Actueel
Grote ramp voor Rachel Hazes: ´Ze is compleet bankroet´
Financiële uitdagingen voor Rachel Hazes: toekomst onzeker, maar hoopvol
Rachel Hazes, bekend als de weduwe van de legendarische volkszanger André Hazes, heeft de afgelopen jaren haar ondernemersambities kracht bijgezet met verschillende horecainitiatieven. In het bijzonder kreeg haar Spaanse brasserie Casa Hazes veel aandacht. Toch blijken niet al haar zakelijke ondernemingen succesvol. Haar andere bedrijf, de YoYo Fresh Tea Bar in Amstelveen, kampt met serieuze financiële uitdagingen.
Zorgwekkende cijfers voor Sappie van Rassie B.V.
Volgens gegevens uit het jaarverslag van 2023, gepubliceerd door weekblad Party, heeft het bedrijf achter de YoYo Fresh Tea Bar – Sappie van Rassie B.V. – te maken met een aanzienlijk negatief eigen vermogen. Eind 2023 bedroeg het tekort maar liefst 160.000 euro. Deze rode cijfers vormen geen eenmalige uitschieter, maar passen in een zorgwekkende trend. In 2022 noteerde het bedrijf al een verlies van 103.000 euro, terwijl in 2021 het tekort op 59.000 euro lag.
De aanhoudende verliezen roepen vragen op over de levensvatbaarheid van het bedrijf. In een competitieve horecamarkt is het lastig om het hoofd boven water te houden, zeker met stijgende kosten voor energie, personeel en inkoop. Voor Rachel Hazes is het een pijnlijke constatering dat haar investering in dit concept financieel onder druk staat.
Rachel blijft eigenaar, maar staat open voor verandering
Ondanks de oplopende verliezen blijft Rachel Hazes eigenaar van de YoYo Fresh Tea Bar. Geruchten dat zij het bedrijf zou hebben verkocht aan haar bedrijfsleider zijn volgens haar niet juist. “Die is nog steeds van mij,” zei Rachel eerder in een interview. Ze erkent echter dat haar bedrijfsleider interesse heeft getoond in een eventuele overname, en dat hij in de loop der jaren veel voor het bedrijf heeft betekend.
Het is nog onduidelijk of en wanneer een daadwerkelijke overname zou plaatsvinden. Rachel lijkt de deur op een kier te zetten voor een overdracht, mogelijk om ruimte te maken voor andere zakelijke plannen of om persoonlijke belasting te verminderen.
Casa Hazes: hoopvol alternatief?
Tegelijkertijd lijkt Rachel Hazes haar aandacht te verleggen naar haar andere horecazaak: Brasserie Casa Hazes, gevestigd in Spanje. Hoewel de exacte financiële gegevens van dit bedrijf nog niet openbaar zijn gemaakt, wekt haar recente betrokkenheid bij deze onderneming de indruk dat zij hier meer perspectief ziet voor de toekomst.
Casa Hazes staat bekend als een warme plek waar muziek, eten en herinneringen aan André Hazes samenkomen. Het concept is niet alleen commercieel, maar ook emotioneel geladen voor Rachel. Mogelijk speelt dit ook een rol in haar keuze om zich hier meer op te richten. In een tijd waarin andere ondernemingen onder druk staan, biedt Casa Hazes wellicht de rust en stabiliteit waar ze naar op zoek is.
Achtergrond: ondernemen met emotie en herinnering
Rachel Hazes heeft haar ondernemerschap altijd gecombineerd met persoonlijke motieven. De naam van haar Spaanse brasserie en de sfeer die daar hangt, zijn een eerbetoon aan haar overleden man. Dit geeft haar werk een diepere betekenis. In interviews geeft ze aan dat ze het belangrijk vindt om zijn nalatenschap levend te houden, onder meer door muziek en ontmoetingsplekken voor fans te creëren.
Hoewel dit een krachtige motivatie is, brengt het ook uitdagingen met zich mee. Een horecabedrijf vereist zakelijke discipline, marktanalyse en constante aanpassing aan veranderende trends en klantbehoeften. Tegelijkertijd blijkt uit Rachel’s inspanningen dat ze niet alleen onderneemt met haar hoofd, maar ook met haar hart.
