Actueel
Martijn Krabbé behandeld met immunotherapie: wat is dat en waarom wordt longkanker vaak pas laat ontdekt?

Het nieuws dat Martijn Krabbé wordt behandeld met immunotherapie na een diagnose van longk*nker, heeft diepe indruk gemaakt op het publiek. De geliefde presentator heeft openheid gegeven over zijn medische situatie, wat niet alleen steun heeft opgeroepen, maar ook vragen heeft doen rijzen over de aard van zijn behandeling en de kenmerken van longk*nker. In dit artikel verkennen we wat immunotherapie precies inhoudt en waarom longk*nker vaak pas in een laat stadium wordt ontdekt.
Wat is Immunotherapie?
Immunotherapie is een relatief nieuwe behandelmethode die gebruikmaakt van het eigen immuunsysteem om k*nker te bestrijden. In plaats van direct de tumorcellen aan te vallen, zoals bij chemotherapie of bestraling, versterkt immunotherapie het immuunsysteem zodat het k*nkercellen kan herkennen en vernietigen. Dit gebeurt via verschillende mechanismen, zoals:
- Checkpoint-remmers: Deze medicijnen helpen het immuunsysteem om k*nkercellen te herkennen en aan te vallen door de ‘remmen’ van immuuncellen los te maken.
- Vaccins: Sommige immunotherapieën stimuleren het immuunsysteem door middel van vaccins die gericht zijn tegen specifieke k*nkercellen.
- Monoklonale antilichamen: Deze eiwitten binden zich aan k*nkercellen en maken ze zichtbaar voor het immuunsysteem.
Bij Martijn Krabbé wordt vermoedelijk een van deze technieken ingezet om de k*nker onder controle te houden. Immunotherapie heeft in de afgelopen jaren aanzienlijke vooruitgang geboekt, vooral bij de behandeling van longk*nker.
Waarom is Longk*nker Zo Moeilijk Te Detecteren?
Een van de grootste uitdagingen bij longk*nker is dat de z!ekte vaak pas in een laat stadium wordt ontdekt. Dit komt door verschillende factoren:
- Weinig of Geen Vroege Symptomen: In de vroege stadia van longk*nker zijn de symptomen vaak vaag of volledig afwezig. Dit kan variëren van een lichte hoest tot vermoeidheid, klachten die vaak worden genegeerd of toegeschreven aan andere oorzaken.
- Specifieke Risicogroepen: Longk*nker wordt vaak geassocieerd met roken, maar ook niet-r0kers kunnen de z!ekte ontwikkelen, bijvoorbeeld door blootstelling aan fijnstof of genetische aanleg. Dit maakt het moeilijk om op basis van risicoprofielen vroege screening uit te voeren.
- Lokalisatie: Longen hebben geen zenuwuiteinden die pijn kunnen signaleren. Hierdoor kunnen tumoren lang groeien zonder dat ze fysieke klachten veroorzaken.
Deze combinatie van factoren betekent dat veel mensen pas een diagnose krijgen wanneer de k*nker al is uitgezaaid, zoals bij Martijn Krabbé.
De Impact van Immunotherapie op Longk*nker
Vooruitgang in immunotherapie heeft de vooruitzichten voor veel longk*nkerpatiënten aanzienlijk verbeterd. Waar traditionele behandelingen vaak beperkt succes hadden bij uitgezaaide longk*nker, biedt immunotherapie nieuwe hoop. Enkele voordelen van deze aanpak zijn:
- Langdurige Controle: Immunotherapie kan in sommige gevallen zorgen voor langdurige remissie, zelfs bij gevorderde k*nkers.
- Minder Bijwerkingen: Hoewel immunotherapie ook bijwerkingen heeft, zoals vermoeidheid en ontstekingen, zijn deze vaak minder zwaar dan bij chemotherapie.
- Aanpasbaarheid: Immunotherapie kan worden gecombineerd met andere behandelingen, zoals chemotherapie of bestraling, om de effectiviteit te vergroten.
