Actueel
Moslim Donny Roelvink blijkt keihard te liegen en viert gewoon kerst met zijn familie
Eerder deze week gaf Donny Roelvink, de jongste zoon van volkszanger Dries Roelvink, in een interview aan dat hij geen kerst meer zou vieren. Zijn recente bekering tot de islam was volgens hem de reden om afstand te nemen van deze feestdag. Moslims vieren immers geen kerst, en Donny liet weten dat hij trouw wilde blijven aan zijn nieuwe geloofsovertuiging. Maar nu lijkt het verhaal toch anders in elkaar te steken.
Een opvallende kerstdiner-foto
Op sociale media dook een opvallend beeld op dat een ander verhaal vertelt. Op een foto die zijn vader, Dries Roelvink, heeft gedeeld, zien we Donny gezellig met zijn familie aan tafel zitten tijdens een kerstdiner. Niet alleen schuift hij aan bij de feestelijke maaltijd, maar hij pakt ook enthousiast een kerstcadeautje uit. Zijn brede glimlach, vastgelegd op meerdere beelden, verraadt dat hij zichtbaar geniet van het moment.
Een cadeau met een knipoog
Donny en zijn broer Dave Roelvink ontvingen tijdens het diner een nostalgisch cadeau van hun ouders: een ouderwets fonduesetje. Het cadeau leek in goede aarde te vallen, want de broers maakten er enthousiast grapjes over aan tafel. Het fonduesetje werd aangevuld met een suggestie voor een bijpassend gerecht: een lekker varkenshaasje. Dit bracht wel enige vraagtekens met zich mee, want zoals bekend is varkensvlees niet toegestaan binnen de islam.
Hoewel het niet duidelijk is of Donny daadwerkelijk van plan is om het fonduesetje te gebruiken met varkensvlees, maakte de situatie sommige kijkers aan het lachen. De beelden, gedeeld door Dries Roelvink, zorgden voor de nodige discussies op sociale media.
“Geen kerst vieren, maar wel cadeautjes uitpakken”
De situatie roept bij veel mensen vragen op. Donny liet eerder in een interview met De Telegraaf weten dat hij kerst dit jaar zou overslaan vanwege zijn geloof. Hij benadrukte dat zijn keuze om geen kerst te vieren volledig in lijn is met zijn nieuwe overtuigingen. De beelden die nu naar buiten zijn gekomen, schetsen echter een ander beeld.
Donny’s aanwezigheid aan het kerstdiner en zijn deelname aan het uitpakken van cadeaus hebben voor verwarring gezorgd. Op sociale media stromen reacties binnen, variërend van begrip tot kritiek. Veel mensen lijken moeite te hebben met de tegenstrijdigheid tussen zijn uitspraken en zijn handelingen.
Gemengde reacties op sociale media
Het nieuws dat Donny toch kerst met zijn familie vierde, terwijl hij eerder had aangegeven dit niet meer te doen, heeft tot veel discussie geleid. Onder de reacties waren er mensen die zijn keuze verdedigden en wezen op de complexiteit van het combineren van een nieuwe geloofsovertuiging met bestaande familiebanden.
Eén gebruiker schreef: “Misschien wil hij gewoon tijd doorbrengen met zijn familie, en dat mag toch? Niemand zegt dat je een slechte moslim bent als je bij je familie zit tijdens kerst.” Een ander reageerde minder begripvol: “Als je zegt dat je geen kerst viert, doe dat dan ook niet. Dit is gewoon dubbel.”
Donny zelf heeft nog niet gereageerd op de ophef, maar het is duidelijk dat zijn deelname aan het kerstdiner vragen oproept over hoe hij zijn nieuwe geloofsovertuiging in de praktijk brengt.
Familietradities vs. geloofsovertuigingen
De situatie van Donny laat zien hoe ingewikkeld het kan zijn om nieuwe overtuigingen in balans te brengen met bestaande tradities en familiebanden. Voor veel families is kerst een tijd van samenkomst en verbondenheid, en het is mogelijk dat Donny niet wilde breken met deze traditie, ondanks zijn geloof.
Daarnaast kan het een uitdaging zijn om binnen een kort tijdsbestek volledig over te schakelen naar een nieuwe levensstijl en alle bijbehorende regels. Donny’s aanwezigheid aan het kerstdiner kan daarom worden gezien als een moment van aanpassing en compromis.
De rol van Dries Roelvink
Dries Roelvink, die bekendstaat om zijn openhartige en humoristische houding, lijkt zich weinig zorgen te maken over de commotie rondom zijn zoon. Door de beelden op sociale media te delen, heeft hij wellicht onbedoeld de aandacht op Donny gevestigd. Toch laat dit ook zien dat de familie Roelvink hecht is en graag tijd samen doorbrengt, ongeacht de verschillen in overtuigingen.
Dries heeft in eerdere interviews al aangegeven trots te zijn op zijn kinderen en hen in hun keuzes te ondersteunen, zelfs als die keuzes afwijken van zijn eigen gewoonten en overtuigingen.
Het dilemma van Donny
Donny’s keuze om kerst met zijn familie te vieren, ondanks zijn eerdere uitspraken, roept de vraag op hoe hij zijn geloofsovertuiging in de toekomst zal combineren met zijn familierelaties. Voor veel mensen is het een proces om nieuwe tradities en gewoonten te integreren, vooral wanneer die haaks staan op oude gewoonten.
Hoewel Donny in het interview met De Telegraaf benadrukte dat hij volledig achter zijn bekering tot de islam staat, laat zijn aanwezigheid aan het kerstdiner zien dat hij nog steeds zoekt naar een balans tussen zijn overtuigingen en zijn band met zijn familie.
“Zeg het gewoon zoals het is”
Een veelgehoorde opmerking onder critici is dat Donny in de toekomst wellicht beter kan kiezen voor meer transparantie in zijn uitspraken. Als hij kerst met zijn familie wil blijven vieren, kan hij dat gewoon aangeven zonder de indruk te wekken dat hij afstand neemt van de feestdag.
Veel mensen hebben begrip voor de persoonlijke worstelingen die gepaard gaan met een nieuwe levensstijl en geloven dat eerlijkheid het beste is. Zoals een gebruiker op Instagram schreef: “Niemand verwacht dat je perfect bent. Maar wees gewoon eerlijk over wat je wel en niet doet.”
Conclusie
De beelden van Donny Roelvink die kerst viert met zijn familie, ondanks zijn eerdere uitspraken dat hij dat niet zou doen, hebben voor de nodige ophef gezorgd. Hoewel sommige mensen kritisch zijn, benadrukken anderen dat het vieren van kerst met familie niet per se in strijd hoeft te zijn met zijn geloofsovertuiging.
Donny’s situatie laat zien hoe ingewikkeld het kan zijn om nieuwe overtuigingen en tradities met elkaar te verenigen. Het is een proces van aanpassing, waarin fouten en tegenstrijdigheden onvermijdelijk zijn. Hopelijk kan deze ervaring hem helpen om in de toekomst duidelijker te communiceren over zijn keuzes en overtuigingen.
Voor nu blijft het belangrijkste dat Donny en zijn familie samen genoten hebben van de feestdagen, ongeacht de verschillen in geloof of tradities. En uiteindelijk is dat waar kerst voor staat: samen zijn.
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