Blik op de toekomst
De toekomst van de YoYo Fresh Tea Bar is onzeker. De oplopende verliezen en het gebrek aan structurele winstgevendheid vormen een probleem dat niet zomaar is opgelost. Toch lijkt Rachel zich bewust van de situatie en kijkt ze verder. Een mogelijke overname door een vertrouwd gezicht binnen het bedrijf kan ruimte bieden voor vernieuwing, terwijl zij zich toelegt op wat voor haar echt belangrijk is.
Casa Hazes lijkt daarin een belangrijke rol te spelen. Rachel’s toewijding aan deze brasserie in Spanje zou kunnen betekenen dat ze daar op termijn haar volledige focus op richt. Mocht het financieel gezien haalbaar zijn, dan zou dit horecaconcept wel eens kunnen uitgroeien tot haar hoofdactiviteit.
Lessen uit de praktijk
Wat Rachel Hazes laat zien, is dat ondernemen een proces is van vallen, opstaan en bijsturen. Niet elk concept slaat aan zoals gehoopt, en marktomstandigheden veranderen voortdurend. Zeker in de horecabranche, waar marges klein zijn en concurrentie groot is, is het een prestatie op zich om meerdere jaren actief te blijven.
De ervaring die Rachel in de afgelopen jaren heeft opgedaan, biedt haar inzichten die zij kan gebruiken om haar plannen toekomstbestendig te maken. Daarbij lijkt ze te beseffen dat focus en strategie cruciaal zijn. Door te kiezen voor de brasserie waar haar passie ligt, zet ze mogelijk een stap richting een nieuw hoofdstuk in haar ondernemersverhaal.
Samenvatting
Rachel Hazes staat op een keerpunt in haar zakelijke carrière. Waar de YoYo Fresh Tea Bar in Amstelveen kampt met aanhoudende verliezen, lijkt Casa Hazes in Spanje voor haar een nieuw lichtpunt te vormen. De verliezen van Sappie van Rassie B.V. zijn fors en structureel, maar Rachel blijft eigenaar en overweegt een overname door een bekende kracht binnen het bedrijf.
Met Casa Hazes lijkt ze een nieuwe koers te varen, een die meer aansluit bij haar persoonlijke waarden en toekomstdromen. Hoewel er nog veel onzekerheden zijn, toont Rachel dat zij blijft zoeken naar manieren om te bouwen aan iets duurzaams – zowel emotioneel als zakelijk. Haar verhaal laat zien hoe passie, doorzettingsvermogen en realisme samenkomen in het moderne ondernemerschap.
Actueel
Simon (20), de zoon van Bart De Wever, doet onthutsende bekentenis: ‘Mijn vader is verschrikkelijk’
“Mijn vader is verschrikkelijk”: openhartige woorden van Simon De Wever raken een gevoelige snaar
Het zijn woorden die hard binnenkomen. Niet omdat ze schreeuwerig zijn uitgesproken, maar juist omdat ze doordrenkt lijken van emotie en onmacht. Simon De Wever, de twintigjarige zoon van politicus Bart De Wever, heeft zich in een zeldzaam openhartig moment uitgesproken over de relatie met zijn vader. Zijn uitspraak — “Mijn vader is verschrikkelijk” — veroorzaakte direct opschudding, maar wie verder kijkt dan de letterlijke woorden, ziet vooral een jongvolwassene die worstelt met afstand, verwachtingen en gemis.
Geen politieke aanval, geen publieke afrekening, maar een persoonlijke kreet die veel losmaakt bij mensen die zich herkennen in het gevoel achter de woorden.
Geen beschuldiging, maar een uiting van gemis
Mensen uit de omgeving van Simon benadrukken dat zijn uitspraak niet bedoeld was als een veroordeling van zijn vader als persoon. Integendeel. Het ging volgens hen om het benoemen van een gevoel dat al langer sluimerde: emotionele afstand binnen een vader-zoonrelatie die onder druk staat door verantwoordelijkheden, agenda’s en een leven in de schijnwerpers.
Een familievriend verwoordt
het voorzichtig:
“Hij bedoelt niet dat zijn
vader slecht is. Hij bedoelt dat hij hem mist.”
Dat onderscheid is cruciaal. De uitspraak krijgt pas betekenis wanneer ze wordt gelezen als een uiting van pijn, niet van verwijt.
