kan voor Roxane ook een aanleiding zijn om te reflecteren en zichzelf verder te ontwikkelen. Televisieoptredens vereisen vaak een specifieke combinatie van vaardigheden, waaronder snel reageren, humor en een ontspannen presentatie. Met de juiste begeleiding en ervaring zou ze mogelijk sterker kunnen terugkomen.
Het belang van authenticiteit
Een belangrijk punt van kritiek lijkt te zijn dat Roxane als deelnemer te voorzichtig overkomt. Het publiek en de programmamakers van shows als Ranking the Stars lijken meer gecharmeerd te zijn van personen die durven te provoceren of zichzelf met humor weten neer te zetten. Voor Roxane kan het een uitdaging zijn om haar authenticiteit te behouden, terwijl ze tegelijkertijd leert hoe ze beter kan aansluiten bij dit format.
Conclusie
Hoewel Roxane Knetemann’s poging om voet aan de grond te krijgen in de televisiewereld tot nu toe niet succesvol is, betekent dit niet dat haar media-avontuur voorbij is. De overgang van topsport naar entertainment is uitdagend en vraagt om aanpassingsvermogen en doorzettingsvermogen. Met haar ervaring en achtergrond kan Roxane wellicht haar niche vinden in een ander type mediaformat, waar haar expertise en authenticiteit beter tot hun recht komen.
Wierd Duk slaat terug: hoe één talkshow-uitzending uitgroeide tot een nationale mediastorm
Wat begon als een ogenschijnlijk gewone talkshow-uitnodiging, groeide binnen enkele dagen uit tot een van de meest besproken mediagebeurtenissen van de week. Journalist Wierd Duk, bekend van zijn uitgesproken analyses en scherpe columns, zit opnieuw midden in een storm die niet alleen hemzelf raakt, maar ook de manier waarop talkshows werken — en hoe gasten daarover worden geïnformeerd.
Zaterdagavond liep het flink mis toen Duk tijdens een live-uitzending van het EO-programma Dit is de Week abrupt opstond en de studio verliet. Zijn vertrek werd binnen minuten gedeeld op sociale media en ontplofte binnen een uur op X. De kritiek, steunbetuigingen, meningen en tegenmeningen volgden elkaar razendsnel op. Maar nu, enkele dagen later, heeft Duk zelf de lont nog dieper in het kruitvat gestoken door een appgesprek openbaar te maken dat volgens hem bewijst dat hij verkeerd is voorgelicht vóór zijn deelname.
De kwestie raakt een gevoelige snaar: hoe eerlijk zijn talkshows over hun bedoelingen? En hoe gaan redacties om met gasten die niet vermoeden dat er een stevige confrontatie op hen wacht?
Wat gebeurde er in de uitzending?
De uitzending waar alles mee begon, had volgens Duk een duidelijk thema: de joods-christelijke cultuur in Nederland en de manier waarop die cultureel en maatschappelijk onder druk staat. Een onderwerp waarover hij vaker schrijft, spreekt en debatteert.
Toen hij de studio binnenkwam, verwachtte hij volgens eigen zeggen een serieus, inhoudelijk gesprek. Maar dat draaide anders uit.
Naast hem aan tafel zat opiniemaker Ronit Palache, die bekendstaat om haar scherpe observaties en uitgesproken mening. In plaats van een filosofisch debat over cultuur en waarden, opende ze vrijwel direct met kritiek op Duk zelf. Ze haalde uitspraken uit zijn podcasts aan, legde de nadruk op zijn toonzetting en stelde dat hij “apocriefe verhalen” verspreidt, onder meer over een eerder door hem genoemd risico in Moerdijk.
De toon was confronterend en voor Duk zichtbaar onverwacht. Binnen een paar minuten voelde hij zich, naar eigen zeggen, aangevallen in plaats van uitgenodigd tot gesprek. Zijn irritatie liep op, hij brak in, uitte zijn ongenoegen en zei uiteindelijk:
“Hier ben ik niet voor gekomen.”
Daarna stond hij op, liep de studio uit en liet presentatrice Margje Fikse en de rest van de tafel verbijsterd achter.
De online ontploffing — steun én kritiek
Binnen minuten werd het fragment gedeeld op sociale media. De hashtag #WierdDuk begon te trenden. Kijkers reageerden massaal, en het viel op hoe verdeeld de meningen waren.
Een greep uit de reacties:
-
“Volkomen terecht dat hij opstond. Dit was een hinderlaag.”
-
“Als journalist moet je tegen kritiek kunnen. Dit was niet professioneel.”
-
“Duidelijk dat hij niet wist wat hem te wachten stond.”
-
“Dit hoort bij het debat. Je weigert toch niet zomaar een gesprek?”
Die verdeeldheid zorgde ervoor dat het onderwerp niet bleef hangen bij het incident zelf, maar uitgroeide tot een bredere discussie over media, transparantie en vertrouwen.
