Connect with us

Actueel

Jade (18) was een gezond en blij meisje, maar heeft niet lang meer te leven

Avatar foto

Published

on

Jade Kops (18) is ongeneeslijk ziek en inspireert duizenden met haar verhaal: ‘Het leven is niet eerlijk, maar ik probeer het wel mooi te maken’

Op het eerste gezicht was er niets aan de hand. Vier jaar geleden was Jade Kops een vrolijke en energieke tiener, met een leven dat draaide om school, vriendinnen, dansen en dromen over de toekomst. Maar één bezoek aan de huisarts bracht een schokkende wending in haar jonge leven. Inmiddels is Jade 18 jaar en ongeneeslijk z!ek. Toch kiest ze ervoor om haar verhaal te delen met de wereld en zoveel mogelijk te betekenen voor anderen. Haar moeder Wendy deelt hun aangrijpende reis in een openhartig interview met De Telegraaf.

Een normale tiener met plots vreemde klachten

Wendy Kops herinnert het zich nog als de dag van gisteren. “We hadden een gezonde, blije dochter van veertien. Ze mankeerde nooit iets. Totdat ze ineens anders begon te praten en ‘s nachts begon te snurken alsof er een oude man in haar bed lag. We lachten er nog om in het begin.”

Toch vertrouwde het gezin het uiteindelijk niet en besloot een afspraak te maken bij de huisarts. “We dachten dat het iets onschuldigs zou zijn, misschien een verkoudheid of een bijholteontsteking.” Maar de huisarts keek anders. Er was meteen reden tot zorg, en Jade werd doorverwezen naar het z!ekenhuis.

De klap komt keihard aan

Enkele dagen later stond het gezin Kops in het Prinses Máxima Centrum in Utrecht, gespecialiseerd in kinderk*nker. Daar kregen ze het verpletterende nieuws: Jade had een agressieve tumor in haar keel. De tumor was inmiddels zo groot dat hij haar luchtwegen dreigde te blokkeren. “Vanaf dat moment is ons leven voorgoed veranderd,” vertelt Wendy.

Er volgde een intens traject van chemotherapie, z!ekenhuisopnames, en eindeloze gesprekken met artsen. Jade onderging meerdere behandelingen, en hoewel ze telkens hoopvol bleef, kwam er in augustus 2023 een nieuw, onverbiddelijk bericht: ze zal niet meer beter worden. De k*nker is niet meer te behandelen.

Vier jaar leven met k*nker

Jade leeft nu al vier jaar met de z!ekte die haar leven drastisch heeft veranderd. “Ze is zoveel sterker dan ik ooit had kunnen denken,” zegt Wendy. “Maar het is onmenselijk zwaar. En dat zij nu met achttien jaar weet dat ze er op termijn niet meer zal zijn, dat is bijna niet te bevatten.”

Toch blijft Jade zichzelf. Ze probeert te genieten van de dagen die er zijn. “Ze leeft bewuster dan ooit. Kleine dingen als een wandeling met haar kat, een kop thee met vriendinnen, of een goede serie kijken, betekenen nu zoveel meer.”

Van patiënt tot inspiratiebron

Na de diagnose besloot Jade haar verhaal online te delen. In eerste instantie was dit bedoeld voor familie en vrienden, maar al snel groeide haar volgersaantal op Instagram. Haar openhartigheid, kracht en kwetsbaarheid raakten een snaar bij duizenden mensen.

Met hulp van haar vader en moeder richtte Jade ‘Stichting Jade’ op, waarmee ze geld inzamelt voor gezinnen met een kind dat k*nker heeft. Met deze stichting biedt ze families de mogelijkheid om een weekje te verblijven in Villa Jade – een plek waar ze even kunnen ontsnappen aan de z!ekenhuisomgeving en samen herinneringen kunnen maken.

‘Voor altijd jong’ – een boek dat raakt

Daarnaast schreef Jade het boek Voor altijd jong, waarin ze haar ervaringen, emoties en levenslessen deelt. Het boek is geen klaagzang, maar juist een eerlijke weergave van hoe het is om jong te zijn en te leven met de dood in het vizier. Voor haar moeder Wendy is het soms zwaar om te lezen. “Ik ken elk verhaal, maar als je het op papier ziet staan, komt het toch weer anders binnen. Het roept herinneringen op. Mooie, maar ook verdrietige.”

Toch is ze ontzettend trots. “Jade wil iets nalaten. Iets wat andere jongeren kracht kan geven. En dat is precies wat ze doet.”

Het gezin leeft dag voor dag

Doordat de zorg intensief is geworden, hebben Wendy en haar man besloten te stoppen met werken. Alles draait nu om tijd samen. “Je leeft in een andere realiteit. We maken bewust keuzes: vandaag telt. Morgen komt vanzelf wel.”

Voor ouders in deze situatie is er geen draaiboek. “Er is geen handleiding voor afscheid nemen van je kind. We proberen het onderwerp bespreekbaar te maken, ook met Jade. Zij bepaalt wat ze nog wil doen, hoe ze haar dagen invult, en hoe we dingen aanpakken.”

