Actueel
Medewerker uit een parfumzaak kijkt machteloos toe hoe asielzoeker haar uitdaagt en elk dure geurtje leegspuit op zichzelf
Ophef na video van jongen die zichzelf royaal besproeit met parfum in drogisterij: ‘Respectloos gedrag!’
Een video waarin een jongen zichzelf overmatig besproeit met parfum in een drogisterij, heeft veel ophef veroorzaakt op sociale media. In de beelden is te zien hoe hij zonder enige schaamte een groot flesje testerspray leegspuit, terwijl een zichtbaar geïrriteerde winkelmedewerkster machteloos toekijkt. De jongen filmt zichzelf lachend, maar zijn gedrag stuit op veel kritiek.
Waar hij misschien dacht een grappige stunt uit te halen, is de realiteit anders. De video wordt breed gedeeld, maar niet op de manier die hij wellicht had gehoopt. In plaats van lachende reacties, groeit de verontwaardiging onder kijkers, die zijn actie als respectloos en asociaal bestempelen.
Van ‘grap’ naar massale verontwaardiging
De video laat niet alleen de onbeschaamdheid van de jongen zien, maar ook hoe hij geen rekening houdt met anderen. De winkelmedewerkster, die zichtbaar ongemakkelijk oogt, probeert de situatie te beheersen, maar heeft weinig middelen om in te grijpen.
📌 “Dit is precies het probleem met deze generatie: alles moet maar kunnen voor likes!” – reageert een boze kijker.
📌 “Testers zijn bedoeld om een beetje te proberen, niet om je halve lijf ermee te overgieten. Waar is het fatsoen?” – voegt een ander toe.
De reacties laten duidelijk zien dat veel mensen afkeurend tegenover zijn gedrag staan. Niet alleen wordt zijn gebrek aan respect voor de winkelmedewerkster bekritiseerd, maar ook de onnodige verspilling van producten.
‘Zelfs dit parfum kan jouw stank niet maskeren’
Naast de morele verontwaardiging, zijn er ook scherpe en sarcastische reacties te vinden op social media. Sommige gebruikers maken grappen ten koste van de jongen:
📌 “Zelfs dit parfum kan jouw stank niet maskeren.”
📌 “Hopelijk is die geur sterk genoeg om je schaamteloze gedrag weg te spoelen.”
Zijn video gaat viraal, maar niet met de gewenste uitkomst. In plaats van bewondering of likes, wordt hij genadeloos aangepakt door kijkers die zijn actie afkeuren.
Retailpersoneel trekt aan de bel: ‘We maken dit vaker mee’
De ophef rondom deze video zorgt voor een breder debat over respectloos gedrag in winkels. Werknemers uit de retail delen massaal hun ervaringen en geven aan dat dit soort dingen geen uitzondering zijn.
📌 “Mensen gebruiken testers alsof het hun eigen producten zijn en lopen dan gewoon weg. Dit gebeurt vaker dan je denkt.” – zegt een winkelmedewerker.
Veel medewerkers voelen zich machteloos, omdat ze in zulke situaties weinig kunnen doen. Sommigen geven zelfs aan dat ze bang zijn om in te grijpen, uit angst voor agressie.
Een drogisterijmedewerker reageert:
📌 “Het voelt oneerlijk. De winkel draait op voor de schade, terwijl de daders ermee wegkomen.”
De rol van sociale media: beloning voor asociaal gedrag?
Een veelbesproken punt is de rol van sociale media bij dit soort incidenten. Deskundigen wijzen op de drang om viraal te gaan, die ervoor zorgt dat jongeren steeds extremere dingen doen.
📌 “Sociale media creëren een cultuur waarin alles moet opvallen. Hoe schokkender, hoe meer views.” – zegt een expert in online trends.
📌 “Deze platforms belonen dit gedrag onbewust. Hoe meer interactie, hoe vaker het in de feed van anderen verschijnt.”
Sommige gebruikers vinden dat platforms zoals TikTok en Instagram strenger moeten optreden tegen dit soort video’s.
📌 “Als je geen aandacht krijgt voor dit gedrag, stop je ermee.”
Maar anderen vinden dat opvoeding en normen in de maatschappij een grotere rol spelen.
📌 “We kunnen niet alles op social media afschuiven. Ouders, scholen en de samenleving moeten jongeren leren wat respect betekent.”
Juridische gevolgen: is dit winkeldiefstal of vandalisme?
Het incident roept ook vragen op over juridische consequenties. Kan de jongen gestraft worden voor zijn gedrag?
Een juridisch expert legt uit:
📌 “Technisch gezien heeft hij niets gestolen, omdat hij het product niet heeft meegenomen. Maar als de winkel schade lijdt door verspilling, kan dat als vernieling worden aangemerkt.”
Sommige kijkers pleiten ervoor dat de jongen een boete krijgt of gedwongen wordt om zijn excuses aan te bieden.
📌 “Laat hem een dag werken in die drogisterij, dan leert hij hoe vervelend dit is.”
📌 “Excuses maken voor de camera zou het minste zijn.”
Van internetheld naar schandpaal
Na de enorme stroom aan negatieve reacties, heeft de jongen zijn sociale media op privé gezet. Waar hij wellicht op aandacht had gehoopt, kreeg hij vooral een online tribunaal over zich heen.
📌 “Als je iets online zet, moet je ook omgaan met de gevolgen.”
📌 “Dit is een les voor hem en voor anderen die denken dat alles maar kan voor een paar likes.”
Toch zijn er ook mensen die het massaale oordeel overdreven vinden.
📌 “Ja, het was dom, maar om hem online helemaal kapot te maken is ook niet de oplossing.”
Een influencer waarschuwt voor cyberpesten en roept op tot mildheid.
📌 “We kunnen allemaal leren van onze fouten. Hopelijk doet hij dat nu ook.”
Breder debat: hoe gaan we om met respect in openbare ruimtes?
Het incident heeft geleid tot een grotere discussie over respect en fatsoen in openbare ruimtes.
📌 “Als je in een winkel komt, respecteer de regels en de medewerkers.”
📌 “Winkels zouden strengere maatregelen moeten nemen tegen dit soort gedrag.”
Sommige winkels overwegen strengere regels voor het gebruik van testers, terwijl anderen pleiten voor betere beveiliging.
Een winkeleigenaar stelt:
📌 “Misschien moeten we dit soort testers achter slot en grendel zetten.”
Conclusie: een harde les over online gedrag
Wat begon als een ‘onschuldige grap’ veranderde in een online rel, die maatschappelijke discussies aanwakkerde. De jongen in de video heeft waarschijnlijk niet voorzien hoe groot de impact van zijn actie zou worden.
📌 “Hopelijk leert hij hier een les uit.”
De kwestie laat zien dat sociale media zowel een podium als een tribunaal kunnen zijn. Eén ding is zeker: de discussie over respect in openbare ruimtes en online gedrag is door dit incident weer flink aangewakkerd.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.