Actueel
Roxane Knetemann keihard afgekraakt: ‘Jij bent geen leuke vrouw’
Toen voormalig wielrenster Roxane Knetemann voor het eerst te gast was bij Vandaag Inside, leek haar televisietoekomst veelbelovend. Knetemann hoopte dat haar verschijning zou leiden tot meer kansen in de tv-wereld. Ze waagde zich zelfs aan een screentest voor de NOS. Helaas liep het anders dan verwacht. Een mislukte screentest en een gebrek aan interesse vanuit de omroep zorgden ervoor dat haar televisiedroom voorlopig in de ijskast belandde.
Mislukte screentest en afwijzing door de NOS
Roxane’s ambitie om een vaste plek te veroveren in de televisiewereld kreeg een flinke knauw na haar screentest bij de NOS. De screentest, die bedoeld was om haar geschiktheid als presentator of analist te beoordelen, werd volgens insiders niet positief ontvangen. Dit leidde ertoe dat de NOS besloot geen verdere samenwerking aan te gaan met de oud-wielrenster.
Verdwenen uit Vandaag Inside
Tot overmaat van ramp is Roxane inmiddels ook geen vast gezicht meer bij Vandaag Inside. Hoewel haar eerste optredens in het programma veelbelovend leken, is ze daar inmiddels minder vaak te zien. Hierdoor is ze aangewezen op incidentele optredens in andere tv-programma’s om haar zichtbaarheid te behouden.
Ranking the Stars: een misplaatste deelname
Een van de programma’s waarin Roxane recentelijk opdook, is Ranking the Stars. Dit populaire programma staat bekend om zijn luchtige en scherpe opmerkingen, maar Knetemann lijkt volgens critici niet helemaal in het format te passen.
Privé-journalist Jan Uriot sprak zich hier fel over uit in zijn rubriek Wat Vindt Jan. “In een show als Ranking the Stars moet je durven zeggen wat je denkt,” legt hij uit. “Het programma is zo succesvol omdat het een platform biedt waar we eindelijk weer wat kunnen zeggen. Maar dan moet je wel mensen neerzetten die dat durven én leuk zijn. Roxane is dat totaal niet.”
Kritiek van Jan Uriot
Uriot was bijzonder uitgesproken over Roxane’s deelname aan het programma. “Ze is geen leuke vrouw,” stelt hij onomwonden. “We hebben dat ook al bij De Avondetappe gezien. Er zit geen energie of humor in haar bijdrage.”
Volgens Uriot zijn programma’s als Ranking the Stars afhankelijk van deelnemers die scherp, snel en grappig uit de hoek kunnen komen. Roxane zou volgens hem niet over deze eigenschappen beschikken.
Pim Sedee deelt de mening
Pim Sedee, presentator van de rubriek waarin Uriot zijn oordeel velt, was het volledig met zijn collega eens. “Niet geschikt voor dat programma,” concludeert hij. Sedee benadrukte dat het programma draait om mensen die snel kunnen reageren en scherpe opmerkingen durven te maken, iets wat volgens hem bij Roxane ontbrak.
Vergelijking met andere deelnemers
Jan Uriot haalde ook andere deelnemers aan, zoals Justine Marcella, en benadrukte dat zelfs een charmante uitstraling niet voldoende is om te slagen in een programma als Ranking the Stars. “Justine is een leuke verschijning, maar net als Roxane mist ze de snelheid en humor die nodig zijn om dit soort programma’s tot een succes te maken,” voegde hij eraan toe.
Uitdagingen voor Roxane in de media
De kritiek op Roxane Knetemann’s tv-optredens roept bredere vragen op over haar toekomst in de media. Hoewel ze een indrukwekkende wielercarrière achter de rug heeft en beschikt over de nodige kennis en ervaring binnen de sportwereld, lijkt het haar vooralsnog niet te lukken om een natuurlijke klik te vinden met het tv-publiek.
Alternatieve richtingen voor Roxane
Hoewel de stap naar televisie voor Roxane momenteel niet het succes lijkt te brengen waarop ze hoopte, zijn er wellicht andere mogelijkheden om haar talenten te benutten. Als oud-wielrenster met veel expertise zou ze bijvoorbeeld een rol kunnen spelen in sportanalyses of podcasts waar de dynamiek minder scherp is dan in entertainmentshows zoals Ranking the Stars.
Kritiek als kans voor groei
De kritiek van Uriot en anderen kan voor Roxane ook een aanleiding zijn om te reflecteren en zichzelf verder te ontwikkelen. Televisieoptredens vereisen vaak een specifieke combinatie van vaardigheden, waaronder snel reageren, humor en een ontspannen presentatie. Met de juiste begeleiding en ervaring zou ze mogelijk sterker kunnen terugkomen.
Het belang van authenticiteit
Een belangrijk punt van kritiek lijkt te zijn dat Roxane als deelnemer te voorzichtig overkomt. Het publiek en de programmamakers van shows als Ranking the Stars lijken meer gecharmeerd te zijn van personen die durven te provoceren of zichzelf met humor weten neer te zetten. Voor Roxane kan het een uitdaging zijn om haar authenticiteit te behouden, terwijl ze tegelijkertijd leert hoe ze beter kan aansluiten bij dit format.
Conclusie
Hoewel Roxane Knetemann’s poging om voet aan de grond te krijgen in de televisiewereld tot nu toe niet succesvol is, betekent dit niet dat haar media-avontuur voorbij is. De overgang van topsport naar entertainment is uitdagend en vraagt om aanpassingsvermogen en doorzettingsvermogen. Met haar ervaring en achtergrond kan Roxane wellicht haar niche vinden in een ander type mediaformat, waar haar expertise en authenticiteit beter tot hun recht komen.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.