Actueel
Moslim Donny Roelvink blijkt keihard te liegen en viert gewoon kerst met zijn familie
Eerder deze week gaf Donny Roelvink, de jongste zoon van volkszanger Dries Roelvink, in een interview aan dat hij geen kerst meer zou vieren. Zijn recente bekering tot de islam was volgens hem de reden om afstand te nemen van deze feestdag. Moslims vieren immers geen kerst, en Donny liet weten dat hij trouw wilde blijven aan zijn nieuwe geloofsovertuiging. Maar nu lijkt het verhaal toch anders in elkaar te steken.
Een opvallende kerstdiner-foto
Op sociale media dook een opvallend beeld op dat een ander verhaal vertelt. Op een foto die zijn vader, Dries Roelvink, heeft gedeeld, zien we Donny gezellig met zijn familie aan tafel zitten tijdens een kerstdiner. Niet alleen schuift hij aan bij de feestelijke maaltijd, maar hij pakt ook enthousiast een kerstcadeautje uit. Zijn brede glimlach, vastgelegd op meerdere beelden, verraadt dat hij zichtbaar geniet van het moment.
Een cadeau met een knipoog
Donny en zijn broer Dave Roelvink ontvingen tijdens het diner een nostalgisch cadeau van hun ouders: een ouderwets fonduesetje. Het cadeau leek in goede aarde te vallen, want de broers maakten er enthousiast grapjes over aan tafel. Het fonduesetje werd aangevuld met een suggestie voor een bijpassend gerecht: een lekker varkenshaasje. Dit bracht wel enige vraagtekens met zich mee, want zoals bekend is varkensvlees niet toegestaan binnen de islam.
Hoewel het niet duidelijk is of Donny daadwerkelijk van plan is om het fonduesetje te gebruiken met varkensvlees, maakte de situatie sommige kijkers aan het lachen. De beelden, gedeeld door Dries Roelvink, zorgden voor de nodige discussies op sociale media.
“Geen kerst vieren, maar wel cadeautjes uitpakken”
De situatie roept bij veel mensen vragen op. Donny liet eerder in een interview met De Telegraaf weten dat hij kerst dit jaar zou overslaan vanwege zijn geloof. Hij benadrukte dat zijn keuze om geen kerst te vieren volledig in lijn is met zijn nieuwe overtuigingen. De beelden die nu naar buiten zijn gekomen, schetsen echter een ander beeld.
Donny’s aanwezigheid aan het kerstdiner en zijn deelname aan het uitpakken van cadeaus hebben voor verwarring gezorgd. Op sociale media stromen reacties binnen, variërend van begrip tot kritiek. Veel mensen lijken moeite te hebben met de tegenstrijdigheid tussen zijn uitspraken en zijn handelingen.
Gemengde reacties op sociale media
Het nieuws dat Donny toch kerst met zijn familie vierde, terwijl hij eerder had aangegeven dit niet meer te doen, heeft tot veel discussie geleid. Onder de reacties waren er mensen die zijn keuze verdedigden en wezen op de complexiteit van het combineren van een nieuwe geloofsovertuiging met bestaande familiebanden.
Eén gebruiker schreef: “Misschien wil hij gewoon tijd doorbrengen met zijn familie, en dat mag toch? Niemand zegt dat je een slechte moslim bent als je bij je familie zit tijdens kerst.” Een ander reageerde minder begripvol: “Als je zegt dat je geen kerst viert, doe dat dan ook niet. Dit is gewoon dubbel.”
Donny zelf heeft nog niet gereageerd op de ophef, maar het is duidelijk dat zijn deelname aan het kerstdiner vragen oproept over hoe hij zijn nieuwe geloofsovertuiging in de praktijk brengt.
Familietradities vs. geloofsovertuigingen
De situatie van Donny laat zien hoe ingewikkeld het kan zijn om nieuwe overtuigingen in balans te brengen met bestaande tradities en familiebanden. Voor veel families is kerst een tijd van samenkomst en verbondenheid, en het is mogelijk dat Donny niet wilde breken met deze traditie, ondanks zijn geloof.
Daarnaast kan het een uitdaging zijn om binnen een kort tijdsbestek volledig over te schakelen naar een nieuwe levensstijl en alle bijbehorende regels. Donny’s aanwezigheid aan het kerstdiner kan daarom worden gezien als een moment van aanpassing en compromis.
De rol van Dries Roelvink
Dries Roelvink, die bekendstaat om zijn openhartige en humoristische houding, lijkt zich weinig zorgen te maken over de commotie rondom zijn zoon. Door de beelden op sociale media te delen, heeft hij wellicht onbedoeld de aandacht op Donny gevestigd. Toch laat dit ook zien dat de familie Roelvink hecht is en graag tijd samen doorbrengt, ongeacht de verschillen in overtuigingen.
Dries heeft in eerdere interviews al aangegeven trots te zijn op zijn kinderen en hen in hun keuzes te ondersteunen, zelfs als die keuzes afwijken van zijn eigen gewoonten en overtuigingen.
Het dilemma van Donny
Donny’s keuze om kerst met zijn familie te vieren, ondanks zijn eerdere uitspraken, roept de vraag op hoe hij zijn geloofsovertuiging in de toekomst zal combineren met zijn familierelaties. Voor veel mensen is het een proces om nieuwe tradities en gewoonten te integreren, vooral wanneer die haaks staan op oude gewoonten.
Hoewel Donny in het interview met De Telegraaf benadrukte dat hij volledig achter zijn bekering tot de islam staat, laat zijn aanwezigheid aan het kerstdiner zien dat hij nog steeds zoekt naar een balans tussen zijn overtuigingen en zijn band met zijn familie.
“Zeg het gewoon zoals het is”
Een veelgehoorde opmerking onder critici is dat Donny in de toekomst wellicht beter kan kiezen voor meer transparantie in zijn uitspraken. Als hij kerst met zijn familie wil blijven vieren, kan hij dat gewoon aangeven zonder de indruk te wekken dat hij afstand neemt van de feestdag.
Veel mensen hebben begrip voor de persoonlijke worstelingen die gepaard gaan met een nieuwe levensstijl en geloven dat eerlijkheid het beste is. Zoals een gebruiker op Instagram schreef: “Niemand verwacht dat je perfect bent. Maar wees gewoon eerlijk over wat je wel en niet doet.”
Conclusie
De beelden van Donny Roelvink die kerst viert met zijn familie, ondanks zijn eerdere uitspraken dat hij dat niet zou doen, hebben voor de nodige ophef gezorgd. Hoewel sommige mensen kritisch zijn, benadrukken anderen dat het vieren van kerst met familie niet per se in strijd hoeft te zijn met zijn geloofsovertuiging.
Donny’s situatie laat zien hoe ingewikkeld het kan zijn om nieuwe overtuigingen en tradities met elkaar te verenigen. Het is een proces van aanpassing, waarin fouten en tegenstrijdigheden onvermijdelijk zijn. Hopelijk kan deze ervaring hem helpen om in de toekomst duidelijker te communiceren over zijn keuzes en overtuigingen.
Voor nu blijft het belangrijkste dat Donny en zijn familie samen genoten hebben van de feestdagen, ongeacht de verschillen in geloof of tradities. En uiteindelijk is dat waar kerst voor staat: samen zijn.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.