Connect with us

Actueel

Gisteren werd ik benaderd door een dakloze man in nood

Avatar foto

Published

on

Herontmoeting met een oude vriend op straat onthult de willekeur van het leven

Op een doorsnee dag, terwijl ik door de drukke straten liep, werd mijn aandacht gevangen door een man wiens voorkomen het harde leven op straat weerspiegelde.

Zijn gescheurde kleren en het gebrek aan schoenen waren duidelijke tekenen van zijn ontberingen. Toen hij mij naderde met een bescheiden verzoek om 20 euro, verhoogde ik dit bedrag instinctief naar 50 euro, geraakt door zijn situatie.

Zijn dankbaarheid was oprecht, maar het was zijn volgende vraag die me diep raakte. “Herken je me niet?” Hij bleek Ross te zijn, een oude klasgenoot.

Deze ontdekking bracht een stroom van jeugdherinneringen terug, gevuld met zowel conflict als kameraadschap.

Ross vertelde me over zijn afdaling in een reeks van destructieve keuzes, variërend van criminele betrokkenheid tot persoonlijke tragedies, waaronder het verlies van contact met zijn eigen kinderen en gedachten aan zelfmoord. Ondanks deze beproevingen, deelde hij een boodschap van hoop en het belang van zelfzorg.

Deze confrontatie met Ross zette me aan tot nadenken over de impact van opvoeding en de kansen die we krijgen. Mijn eigen opvoeding, vol liefde, discipline, en structuur, stond in schril contrast met de onzekerheden die Ross had ervaren.

Dit besef bracht een diepe dankbaarheid in me naar boven voor de leiding die ik van mijn ouders heb ontvangen.

Deze ervaring onderstreepte het belang van een ondersteunende opvoeding en het creëren van kansen voor jongeren. Het toonde de essentiële rol van onderwijs en gemeenschapssteun in het vormgeven aan de toekomst van onze jeugd en het aanpakken van bredere maatschappelijke uitdagingen.

Kernpunten uit deze ontmoeting zijn de kracht van persoonlijke connecties, de invloed van onze jeugd op onze toekomstige levenspaden, en het belang van ouderlijke invloed en gemeenschapssteun.

Laten we ons inzetten om onze jongeren de middelen, kennis, en liefde te bieden die ze nodig hebben om te slagen en een toekomst op te bouwen waarin iedereen zijn potentieel kan bereiken.

Actueel

Onze gedachten zijn momenteel bij Janine Bischops

Avatar foto

Published

on

Janine Bischops neemt afscheid van Familie: ‘Het gaat gewoon niet meer’

Na zeven intense jaren op de set van Familie neemt Janine Bischops afscheid van haar rol als Brigitte Verbeeck. Geen grote scène om haar vertrek in te luiden, geen applaus op de set, geen bloemen of emotionele toespraken. Haar laatste draaidag is voorbijgegaan zonder fanfare — omdat het simpelweg niet meer lukt. In alle eerlijkheid en op haar eigen directe manier geeft ze toe: “Het gaat gewoon niet meer.”

De grens is bereikt

Sinds 2017 gaf Janine Bischops gestalte aan Brigitte Verbeeck, een personage dat gaandeweg een vaste waarde werd in de populaire VTM-soap. Maar achter de schermen werd het werk steeds zwaarder. “Ik draai al eens weg door duizeligheid,” vertelt ze openhartig aan Dag Allemaal. “Niet te voorspellen wanneer of hoe vaak, maar het overvalt me geregeld.” Het maakt het ondoenbaar om nog langer aan de zware draaidagen mee te doen.

Want die dagen zijn pittig. Acht uur of langer op de set is geen uitzondering. En waar Janine vroeger moeiteloos door zo’n schema ging, laat haar lichaam nu steeds vaker protest horen. Ze wil nog wel, maar het gaat gewoon niet meer. “Voor mij, maar ook voor de mensen die op mij rekenen, is dat heel vervelend. Maar ik moet daar eerlijk over zijn.”

