Actueel
Een kandidaat uit Winter vol Liefde ligt op sterven 😭
Zeven maanden geleden kreeg Winter Vol Liefde-deelnemer Maarten van Gent slecht nieuws. Artsen vertelden hem dat hij alvleesklierk*nker heeft en nog maar drie maanden te leven had. Toch blijft hij opvallend kalm onder zijn situatie. “Ik maak me er totaal niet druk om,” zegt hij in een openhartig interview met Story.
Een keiharde diagnose
Toen Maarten te horen kreeg dat hij ongeneeslijk z!ek was, stond zijn wereld even stil. Toch koos hij ervoor om zijn leven niet door angst te laten bepalen. “Mensen zeggen tegen me dat ik moet v*chten, maar daar heb ik geen boodschap aan,” zegt hij. “Ik geloof niet in v*chten tegen k*nker. Wat komt, dat komt.”
Zijn nuchtere houding is iets wat kijkers van Winter Vol Liefde al eerder opviel. Hij was een man van weinig woorden en hield zijn emoties vaak voor zichzelf. In het programma kwam hij soms wat afstandelijk over, en datzelfde lijkt nu het geval te zijn bij zijn z!ekte.
“Veel mensen zeggen: ‘Sterkte,’ maar ik begrijp niet goed waarom,” vertelt hij. “Wat moet ik doen met sterkte wensen? Met d00dgaan? Ze bedoelen het vast goed, maar voor mij heeft het geen zin.”
Een onverwachte behandeling
In eerste instantie zag Maarten er geen nut in om een behandeling te starten. Hij wilde geen zware chemotherapie ondergaan om zijn leven een paar maanden te rekken. Toch dachten zijn zonen Jan Aare (29) en Robin (20), en hun moeder Piret daar anders over. Zij drongen erop aan dat hij toch een poging zou wagen.
Uiteindelijk besloot Maarten mee te gaan in hun wens en startte hij een chemokuur. “Ik deed het vooral voor hen,” geeft hij toe. “Ze hadden er veel moeite mee en wilden niet dat ik zomaar opgaf.”
De kans op succes was klein, maar tot ieders verrassing sloeg de behandeling enigszins aan. Zijn gezondheid stabiliseerde, en hij kreeg meer tijd dan aanvankelijk werd verwacht. Toch koos Maarten er na een paar maanden voor om te stoppen met de chemo. “Ik zag er het nut niet meer van in,” legt hij uit. “Ik voelde me zwak en misselijk, en het leverde me niets op.”
Leven met de d00d in zicht
Sinds zijn diagnose is Maarten dertig kilo afgevallen, maar zijn nuchterheid heeft hij niet verloren. “Mijn enige zorg is dat ik geen pijn wil lijden,” zegt hij. Gelukkig heeft hij daarvoor medicatie. “Ik heb oxycodon en die pillen helpen goed.”
Hij maakt zich niet druk over zijn eigen lot, maar wel over het verdriet dat hij achterlaat. “Voor mijn dierbaren is dit veel erger dan voor mij,” vertelt hij. “Zij moeten straks zonder mij verder, en dat is moeilijk. Maar ik probeer hen zo goed mogelijk voor te bereiden.”
Ondertussen krijgt hij veel steunbetuigingen van mensen om hem heen. De reacties zijn hartverwarmend, maar soms ook lastig. “Mensen hebben vaak meer moeite met mijn situatie dan ikzelf,” merkt hij op. “Ze weten niet goed wat ze moeten zeggen.”
Winter Vol Liefde: geen liefde, wel prachtige beelden van Estland
Zijn deelname aan Winter Vol Liefde leverde hem uiteindelijk geen relatie op. Vrouwen vonden hem afstandelijk en moeilijk te peilen. Zelf kijkt hij er niet rouwig op terug. “Ik wist van tevoren dat het lastig zou worden,” zegt hij.
Voor Maarten draaide het avontuur niet alleen om de liefde. “Ik wilde vooral Estland laten zien,” vertelt hij. “Het is een prachtig land en ik hoop dat mensen door het programma nieuwsgierig zijn geworden.”
Hij kijkt met tevredenheid terug op zijn deelname, ook al vond hij niet de ware liefde. “Het was een mooie ervaring. Ik heb mezelf laten zien zoals ik ben, zonder fratsen.”
