Connect with us

Actueel

KZK-kijkers genadeloos over Roos Reedijk: ‘Spoor jij wel?’

Avatar foto

Published

on

In de meest recente aflevering van Kopen Zonder Kijken zagen we hoe Dennis en Ries hun zoektocht naar een droomhuis eindelijk tot een succesvol einde wisten te brengen. Met een royaal budget van 630.000 euro en een groot zoekgebied – variërend van Amsterdam tot Amersfoort – schakelden ze de hulp in van het vertrouwde team van Martijn Krabbé, makelaar Alex van Keulen en styliste Roos Reedijk. Het stel is dolblij met hun nieuwe woning in het pittoreske Wilnis, maar op sociale media klinkt vooral kritiek op de opvallende keuzes van Roos in het interieur. “Heeft Roos soms een potje verf gewonnen?” klinkt het op X.

De zoektocht: veel bezichtigingen, weinig resultaat

Dennis en Ries hebben samen al flink wat huizenjacht-ervaring opgedaan. Het stel heeft maar liefst dertig woningen bekeken in de afgelopen twee jaar. Ondanks hun toewijding en scherpe blik, wist geen enkel huis hen volledig te overtuigen. En als er dan eindelijk wel iets naar hun smaak voorbij kwam, werden ze overboden – soms met wel 80.000 euro verschil.

De frustratie groeide, en het gevoel van uitzichtloosheid nam toe. Daarom besloten ze zich aan te melden voor Kopen Zonder Kijken. De hoop? Eindelijk een huis vinden dat aan al hun wensen voldoet: een plek met voldoende privacy, een moderne woonkeuken én een praktijkruimte voor Ries, die vanuit huis werkt.

De grote doorbraak: een woning in Wilnis

Tot hun grote opluchting weet Alex al vrij snel een geschikte woning te vinden. Het betreft een huis in Wilnis – ruim, licht, met een grote tuin en genoeg plek om een praktijkruimte te realiseren. De bezichtiging is een schot in de roos. Zowel Dennis als Ries zijn direct onder de indruk van de ruimte, de ligging en de potentie van het huis. “Dit is veel groter en mooier dan we ooit hadden kunnen bedenken,” zegt Ries zichtbaar geëmotioneerd.

Martijn Krabbé en het team zien dat het stel eindelijk rust vindt. Geen Funda-stress meer, geen teleurstellingen. Een droom die uitkomt, zo lijkt het.

De metamorfose: Roos Reedijk aan zet

Als de sleutels eenmaal in handen zijn, is het de beurt aan styliste Roos Reedijk om het huis om te toveren tot een warm en stijlvol thuis. De wensen van het stel zijn duidelijk: Dennis houdt van modern-klassiek, terwijl Ries meer valt voor retro-modern chique. Geen makkelijke combinatie, maar Roos lijkt er een uitdaging in te zien.

Haar interpretatie is gedurfd: een kleurenpalet dat bijna volledig draait om groen. Van muren tot meubels en zelfs de trap – alles krijgt een groene tint mee. Voor Dennis en Ries is het een schot in de roos. Tijdens de onthulling zijn ze zichtbaar blij. “Wauw, wat vet gedaan!” roept Dennis, terwijl Ries vol bewondering rondkijkt. Ze voelen zich meteen thuis.

Kijkers reageren vol verbazing

Maar hoewel Dennis en Ries tevreden zijn, denken veel kijkers daar heel anders over. Op sociale media wordt de inrichting door Roos stevig bekritiseerd. Op X (voorheen Twitter) barst het van de reacties over het overdadige gebruik van groen.

“Was de groene verf in de aanbieding?” vraagt een kijker zich af. Een ander reageert cynisch: “Heeft Roos de kleurenblindentest weleens gedaan?” Vooral de groene trap, een opvallend middelpunt van het huis, valt niet in de smaak. “De trap is een visuele botsing met de rest van het interieur,” stelt iemand scherp.

“Roos heeft de woning verpest”

Sommige kijkers gaan nog een stap verder. “Roos heeft de hele sfeer van het huis om zeep geholpen,” schrijft een gebruiker. “Die pure jaren 80-charme had ze moeten koesteren in plaats van overschilderen.” Een andere kijker is vooral verbaasd over de keuzes: “En het enige element uit de jaren 80 dat je wél zou willen verwijderen – die ouderwetse deur – laat ze gewoon zitten.”

Er ontstaat online een stevige discussie over de balans tussen persoonlijke smaak van de bewoners en de creatieve vrijheid van de styliste. Veel kijkers lijken van mening dat Roos deze aflevering te veel haar eigen stempel heeft gedrukt, in plaats van te luisteren naar de wens van het stel.

Martijn Krabbé en het evenwicht

In eerdere afleveringen was al vaker sprake van enige frictie tussen stijl en smaak. Presentator Martijn Krabbé houdt meestal de balans tussen entertainment en empathie goed in de gaten. In deze aflevering blijft hij opvallend mild in zijn oordeel over de gekozen kleuren. Mogelijk omdat Dennis en Ries zo enthousiast zijn. Maar bij veel kijkers blijft het knagen: is het eindresultaat wel écht afgestemd op de wensen van het stel, of is het vooral een stylingsfeestje geworden van Roos?

