Actueel
Frans Duijts doet schokkende onthulling over Rachel Hazes: “Ze is door en door slecht!” Ben er helemaal klaar mee het zit me tot hier!
Frans Duijts koestert al jarenlang de wens om postuum een duet op te nemen met zijn idool André Hazes. De volkszanger, die ooit begon als Hazes-imitator, ziet dit als een ultieme bekroning op zijn carrière. Helaas lijkt deze droom ver weg, want Rachel Hazes, de weduwe en rechthebbende op de muzikale nalatenschap van André, houdt het plan tegen. Volgens Frans is er simpelweg ‘geen match’ tussen hen.
Een droom die uitblijft
Frans Duijts, die inmiddels twintig jaar actief is in de muziekwereld, ziet het als een eerbetoon om in duet te gaan met de stem van André Hazes. Toch lijkt Rachel Hazes roet in het eten te gooien. “Dat zou nog steeds kunnen, maar ik denk niet dat Rachel dat ooit vrij gaat geven. Nee, dat denk ik niet”, vertelt hij teleurgesteld in een interview met Shownieuws.
Rachel Hazes bepaalt wie toegang krijgt tot de muziek en stem van haar overleden echtgenoot. Haar toestemming is nodig om een postuum duet te realiseren, en die toestemming lijkt niet snel te komen. Frans vindt het bijzonder jammer, omdat hij zich zo verbonden voelt met het repertoire van André. “Er zijn hele albums samen met Dré, en ik had zo de hoop dat ik daar tussen zou zitten, maar helaas. Rachel en Frans zijn geen match. Helaas.”
De invloed van Rachel Hazes
De macht van Rachel Hazes over de muzikale erfenis van André is al langer een punt van discussie. Wie iets wil doen met zijn stem of werk, moet eerst goedkeuring krijgen van haar. Volgens insiders draait het daarbij niet alleen om geld, maar ook om persoonlijke voorkeuren. Rachel moet je simpelweg mogen, en dat lijkt bij Frans niet het geval te zijn.
Frans Duijts begon zijn carrière als Hazes-imitator en bouwde vanuit daar een eigen muzikale loopbaan op. Maar juist dat verleden als imitator zou hem nu parten spelen. Volgens Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds zit daar de kern van het probleem. “Daar begon de schoen toen al te wringen, want Rachel Hazes hield helemaal niet van André Hazes-imitators, want daar verdiende ze niks aan natuurlijk. Daar begon het mee.”
Een mogelijke uitweg
Er is echter nog een sprankje hoop voor Frans. De nalatenschap van André Hazes zou in de toekomst in handen kunnen komen van Roxeanne Hazes, de dochter van André en Rachel. Frans heeft een goede band met haar, wat het scenario mogelijk gunstiger zou maken. Mocht zij de rechten in handen krijgen, dan zou zijn duet alsnog kunnen plaatsvinden.
Frans blijft hoopvol. “Het is jammer, want dat had ik wel graag gedaan. Ik had heel graag op dat album Samen met Dré gezeten en nu nog. Als ik de kans krijg om een liedje met Dré te doen op die manier, dan ga ik vanmiddag de studio nog in.”
Een moeizame relatie
De gespannen relatie tussen Rachel Hazes en diverse artiesten is geen nieuw fenomeen. Ze staat erom bekend niet snel iets bij te leggen of van gedachten te veranderen. Volgens Evert Santegoeds is het dan ook onwaarschijnlijk dat de situatie tussen haar en Frans ooit zal verbeteren. “Rachel legt niet heel veel dingen bij. Dat is wel de reputatie die ze heeft opgebouwd de afgelopen jaren. Als het nu niet goed is, dan komt het ook niet goed.”
Frans heeft dan ook weinig illusies dat Rachel van gedachten zal veranderen. “Het is wat het is. Ik kan er niks aan veranderen. Maar het blijft jammer.”
Ondertussen blijft Frans verder bouwen aan zijn eigen carrière, maar het blijft knagen dat een eerbetoon aan zijn grote idool voorlopig buiten bereik blijft. “Ik heb zoveel respect voor André, zijn muziek heeft me gevormd. Ik zou het fantastisch vinden om dat op een mooie manier te kunnen eren, maar helaas ligt dat nu niet in mijn handen.”
Of er ooit verandering in de situatie komt, is onzeker. Maar één ding is duidelijk: zolang Rachel Hazes de touwtjes in handen heeft, zal Frans Duijts zijn droom nog even in de ijskast moeten zetten.
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.