Rust vinden in de laatste fase
Met de tijd die hij nog heeft, probeert Maarten zo normaal mogelijk te leven. Hij brengt tijd door met zijn familie, geniet van de kleine dingen en blijft in zijn geliefde Estland. “Ik voel me hier thuis. Hier wil ik mijn laatste dagen doorbrengen.”
Zijn nuchtere instelling helpt hem om het onvermijdelijke te accepteren. “Ik heb een mooi leven gehad,” zegt hij. “En als het straks voorbij is, dan is het voorbij.”
Zijn verhaal is er een van acceptatie, liefde en loslaten. Ondanks de zware diagnose blijft hij trouw aan zichzelf. Voor Maarten draait het niet om v*chten tegen het onvermijdelijke, maar om het waarderen van wat er nog is. En dat is misschien wel de krachtigste boodschap die hij achterlaat.
Ierse gemeenschap in spanning: zorgvuldige z0ektocht naar antwoorden rond Daniel Aruebose
De inwoners van Donabate, een rustige plaats in County Dublin, volgen de laatste weken met ingehouden adem het nieuws over het onderzoek naar Daniel Aruebose. Bij werkzaamheden op een afgelegen locatie werden onlangs menselijke r*sten aangetroffen die mogelijk verband houden met de jongen, die al langere tijd niet meer in de omgeving werd gezien.
De vondst markeert een nieuw hoofdstuk in een zaak die jarenlang vragen opriep binnen de gemeenschap. Onderzoekers en lokale autoriteiten benadrukken dat elk detail uiterst zorgvuldig wordt behandeld, met respect voor zowel de feiten als de emoties van de betrokken families.
Laatste keer gezien in Gallery Apartments
Daniel woonde in zijn jonge jaren in de Gallery Apartments in Donabate, een buurt die bekendstaat om haar gemoedelijke sfeer en hechte gemeenschap. Buurtbewoners herinneren zich hem als een levendig en nieuwsgierig kind dat vaak buiten speelde en vrolijk contact zocht met andere kinderen in de straat.
Zijn plotselinge afwezigheid liet een leegte achter. Verschillende bewoners gaven later aan dat ze zich bleven afvragen wat er met hem was gebeurd. Zijn naam bleef daardoor aanwezig in de lokale gesprekken en in berichten in de media.
Signaal van Tusla leidt tot onderzoek
De recente ontwikkelingen kwamen op gang nadat Tusla, de Ierse overheidsinstantie voor kinderen en gezinnen, tijdens een administratieve controle onduidelijkheden ontdekte. Op 29 augustus werden de bevindingen gedeeld met de p0litie en andere instanties, waarna het officiële onderzoek direct werd opgestart.
Dat leidde tot een intensieve samenwerking tussen forensische teams, rechercheurs en lokale hulpdiensten. De gemeenschap toonde zich betrokken: buurtbewoners gaven tips door en lokale media riepen mensen op om relevante informatie te delen.
Doorbraak: vondst van resten
Op 17 september 2025 bevestigden de autoriteiten dat er menselijke resten waren gevonden die mogelijk aan Daniel gelinkt kunnen worden. Deze vondst leidde tot een grootschalig forensisch traject waarin DNA-onderzoek een sleutelrol speelt.
Door DNA te combineren met tandheelkundige gegevens en historische dossiers hopen de experts snel en betrouwbaar uitsluitsel te geven over de identiteit. Alle stappen worden gecontroleerd door meerdere deskundigen om fouten uit te sluiten en transparantie te waarborgen.
Zorgvuldige aanpak door deskundigen
De betrokken onderzoekers hebben laten weten dat de werkzaamheden met de grootst mogelijke nauwkeurigheid verlopen. Elk aangetroffen materiaal wordt geregistreerd en veilig opgeslagen.
Een plaatselijke lijkschouwer begeleidt het traject om te garanderen dat alle procedures professioneel en respectvol worden uitgevoerd. Forensische specialisten en psychologen werken daarbij nauw samen: de laatsten om nabestaanden en betrokkenen te ondersteunen bij het verwerken van het nieuws.
De rol van Tusla in eerdere jaren
Uit de eerste interne rapporten blijkt dat Tusla tot 2020 contact had met Daniels familie. Destijds werd gekeken hoe het gezin het beste begeleid kon worden in de opvoeding en ontwikkeling van het jonge kind.
Na dat jaar werden er geen nieuwe meldingen of afspraken vastgelegd, waardoor de situatie uit beeld raakte. Volgens Tusla wordt nu onderzocht hoe het mogelijk is dat er daarna geen signalen meer zijn opgepikt. De instantie geeft aan dat langdurig en consequent contact met gezinnen cruciaal is om mogelijke risico’s tijdig te signaleren.
