Actueel
Peter Gillis stopt ermee en geeft leiding over vakantiepark over aan zijn dochter
De vakantieparken van Peter Gillis: controverse, familie en toekomst
De vakantieparken van Peter Gillis staan de laatste tijd volop in de schijnwerpers, maar helaas niet op een positieve manier. Negatieve publiciteit rondom de parken en de bedrijfsvoering van Gillis heeft de aandacht getrokken van zowel media als bewoners. Toch lijkt er een lichtpunt te zijn binnen de familie: zijn dochter, Inge Gillis, heeft recentelijk de leiding over een van zijn Nederlandse vakantieparken op zich genomen. Wat betekent dit voor de toekomst van de parken en de reputatie van Peter Gillis?
Wie is Peter Gillis?
Peter Gillis is een ondernemer die bekendheid verwierf met zijn vakantieparkimperium Oostappen Groep. Daarnaast werd hij een publiek figuur door zijn deelname aan de realityserie Massa is Kassa. Gillis staat bekend om zijn flamboyante levensstijl en veelbesproken liefdesleven. Op 62-jarige leeftijd heeft hij relaties gehad met aanzienlijk jongere vrouwen. Zijn ex-partner Nicol Kremers is 34 jaar oud, terwijl zijn huidige vriendin, Wendy van Hout, 39 jaar is.
Naast zijn media-optredens heeft Gillis drie kinderen: Mark Gillis (28), Ruud Gillis en Inge Gillis. Vooral Inge lijkt nu een cruciale rol te spelen in het beheer van de vakantieparken, nu haar vader zich deels terugtrekt uit het zakelijke front in Nederland.
Overname door Inge Gillis: nieuwe leiding, oude problemen?
De vakantieparken van Peter Gillis hebben de laatste tijd veel te verduren gekregen. Problemen met vergunningen, juridische geschillen en klachten van bewoners zorgen voor voortdurende controverses. De recente benoeming van Inge Gillis als verantwoordelijke voor een van de Nederlandse parken heeft geleid tot gemengde reacties.
Een van de meest besproken kwesties is de situatie op het park Prinsenmeer. Bewoners kregen te maken met een ultimatum: ze moesten het park verlaten vóór een vastgestelde deadline, anders riskeerden ze een boete van maar liefst 50.000 euro per maand. Deze maatregelen roepen vragen op over de rechten van bewoners en de transparantie van de parkbeheerder.
Op social media, met name op de Facebookpagina van gedupeerde bewoners, zijn veel vragen gerezen over de rechtmatigheid van deze boetes. Sommigen beweren dat Peter Gillis geen recht meer heeft om dergelijke bedragen te eisen, aangezien hij afstand zou hebben gedaan van zijn Nederlandse vakantieparken. Toch stelt de beheerder van de Facebookgroep dat Gillis nog steeds de eigenaar is van de parken, zolang een potentiële nieuwe pachter nog niet door de Bibob-toets is gekomen. Deze toets is een integriteitsonderzoek dat bepaalt of een ondernemer geschikt is om een vergunning te verkrijgen. “Zolang die toets niet is afgerond, blijft Gillis de exploitant,” verklaart de beheerder.
Onrust onder de bewoners van Prinsenmeer
De situatie op Prinsenmeer heeft voor veel onrust gezorgd onder bewoners, die zich in de steek gelaten voelen door zowel de gemeente als Peter Gillis. Robert Heijkants, een bewoner die in augustus vorig jaar een chalet op het park kocht, spreekt zijn ongenoegen uit: “Peter Gillis had ons moeten informeren over de onzekerheid rondom het park. In plaats daarvan heeft hij opzettelijk geld binnengehaald, terwijl wij nu met de problemen zitten.”
De problemen beperken zich niet alleen tot financiële en juridische kwesties. Er zijn ook zorgen over de veiligheid op het park. Sinds maandagavond werken de slagbomen na 17:00 uur niet meer, wat voor een onveilige situatie zorgt. Robert maakt zich extra zorgen omdat zijn partner hoogzwanger is. “De kraamzorg kan hier niet komen. En als er een noodsituatie is, moet ik de calamiteitenlijn bellen. Maar wat als ze niet opnemen?” vraagt hij zich af. Dit soort onzekerheden maken de situatie extra schrijnend voor de bewoners.