Geen aangepast schema, wél duidelijkheid

Opvallend is dat collega-actrice Annie Geeraerts, inmiddels 97, nog steeds opduikt in Familie, weliswaar met een aangepast draaischema. Maar Janine kiest bewust níét voor zo’n regeling. “Ik zou natuurlijk net als Annie kunnen vragen om minder intensief te draaien, maar dat heeft volgens mij weinig zin,” zegt ze. Haar klachten zijn te onvoorspelbaar. “Je weet niet wanneer zo’n aanval van duizeligheid komt. En als je geen garanties kunt geven, werkt dat ook niet op een set.”

Die duidelijkheid siert haar. Geen compromis, geen half werk. Ze vertrekt zonder tegenstribbelen, maar ook zonder enige vorm van afscheid.

Stil vertrek zonder slotzin

Wie had gedacht dat een actrice als Janine Bischops op z’n minst een warm afscheid op de set zou krijgen, komt bedrogen uit. “Een echt mooi afscheid heb ik nooit gehad,” geeft ze toe. En ze verwacht er ook geen meer. “Niet dat ik daar niet voor opensta, hoor. Maar ik heb het bij niemand anders gezien. Ze moeten nu voor mij ook geen uitzondering maken.”

Het klinkt gelaten, maar ook een tikkeltje pijnlijk. Je voelt dat het afscheid voor haar een gemengd gevoel oproept. Enerzijds begrip voor de situatie, anderzijds de teleurstelling van een afscheid in stilte — zonder applaus, zonder camera, zonder knuffel op beeld. Haar rol sterft uit zonder dat iemand echt kijkt.

De leegte die achterblijft

Het vertrek van Janine betekent niet alleen het einde van Brigitte Verbeeck, maar ook opnieuw een breuk met het verleden van Familie. De soap is de voorbije jaren steeds moderner en jonger geworden. Maar telkens als een vaste waarde vertrekt, blijft er iets achter — een soort leegte die niet direct ingevuld wordt, maar wel voelbaar blijft.

Toch lijkt de productie weinig oog te hebben voor dat verlies. Een officiële boodschap? Die bleef uit. Een eerbetoon aan haar inzet? Ook dat lijkt er niet te komen. Voor Janine is dat jammer, maar ze maakt er geen drama van. Dat past ook bij haar karakter: nuchter, direct, en zonder veel opsmuk.

Het contrast met Annie Geeraerts

Het verschil met Annie Geeraerts is opvallend. Annie is twintig jaar ouder dan Janine, maar mag wél blijven. Ze wordt op een andere manier ingezet — minder intensief, flexibeler, met oog voor haar tempo. Waarom die ruimte voor Annie er wél is en voor Janine niet, blijft een open vraag.

Misschien koos Janine er zelf voor om geen uitzonderingspositie in te nemen. Maar het voelt ook als een symptoom van een bredere tendens in de televisiewereld: snelheid en efficiëntie wegen zwaarder dan ervaring en loyaliteit. Wie niet meer perfect meedraait in het productieschema, valt af — zonder veel ceremonie.

Meer dan een personage

Wat Janine Bischops bracht, ging verder dan het personage Brigitte. Ze gaf kleur, flair en een zekere gelaagdheid aan de serie. Als actrice met decennialange ervaring bracht ze rust en nuance, ook in de hectiek van de dagelijkse soap. Voor vele kijkers was ze een vertrouwd gezicht, een ankerpunt in het snel wisselende decor van Familie.

Haar afscheid is dus niet alleen een persoonlijk verlies, maar ook een signaal van hoe de serie evolueert. Met elk vertrekkend icoon verdwijnt ook een stukje nostalgie.

Een sobere afronding van een rijk gevuld traject

Toch blijft Janine zelf nuchter onder het vertrek. Ze weet dat het moment gekomen is. Geen woede, geen spijt — gewoon de eerlijke vaststelling dat haar lichaam niet meer mee wil. En dat het dan beter is om ruimte te maken voor anderen. Ze doet dat zonder drama, zonder statement. Maar het had haar gegund geweest: een laatste scène, een klein gebaar, een zichtbaar afscheid.

Want zelfs als de camera niet meer draait, verdient iemand met haar staat van dienst op z’n minst een bedankje in beeld.

Continue Reading