Actueel
De schokkende reden waarom Marieke Elsinga ineens zo slecht presenteert – Dit zag niemand aankomen!
Marieke Elsinga krijgt al geruime tijd kritiek op haar presentatievaardigheden, en haar recente tv-optredens helpen haar imago niet bepaald. De shows waarin ze te zien is, zoals The Jump, worden door critici als teleurstellend bestempeld. Ook The Headliner, waarin ze binnenkort naast Jim Bakkum zal presenteren, lijkt niet bepaald een succes te worden. Tv-kenner Victor Vlam denkt te weten waarom Marieke’s tv-optredens zo ondermaats zijn en deelt zijn visie in de podcast De Communicado’s.
Een moeizame presentatiestijl
Volgens Victor is Marieke Elsinga op de radio bij Qmusic nog steeds goed in haar element en deed ze het vroeger bij RTL Boulevard ook prima. Maar zodra ze een strakker geregisseerd programma moet presenteren, zoals een quiz of talentenjacht, lijkt het alsof ze vastloopt.
“Toen ik haar bij The Jump zag, dacht ik meteen: dit is echt niet goed,” zegt Victor. “Tina Nijkamp en Angela de Jong hadden hier ook kritiek op en ik dacht hetzelfde. Maar ik vond het wat sneu om er ook nog eens op in te hakken. Toch moet ik zeggen: The Jump presenteert ze gewoon niet goed.”
Waarom lukt het haar niet?
Volgens Victor ligt het probleem in het strakke format van dit soort shows. Marieke is van nature spontaan en goed in losse, luchtige gesprekken. Maar bij een quiz of spelprogramma moet een presentator spanning opbouwen, kandidaten begeleiden en de kijker op het juiste moment uitleg geven. Dit vraagt om een meer gecontroleerde stijl, en daar loopt Marieke volgens hem op vast.
“Ze lijkt gevangen in een keurslijf waarin alles volgens een vast script moet verlopen,” legt hij uit. “Dat gaat haar niet natuurlijk af. Iemand als Robert ten Brink kan zo’n rol moeiteloos vervullen – bij hem voelt het organisch en vloeiend. Maar bij Marieke lijkt het alsof ze een rol speelt in plaats van dat ze echt in haar element is.”
Geen authentieke uitstraling
Een groot probleem is volgens Victor dat Marieke’s presentatie niet geloofwaardig overkomt. “Het voelt alsof ze de rol van quizmaster aan het acteren is. Je ziet dat ze niet volledig in haar element is, en dat merkt de kijker.”
Bij The Jump was dat al duidelijk zichtbaar, maar bij The Headliner, waarin ze binnenkort verschijnt, vreest Victor dat dit probleem zich opnieuw zal voordoen. “In The Headliner zit je als presentator ook in een keurslijf. Je hebt een vast format waarbinnen je moet opereren en kunt weinig improviseren. Als je niet op een natuurlijke manier in zo’n rol past, komt het snel geforceerd over.”
Somber vooruitzicht voor The Headliner
Het programma The Headliner werd bij de eerste aflevering al massaal afgekraakt. Dat voorspelt niet veel goeds voor Marieke’s debuut als presentatrice van de show. Victor denkt dat haar stijl simpelweg niet aansluit bij de eisen van dit soort programma’s.
“Een spelshow of talentenjacht presenteren vraagt om een hele andere aanpak dan radio maken of bij RTL Boulevard een gesprekje voeren,” concludeert hij. “Als presentator moet je de juiste toon kunnen zetten en het programma laten draaien om de kandidaten, niet om jezelf. Bij Marieke voelt het te gemaakt en dat gaat niet goed uitpakken.”
Of Marieke Elsinga haar draai nog weet te vinden in dit soort programma’s, blijft de vraag. Maar volgens critici en tv-kenners lijkt ze niet op haar plek in strak geregisseerde formats – en dat begint steeds meer kijkers op te vallen.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.