Actueel
Grote ramp voor Rachel Hazes: ´Ze is compleet bankroet´
Financiële uitdagingen voor Rachel Hazes: toekomst onzeker, maar hoopvol
Rachel Hazes, bekend als de weduwe van de legendarische volkszanger André Hazes, heeft de afgelopen jaren haar ondernemersambities kracht bijgezet met verschillende horecainitiatieven. In het bijzonder kreeg haar Spaanse brasserie Casa Hazes veel aandacht. Toch blijken niet al haar zakelijke ondernemingen succesvol. Haar andere bedrijf, de YoYo Fresh Tea Bar in Amstelveen, kampt met serieuze financiële uitdagingen.

Zorgwekkende cijfers voor Sappie van Rassie B.V.
Volgens gegevens uit het jaarverslag van 2023, gepubliceerd door weekblad Party, heeft het bedrijf achter de YoYo Fresh Tea Bar – Sappie van Rassie B.V. – te maken met een aanzienlijk negatief eigen vermogen. Eind 2023 bedroeg het tekort maar liefst 160.000 euro. Deze rode cijfers vormen geen eenmalige uitschieter, maar passen in een zorgwekkende trend. In 2022 noteerde het bedrijf al een verlies van 103.000 euro, terwijl in 2021 het tekort op 59.000 euro lag.
De aanhoudende verliezen roepen vragen op over de levensvatbaarheid van het bedrijf. In een competitieve horecamarkt is het lastig om het hoofd boven water te houden, zeker met stijgende kosten voor energie, personeel en inkoop. Voor Rachel Hazes is het een pijnlijke constatering dat haar investering in dit concept financieel onder druk staat.

Rachel blijft eigenaar, maar staat open voor verandering
Ondanks de oplopende verliezen blijft Rachel Hazes eigenaar van de YoYo Fresh Tea Bar. Geruchten dat zij het bedrijf zou hebben verkocht aan haar bedrijfsleider zijn volgens haar niet juist. “Die is nog steeds van mij,” zei Rachel eerder in een interview. Ze erkent echter dat haar bedrijfsleider interesse heeft getoond in een eventuele overname, en dat hij in de loop der jaren veel voor het bedrijf heeft betekend.
Het is nog onduidelijk of en wanneer een daadwerkelijke overname zou plaatsvinden. Rachel lijkt de deur op een kier te zetten voor een overdracht, mogelijk om ruimte te maken voor andere zakelijke plannen of om persoonlijke belasting te verminderen.
Casa Hazes: hoopvol alternatief?
Tegelijkertijd lijkt Rachel Hazes haar aandacht te verleggen naar haar andere horecazaak: Brasserie Casa Hazes, gevestigd in Spanje. Hoewel de exacte financiële gegevens van dit bedrijf nog niet openbaar zijn gemaakt, wekt haar recente betrokkenheid bij deze onderneming de indruk dat zij hier meer perspectief ziet voor de toekomst.

Casa Hazes staat bekend als een warme plek waar muziek, eten en herinneringen aan André Hazes samenkomen. Het concept is niet alleen commercieel, maar ook emotioneel geladen voor Rachel. Mogelijk speelt dit ook een rol in haar keuze om zich hier meer op te richten. In een tijd waarin andere ondernemingen onder druk staan, biedt Casa Hazes wellicht de rust en stabiliteit waar ze naar op zoek is.
Achtergrond: ondernemen met emotie en herinnering
Rachel Hazes heeft haar ondernemerschap altijd gecombineerd met persoonlijke motieven. De naam van haar Spaanse brasserie en de sfeer die daar hangt, zijn een eerbetoon aan haar overleden man. Dit geeft haar werk een diepere betekenis. In interviews geeft ze aan dat ze het belangrijk vindt om zijn nalatenschap levend te houden, onder meer door muziek en ontmoetingsplekken voor fans te creëren.
Hoewel dit een krachtige motivatie is, brengt het ook uitdagingen met zich mee. Een horecabedrijf vereist zakelijke discipline, marktanalyse en constante aanpassing aan veranderende trends en klantbehoeften. Tegelijkertijd blijkt uit Rachel’s inspanningen dat ze niet alleen onderneemt met haar hoofd, maar ook met haar hart.

Blik op de toekomst
De toekomst van de YoYo Fresh Tea Bar is onzeker. De oplopende verliezen en het gebrek aan structurele winstgevendheid vormen een probleem dat niet zomaar is opgelost. Toch lijkt Rachel zich bewust van de situatie en kijkt ze verder. Een mogelijke overname door een vertrouwd gezicht binnen het bedrijf kan ruimte bieden voor vernieuwing, terwijl zij zich toelegt op wat voor haar echt belangrijk is.
Casa Hazes lijkt daarin een belangrijke rol te spelen. Rachel’s toewijding aan deze brasserie in Spanje zou kunnen betekenen dat ze daar op termijn haar volledige focus op richt. Mocht het financieel gezien haalbaar zijn, dan zou dit horecaconcept wel eens kunnen uitgroeien tot haar hoofdactiviteit.

Lessen uit de praktijk
Wat Rachel Hazes laat zien, is dat ondernemen een proces is van vallen, opstaan en bijsturen. Niet elk concept slaat aan zoals gehoopt, en marktomstandigheden veranderen voortdurend. Zeker in de horecabranche, waar marges klein zijn en concurrentie groot is, is het een prestatie op zich om meerdere jaren actief te blijven.
De ervaring die Rachel in de afgelopen jaren heeft opgedaan, biedt haar inzichten die zij kan gebruiken om haar plannen toekomstbestendig te maken. Daarbij lijkt ze te beseffen dat focus en strategie cruciaal zijn. Door te kiezen voor de brasserie waar haar passie ligt, zet ze mogelijk een stap richting een nieuw hoofdstuk in haar ondernemersverhaal.

Samenvatting
Rachel Hazes staat op een keerpunt in haar zakelijke carrière. Waar de YoYo Fresh Tea Bar in Amstelveen kampt met aanhoudende verliezen, lijkt Casa Hazes in Spanje voor haar een nieuw lichtpunt te vormen. De verliezen van Sappie van Rassie B.V. zijn fors en structureel, maar Rachel blijft eigenaar en overweegt een overname door een bekende kracht binnen het bedrijf.
Met Casa Hazes lijkt ze een nieuwe koers te varen, een die meer aansluit bij haar persoonlijke waarden en toekomstdromen. Hoewel er nog veel onzekerheden zijn, toont Rachel dat zij blijft zoeken naar manieren om te bouwen aan iets duurzaams – zowel emotioneel als zakelijk. Haar verhaal laat zien hoe passie, doorzettingsvermogen en realisme samenkomen in het moderne ondernemerschap.

Actueel
Deze dame haalt genadeloos hard uit naar Marco Borsato: ‘Om te kotsen!’

Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.

De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.

“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.

Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.

Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.