Dromen komen uit – of toch niet?

Wat niet vergeten mag worden, is dat Dennis en Ries hun zoektocht naar een woning eindelijk met succes hebben afgerond. Hun basisbehoeften zijn vervuld: ze hebben een huis met ruimte, privacy en een praktijk aan huis. Voor hen is de kleurenkeuze wellicht van ondergeschikt belang aan het grotere plaatje.

Toch blijft het contrast tussen hun blijdschap en de online kritiek opmerkelijk. Het roept vragen op over hoe een huis in een programma als Kopen Zonder Kijken wordt gepresenteerd: voor wie is het eindresultaat bedoeld? Voor de bewoners, of voor het televisiepubliek?

Reacties uit de woonwereld

Ook buiten de sociale media om wordt er gepraat over de aflevering. Binnen de wereld van interieur en styling is er verdeeldheid. Sommige stylisten vinden dat Roos lef toont met haar uitgesproken keuzes. “Het is gewaagd, maar dat maakt het juist interessant,” aldus een interieuradviseur op Instagram. Andere professionals zijn kritischer: “Je moet rekening houden met lichtval, sfeer én tijdloosheid. Deze kleurencombinatie veroudert snel.”

De kracht van kleur

Kleuren roepen emotie op – en dat is precies wat deze aflevering heeft gedaan. Liefhebbers van neutrale, rustige interieurs voelen zich misschien overweldigd door zoveel groen, terwijl anderen het juist fris en energiek vinden. Feit blijft: de aflevering heeft stof tot nadenken én praten gegeven.

Roos Reedijk heeft in ieder geval haar stempel gedrukt. En misschien is dat juist wat Kopen Zonder Kijken keer op keer zo populair maakt: het roept discussie op, het verrast, en het laat zien dat wonen vooral draait om gevoel.

Epiloog: wonen is emotie

De aflevering met Dennis en Ries laat zien dat een huis veel meer is dan bakstenen en verf. Het is een plek waar mensen hun leven voortzetten, hun dromen uitspreken en hun toekomst vormgeven. Voor Dennis en Ries is dat gelukt – ondanks de storm van meningen die volgde.

Hun verhaal is een herinnering dat wonen altijd persoonlijk blijft. En dat een groene trap voor de één een doorn in het oog kan zijn, terwijl het voor de ander symbool staat voor een nieuw begin.

Of Roos nou ‘de plank mis sloeg’ of juist iets gedurfds neerzette: het gesprek is geopend, en daar draait het uiteindelijk ook om. Want over smaak valt dan misschien niet te twisten – maar we doen het toch. Met plezier. Iedere week opnieuw.

Actueel

Onze gedachten zijn momenteel bij Janny van der Heijden

Avatar foto

Published

on

Groot verdriet voor Janny van der Heijden: afscheid van haar geliefde hondje Nhaan

Voor iedereen die Janny van der Heijden kent, is één ding zeker: waar zij verscheen, was haar trouwe teckel Nhaan niet ver uit de buurt. Het kleine hondje groeide de afgelopen jaren uit tot een vaste verschijning op televisie, bij evenementen én op sociale media. Maar nu deelt Janny intens verdrietig nieuws: haar geliefde viervoeter is er niet meer. Op Instagram schrijft ze kort maar veelzeggend: “Mijn hart is gebroken.”

De boodschap verscheen bij een foto van Nhaan die, zoals altijd, liefde en rust uitstraalt. Het is een moment dat veel volgers raakt. Nhaan was immers meer dan een huisdier — ze was een icoon, een gezinslid, en een dierbare vriendin.

Nhaan: een hond met bekendheid en karakter

Janny’s teckel was al jaren een bekend gezicht voor de vaste kijkers van programma’s zoals Heel Holland Bakt en Denkend aan Holland. Of ze nu rustig in beeld liep of ontspannen op schoot zat, Nhaan hoorde er gewoon bij. Ze werd door velen liefdevol ‘de stille ster’ van de uitzendingen genoemd. Met haar trouwe ogen en herkenbare snoetje wist ze het publiek moeiteloos voor zich te winnen.

Maar haar bekendheid beperkte zich niet tot televisie. Ook op sociale media had Nhaan haar eigen schare fans. De teckel had zelfs een eigen Instagram-account, waarop regelmatig foto’s verschenen van haar avonturen: tijdens opnames, in de natuur, thuis op de bank of onderweg in een bootje. Honderden mensen reageerden vaak enthousiast op elke nieuwe post. Ze volgden Nhaan alsof ze een bekend persoon was, en dat was ze op haar eigen, bescheiden manier ook.