Bij Martijn Krabbé lijkt immunotherapie een belangrijke rol te spelen in zijn strijd tegen de z!ekte. Het is een behandeling die hoop biedt, maar ook een proces dat geduld en doorzettingsvermogen vereist.
Hoe Wordt Longk*nker Vastgesteld?
Diagnose van longk*nker omvat meestal een combinatie van medische geschiedenis, beeldvormend onderzoek en weefselonderzoek:
- Beeldvorming: Röntgenfoto’s en CT-scans worden gebruikt om afwijkingen in de longen te detecteren.
- Biopsie: Bij een verdacht gebied wordt vaak een stukje weefsel verwijderd voor nader onderzoek.
- PET-scan: Deze scan toont de verspreiding van de k*nker naar andere delen van het lichaam.
Bij een vroege diagnose kan longk*nker vaak worden behandeld met chirurgie of bestraling. In gevorderde stadia wordt meestal gekozen voor chemotherapie, immunotherapie of een combinatie hiervan.
Het Belang van Vroege Opsporing
Hoewel longk*nker vaak pas laat wordt ontdekt, zijn er initiatieven om de z!ekte eerder op te sporen. Periodieke screening met een lage-dosis CT-scan wordt steeds vaker toegepast bij mensen met een hoog risico, zoals langdurige r0kers. Onderzoek toont aan dat dit de sterfte aan longk*nker kan verminderen.
Bewustwording van symptomen zoals aanhoudende hoest, bl0ed ophoesten, onverklaarbaar gewichtsverlies of kortademigheid is cruciaal. Het tijdig consulteren van een arts kan levens redden.
De Kracht van Openheid
Martijn Krabbé’s beslissing om open te zijn over zijn z!ekte heeft niet alleen geleid tot een golf van steunbetuigingen, maar heeft ook de aandacht gevestigd op longk*nker en de vooruitgang in behandelingen. Zijn verhaal benadrukt hoe belangrijk het is om hoop te houden, zelfs in de moeilijkste omstandigheden.
Zijn openheid heeft anderen aangemoedigd om bewust om te gaan met hun gezondheid en om symptomen serieus te nemen. Daarnaast werpt het een licht op de mogelijkheden die immunotherapie biedt, wat voor velen nog een relatief onbekende behandeling is.
Conclusie
Martijn Krabbé wordt behandeld met immunotherapie, een veelbelovende techniek die het immuunsysteem gebruikt om k*nker te bestrijden. Longk*nker blijft echter een uitdagende z!ekte vanwege de late diagnose, het gebrek aan vroege symptomen en de snelle verspreiding. Vooruitgang in technologie en behandelingen, zoals immunotherapie, biedt hoop voor patiënten over de hele wereld.
Het verhaal van Martijn is een krachtige herinnering aan de waarde van medische innovatie, vroegtijdige detectie en het belang van openheid. Zijn moed en vastberadenheid inspireren niet alleen zijn naasten, maar ook een breder publiek om de strijd tegen k*nker met een positieve instelling tegemoet te treden.

Actueel
Prinses Alexia op heterdaad betrapt in de koets tijdens Prinsjesdag: ‘Het zal toch niet!?’

Prinses Alexia trekt aandacht tijdens Prinsjesdag: spontane prinses kiest haar eigen houding
Prinsjesdag is ieder jaar hét moment waarop de koninklijke familie zich in vol ornaat toont aan het publiek. Traditie, pracht en praal komen samen tijdens de rijtoer, waarbij het koningspaar en hun dochters zichtbaar zijn in de statige glazen koetsen. Dit jaar lag de aandacht echter opvallend vaak bij Prinses Alexia (20). Terwijl haar oudere zus Amalia als toekomstig koningin in de hoofdkoets plaatsnam, reed Alexia samen met haar jongere zus Ariane in de gala-glasberline die er direct achter reed.