Wat betekent dit voor de toekomst van de vakantieparken?
Met de overname van een deel van de leiding door Inge Gillis rijst de vraag of dit een positieve verandering betekent voor de toekomst van de vakantieparken. Peter Gillis heeft eerder aangegeven dat hij een stap terug wil doen van zijn Nederlandse parken. “Inge draait nu de zaak,” zei hij. Toch blijft hij op papier nog steeds de formele eigenaar, wat de complexiteit van de situatie alleen maar vergroot.
Voor de bewoners blijft de toekomst onzeker. Zal de leiding van Inge Gillis daadwerkelijk zorgen voor verbeteringen binnen de vakantieparken? Of blijft de negatieve publiciteit de boventoon voeren? Tot nu toe lijken de problemen niet snel opgelost te worden.
De impact op de reputatie van Peter Gillis
De recente ontwikkelingen rondom de vakantieparken hebben niet alleen invloed op de bewoners, maar ook op de reputatie van Peter Gillis zelf. Waar hij ooit werd gezien als een succesvolle ondernemer, wordt zijn naam nu steeds vaker in verband gebracht met controverses, juridische strijd en ontevreden klanten.
Zijn realityserie Massa is Kassa heeft bijgedragen aan zijn publieke imago, maar negatieve berichten over zijn zakelijke praktijken werpen een schaduw over zijn succes. De vraag is of zijn imago nog te redden valt, of dat deze reeks controverses uiteindelijk een blijvende impact zal hebben op zijn carrière en zijn onderneming.
Wat kunnen bewoners verwachten?
Hoewel veel bewoners van Prinsenmeer hoopten op een duidelijke oplossing, blijft er veel onduidelijkheid over de toekomst van het park. Zal de komst van Inge Gillis daadwerkelijk leiden tot een beter beleid en eerlijke communicatie? Of blijven de bewoners in onzekerheid verkeren over hun rechten en verblijf?
De komende maanden zullen cruciaal zijn om te bepalen hoe deze situatie zich ontwikkelt. Een ding is zeker: de vakantieparken van Peter Gillis blijven een hot topic in de media, en de ontwikkelingen zullen nauwlettend in de gaten worden gehouden door zowel bewoners als het grote publiek.
Koper vakantieparken Peter Gillis geheim. Het zou me niet verbazen als het @COAnl de koper is. Vakantieparken worden dan asielparken.
— deon (@dyonisius64) February 21, 2025
Conclusie
De vakantieparken van Peter Gillis bevinden zich in een turbulente periode. Terwijl hij zich terugtrekt en zijn dochter Inge een grotere rol krijgt, blijven er veel onopgeloste problemen. Bewoners kampen met onzekerheid, juridische conflicten en veiligheidsproblemen, terwijl Gillis zelf geconfronteerd wordt met aanhoudende negatieve publiciteit.
De vraag is nu of de veranderingen binnen het bedrijf zullen leiden tot verbeteringen, of dat de controverse alleen maar verder zal toenemen. Met de toekomst van de vakantieparken nog steeds op losse schroeven, zal de tijd moeten uitwijzen wat de werkelijke impact is van deze interne verschuivingen. Eén ding is zeker: het laatste woord over de vakantieparken van Peter Gillis is nog lang niet gezegd.
Mona Keijzer presenteert strenger opvangbeleid: wat betekenen de nieuwe plannen voor Oekraïense vluchtelingen in Nederland?
Asielminister Mona Keijzer (BBB) heeft een uitgebreid maatregelenpakket aangekondigd dat mogelijk grote gevolgen heeft voor duizenden Oekraïners die sinds 2022 in Nederland verblijven. Haar boodschap is glashelder: wie werkt, moet gaan bijdragen aan woonkosten, zelf een zorgverzekering afsluiten en rekening houden met een nieuwe, tijdelijke verblijfsstatus die gericht is op terugkeer zodra dat veilig kan.