Onvoorwaardelijke steun

De steun voor Jade en haar familie is enorm. Op sociale media ontvangen ze dagelijks lieve berichten, kaartjes, bloemen en steunbetuigingen. “Dat helpt zó,” vertelt Wendy. “Mensen leven met ons mee. En het is bijzonder hoeveel onbekenden geraakt worden door Jade’s verhaal.”

Het gezin krijgt ook veel reacties van ouders van andere z!eke kinderen. Voor hen is Jade een voorbeeld. Iemand die laat zien dat zelfs in de donkerste tijden licht te vinden is – als je maar durft te blijven dromen, hopen, en geven.

Miljoen euro ingezameld

Wat begon met een paar posts groeide uit tot een indrukwekkend liefdadigheidsproject. In totaal is er via Stichting Jade al meer dan een miljoen euro opgehaald voor het Prinses Máxima Centrum. Met dat geld worden niet alleen behandelingen mogelijk gemaakt, maar ook psychologische zorg, gezinsondersteuning en initiatieven zoals Villa Jade.

“Zonder donaties hadden we dit nooit kunnen doen,” benadrukt Wendy. “Het geeft zoveel voldoening dat Jade in haar korte leven al zoveel impact maakt.”

De waarde van herinneringen

Het gezin probeert zoveel mogelijk waardevolle momenten samen te creëren. “We hoeven geen verre reizen of spectaculaire uitstapjes. Gewoon met z’n allen aan de ontbijttafel, een spelletje spelen, een warme knuffel – dát zijn de dingen die tellen,” zegt Wendy.

Tegelijkertijd voelt elke dag dubbel. “Je wilt genieten, maar je weet ook wat er komt. Dat maakt het zwaar, maar we laten ons niet leiden door angst. We kiezen liefde. Elke dag weer.”

Een oproep tot bewustwording

Met haar boek, stichting en openheid hoopt Jade ook het bewustzijn rondom kinderk*nker te vergroten. Haar verhaal laat zien hoe belangrijk vroege signalering is, hoe zwaar het leven van jonge patiënten en hun families kan zijn, en waarom steun vanuit de samenleving zo hard nodig is.

“Als je een kind hebt dat z!ek is, val je in een andere wereld,” zegt Wendy. “Alles verandert. Daarom is begrip en hulp vanuit de buitenwereld zo belangrijk. En daar draagt Jade op haar manier een enorme steen aan bij.”

Een blijvende indruk

Wat de toekomst ook brengt, Jade heeft in haar jonge leven al meer betekend dan velen in een heel mensenleven. Ze is niet alleen een inspirerende tiener, maar ook een voorbeeld van moed, liefde en veerkracht.

“Ze is een meisje met een missie,” besluit Wendy. “En wat er ook gebeurt, die missie zal doorgaan. In haar boek, haar stichting, haar woorden, en in de harten van iedereen die ze raakt.”

Wil je Jade steunen of meer weten over haar stichting? Kijk dan op www.stichtingjade.nl of volg haar op Instagram voor updates en inspirerende berichten.

Actueel

Onze gedachten zijn momenteel bij Janny van der Heijden

Avatar foto

Published

on

Groot verdriet voor Janny van der Heijden: afscheid van haar geliefde hondje Nhaan

Voor iedereen die Janny van der Heijden kent, is één ding zeker: waar zij verscheen, was haar trouwe teckel Nhaan niet ver uit de buurt. Het kleine hondje groeide de afgelopen jaren uit tot een vaste verschijning op televisie, bij evenementen én op sociale media. Maar nu deelt Janny intens verdrietig nieuws: haar geliefde viervoeter is er niet meer. Op Instagram schrijft ze kort maar veelzeggend: “Mijn hart is gebroken.”

De boodschap verscheen bij een foto van Nhaan die, zoals altijd, liefde en rust uitstraalt. Het is een moment dat veel volgers raakt. Nhaan was immers meer dan een huisdier — ze was een icoon, een gezinslid, en een dierbare vriendin.

Nhaan: een hond met bekendheid en karakter

Janny’s teckel was al jaren een bekend gezicht voor de vaste kijkers van programma’s zoals Heel Holland Bakt en Denkend aan Holland. Of ze nu rustig in beeld liep of ontspannen op schoot zat, Nhaan hoorde er gewoon bij. Ze werd door velen liefdevol ‘de stille ster’ van de uitzendingen genoemd. Met haar trouwe ogen en herkenbare snoetje wist ze het publiek moeiteloos voor zich te winnen.

Maar haar bekendheid beperkte zich niet tot televisie. Ook op sociale media had Nhaan haar eigen schare fans. De teckel had zelfs een eigen Instagram-account, waarop regelmatig foto’s verschenen van haar avonturen: tijdens opnames, in de natuur, thuis op de bank of onderweg in een bootje. Honderden mensen reageerden vaak enthousiast op elke nieuwe post. Ze volgden Nhaan alsof ze een bekend persoon was, en dat was ze op haar eigen, bescheiden manier ook.

