Actueel
Boerderij van Dorst valt compleet door de mand: ‘Het is niet eens een boerderij!’
Boerderij van Dorst, gepresenteerd door Raven van Dorst, is een van de meest geliefde programma’s op de Nederlandse televisie. In een landschap vol scripted realityshows en gecaste formats lijkt het programma zich te onderscheiden door authenticiteit. Het concept klinkt simpel en oprecht: Raven trekt zich terug op het platteland om zelfvoorzienend te leven, terwijl er wekelijks twee BN’ers langskomen om te helpen op de boerderij. Maar hoe echt is dit alles eigenlijk?
Het concept: Authentiek of slechts een façade?
De premisse van het programma is aantrekkelijk: Van Dorst ontvangt gasten die meehelpen op de boerderij en ondertussen worden ze openhartig geïnterviewd. Het lijkt een ontspannen en eerlijk kijkje in het leven van de flamboyante presentator en muzikant. Maar niet alles is wat het lijkt.
Zangeres Ellen ten Damme, die onlangs te gast was in het programma, deelt in een interview met het AD haar teleurstelling over hoe het er achter de schermen aan toe ging. “Op zich leuk,” begint ze, “maar ik vergeet altijd dat het om tv gaat en dat alles nep is.” Volgens Ten Damme was de ervaring een stuk minder authentiek dan ze had verwacht.
Koken voor de camera: Een toneelstukje
Een belangrijk onderdeel van de show is het samen bereiden van een maaltijd, iets dat de sfeer tussen de gasten en de gastheer of -vrouw intiemer zou moeten maken. Maar ook hier blijkt een flinke dosis televisie-magie aan te pas te komen. “Het lijkt alsof ik kook en lang heb nagedacht over een menu. Maar ik sneed wat groenten in beeld en vervolgens kwam er iets op tafel van de catering,” onthult Ten Damme. “Dan moet je een soort versie van jezelf spelen: graag gedaan, vinden jullie het lekker?”
Deze onthulling plaatst vraagtekens bij de oprechtheid van het programma. Veel kijkers waren in de veronderstelling dat de gasten daadwerkelijk betrokken werden bij het bereiden van een eerlijke, zelf verbouwde maaltijd. Dit lijkt echter eerder een toneelstukje te zijn voor de camera’s.
De ‘boerderij’ is niet eens van Raven
Een andere schokkende onthulling komt van kijkcijferspecialist Tina Nijkamp, die de ware eigenaar van de zogenoemde ‘boerderij’ aan het licht bracht. “Hoe nep is dat nou, dat Boerderij van Dorst?” begint Nijkamp in haar analyse. “Nou, de boerderij is helemaal niet van Raven! Die boerderij is eigendom van de gemeente Apeldoorn.”
Volgens Nijkamp heeft de gemeente Apeldoorn de locatie tijdelijk beschikbaar gesteld voor de opnames van het programma, maar het gebouw heeft een heel andere bestemming. “In het bestemmingsplan staat dat het uiteindelijk een cultureel centrum wordt of iets dergelijks. Het is dus niet écht de boerderij van Raven van Dorst,” legt ze uit.
Deze onthulling is een klap voor de geloofwaardigheid van het programma, dat zich presenteert als een authentiek kijkje in het leven op een boerderij. De locatie blijkt echter slechts een decor, gehuurd voor de duur van de opnames.
Ellen ten Damme: “Het brengt me in de war”
Voor gasten zoals Ten Damme is de onoprechtheid van het programma lastig te verwerken. “Ik vind dat lastig en raak op zo’n moment helemaal in de war,” zegt ze. “Terwijl een rol acteren, in de huid van een ander kruipen, mij juist geen moeite kost.” Deze opmerking benadrukt dat zelfs ervaren artiesten zoals Ten Damme moeite hebben met de balans tussen echtheid en televisieproductie.
Ten Damme vertelde ook over haar eigen toekomstplannen, los van het programma. “Ik heb woonboten in Amsterdam, een loods in Wormerveer, schuren en een huis in Frankrijk. Ik zou met pensioen kunnen gaan als ik dat zou willen,” zegt ze. Hoewel dit losstaat van het programma, biedt het wel een interessant perspectief: misschien is het juist die onoprechtheid die haar minder enthousiast maakt over televisie.
De populariteit blijft groot
Ondanks deze onthullingen blijft Boerderij van Dorst ongekend populair. De charme van het programma zit hem voor veel kijkers in de ontspannen sfeer, de onverwachte gesprekken en het charisma van Raven. Maar naarmate er meer details naar buiten komen over de productie, kan de vraag niet worden genegeerd: is het imago van authenticiteit slechts een goedgekozen marketingstrategie?
De kritiek van gasten zoals Ten Damme en de onthullingen over de locatie zouden voor sommige kijkers een reden kunnen zijn om het programma met andere ogen te bekijken. Aan de andere kant bewijst de populariteit van het programma dat veel kijkers genoegen nemen met een beetje illusie, zolang het eindproduct maar vermakelijk is.
