Actueel
Renze Klamer ontmaskert Miljuschka: ‘Wat een vals en sluw mens, ze had haar collega moeten steunen!’
Renze Klamer vindt het opvallend en misschien zelfs vals dat Miljuschka Witzenhausen haar collega Eveline Stallaart publiekelijk heeft afgevallen aan de desk van RTL Boulevard. Volgens hem had Miljuschka juist voor haar collega kunnen opkomen in plaats van haar kritisch te bejegenen. “Ze had je ook gewoon even kunnen steunen, toch?” merkte Renze op tijdens zijn talkshow.
Playboy-debuut van Eveline
Eveline Stallaart is de afgelopen tijd veel in het nieuws geweest vanwege haar Playboy-shoot. Wat begon als een prikkelende aankondiging van haar deelname, leidde uiteindelijk tot een stevige discussie in de media. Eerst hintte ze erop dat ze een sensuele fotoshoot zou doen, daarna verdedigde ze haar keuze door te stellen dat het niet seksueel, maar juist sensueel zou worden. Vervolgens klaagde ze over de preutsheid van Nederland en liet ze weten dat ze door de ophef had besloten om grotendeels aangekleed in het blad te verschijnen.
Niet wat mensen verwachtten
De uiteindelijke fotoreportage van Eveline in de Playboy lijkt dan ook eerder een reclame voor wintermode dan een uitdagende shoot, zoveel kleren heeft ze aan. Naast de foto’s vertelt ze uitgebreid over de landelijke discussie die rondom haar keuze ontstond. “Er waren mensen die zeiden: wat cool dat je dit durft, maar er waren ook veel mensen die riepen: dat doe je toch niet”, vertelt Eveline.
Ze vervolgt: “Verschillende bedrijven waarmee ik samenwerk vroegen me wat mijn bedoeling was. Ze vonden het niet relaxed. Dat was voor mij de reden om de sensuele foto’s terug te fluiten.”
Miljuschka’s kritiek
Waar Eveline het meest van baalde, was de reactie van haar RTL Boulevard-collega Miljuschka Witzenhausen. Miljuschka liet tijdens de uitzending van RTL Boulevard weten dat ze zich afvroeg of de Playboy nog wel van deze tijd is. Eveline vond dat hard. “Het viel me tegen dat ze er zo fel inging,” zegt ze. “Ze vroeg zich openlijk af of Playboy nog wel relevant is.”
Voor Eveline voelde dit als een vorm van verraad. “Ik vond het jammer dat Miljuschka zich zo uitliet. Zeker als collega’s onder elkaar. Als medevrouw had ik dat nooit zo gedaan.”
Renze wakkert de discussie aan
Renze Klamer las Evelines interview zorgvuldig en wist waar haar pijnpunt lag. Tijdens zijn talkshow besloot hij het onderwerp aan te snijden en confronteerde hij Eveline ermee. “Dat mag ze vinden. Dat is heel goed,” reageerde Eveline in eerste instantie neutraal.
Maar Renze liet het er niet bij zitten en haalde zelf uit naar Miljuschka: “Dat mag ze vinden, maar ze had je ook gewoon even kunnen steunen, toch?”
Eveline blijft diplomatiek
Hoewel Eveline zich eerder fel had uitgelaten over Miljuschka’s kritiek, hield ze zich in Renze’s talkshow in. “Ja, ach, nou ja, ieder z’n ding. Prima dat zij dit vond. Maar ja, ze had ook niet de volledige informatie. Ze wist blijkbaar niet dat ik daar niet met m’n poes in sta, dus niet naakt. Ik had er natuurlijk heel goed over nagedacht.”
Eveline baalt vooral van de media-aandacht en de manier waarop haar keuze werd besproken. “Het werd terloops bij Vandaag Inside genoemd en toen waren er toch veel mensen, zoals Miljuschka, die eigenlijk reageerden met: ‘Hoezo?!’ Maar zonder de volledige kennis van hoe ik het bedoeld had. Het was natuurlijk ook een beetje om te prikkelen en te kijken hoe de mensen zouden reageren.”
‘Als je prikkelt, moet je tegen kritiek kunnen’
Als je iets doet om te prikkelen, moet je toch ook tegen de reacties kunnen die loskomen? “Ja, maar ik vond het jammer dat dat de tendens was,” erkent Eveline.
Nicolette Kluijver, die naast Eveline aan tafel zat, gaf toe dat ze zelf een heel andere Playboy-ervaring had gehad. “Ja, met m’n volledige tet. Nicolette met d’r tet. Ja, want ik wist niet dat je aangekleed in de Playboy kon.”
Ook Nikkie Plessen gaf haar mening in RTL Boulevard: “Ik vind het hele mooie foto’s, maar goed, ik trek dit ook aan als ik naar een restaurant ga.”
Blijvende discussie
De discussie over Evelines Playboy-shoot lijkt voorlopig niet te verstommen. Enerzijds is er respect voor haar keuze om een andere invulling aan de Playboy-shoot te geven, anderzijds blijft er kritiek op haar houding in de media. Terwijl Eveline had gehoopt op een open gesprek over sensualiteit versus seksualiteit, is de aandacht vooral gericht op haar klachten over de reacties die ze ontving.
De vraag blijft of de Playboy in Nederland nog toekomst heeft in zijn traditionele vorm, of dat het tijd is voor een nieuwe benadering. Eveline lijkt in ieder geval niet van plan om zich verder in deze discussie te mengen. “Ik heb gedaan wat ik wilde doen, en ik sta daar nog steeds achter.”
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.