Voor Ariane (17) was dit de eerste keer dat zij deelnam aan Prinsjesdag, en alle ogen waren dan ook op haar gericht. Toch wist Alexia, bewust of onbewust, een groot deel van de aandacht naar zich toe te trekken – niet door haar outfit of een opvallend gebaar, maar juist door haar ingetogen houding.
De koetsrit: anders dan verwacht
Royaltyverslaggever Sandra Schuurhof beschreef bij Shownieuws dat ze tijdens het vertrek bij Paleis Noordeinde verbaasd was over de manier waarop Alexia zich gedroeg. Waar van leden van het koningshuis doorgaans verwacht wordt dat ze het publiek vriendelijk toewuiven, keek Alexia vooral naar beneden.
“Toen ze wegreden bij Paleis Noordeinde, dacht ik echt: wat zit ze nou te doen in die koets?”, aldus Schuurhof. Ze suggereerde dat de prinses mogelijk afgeleid was, misschien zelfs door een telefoon. “Ik kon het niet helemaal zien, maar de indruk was dat ze bezig was met iets anders dan zwaaien.”
Hoewel er geen enkel bewijs is dat Alexia daadwerkelijk met haar telefoon in de weer was, zorgde de suggestie voor veel gespreksstof. Collega Bart Ettekoven maakte er een luchtige grap van: “Ze zat gewoon te swipen op Tinder.” Schuurhof reageerde terughoudend, maar bleef erbij dat Alexia’s houding opviel.
Een jonge prinses in een eeuwenoude traditie
De beelden riepen bij veel kijkers vragen op. Waarom leek Alexia zo weinig betrokken bij de ceremonie? Schuurhof nuanceerde haar eigen observaties door te benadrukken dat de situatie voor een twintigjarige behoorlijk ongemakkelijk kan zijn.
“Je zit daar in een koets, mensen staan uren in de regen of wind om een glimp van je op te vangen, en jij moet maar zwaaien. Als je het heel plat slaat, is het natuurlijk ook een vreemde vertoning,” legde ze uit. Volgens de verslaggever is het dan ook niet vreemd dat Alexia, die bekendstaat om haar nuchtere en onafhankelijke houding, zich niet altijd volledig op haar gemak voelt tijdens dit soort momenten.
Prinsjesdag is immers meer dan alleen een politieke opening van het parlementaire jaar; het is ook een zorgvuldig geregisseerd toneelstuk van tradities, symbolen en etiquette. Voor jongeren, die opgroeien in een digitale wereld waar spontaniteit vaak belangrijker is dan protocol, kan die rol ingewikkeld voelen.
Prinses Alexia: bekend om haar eigenzinnigheid
Het is niet de eerste keer dat Alexia tijdens officiële gelegenheden opvalt door haar eigen houding. Ze wordt vaak omschreven als de meest spontane en eigenwijze van de drie zussen. Waar Amalia zich zichtbaar voorbereidt op haar toekomstige rol als koningin en Ariane nog voorzichtig haar plek vindt, lijkt Alexia vaker de rol van buitenbeentje te nemen.
Ze studeert inmiddels al enkele jaren in het buitenland en voelt zich volgens royaltywatchers vrijer in Londen dan in Nederland. Daar geniet ze van een zekere anonimiteit, zonder constant door media of publiek gevolgd te worden. Het verschil tussen die vrijheid en de strak geregisseerde tradities in eigen land kan groot zijn.
Reacties van het publiek
Zoals gebruikelijk bij publieke optredens van het koningshuis, werd ook dit moment breed besproken op sociale media. Sommige kijkers vonden het jammer dat Alexia niet meer betrokken leek. “Ze had best even kunnen zwaaien, het hoort erbij,” schreef iemand op X.
Anderen namen het juist voor haar op. “Laat dat meisje gewoon zichzelf zijn,” reageerde een ander. “Ze is twintig, studeert, heeft een eigen leven. Natuurlijk voelt zo’n ceremonie voor haar wat vreemd aan.”
