Actueel
Koper van rampvilla Maxime Meiland trekt zich terug, Maxime in financiële noodsituatie!
Maxime Meiland in zwaar weer: miljoenenvilla onverkocht en torenhoge lasten stapelen zich op
Dat het leven van de Meilandjes verre van standaard is, weten we inmiddels. Maar dit keer lijkt het sprookje even op pauze te staan voor Maxime Meiland. De dochter van Martien Meiland, bekend van de populaire realityserie Chateau Meiland, zit verwikkeld in een financiële nachtmerrie waar menig Nederlander nachten van zou wakker liggen.
Een droomvilla van ruim 2,2 miljoen euro, torenhoge maandlasten, meerdere hypotheken én een koper die zich op het laatste moment terugtrekt – het zijn ingrediënten voor een verhaal dat zelfs de schrijvers van haar eigen realityshow niet hadden kunnen verzinnen.
Spontane aankoop van een miljoenenvilla met energielabel G
Het begon allemaal met een impulsieve beslissing. Maxime en haar partner Leroy Molkenboer besloten vorig jaar tot de aankoop van een luxe villa, met een prijskaartje van maar liefst €2.200.000. Geen kattenpis – zeker niet voor iemand die zelf vaak zegt nuchter met geld om te gaan.
Maar er zat een flinke adder onder het gras. De villa, die van buiten oogverblindend is, bleek van binnen een energievretend monster te zijn. Met een energielabel G is het huis amper geïsoleerd, en dus zijn de stookkosten torenhoog. Combineer dat met een maandelijkse hypotheek van ongeveer €14.000, en je begrijpt: dit droompaleis veranderde al snel in een financieel hoofdpijndossier.
Wanhopige verkoop: van Funda-droom naar Funda-drama
Lang konden Maxime en Leroy het niet uitzingen in de villa. De lasten bleken simpelweg onhoudbaar, zeker toen ook besloten werd om afscheid te nemen van hun dure auto’s – een duidelijk signaal dat de spaarpot sneller leegraakte dan gehoopt.
De villa werd opnieuw op Funda geplaatst – met dezelfde vraagprijs van €2.200.000. Maar de interesse bleef uit. Ondanks de bekendheid van de Meilandjes en het feit dat het huis prachtig gelegen is, bleek niemand bereid de volle mep te betalen voor een huis dat voelt als een koude schuur met gouden kozijnen.
Prijsverlaging na prijsverlaging
Toen duidelijk werd dat de villa moeilijk te slijten was, werd de vraagprijs meerdere keren aangepast. Inmiddels staat de woning te koop voor €1.950.000, wat betekent dat Maxime en Leroy bereid zijn om een verlies van €250.000 te slikken. En dat is exclusief overdrachtsbelasting, notariskosten en de rente die inmiddels betaald is.
Een bittere pil, maar waarschijnlijk noodzakelijk om het hoofdstuk snel af te sluiten – want het leven en de uitgaven gaan gewoon door.
Driedubbele lasten: nóg een huis en een tinyhouse
Alsof de financiële druk nog niet hoog genoeg was, besloot Maxime ondertussen om alweer een nieuw huis te laten bouwen. En daar blijft het niet bij: ze heeft ook nog een tinyhouse aangeschaft, eveneens gefinancierd via een hypotheek.
Dat betekent concreet dat het gezin op dit moment drie panden bezit, allemaal met bijbehorende financiële verplichtingen. Eén woning in de verkoop, één in aanbouw, en één klein huis dat mogelijk als overbrugging dient, maar ook weer geld kost. Driedubbele lasten dus – en dat drukt zwaar op het gezinsleven.
Verkoop leek rond: Amerikaans stel haakte af
Even leek er licht aan het eind van de tunnel te zijn. Er werd enthousiast gemeld dat een Amerikaans stel het huis had gekocht, zonder het zelfs maar te bezichtigen. Een bijna sprookjesachtig verhaal, dat perfect in het Meiland-universum paste.
Maar zoals zo vaak: als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is het dat meestal ook. Het koppel trok zich terug. Volgens Evert Santegoeds, die het nieuws bracht in Shownieuws, bleek het regelen van een hypotheek in Nederland voor buitenlandse kopers lastiger dan gedacht.
“Die mensen hadden het geld dus niet meteen paraat. Ze moesten een hypotheek regelen. En dat is voor Amerikanen niet bepaald eenvoudig hier,” aldus Santegoeds.
Volgens hem moeten buitenlandse kopers minstens bij drie banken worden afgewezen om zonder boete onder het koopcontract uit te kunnen komen. Dat zou het proces hebben vertraagd – en uiteindelijk laten ontsporen.
Maxime in onzekere afwachtmodus
Ondertussen tikt de klok door en blijven de lasten oplopen. Volgens bronnen dichtbij de familie is Maxime zichtbaar gespannen, en begint ze zich steeds meer zorgen te maken. Niet alleen over de verkoop van het huidige huis, maar ook over de financiering van het nieuwe bouwproject en de extra hypotheek van het tinyhouse.
