Actueel
Een kandidaat uit Winter vol Liefde ligt op sterven 😭
Zeven maanden geleden kreeg Winter Vol Liefde-deelnemer Maarten van Gent slecht nieuws. Artsen vertelden hem dat hij alvleesklierk*nker heeft en nog maar drie maanden te leven had. Toch blijft hij opvallend kalm onder zijn situatie. “Ik maak me er totaal niet druk om,” zegt hij in een openhartig interview met Story.
Een keiharde diagnose
Toen Maarten te horen kreeg dat hij ongeneeslijk z!ek was, stond zijn wereld even stil. Toch koos hij ervoor om zijn leven niet door angst te laten bepalen. “Mensen zeggen tegen me dat ik moet v*chten, maar daar heb ik geen boodschap aan,” zegt hij. “Ik geloof niet in v*chten tegen k*nker. Wat komt, dat komt.”
Zijn nuchtere houding is iets wat kijkers van Winter Vol Liefde al eerder opviel. Hij was een man van weinig woorden en hield zijn emoties vaak voor zichzelf. In het programma kwam hij soms wat afstandelijk over, en datzelfde lijkt nu het geval te zijn bij zijn z!ekte.
“Veel mensen zeggen: ‘Sterkte,’ maar ik begrijp niet goed waarom,” vertelt hij. “Wat moet ik doen met sterkte wensen? Met d00dgaan? Ze bedoelen het vast goed, maar voor mij heeft het geen zin.”
Een onverwachte behandeling
In eerste instantie zag Maarten er geen nut in om een behandeling te starten. Hij wilde geen zware chemotherapie ondergaan om zijn leven een paar maanden te rekken. Toch dachten zijn zonen Jan Aare (29) en Robin (20), en hun moeder Piret daar anders over. Zij drongen erop aan dat hij toch een poging zou wagen.
Uiteindelijk besloot Maarten mee te gaan in hun wens en startte hij een chemokuur. “Ik deed het vooral voor hen,” geeft hij toe. “Ze hadden er veel moeite mee en wilden niet dat ik zomaar opgaf.”
De kans op succes was klein, maar tot ieders verrassing sloeg de behandeling enigszins aan. Zijn gezondheid stabiliseerde, en hij kreeg meer tijd dan aanvankelijk werd verwacht. Toch koos Maarten er na een paar maanden voor om te stoppen met de chemo. “Ik zag er het nut niet meer van in,” legt hij uit. “Ik voelde me zwak en misselijk, en het leverde me niets op.”
Leven met de d00d in zicht
Sinds zijn diagnose is Maarten dertig kilo afgevallen, maar zijn nuchterheid heeft hij niet verloren. “Mijn enige zorg is dat ik geen pijn wil lijden,” zegt hij. Gelukkig heeft hij daarvoor medicatie. “Ik heb oxycodon en die pillen helpen goed.”
Hij maakt zich niet druk over zijn eigen lot, maar wel over het verdriet dat hij achterlaat. “Voor mijn dierbaren is dit veel erger dan voor mij,” vertelt hij. “Zij moeten straks zonder mij verder, en dat is moeilijk. Maar ik probeer hen zo goed mogelijk voor te bereiden.”
Ondertussen krijgt hij veel steunbetuigingen van mensen om hem heen. De reacties zijn hartverwarmend, maar soms ook lastig. “Mensen hebben vaak meer moeite met mijn situatie dan ikzelf,” merkt hij op. “Ze weten niet goed wat ze moeten zeggen.”
Winter Vol Liefde: geen liefde, wel prachtige beelden van Estland
Zijn deelname aan Winter Vol Liefde leverde hem uiteindelijk geen relatie op. Vrouwen vonden hem afstandelijk en moeilijk te peilen. Zelf kijkt hij er niet rouwig op terug. “Ik wist van tevoren dat het lastig zou worden,” zegt hij.
Voor Maarten draaide het avontuur niet alleen om de liefde. “Ik wilde vooral Estland laten zien,” vertelt hij. “Het is een prachtig land en ik hoop dat mensen door het programma nieuwsgierig zijn geworden.”
Hij kijkt met tevredenheid terug op zijn deelname, ook al vond hij niet de ware liefde. “Het was een mooie ervaring. Ik heb mezelf laten zien zoals ik ben, zonder fratsen.”
Rust vinden in de laatste fase
Met de tijd die hij nog heeft, probeert Maarten zo normaal mogelijk te leven. Hij brengt tijd door met zijn familie, geniet van de kleine dingen en blijft in zijn geliefde Estland. “Ik voel me hier thuis. Hier wil ik mijn laatste dagen doorbrengen.”
Zijn nuchtere instelling helpt hem om het onvermijdelijke te accepteren. “Ik heb een mooi leven gehad,” zegt hij. “En als het straks voorbij is, dan is het voorbij.”
Zijn verhaal is er een van acceptatie, liefde en loslaten. Ondanks de zware diagnose blijft hij trouw aan zichzelf. Voor Maarten draait het niet om v*chten tegen het onvermijdelijke, maar om het waarderen van wat er nog is. En dat is misschien wel de krachtigste boodschap die hij achterlaat.
Het is geen makkelijke tijd voor Frans Bauer. Naast de roddels die rondgaan over zijn relatie met zangeres Sieneke, komt er nog meer slecht nieuws vanuit zijn familie. Broer Dorus heeft in een interview met Story openhartig verteld dat hij al twee jaar geen contact meer heeft met Frans. 😔
Geen Contact Meer
Dorus vertelt dat hij en Frans geen ruzie hebben, maar dat het contact simpelweg verwaterd is. “Ik heb al twee jaar geen contact met Frans, dus heb het daar niet met hem over gehad,” zegt hij over de geruchten rond Frans en Sieneke. Hij weet dan ook niet wat er achter de schermen bij Frans thuis gebeurt. Wel heeft Dorus nog sporadisch contact over hun moeder, die aan Alzheimer lijdt, maar gezamenlijke verjaardagen of familiebezoeken zijn er niet meer.
Afstand door Ziekte en Verandering
Dorus onthult verder dat hij ernstig ziek is geweest. “Ik heb kanker gehad en ben als persoon veranderd,” vertelt hij openhartig. Deze ingrijpende gebeurtenis heeft hem een andere kijk op het leven gegeven, en hij wil geen ruzie of strijd meer. “We hebben geen ruzie, maar het contact is er niet meer. Daar heb ik vrede mee.”
Fanproducten en Zakelijke Breuk
Daarnaast werd Dorus eerder betrokken bij het verkopen van merchandise van zijn broer, maar dat is inmiddels ook gestopt. Hij vertelt dat hij hierover een mail ontving, niet van Frans zelf, maar van diens management. “Daar moest ik mee stoppen,” aldus Dorus. Hoewel dit wellicht pijnlijk was, lijkt hij er vrede mee te hebben gevonden.
De Bauers: Een Succesvolle Soap
Ondanks de afwezigheid van Dorus, was de realityserie De Bauers een groot succes. Het programma gaf een inkijkje in het leven van Frans, zijn vrouw Mariska en hun kinderen. Naast de humor en gezellige momenten in de serie, werden ook zwaardere onderwerpen besproken, zoals het herseninfarct dat Mariska trof.
Het lijkt erop dat Frans en Dorus ieder hun eigen pad bewandelen, maar met wederzijds respect. Hopelijk komt er in de toekomst weer meer contact tussen de broers.