Deze verdeling in reacties laat zien dat de samenleving ook worstelt met de vraag: hoeveel vrijheid gunnen we jonge royals, en hoeveel houden we hen vast aan tradities die eeuwenlang overeind zijn gebleven?
Ariane’s debuut
Te midden van de aandacht voor Alexia viel bijna onder de radar dat Prinses Ariane haar eerste Prinsjesdag beleefde. Voor de jongste dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima was dit een belangrijk moment. Rustig en ingetogen zat ze naast haar oudere zus in de koets, duidelijk nog zoekend naar de juiste houding.
Voor Ariane was het een vuurdoop: waar Amalia al vaker de hoofdrol heeft gespeeld tijdens officiële momenten, moet Ariane nog wennen aan het mediacircus. Dat ze dit mocht beleven naast Alexia, zal haar waarschijnlijk wat steun hebben gegeven.
De rol van Amalia
Terwijl Alexia en Ariane samen in de gala-glasberline zaten, reed Amalia mee in de hoofdkoets met haar ouders. Voor de prinses van Oranje is Prinsjesdag inmiddels een jaarlijks terugkerend podium om haar rol als toekomstig koningin verder vorm te geven. Haar ontspannen houding en vriendelijke glimlach vielen in positieve zin op.
Het contrast met Alexia was daardoor des te groter. Waar Amalia de traditionele verwachting van zwaaien en glimlachen zonder moeite leek te vervullen, koos Alexia voor een meer ingetogen en persoonlijke manier om de rit te beleven.
De spanning tussen traditie en moderne tijd
Het gedrag van Alexia maakt duidelijk dat er een spanningsveld bestaat tussen traditie en moderne verwachtingen. Aan de ene kant is er de eeuwenoude etiquette: zwaaien, glimlachen en zichtbaar aanwezig zijn voor het volk. Aan de andere kant groeit een nieuwe generatie royals op in een tijdperk waarin authenticiteit en eigenheid juist hoog gewaardeerd worden.
Royaltykenners wijzen erop dat Alexia’s gedrag waarschijnlijk niet voortkomt uit disrespect, maar uit haar behoefte om zichzelf te blijven. Voor veel jongeren is het moeilijk voorstelbaar om urenlang te zwaaien zonder echt contact te maken met het publiek. In die zin weerspiegelt Alexia misschien wel een bredere ontwikkeling: een generatie die tradities niet blind volgt, maar steeds meer in eigen perspectief plaatst.
Humor en luchtigheid
De grap van Bart Ettekoven dat Alexia “misschien wel zat te swipen op Tinder” werd breed opgepikt. Hoewel duidelijk bedoeld als luchtigheid, laat het ook zien hoe snel gedrag van royals wordt geïnterpreteerd en besproken. Zelfs een gebaar of houding die niet helemaal in de lijn der verwachting ligt, kan aanleiding zijn voor uitgebreide speculatie.
Toch benadrukken veel royaltywatchers dat dergelijke interpretaties met een korrel zout genomen moeten worden. In de afgesloten koets is het voor buitenstaanders moeilijk te zien wat er precies gebeurt. Wat duidelijk blijft, is dat Alexia de publieke verbeelding weet te prikkelen – of ze nu zwaait of juist niet.
Conclusie: een prinses die zichzelf blijft
Prinsjesdag 2025 zal herinnerd worden als de dag waarop niet alleen Amalia haar rol als toekomstig koningin verder vormgaf, maar ook Alexia opnieuw liet zien dat zij haar eigen pad kiest. Of ze nu bewust voor een ingetogen houding koos of gewoon even niet de behoefte voelde om te zwaaien, het leverde hoe dan ook gesprekstof op.
Voor sommigen is dat storend, voor anderen juist verfrissend. Hoe dan ook laat het zien dat Alexia, net als veel leeftijdsgenoten, zoekt naar een balans tussen verwachtingen en eigenheid. Misschien is dat wel precies wat haar zo herkenbaar maakt: een prinses die, ondanks alle tradities en camera’s, af en toe gewoon een twintigjarige blijft.