Actueel
Medewerker uit een parfumzaak kijkt machteloos toe hoe asielzoeker haar uitdaagt en elk dure geurtje leegspuit op zichzelf
Ophef na video van jongen die zichzelf royaal besproeit met parfum in drogisterij: ‘Respectloos gedrag!’
Een video waarin een jongen zichzelf overmatig besproeit met parfum in een drogisterij, heeft veel ophef veroorzaakt op sociale media. In de beelden is te zien hoe hij zonder enige schaamte een groot flesje testerspray leegspuit, terwijl een zichtbaar geïrriteerde winkelmedewerkster machteloos toekijkt. De jongen filmt zichzelf lachend, maar zijn gedrag stuit op veel kritiek.
Waar hij misschien dacht een grappige stunt uit te halen, is de realiteit anders. De video wordt breed gedeeld, maar niet op de manier die hij wellicht had gehoopt. In plaats van lachende reacties, groeit de verontwaardiging onder kijkers, die zijn actie als respectloos en asociaal bestempelen.
Van ‘grap’ naar massale verontwaardiging
De video laat niet alleen de onbeschaamdheid van de jongen zien, maar ook hoe hij geen rekening houdt met anderen. De winkelmedewerkster, die zichtbaar ongemakkelijk oogt, probeert de situatie te beheersen, maar heeft weinig middelen om in te grijpen.
📌 “Dit is precies het probleem met deze generatie: alles moet maar kunnen voor likes!” – reageert een boze kijker.
📌 “Testers zijn bedoeld om een beetje te proberen, niet om je halve lijf ermee te overgieten. Waar is het fatsoen?” – voegt een ander toe.
De reacties laten duidelijk zien dat veel mensen afkeurend tegenover zijn gedrag staan. Niet alleen wordt zijn gebrek aan respect voor de winkelmedewerkster bekritiseerd, maar ook de onnodige verspilling van producten.
‘Zelfs dit parfum kan jouw stank niet maskeren’
Naast de morele verontwaardiging, zijn er ook scherpe en sarcastische reacties te vinden op social media. Sommige gebruikers maken grappen ten koste van de jongen:
📌 “Zelfs dit parfum kan jouw stank niet maskeren.”
📌 “Hopelijk is die geur sterk genoeg om je schaamteloze gedrag weg te spoelen.”
Zijn video gaat viraal, maar niet met de gewenste uitkomst. In plaats van bewondering of likes, wordt hij genadeloos aangepakt door kijkers die zijn actie afkeuren.
Retailpersoneel trekt aan de bel: ‘We maken dit vaker mee’
De ophef rondom deze video zorgt voor een breder debat over respectloos gedrag in winkels. Werknemers uit de retail delen massaal hun ervaringen en geven aan dat dit soort dingen geen uitzondering zijn.
📌 “Mensen gebruiken testers alsof het hun eigen producten zijn en lopen dan gewoon weg. Dit gebeurt vaker dan je denkt.” – zegt een winkelmedewerker.
Veel medewerkers voelen zich machteloos, omdat ze in zulke situaties weinig kunnen doen. Sommigen geven zelfs aan dat ze bang zijn om in te grijpen, uit angst voor agressie.
Een drogisterijmedewerker reageert:
📌 “Het voelt oneerlijk. De winkel draait op voor de schade, terwijl de daders ermee wegkomen.”
De rol van sociale media: beloning voor asociaal gedrag?
Een veelbesproken punt is de rol van sociale media bij dit soort incidenten. Deskundigen wijzen op de drang om viraal te gaan, die ervoor zorgt dat jongeren steeds extremere dingen doen.
📌 “Sociale media creëren een cultuur waarin alles moet opvallen. Hoe schokkender, hoe meer views.” – zegt een expert in online trends.
📌 “Deze platforms belonen dit gedrag onbewust. Hoe meer interactie, hoe vaker het in de feed van anderen verschijnt.”
Sommige gebruikers vinden dat platforms zoals TikTok en Instagram strenger moeten optreden tegen dit soort video’s.
📌 “Als je geen aandacht krijgt voor dit gedrag, stop je ermee.”
Maar anderen vinden dat opvoeding en normen in de maatschappij een grotere rol spelen.
📌 “We kunnen niet alles op social media afschuiven. Ouders, scholen en de samenleving moeten jongeren leren wat respect betekent.”
Juridische gevolgen: is dit winkeldiefstal of vandalisme?
Het incident roept ook vragen op over juridische consequenties. Kan de jongen gestraft worden voor zijn gedrag?
Een juridisch expert legt uit:
📌 “Technisch gezien heeft hij niets gestolen, omdat hij het product niet heeft meegenomen. Maar als de winkel schade lijdt door verspilling, kan dat als vernieling worden aangemerkt.”
Sommige kijkers pleiten ervoor dat de jongen een boete krijgt of gedwongen wordt om zijn excuses aan te bieden.
📌 “Laat hem een dag werken in die drogisterij, dan leert hij hoe vervelend dit is.”
📌 “Excuses maken voor de camera zou het minste zijn.”
Van internetheld naar schandpaal
Na de enorme stroom aan negatieve reacties, heeft de jongen zijn sociale media op privé gezet. Waar hij wellicht op aandacht had gehoopt, kreeg hij vooral een online tribunaal over zich heen.
📌 “Als je iets online zet, moet je ook omgaan met de gevolgen.”
📌 “Dit is een les voor hem en voor anderen die denken dat alles maar kan voor een paar likes.”
Toch zijn er ook mensen die het massaale oordeel overdreven vinden.
📌 “Ja, het was dom, maar om hem online helemaal kapot te maken is ook niet de oplossing.”
Een influencer waarschuwt voor cyberpesten en roept op tot mildheid.
📌 “We kunnen allemaal leren van onze fouten. Hopelijk doet hij dat nu ook.”
Breder debat: hoe gaan we om met respect in openbare ruimtes?
Het incident heeft geleid tot een grotere discussie over respect en fatsoen in openbare ruimtes.
📌 “Als je in een winkel komt, respecteer de regels en de medewerkers.”
📌 “Winkels zouden strengere maatregelen moeten nemen tegen dit soort gedrag.”
Sommige winkels overwegen strengere regels voor het gebruik van testers, terwijl anderen pleiten voor betere beveiliging.
Een winkeleigenaar stelt:
📌 “Misschien moeten we dit soort testers achter slot en grendel zetten.”
Conclusie: een harde les over online gedrag
Wat begon als een ‘onschuldige grap’ veranderde in een online rel, die maatschappelijke discussies aanwakkerde. De jongen in de video heeft waarschijnlijk niet voorzien hoe groot de impact van zijn actie zou worden.
📌 “Hopelijk leert hij hier een les uit.”
De kwestie laat zien dat sociale media zowel een podium als een tribunaal kunnen zijn. Eén ding is zeker: de discussie over respect in openbare ruimtes en online gedrag is door dit incident weer flink aangewakkerd.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.