Verschillende verklaringen bemoeilijken traject
Tijdens de gesprekken met bekenden en omwonenden kwamen uiteenlopende verklaringen naar voren. Sommigen beweerden dat Daniel door gezondheidsproblemen minder zichtbaar was geworden, terwijl anderen aangaven dat hij mogelijk elders onderdak had gevonden.
Deze uiteenlopende verhalen maakten het onderzoek complexer. De autoriteiten benadrukken dat alle verklaringen serieus worden onderzocht en zorgvuldig worden afgezet tegen feitelijke gegevens.
Samenwerking en menselijke maat
Een belangrijk kenmerk van dit traject is de combinatie van technische precisie en menselijke betrokkenheid. Naast het verzamelen van bewijsmateriaal is er veel aandacht voor de emoties van de familie en de buurt.
Lokale hulporganisaties bieden gesprekken en steunprogramma’s aan voor mensen die door het nieuws worden geraakt. Bereavement Ireland, een organisatie gespecialiseerd in rouw- en verliesbegeleiding, is hierbij nauw betrokken.
Reactie van Tusla: welzijn kinderen centraal
In een officiële verklaring benadrukte Tusla dat het welzijn van kinderen altijd vooropstaat in hun werk. Ze beloofden de opsporings- en forensische teams blijvend te ondersteunen, zowel met expertise als met praktische middelen.
Daarnaast hebben ze toegezegd de gemeenschap niet alleen tijdens maar ook ná het onderzoek te blijven begeleiden. Er komen programma’s voor families die behoefte hebben aan langdurige ondersteuning.
Nationale evaluatie door onafhankelijk panel
Omdat Daniel in het verleden bij Tusla bekend was, heeft de Ierse overheid opdracht gegeven voor een nationale evaluatie. Het National Review Panel, een onafhankelijk toezichthouder, onderzoekt de volledige gang van zaken: van de communicatie met de familie tot het opvolgen van signalen.
Het doel van deze evaluatie is om lessen te trekken die kunnen bijdragen aan betere bescherming van kinderen in de toekomst. De bevindingen zullen later worden overhandigd aan de verantwoordelijke minister voor verdere beleidsverbetering.
Gemeenschap toont saamhorigheid
De gebeurtenissen hebben veel losgemaakt in Donabate. Bewoners steken elkaar een hart onder de riem met bloemen, kaarsen en steunbetuigingen. Lokale scholen en verenigingen organiseren bijeenkomsten om kinderen en ouders de gelegenheid te geven hun zorgen te uiten.
Deze saamhorigheid laat zien hoe één verhaal een hele gemeenschap kan verbinden en hoe belangrijk het is dat mensen zich gehoord en gesteund voelen.
Belang van zorg en respect in gevoelige zaken
Deskundigen wijzen erop dat dergelijke onderzoeken niet alleen gaan over feiten en bewijs, maar ook over vertrouwen. Elke stap die met respect en openheid wordt gezet, kan helpen om de betrokken families en de gemeenschap enigszins tot rust te brengen.
De zaak-Aruebose benadrukt dat bij gevoelige dossiers menselijkheid en professionele nauwkeurigheid hand in hand moeten gaan.
Kernpunten uit het onderzoek
-
Resten gevonden op 17 september 2025, mogelijk gelinkt aan Daniel Aruebose
-
Laatst gezien in Gallery Apartments in Donabate
-
Onderzoek gestart na signaal van Tusla op 29 augustus
-
DNA-onderzoek en tandheelkundige analyse moeten uitsluitsel geven
-
Contact tussen Tusla en familie stopte in 2020
-
Nationale evaluatie door National Review Panel loopt
-
Lokale gemeenschap krijgt emotionele en praktische steun
-
Samenwerking tussen p0litie, forensische experts en hulporganisaties centraal
Slotbeschouwing
Het onderzoek in Ierland rond Daniel Aruebose is voor velen een pijnlijke en ingrijpende zaak. Toch biedt het de hoop dat er eindelijk duidelijkheid komt voor iedereen die jarenlang met vragen leefde.
De combinatie van forensische precisie, samenwerking tussen instanties en aandacht voor menselijkheid laat zien dat zelfs in moeilijke omstandigheden gezocht wordt naar rechtvaardigheid én zorg voor de betrokkenen.