De aankondiging zet direct een fel debat in gang. Gemeenten, werkgevers, hulporganisaties en juristen reageren verdeeld. Sommigen noemen het een logische stap richting meer eerlijkheid en balans in de opvang; anderen vrezen dat een kwetsbare groep juist verder onder druk komt te staan.
In deze longread lees je wat Keijzer precies voorstelt, waarom het kabinet deze richting kiest en welke gevolgen dat kan hebben voor de Oekraïense gemeenschap én voor Nederland.
Waarom het kabinet kiest voor een koerswijziging
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vangt Nederland mensen op onder de Europese Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Deze noodregeling biedt een snelle opvang zonder asielprocedure en garandeert directe toegang tot zorg, onderwijs en werk.
De regeling heeft echter een uiterste looptijd: maart 2027. Gemeenten waarschuwen al langer dat de opvangcapaciteit onder enorme druk staat. Tussen reguliere asielzoekers, statushouders die wachten op woonruimte en Oekraïense ontheemden die blijven instromen, is de rek er volledig uit.
Volgens Keijzer moet Nederland zich nu al voorbereiden op de overgang naar een nieuwe situatie. Haar doel: duidelijkheid scheppen, zowel voor Oekraïners als voor gemeenten en werkgevers.
Drie grote veranderingen in Keijzers plannen
Het voorstel bestaat uit drie hoofdonderdelen die vanaf de overgangsfase in werking moeten treden.
1. Werkenden gaan bijdragen aan woonkosten
Oekraïners in gemeentelijke opvang betalen nu geen huur. In het nieuwe systeem gaan werkenden een inkomensafhankelijke bijdrage leveren aan hun woonlasten. Dat wordt door het kabinet gepresenteerd als eerlijk en in lijn met hoe Nederlanders hun woonkosten betalen.
-
Wie een stabiel inkomen heeft, draagt méér bij.
-
Wie weinig of niets verdient, kan rekenen op een vangnet.
-
Niemand mag zijn plek in de opvang verliezen door financiële problemen.
Gemeenten krijgen hiervoor extra administratieve taken, want zij moeten inkomsten toetsen en bijdragen vaststellen. Toch zien sommige gemeenten deze aanpassing als verlichting, omdat ze nu zelf veel kosten dragen.
2. Een reguliere zorgverzekering wordt verplicht
Op dit moment ontvangen Oekraïners medische zorg via een aparte, door de overheid bekostigde regeling. Deze constructie zou verdwijnen. Net als andere inwoners van Nederland worden werkenden straks verplicht om:
-
een zorgverzekering af te sluiten
-
maandelijks premie te betalen
-
eventueel zorgtoeslag aan te vragen als hun inkomen laag is
Voor mensen zonder werk of met een heel wisselend contract moet het kabinet nog uitwerken hoe de premie-inning wordt geregeld. Verzekeraars en gemeenten worden nauw bij dit proces betrokken.
3. Een nieuwe nationale, tijdelijke verblijfsstatus
Het meest ingrijpend is het voornemen om na 2027 een tijdelijke nationale status in te voeren. Deze vervangt de Europese regeling en maakt expliciet dat het verblijf in Nederland bedoeld is als tijdelijke bescherming, niet als permanente vestiging.
Belangrijke uitgangspunten:
-
bescherming zolang het nodig is
-
terugkeer zodra de situatie in Oekraïne veilig wordt
-
duidelijkheid over rechten, plichten en verblijfsduur
Deze nieuwe status moet juridische zekerheid geven en voorkomen dat mensen plots zonder rechten komen te zitten.
Waarom juist nú deze plannen?
Naast opvangdruk spelen twee structurele problemen een grote rol in het debat.
Woningnood
De woningmarkt is al jaren vastgelopen. Gemeenten proberen opvangplekken te creëren, maar lopen keer op keer tegen grenzen aan:
-
te weinig beschikbare locaties
-
hoge kosten voor noodopvang
-
druk op lokale voorzieningen
Door werkenden te laten bijdragen aan hun woonlasten ontstaat volgens het kabinet een eerlijker kostenstructuur.