Wat maakt een programma ‘echt’?
De vraag wat een programma ‘echt’ maakt, is in de wereld van televisieproductie altijd al relevant geweest. Veel shows presenteren zich als realistisch, maar gebruiken een combinatie van scripts, montage en productie om een bepaalde sfeer te creëren. In het geval van Boerderij van Dorst lijkt die grens tussen realiteit en fictie vooral te liggen in hoe het programma zichzelf presenteert.
Als kijkers het programma blijven zien als een platform voor openhartige gesprekken en interessante interacties tussen BN’ers, zal de onthulling over de locatie en de catering waarschijnlijk weinig impact hebben. Maar voor wie op zoek is naar puurheid en echtheid, kunnen deze details toch een domper zijn.
Toekomst van Boerderij van Dorst
Met de populariteit van het programma lijkt er voorlopig geen einde in zicht. Maar de onthullingen over de neppe aspecten kunnen wel een aanleiding zijn voor veranderingen in hoe het programma wordt gemaakt en gepresenteerd. Misschien kan er in toekomstige seizoenen meer transparantie komen over de productie, zonder dat dit ten koste gaat van de charme.
Conclusie:
Hoewel Boerderij van Dorst zichzelf
presenteert als een authentiek en ongepolijst programma, blijkt er
achter de schermen veel meer regie te zijn dan kijkers zouden
verwachten. Van gekookte maaltijden die door een cateraar worden
geleverd tot een locatie die slechts tijdelijk is gehuurd, er zijn
genoeg aspecten die de oprechtheid in twijfel trekken. Toch blijft
het programma razend populair, vooral dankzij Raven van Dorst en de
interessante gesprekken met BN’ers. Of deze onthullingen iets
veranderen aan de kijkbeleving, zal de toekomst moeten
uitwijzen.
Efteling-bezoekers schrikken van stijgende prijzen: “Een dag vol magie, maar ook vol rekenen”
Een dagje Efteling staat voor velen gelijk aan verwondering. Het is de plek waar kinderen sprookjes tot leven zien komen en volwassenen hun zorgen even vergeten. Toch merken steeds meer gezinnen dat dit dagje uit flink in de papieren begint te lopen.
De entreeprijzen zijn de laatste jaren gestegen, maar vooral de horecaprijzen in het park zorgen voor gespreksstof. Van een simpel flesje fris tot een glas wijn — de kosten lopen snel op. Wat ooit een zorgeloze uitstap was, vraagt tegenwoordig om wat meer planning en afweging.
Dorst lessen wordt prijzig
Wie tegenwoordig dorst krijgt in de Efteling, merkt al snel dat een drankje halen een kostbare aangelegenheid is geworden. Een flesje frisdrank zoals cola, sinas of cassis kost in 2025 €4,10.
Ter vergelijking: in 2024 betaalde een bezoeker nog €3,70 voor hetzelfde flesje. Ook populaire varianten als Lipton Ice Tea of de Spa-lijn zijn meegestegen.
Voor gezinnen met kinderen tikt het bedrag extra snel aan. Ook kinderdrankjes zoals Fristi en Chocomel zijn duurder geworden, waardoor een eenvoudig rondje drankjes voor vier personen al snel boven de vijftien euro uitkomt.
“We nemen tegenwoordig zelf pakjes drinken mee,” vertelt een moeder uit Rotterdam. “De kinderen vinden het niet erg, maar het scheelt ons echt een hoop geld over de dag.”
Een glas wijn of biertje? Even nadenken
Ook volwassenen die graag even genieten van een glas wijn of een biertje merken het verschil. Een klein flesje Torres-wijn kost inmiddels bijna zes euro, en ook een blikje bier is een stuk duurder dan voorheen.
Waar alcoholische drankjes vroeger een kleine extra verwennerij waren tijdens het dagje uit, denken veel bezoekers nu twee keer na voordat ze bestellen.
“Een drankje op het terras hoort bij de Efteling-beleving,” zegt een vaste bezoeker. “Maar als je met z’n vieren bent, zit je voor een paar glazen wijn al aan twintig euro. Dan smaakt het toch iets minder ontspannen.”
Statiegeld: kleine bijdrage, groot gebaar
Sinds de invoering van statiegeld in het park in 2023 betaal je bij elk flesje of blikje 15 cent extra. Bezoekers krijgen dat bedrag terug als ze hun verpakking inleveren.
Daarnaast biedt de Efteling een sympathiek alternatief: wie wil, kan het statiegeld doneren aan Villa Pardoes — een organisatie die gezinnen met ernstig zieke kinderen een onbezorgde vakantie in het park bezorgt.
“Het is een mooi initiatief,” zegt een vader die het bedrag liever schenkt. “Het gaat om kleine bedragen, maar samen maakt het verschil.”