Een geliefde gast op de rode loper

Nhaan verscheen zelfs op grote evenementen. Tijdens het Gouden Televizier-Ring Gala liep ze zij aan zij met Janny en André van Duin over de rode loper. Beelden van dat moment werden breed gedeeld op televisie en social media. Het hondje gedroeg zich alsof ze er thuishoorde — rustig, nieuwsgierig en charmant, alsof ze wist dat alle ogen op haar gericht waren.

Voor veel mensen was het duidelijk: Nhaan genoot oprecht van de aandacht. Maar bovenal bleef ze trouw aan haar baasje. Of er nu camera’s draaiden of niet, haar loyaliteit was onvoorwaardelijk.

Een unieke band die diep ging

Dat het verlies van Nhaan voor Janny zo pijnlijk is, zal niemand verbazen. De band tussen mens en dier kan ongekend hecht zijn, en dat was in hun geval overduidelijk. In een eerder gesprek aan tafel bij Beau vertelde Janny openhartig over die bijzondere relatie. Ze omschreef Nhaan als haar maatje, haar anker, haar stille luisteraar. “Ze is er altijd”, zei ze toen. “In goede tijden én op moeilijke momenten.”

Nhaan was de hond bij wie Janny zich veilig voelde, die troost bood zonder woorden, en die zorgde voor structuur en rust in een leven dat soms hectisch kan zijn. Ze was er in de stilte van thuis, maar ook in de drukte van het studiobeleven, als stille kracht en trouwe vriendin.

Negen jaren vol liefde

Nhaan werd negen jaar oud. In die negen jaren leefde ze een rijker leven dan menig huisdier. Ze was niet alleen een schattige viervoeter, maar ook een metgezel op de televisie, een publiekstrekker op sociale media, en een warm hart in een wereld vol camera’s en hectiek.

Ze reisde met Janny door heel Nederland, stond op podia, maakte premières mee en werd letterlijk en figuurlijk op handen gedragen. Toch bleef ze altijd zichzelf: rustig, liefdevol, betrouwbaar. Een hond met karakter, maar zonder kapsones. Juist dat maakte haar zo geliefd — niet alleen bij Janny, maar ook bij de vele mensen die haar van een afstand leerden kennen.

Een leegte die voelbaar is

Het gemis is groot. In haar huis zal het stil zijn zonder het getrippel van pootjes over de vloer. Geen kleine snuit meer die tegen je aan leunt, geen waggelende begroeting als je thuiskomt, geen ogen meer die je aankijken alsof ze alles begrijpen. Voor Janny betekent dit verlies het einde van een tijdperk — van een stille aanwezigheid die haar jarenlange gezelschap bood.

Ook voor haar volgers is het wennen. De kleine glimlach die een foto van Nhaan vaak opriep, zal nu plaatsmaken voor een weemoedig gevoel. Maar tegelijk blijft er dankbaarheid. Want wie Nhaan volgde, heeft genoten van haar. Ze bracht lichtheid, tederheid en herkenning — dingen die, juist in de snelle mediamaatschappij, zeldzaam en waardevol zijn.

Een dierbare herinnering in hart en beeld

Wat rest zijn de herinneringen. En gelukkig zijn er daar veel van: foto’s, video’s, interviews, spontane momenten. Janny’s sociale media staan vol liefdevolle beelden van haar en Nhaan. Elk daarvan vertelt een stukje van het grotere verhaal: van een hond die niet alleen werd verzorgd, maar echt werd bemind.

Nhaan was klein van stuk, maar haar aanwezigheid was groots. Ze bracht rust in roerige tijden en vrolijkheid in sobere momenten. Ze was, zoals veel volgers het omschreven, “het hart van Heel Holland Bakt” — zonder één woord te spreken.

Liefde die blijft

In de reacties op Instagram is het medeleven overweldigend. Bekende collega’s, fans van het eerste uur, en gewone volgers delen hun herinneringen en betuigen hun steun. Velen schrijven dat ze Nhaan zelf ‘een beetje als hun hond’ zijn gaan beschouwen. Het is een bijzondere vorm van verbondenheid, die laat zien hoeveel impact een dier kan hebben — ook voor mensen die haar nooit in het echt zagen.

Voor Janny breekt nu een periode van r0uw aan. Een periode van loslaten, maar ook van koesteren. De jaren met Nhaan zijn onvergetelijk, en dat zal altijd zo blijven. Ze was er op de momenten dat het ertoe deed, en dat maakt haar gemis des te tastbaarder.

Toch is er ook ruimte voor dankbaarheid. Negen jaar lang mocht Janny haar leven delen met een hond die meer was dan een huisdier: een zielsverwant in viervoetige vorm. Een vriendin. Een gezelschapsdier in de puurste betekenis van het woord.

Een laatste buiging voor een klein icoon

In het publieke leven van Janny van der Heijden speelde Nhaan een stille, maar onmiskenbare hoofdrol. Nu zij er niet meer is, blijft er een leegte — maar ook een erfenis van liefde, trouw en onvoorwaardelijke verbondenheid.

En dat is misschien wel de mooiste herinnering die een hond kan nalaten.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Omroep MAX (@omroepmax_)

Continue Reading