Tekorten op de arbeidsmarkt
Een ander aspect dat meespeelt: veel werkgevers zijn inmiddels sterk afhankelijk van Oekraïense werknemers. Vooral in:
-
logistiek
-
zorg
-
horeca
-
productie
-
landbouw
Werkgevers vrezen dat strengere regels mensen kunnen ontmoedigen om te blijven, terwijl zij juist hard nodig zijn.
Wat vinden gemeenten en werkgevers van de plannen?
De reacties zijn gemengd.
Gemeenten
Gemeenten zien voordelen, zoals extra financiële ruimte, maar waarschuwen voor nieuwe administratieve druk. Ze benadrukken dat elk nieuw systeem werkbaar, eerlijk en uitvoerbaar moet zijn.
Werkgevers
Werkgevers signaleren risico’s:
-
Extra regels kunnen personeelskrapte vergroten.
-
Onzekerheid over verblijfsduur maakt het moeilijker om te investeren in scholing of contracten.
Tegelijkertijd biedt een tijdelijke status volgens sommigen juist duidelijkheid voor werknemers.
Politieke en maatschappelijke reacties
Zoals verwacht lopen de meningen uiteen:
Voorstanders
Zij vinden dat het tijd is om de regels gelijk te trekken: wie in Nederland werkt, draagt net als Nederlanders bij aan zorg en wonen. Daarnaast benadrukken ze dat opvang altijd tijdelijk bedoeld is.
Critici
Zij vrezen dat kwetsbare groepen tussen wal en schip belanden.
Vragen die zij stellen:
-
Wat als iemand ziek wordt en tijdelijk stopt met werken?
-
Wat als lonen sterk schommelen door seizoenswerk?
-
Wat als gezinnen de kosten niet kunnen dragen?
-
En hoe verhoudt een nationale status zich tot EU-regels?
NGO’s zijn vooral alert op de gevolgen voor kinderen, scholing, mentale gezondheid en continuïteit van zorg.
Onbeantwoorde vragen die nog grote impact kunnen hebben
Veel onderdelen moeten nog worden uitgewerkt. Cruciale openstaande vragen zijn:
-
Hoe hoog wordt de bijdrage aan woonkosten precies?
-
Komt er een overgangsregeling voor mensen die net werk hebben?
-
Hoe worden wisselende contracten verwerkt in de berekening?
-
Wordt zorgtoeslag toegankelijk voor Oekraïners?
-
Welke uitzonderingen komen er voor alleenstaande ouders en chronisch zieken?
Zonder heldere afspraken blijft de discussie voortduren.
De rol van Vandaag Inside en het rumoer rondom de plannen
De plannen kregen extra aandacht nadat Mona Keijzer te gast was bij Vandaag Inside. Wat begon als een beleidsmatig gesprek, liep door opmerkingen van Johan Derksen en René van der Gijp uit op een rumoerige discussie. Hoewel de inhoud soms naar de achtergrond verdween, leidde het optreden wel tot meer landelijke aandacht en debat over het meebetalen aan huur en zorg.
Wat gebeurt er nu?
De komende maanden werkt het kabinet samen met gemeenten, verzekeraars en werkgevers aan concrete regelgeving. Daarna volgen:
-
Advies van de Raad van State
-
Debat en stemming in de Tweede Kamer
-
Behandeling in de Eerste Kamer
-
Overleg met Brussel over Europese regels
Pas na deze stappen wordt duidelijk welke versoepelingen, uitzonderingen en veiligheidsmechanismen daadwerkelijk worden ingevoerd.
Samenvatting: Nederland maakt zich klaar voor de toekomst van de opvang
-
In 2027 loopt de Europese beschermingsregeling af.
-
Mona Keijzer wil dat werkende Oekraïners een bijdrage gaan leveren aan huur en zorgpremie.
-
Er komt mogelijk een nieuwe, tijdelijke nationale verblijfsstatus met terugkeer als uitgangspunt.
-
Gemeenten, werkgevers en hulporganisaties reageren verdeeld.
-
Veel details moeten nog worden ingevuld; vooral kwetsbare groepen verdienen extra bescherming.
De komende tijd zal duidelijk worden hoe streng of soepel het beleid uiteindelijk wordt — en hoe groot de impact is voor duizenden mensen die nu in Nederland wonen en werken.