Een geliefde gast op de rode loper

Nhaan verscheen zelfs op grote evenementen. Tijdens het Gouden Televizier-Ring Gala liep ze zij aan zij met Janny en André van Duin over de rode loper. Beelden van dat moment werden breed gedeeld op televisie en social media. Het hondje gedroeg zich alsof ze er thuishoorde — rustig, nieuwsgierig en charmant, alsof ze wist dat alle ogen op haar gericht waren.

Voor veel mensen was het duidelijk: Nhaan genoot oprecht van de aandacht. Maar bovenal bleef ze trouw aan haar baasje. Of er nu camera’s draaiden of niet, haar loyaliteit was onvoorwaardelijk.

Een unieke band die diep ging

Dat het verlies van Nhaan voor Janny zo pijnlijk is, zal niemand verbazen. De band tussen mens en dier kan ongekend hecht zijn, en dat was in hun geval overduidelijk. In een eerder gesprek aan tafel bij Beau vertelde Janny openhartig over die bijzondere relatie. Ze omschreef Nhaan als haar maatje, haar anker, haar stille luisteraar. “Ze is er altijd”, zei ze toen. “In goede tijden én op moeilijke momenten.”

Nhaan was de hond bij wie Janny zich veilig voelde, die troost bood zonder woorden, en die zorgde voor structuur en rust in een leven dat soms hectisch kan zijn. Ze was er in de stilte van thuis, maar ook in de drukte van het studiobeleven, als stille kracht en trouwe vriendin.

Negen jaren vol liefde

Nhaan werd negen jaar oud. In die negen jaren leefde ze een rijker leven dan menig huisdier. Ze was niet alleen een schattige viervoeter, maar ook een metgezel op de televisie, een publiekstrekker op sociale media, en een warm hart in een wereld vol camera’s en hectiek.

Ze reisde met Janny door heel Nederland, stond op podia, maakte premières mee en werd letterlijk en figuurlijk op handen gedragen. Toch bleef ze altijd zichzelf: rustig, liefdevol, betrouwbaar. Een hond met karakter, maar zonder kapsones. Juist dat maakte haar zo geliefd — niet alleen bij Janny, maar ook bij de vele mensen die haar van een afstand leerden kennen.

Een leegte die voelbaar is

Het gemis is groot. In haar huis zal het stil zijn zonder het getrippel van pootjes over de vloer. Geen kleine snuit meer die tegen je aan leunt, geen waggelende begroeting als je thuiskomt, geen ogen meer die je aankijken alsof ze alles begrijpen. Voor Janny betekent dit verlies het einde van een tijdperk — van een stille aanwezigheid die haar jarenlange gezelschap bood.

Ook voor haar volgers is het wennen. De kleine glimlach die een foto van Nhaan vaak opriep, zal nu plaatsmaken voor een weemoedig gevoel. Maar tegelijk blijft er dankbaarheid. Want wie Nhaan volgde, heeft genoten van haar. Ze bracht lichtheid, tederheid en herkenning — dingen die, juist in de snelle mediamaatschappij, zeldzaam en waardevol zijn.

Een dierbare herinnering in hart en beeld

Wat rest zijn de herinneringen. En gelukkig zijn er daar veel van: foto’s, video’s, interviews, spontane momenten. Janny’s sociale media staan vol liefdevolle beelden van haar en Nhaan. Elk daarvan vertelt een stukje van het grotere verhaal: van een hond die niet alleen werd verzorgd, maar echt werd bemind.

Nhaan was klein van stuk, maar haar aanwezigheid was groots. Ze bracht rust in roerige tijden en vrolijkheid in sobere momenten. Ze was, zoals veel volgers het omschreven, “het hart van Heel Holland Bakt” — zonder één woord te spreken.

Liefde die blijft

In de reacties op Instagram is het medeleven overweldigend. Bekende collega’s, fans van het eerste uur, en gewone volgers delen hun herinneringen en betuigen hun steun. Velen schrijven dat ze Nhaan zelf ‘een beetje als hun hond’ zijn gaan beschouwen. Het is een bijzondere vorm van verbondenheid, die laat zien hoeveel impact een dier kan hebben — ook voor mensen die haar nooit in het echt zagen.

Voor Janny breekt nu een periode van r0uw aan. Een periode van loslaten, maar ook van koesteren. De jaren met Nhaan zijn onvergetelijk, en dat zal altijd zo blijven. Ze was er op de momenten dat het ertoe deed, en dat maakt haar gemis des te tastbaarder.

Toch is er ook ruimte voor dankbaarheid. Negen jaar lang mocht Janny haar leven delen met een hond die meer was dan een huisdier: een zielsverwant in viervoetige vorm. Een vriendin. Een gezelschapsdier in de puurste betekenis van het woord.

Een laatste buiging voor een klein icoon

In het publieke leven van Janny van der Heijden speelde Nhaan een stille, maar onmiskenbare hoofdrol. Nu zij er niet meer is, blijft er een leegte — maar ook een erfenis van liefde, trouw en onvoorwaardelijke verbondenheid.

En dat is misschien wel de mooiste herinnering die een hond kan nalaten.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Omroep MAX (@omroepmax_)

Continue Reading