Een vastgoedexpert in de uitzending van Shownieuws vatte het als volgt samen:
“De overwaarde die ze dacht te krijgen uit de verkoop van de villa was waarschijnlijk bedoeld om deels het nieuwe project te financieren. Als die verkoop blijft steken, komt alles onder druk te staan.”
Publieke opinie: sympathie én verbazing
De reacties op social media zijn gemengd. Sommigen leven mee met Maxime, wijzen op de menselijke kant van het verhaal en prijzen haar openheid. Anderen uiten kritiek en vragen zich hardop af hoe verstandig het was om zo’n dure woning met slechte energieprestaties aan te schaffen – zeker in een tijd waarin duurzaamheid en woonlasten actueler zijn dan ooit.
Op platforms als X en Facebook lezen we reacties als:
-
“Ik snap niet dat je een huis van meer dan 2 miljoen koopt met energielabel G…”
-
“Wel stoer dat ze probeert te bouwen aan een toekomst voor haar gezin, maar financieel lijkt dit onverantwoord.”
-
“Ze laat tenminste zien dat BN’ers ook gewoon met tegenslagen te maken krijgen.”
Wat nu?
De toekomst is op dit moment onzeker voor Maxime Meiland. Blijft de villa langer in de verkoop? Komt er een nieuwe koper, of zal de prijs nóg verder omlaag moeten? En wat als ook het nieuwe huis of tinyhouse niet op tijd klaar zijn, of duurder uitvallen dan gepland?
Voor nu blijft het afwachten. Maxime en Leroy houden zich grotendeels stil op social media over de details van de situatie, maar insiders vermoeden dat er spannende maanden aankomen. Wat wel zeker is: dit wordt ongetwijfeld een belangrijk onderdeel van het nieuwe seizoen Chateau Meiland.
Conclusie: van droomvilla naar financiële realiteit
Wat begon als een droom van luxe en ruimte is voor Maxime Meiland uitgegroeid tot een testcase in volwassen financieel beheer. De impulsieve aankoop van een miljoenenhuis zonder goede isolatie en de combinatie van meerdere hypotheken zorgen voor een zeldzaam inkijkje in de realiteit achter de glamour.
Of het Maxime lukt om zonder al te veel kleerscheuren uit deze situatie te komen, zal de tijd leren. Maar één ding is zeker: haar leven blijft een bron van publieke fascinatie, drama en – misschien – uiteindelijk toch weer een happy end.
Prinses Astrid doet een emotionele onthulling: zo gaat het écht met koning Albert en koningin Paola
De Belgische koninklijke familie houdt privézaken meestal zorgvuldig binnenskamers, maar soms glipt er een moment naar buiten waarop duidelijk wordt hoe het achter de schermen écht gaat. In een openhartig gesprek met Story heeft prinses Astrid zeldzaam eerlijk verteld over de toestand van haar ouders, koning Albert en koningin Paola. Het vorstenpaar verschijnt al langere tijd nauwelijks meer in het openbaar, en volgens Astrid is die afwezigheid geen toeval, maar een onvermijdelijk gevolg van een nieuwe levensfase.
Waar het publiek hen jarenlang zag als energieke, soms zelfs ondeugende royals die geen evenement oversloegen, toont Astrid nu een realistischer, milder beeld: dat van twee mensen op hoge leeftijd, voor wie rust geen luxe meer is, maar een noodzaak.
“Ze hebben recht op een beetje pensioen” — Astrid schetst liefdevol een eerlijk beeld
In het gesprek met het weekblad geeft Astrid aan dat haar ouders nu op een leeftijd zijn waarop het leven simpelweg trager gaat. Volgens haar is het vooral logisch dat ze zich steeds verder terugtrekken uit officiële verplichtingen.
“Ze hebben recht om een beetje op pensioen te gaan, toch?” zegt ze. “Papa is eenennegentig, mama achtentachtig. Hun lichaam wil niet altijd meer mee.”
Het is een zin die veel respect uitstraalt. Niet als verdediging of als excuus, maar als een zachte constatering van realiteit. Astrid benadrukt dat hun leeftijd gewoon zwaar begint te wegen. Dingen die vroeger vanzelfsprekend waren — traplopen, langere afstanden, formele ontvangsten — worden nu echte uitdagingen.
“Ze hebben soms moeite om de trappen op te gaan,” vertelt ze. En dat is meteen een stille aanwijzing: als simpele dagelijkse bewegingen al moeilijker worden, zijn officiële plechtigheden al helemaal zwaar.
Nog steeds betrokken — maar op een andere manier
Ondanks hun fysieke beperkingen, benadrukt Astrid dat hun betrokkenheid niet verdwenen is. Integendeel: ze zijn juist opmerkelijk alert op wat er speelt in het land en binnen de familie. Ze volgen het nieuws, ze bellen, ze lezen, en ze informeren naar alles wat hen bezighoudt.
“We hangen vaak samen aan de telefoon,” vertelt ze. “Ze volgen alles wat er gebeurt.”