EO verklaart: ‘Hij wist dat dit eraan zat te komen’
Omdat de ophef bleef groeien, bracht de EO al snel een verklaring naar buiten. Volgens de omroep was er wél duidelijk gecommuniceerd dat Palache stevige kritiek had op Duk en dat ze die wilde uiten aan tafel.
De redactie benadrukte dat Duk vooraf was geïnformeerd over de aard van het gesprek en dat hij dus niet verrast kon zijn door de persoonlijke wrijving. Sterker nog: volgens de EO was dat precies de reden om hem en Palache samen uit te nodigen.
De verklaring klonk als een poging om rust te creëren, maar zorgde voor het tegenovergestelde.
Want niet veel later kwam Duk zelf met tegenbewijs.
Wierd Duk deelt appgesprek: ‘Dit klopt niet wat jullie zeggen’
Duk plaatste op X screenshots van de uitnodiging die hij had ontvangen. In dat gesprek werd hem een “mooi, uitgebreid gesprek over de verdediging van de christelijke cultuur” beloofd. Palache werd slechts genoemd als iemand met een andere achtergrond en een aanvullende blik.
Nergens, zo benadrukt Duk, stond dat hij zich moest voorbereiden op scherpe persoonlijke kritiek of op een debat over zijn journalistieke integriteit. Volgens hem was het gesprek totaal anders gepresenteerd dan het in werkelijkheid bleek te zijn.
Duk schreef:
“Bij volledige informatie was ik nooit gekomen. Ik was uitgenodigd onder valse voorwendselen.”
Hij noemde de EO-reactie daarop “een onwaarheid” en benadrukte dat hij normaal gesproken privécommunicatie nooit deelt, maar nu geen andere keuze zag omdat hij zich slachtoffer voelde van verdraaiing.
Een groter vraagstuk komt bovendrijven
Het incident rond Duk staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn er vaker discussies geweest over de manier waarop talkshows gasten benaderen. Vooral wanneer het gaat om gevoelige thema’s — politiek, cultuur, religie — lopen gasten soms in situaties die niet overeenkomen met hun verwachting.
Het geval-Duk raakt precies aan dat pijnpunt:
-
Hoe eerlijk moeten redacties zijn over de invalshoek?
-
Moet een gast altijd weten dat hij een confrontatie tegemoet gaat?
-
Wanneer wordt kritische journalistiek een hinderlaag?
-
En hoever mag een talkshow gaan in het verrassen of “uitlokken” van reacties?
Kijkers zien steeds vaker dat talkshows leunen op spanning, botsing en virale fragmenten. Voorstanders noemen dat dynamiek. Kritische kijkers noemen het onveilig en manipulatief.
In dit geval lijkt de kloof tussen omroep en gast groter dan ooit.
Waarom Duk zo fel reageert
Wierd Duk is niet iemand die snel terugdeinst voor debat. Hij heeft veel discussies gevoerd, ook met tegenstanders, en is vertrouwd met stevige kritiek. Juist daarom viel het velen op dat hij deze keer opstond en wegliep.
Volgens hem zit daar een principiële reden achter.
Hij zegt dat een discussie alleen zin heeft als alle partijen weten waar het gesprek over gaat, en als er geen sprake is van vooraf ingestelde valkuilen. Zijn vertrek was volgens hem een reactie op het gevoel dat het gesprek niet eerlijk was opgezet.
Daarnaast voelde hij zich persoonlijk aangevallen op een manier die volgens hem niets meer te maken had met het topic.
Zijn woorden:
“Ik was uitgenodigd voor een inhoudelijk gesprek. In plaats daarvan werd er karaktermoord gepleegd.”
De weg vooruit — of een ruzie die nog niet voorbij is
De storm rond de uitzending lijkt nog lang niet te zijn gaan liggen. Zowel de EO als Duk blijven bij hun versie van het verhaal. En doordat Duk privé-apps deelde, is er nu nóg meer voer voor discussie.
Wat opvalt:
-
Journalisten debatteren onderling over de grenzen van talkshowjournalistiek.
-
Politici mengen zich in de kwestie, vaak met grote woorden over framing, transparantie of polarisatie.
-
Kijkers twijfelen wat ze moeten geloven, want beide kanten vertellen een compleet ander verhaal.
Het incident laat zien hoe broos het vertrouwen is tussen talkshows en hun gasten — en hoe snel een verkeerd ingeschat gesprek kan uitmonden in landelijke ophef.
Slot: het gesprek dat nooit gevoerd werd
Ironisch genoeg ging de uitzending maar nauwelijks over het oorspronkelijke onderwerp: de joods-christelijke cultuur. In plaats daarvan werd het een voorbeeld van hoe datzelfde maatschappelijke debat vastloopt door miscommunicatie, onderlinge vurigheid en verschillen in verwachtingen.
Of er een vervolg komt? Dat is nog niet duidelijk.
Maar één ding staat vast:
De manier waarop dit ging, zal nog lang worden besproken — niet alleen vanwege Wierd Duk, maar vooral vanwege de vraag hoe open, eerlijk en respectvol talkshows moeten zijn in een tijd waarin de hele wereld meekijkt.