Actueel
Heftige gebeurtenis bij uitvaart Manuëla Kemp: “Erg ongepast”
Eergisteren namen vrienden en familie afscheid van zangeres en televisiepersoonlijkheid Manuëla Kemp op begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam. Wat een ingetogen en respectvolle bijeenkomst had moeten zijn, werd overschaduwd door de aanwezigheid van cameraploegen voor de ingang. Veel mensen spraken hun verontwaardiging uit over deze gang van zaken.
Het tragische einde van een iconische vrouw
Manuëla Kemp, geliefd om haar humor, talent en warme
persoonlijkheid, lag sinds 7 december vorig jaar in coma na een
scooterongeval in Portugal. Na weken van onzekerheid werd duidelijk
dat herstel niet meer mogelijk was. Ze werd via een speciale vlucht
teruggebracht naar Nederland, waar ze op 17 januari 2024 0verleed.
Haar uitvaart vond plaats op vrijdag, een emotionele dag voor
iedereen die haar kende en bewonderde.
Jeroen Pauw’s speciale aanwezigheid
De uitvaart trok ook de aandacht vanwege de aanwezigheid van Jeroen
Pauw, Kemp’s voormalige partner. De presentator, die normaal
gesproken de wintermaanden op Curaçao doorbrengt, keerde speciaal
terug naar Nederland om afscheid te nemen. Dit gebaar getuigt van
de diepe band die de twee jarenlang hebben gedeeld.
Een intiem moment, verstoord door media
Hoewel familie en vrienden hoopten in rust afscheid te kunnen
nemen, verliep de dag niet zonder verstoringen. Voor de ingang van
Zorgvlied hadden cameraploegen van RTL
Boulevard en Shownieuws zich
opgesteld. Deze verslaggevers probeerden bekende bezoekers,
waaronder Jeroen Pauw, te interviewen op een moment dat duidelijk
emotioneel beladen was.
De confrontatie met Jeroen Pauw
Jeroen Pauw werd door een verslaggever van RTL
Boulevard gevraagd om iets over Manuëla te zeggen. Hoewel
hij zichtbaar geëmotioneerd was, probeerde hij beleefd te blijven.
“Ja, dat kan niet kort,” zei hij. “Als je vraagt wat Manuëla voor
mij betekent, dan kan ik je dat niet kort zeggen. Dus dan laat ik
hem even voor nu. Sorry, ja sorry, ik ben er vandaag even niet zo
goed in.”
Respect voor Pauw’s reactie
De reacties op Pauw’s woorden waren overwegend begripvol. Tv-kenner
Rob Goossens merkte in de studio van RTL
Boulevard op dat het duidelijk was dat Jeroen moeite had
om zijn emoties te verwoorden. “Dat is natuurlijk volkomen
logisch,” voegde hij toe.
Online kritiek op media-aanpak
De manier waarop de media met deze situatie omgingen, zorgde voor
veel ophef. Mediacourant hield een poll onder
haar lezers waarin werd gevraagd of het ongepast was dat
cameraploegen bezoekers van Manuëla’s uitvaart opwachtten. Maar
liefst 87 procent van de stemmers vond dit inderdaad te ver
gaan.
Een verstoring van een kwetsbaar moment
Voor veel mensen voelde de aanwezigheid van de media als een
inbreuk op een privé- en kwetsbaar moment. Een uitvaart is een tijd
om stil te staan bij het leven van de 0verledene en biedt de
nabesta*nden een moment van troost. Dat dit werd verstoord, leidde
tot felle discussies op sociale media en in de commentarsecties van
nieuwswebsites.
De balans tussen nieuws en privacy
Hoewel media de taak hebben om verslag te doen van gebeurtenissen,
blijft de grens tussen nieuwsgaring en privacy dun. Bij publieke
figuren, zoals Manuëla Kemp, is de verleiding groot om ook op
emotionele momenten verslag te doen. Maar wanneer dit het
r0uwproces van familie en vrienden verstoort, roept dat terecht
vragen op over de ethiek van deze praktijk.
Verwachtingen van de nabesta*nden
De familie van Manuëla had waarschijnlijk gehoopt op een rustige
bijeenkomst, zonder flitsende camera’s en indringende vragen. Het
respecteren van dergelijke wensen zou een teken zijn van empathie
en begrip, iets wat in deze situatie lijkt te hebben ontbroken.
Manuëla’s nalatenschap
Ondanks de verstoringen blijft het leven van Manuëla Kemp een
inspiratiebron voor velen. Haar humor, talent en warme
persoonlijkheid maakten haar tot een unieke figuur in de
Nederlandse entertainmentwereld. Haar 0verlijden markeert het einde
van een tijdperk, maar haar nalatenschap zal voortleven in de
herinneringen van degenen die haar kenden en bewonderden.
Reacties van bekende Nederlanders
Veel bekende Nederlanders spraken hun verdriet uit na het
0verlijden van Manuëla. Presentatrice Patty Brard noemde haar “een
sprankelende persoonlijkheid die iedereen aan het lachen kon
maken”. Ook anderen, zoals Matthijs van Nieuwkerk en Jan Smit,
spraken hun respect en medeleven uit.
De kracht van herinneringen
Hoewel de dag niet helemaal vlekkeloos verliep, staat één ding
buiten kijf: de impact die Manuëla Kemp op haar omgeving had. Haar
vrienden en familie kwamen samen om verhalen te delen, te lachen en
te huilen. Deze herinneringen vormen een blijvende verbinding met
haar en zullen haar nalatenschap levend houden.
Een les voor de media
De gebeurtenissen rondom de uitvaart van Manuëla Kemp zijn een
belangrijke les voor de media. Het is essentieel om te begrijpen
wanneer het moment is om verslag te doen en wanneer het beter is om
op de achtergrond te blijven. In situaties van r0uw en verlies
verdient privacy altijd de voorkeur.
De veerkracht van nabesta*nden
Ondanks de verstoringen bleven de nabesta*nden van Manuëla sterk.
Ze wisten het moment te gebruiken om haar leven te vieren en hun
liefde voor haar te tonen. Deze veerkracht is een voorbeeld voor
iedereen die met verlies te maken heeft.
Een voorbeeld van respect en liefde
Jeroen Pauw’s speciale terugkeer naar Nederland en zijn emotionele
woorden laten zien hoe belangrijk Manuëla voor hem was. Zijn
aanwezigheid op de uitvaart was een teken van respect en liefde,
een herinnering aan hun gedeelde geschiedenis.
Manuëla’s erfenis
Hoewel haar fysieke aanwezigheid niet meer voelbaar is, laat
Manuëla een rijke erfenis achter. Haar werk in de media, haar
persoonlijke warmte en haar humor blijven voortleven in de
herinneringen van haar vrienden, familie en fans.
Een oproep tot verandering
De ophef rondom de media-aandacht bij Manuëla’s uitvaart benadrukt
de noodzaak van een meer empathische aanpak bij dergelijke
gebeurtenissen. Hopelijk dienen deze ervaringen als wake-upcall
voor journalisten en redacties om meer respect te tonen voor de
privacy van r0uwende families.
Een laatste groet aan een icoon
De uitvaart van Manuëla Kemp markeerde het einde van een hoofdstuk
in de Nederlandse entertainmentwereld. Ondanks de verstoringen was
het vooral een dag van liefde, herinneringen en het vieren van een
leven dat zoveel mensen heeft geraakt. Haar naam zal nog lang met
respect en bewondering worden genoemd.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