Het systeem zorgt niet alleen voor minder zwerfafval, maar geeft bezoekers ook het gevoel dat ze iets bijdragen aan een goed doel.
Maaltijden steeds duurder
Niet alleen drankjes, maar ook eten in het park is duurder geworden. Een frietje met snack kost tegenwoordig al snel tussen de €9 en €12, afhankelijk van waar je bestelt.
Voor gezinnen die meerdere maaltijden kopen, lopen de kosten dus snel op.
“Vroeger haalden we gewoon een frietje tussendoor,” vertelt een stel dat jaarlijks het park bezoekt. “Nu nemen we wat broodjes mee en trakteren we onszelf aan het einde van de dag op iets lekkers. Zo blijft het leuk.”
De stijging past in een bredere trend: horeca en leveranciers kampen met hogere kosten voor personeel, energie en ingrediënten, en dat vertaalt zich in de prijzen voor bezoekers.
Het broodtrommeltje maakt een comeback
Wie door het park wandelt, ziet het steeds vaker: gezinnen die even neerstrijken op een bankje met hun eigen meegebrachte lunch.
Thermosflessen met koffie, fruitbakjes, wraps en boterhammen zijn weer helemaal terug. Niet omdat de kwaliteit in de Efteling tegenvalt, maar omdat het voor veel mensen simpelweg een manier is om het dagje uit betaalbaar te houden.
“De Efteling moedigt dat gelukkig niet af,” zegt een bezoekster uit Tilburg. “Je mag gewoon je eigen eten meenemen. En eerlijk gezegd: een boterham in het Sprookjesbos smaakt net zo goed.”
Toch zijn er ook bezoekers die het jammer vinden dat spontaniteit plaatsmaakt voor rekenen. “Je wil gewoon iets lekkers kopen zonder eerst te moeten bedenken of het binnen je budget past,” aldus een andere bezoeker.
Kwaliteit blijft hoog
Over de kwaliteit van het eten in de Efteling zijn de meningen overigens nog altijd lovend. Van ambachtelijke pannenkoeken in het Polles Keuken tot verse maaltijden bij het Station de Oost: het aanbod is gevarieerd en goed verzorgd.
De parkhoreca blijft een belangrijk onderdeel van de Efteling-beleving. De gerechten worden gepresenteerd met oog voor detail, en de locaties zijn sfeervol ingericht in de kenmerkende sprookjesstijl.
“Je betaalt wat meer, maar het eten is wel lekker en vers,” zegt een bezoeker. “Je ziet dat er aandacht aan besteed is.”
Toch zorgt die kwaliteit ook voor een dilemma: het aanbod is aantrekkelijk, maar niet iedereen kan of wil daar voortdurend gebruik van maken.
Bewust kiezen en plannen
Het gevolg van de prijsstijgingen is dat bezoekers voorzichtiger worden met hun uitgaven. Waar een dagje Efteling vroeger draaide om spontaniteit, draait het nu vaker om plannen.
Veel gezinnen kiezen voor een mix van eigen eten en één traktatie in het park. Een ijsje, een pannenkoek of een snack wordt dan een speciaal moment, in plaats van een vanzelfsprekend onderdeel van de dag.
“We geven het geld liever uit aan iets unieks, zoals een souvenir,” vertelt een vader met twee kinderen. “Dan hebben ze iets om mee naar huis te nemen dat langer meegaat dan een frietje.”
De balans tussen beleving en budget
De Efteling blijft een van de meest geliefde attractieparken van Nederland. Met ruim 5 miljoen bezoekers per jaar blijft de populariteit onverminderd groot, ondanks de hogere prijzen.
Toch lijkt de grens voor sommige gezinnen dichterbij te komen. Op sociale media klinkt steeds vaker de wens dat het park de prijzen in balans houdt, zodat het voor iedereen toegankelijk blijft.
“Een dagje Efteling is nog steeds magisch,” schrijft een bezoeker op X. “Maar het wordt wel een luxe-uitje.”
De directie van het park benadrukt regelmatig dat de prijsstijgingen nodig zijn om de kwaliteit te behouden en te investeren in nieuwe attracties en duurzaamheid.
Slot: de magie blijft, maar de portemonnee voelt het
Ondanks de stijgende prijzen blijft de Efteling een plek waar generaties samenkomen, waar groot en klein zich even in een andere wereld wanen.
Toch is de realiteit duidelijk: waar vroeger vooral de magie sprak, klinkt nu ook het zachte gerinkel van de rekenmachine.
Wie het slim aanpakt, kan er nog steeds een betoverende dag van maken — met een broodtrommeltje van thuis, een flesje water in de tas en misschien één bijzondere traktatie in het park zelf.
Want hoe duur het ook wordt, de glimlach van een kind bij het zien van de draak van Joris en de Draak of de muziek van Droomvlucht blijft onbetaalbaar.