Opgroeien in de schaduw van een publiek figuur
Simon groeide op met een vader die niet alleen vader was, maar ook een van de meest invloedrijke politici van Vlaanderen. Dat betekent leven met camera’s, commentaar, publieke verwachtingen — en een agenda die zelden leeg is. Voor een kind kan dat verwarrend zijn.
Volgens mensen die Simon goed kennen, voelde hij zich soms letterlijk en figuurlijk op de tweede plaats komen. Niet uit onwil van zijn vader, maar door de realiteit van een leven dat grotendeels in het teken staat van publieke verantwoordelijkheid.
“Als je vader altijd bezig is met het land, vraag je je af waar jij past,” zou Simon hebben gezegd.
Die gedachte is pijnlijk herkenbaar voor kinderen van ouders met veeleisende beroepen, of dat nu in de politiek, zorg, het bedrijfsleven of de media is.
Een poging tot verzoening die strandde
Volgens bronnen dicht bij het gezin zou er recent een poging zijn geweest om de relatie te herstellen of in elk geval te verdiepen. Er werd een gesprek gepland waarin alles uitgesproken zou worden. Verwachtingen waren hoog, maar de uitkomst bleek teleurstellend.
“Ze spraken langs elkaar heen,” aldus een
betrokkene.
“Simon zocht nabijheid en
erkenning. Bart zocht oplossingen en structuur.”
Het gesprek eindigde zonder ruzie, maar ook zonder het gevoel dat er echt verbinding was ontstaan. Juist die leegte kan soms meer pijn doen dan een open conflict.
Publieke reacties: verdeeld maar betrokken
De uitspraak van Simon leidde tot een golf aan reacties in Vlaanderen en daarbuiten. Op sociale media, in opinies en gesprekken aan de keukentafel werd de situatie breed besproken. De meningen lopen uiteen, maar de toon blijft opvallend vaak empathisch.
Veel mensen herkennen zichzelf in Simons woorden:
-
“Dit gaat niet over politiek, dit gaat over vaderschap.”
-
“Een zoon mag zijn gevoel uiten, ook als dat ongemakkelijk is.”
-
“Dit is geen aanval, dit is een noodkreet.”
Tegelijk zijn er ook stemmen die vinden dat zulke zaken privé hadden moeten blijven, los van media-aandacht. Die spanning tussen openheid en privacy is precies wat dit verhaal zo complex maakt.
Stilte van Bart De Wever zegt ook iets
Van de kant van Bart De Wever is er geen publieke reactie gekomen. Voor wie hem kent, is dat niet verrassend. Hij staat erom bekend privézaken buiten de openbaarheid te houden en conflicten liever binnenskamers te bespreken.
Insiders suggereren dat hij het gesprek met zijn zoon niet via de media wil voeren, maar op een moment en plek die rust en veiligheid bieden. Of en wanneer dat gebeurt, is onbekend.
Wat wel duidelijk is: zwijgen betekent niet per se onverschilligheid. Soms is stilte een poging om escalatie te vermijden.
Een breder gesprek over emotionele beschikbaarheid
Wat deze situatie overstijgt, is het grotere thema dat ermee wordt aangeraakt: emotionele beschikbaarheid van ouders, vooral vaders, in een wereld die steeds meer vraagt. Succes, verantwoordelijkheid en maatschappelijke druk kunnen onbedoeld afstand creëren binnen gezinnen.
Simons verhaal raakt een snaar omdat het universeel is. Het gaat over gezien willen worden, gehoord willen worden, en het gevoel dat liefde soms verloren gaat in praktische drukte.
Geen schandaal, maar een kwetsbaar moment
Wie dit verhaal leest als sensatie, mist de kern. Dit is geen rel, geen politieke kwestie, geen aanval. Het is een moment van kwetsbaarheid, uitgesproken door iemand die nog zoekt naar zijn plek — als zoon, als individu, los van de rol van zijn vader.
De
woorden “mijn vader is
verschrikkelijk” klinken hard, maar wie tussen de regels
leest, hoort iets heel anders:
een zoon die zijn vader nodig heeft.
En misschien is dat, in alle rumoer, de meest menselijke boodschap van allemaal.