Dat beeld — twee oudere royals die vanuit huis telefoneren, betrokken blijven bij hun kinderen en kleinkinderen, en het land vanop afstand meevolgen — geeft een mooi, bijna intiem inkijkje in hun leven nu.
Geen grote paleisontvangsten meer, geen lange rijen mensen die willen groeten, maar een leven met minder verplichtingen en meer ruimte voor familie.
“Gaat hen niet meer lukken”: waarom officiële momenten te zwaar worden
Uit kringen rondom het paleis klinkt een duidelijke boodschap: grote publieke optredens zullen er voor koning Albert en koningin Paola nauwelijks meer komen. Niet omdat zij dat niet zouden willen, maar omdat het fysiek simpelweg te belastend is.
Vooral Koningsdag werd genoemd als symbolisch voorbeeld. Dat ze dit jaar afwezig waren, leek toen nog een detail, maar volgens bronnen is de kans groot dat dit definitief zo blijft. Het tempo, de verplaatsingen, de protocollen en lange zitdagen — het past niet meer bij hun gezondheid en energieniveau.
Er is geen sprake van acute noodsituaties of plotselinge gezondheidscrisissen. Maar de optelsom van ouderdom, behandelingen en slijtage maakt dat hun agenda structureel is afgeslankt.
Dat koning Albert eerder dit jaar opnieuw behandeld werd voor huidkanker, speelde volgens ingewijden ook mee. Ook al was de situatie volgens het paleis onder controle, elke medische behandeling hakt er op die leeftijd in.
Dat alles samen maakt dat terugkeren naar het oude ritme simpelweg niet meer realistisch is.
Een stille verschuiving binnen de monarchie
De terugtrekking van Albert en Paola markeert ongemerkt een belangrijk keerpunt. De generatie die jarenlang het gezicht van het koningshuis was — van officiële bezoeken tot openingsceremonies, van nationale vieringen tot staatsbezoeken — verdwijnt nu geleidelijk naar de achtergrond.
In hun plaats staan koning Filip en koningin Mathilde steeds steviger in hun rol als gezicht van de monarchie. Voor het grote publiek heeft deze verschuiving niet van de ene op de andere dag plaatsgevonden, maar is het een geleidelijk proces.
De afwezigheid van Albert en Paola bij grote momenten voelt voor veel Belgen als het sluiten van een hoofdstuk. Een stuk koninklijke geschiedenis dat wordt afgerond — zonder dramatische persverklaring, maar in stilte, met respect en aanvaarding.
De familieband blijft centraal staan
Wat tijdens het interview met Astrid opvalt, is haar warme toon. Ze spreekt zonder dramatiek, zonder zware woorden, maar met veel liefde en begrip over haar ouders. Het is duidelijk dat de familieband sterk blijft, ook nu rollen veranderen.
Astrid beschrijft hoe ze elkaar vaak bellen, hoe haar ouders nog altijd graag meeleven met alles wat speelt, en hoe waardevol die momenten zijn.
De telefoon vervangt het publieke balkon. Een rustig gesprek vervangt de staatsceremonie. En dat is voor de familie precies goed.
Een nieuw evenwicht voor Albert en Paola
Hoewel hun afwezigheid soms vragen oproept, maakt dit nieuwe hoofdstuk volgens Astrid vooral deel uit van een natuurlijke evolutie. Het lichaam vraagt om rust, en die rust gunnen zij zichzelf nu.
In plaats van reizen, staan bijvoorbeeld:
-
rustige dagen thuis
-
korte wandelingen of beweging binnen huis
-
tijd voor familie en kleinkinderen
-
regelmatige medische controles
-
veel lezen en nieuws volgen
-
kleine, betekenisvolle momenten
Het is geen stilvallen — het is vertragen. En dat is precies wat mensen van hun leeftijd mogen doen.
Wat betekent dit voor de toekomst van het koningshuis?
Albert en Paola blijven geliefde figuren, maar hun rol zal de komende jaren verder verschuiven naar het privéleven. Hun publieke optredens zullen vermoedelijk nog sporadischer worden en uiteindelijk helemaal verdwijnen.
Voor de monarchie betekent dit dat koning Filip en koningin Mathilde nog meer centraal zullen staan. Dat proces was al ingezet, maar krijgt door de gezondheid van Albert en Paola extra versnelling.
Toch blijft de aanwezigheid van Albert en Paola, ook al is die vooral achter de schermen, waardevol voor familie én traditie.
Een zachte, waardige overgang
Wat Astrid benoemt, voelt niet als een dramatische verandering, maar als een menselijke. Elke familie kent dit moment: het besef dat ouders ouder worden, dat energie afneemt, dat verantwoordelijkheden verschuiven.
Voor de koninklijke familie geldt dat net zo. Alleen wordt het proces daar door miljoenen ogen gevolgd.
Astrid spreekt met milde trots, liefde en zachtheid over haar ouders. De boodschap is helder: ze zijn nog steeds betrokken, nog steeds geïnteresseerd, nog steeds aanwezig — maar hun rol is rustiger, stiller en volledig terecht.