Actueel
Deze legendarische acteur (84) was een damesidool in de jaren ’60 en de jongste James Bond aller tijden
George Lazenby: Van James Bond naar Gezinsman
George Lazenby’s opmerkelijke carrière nam een unieke wending vanaf het moment dat hij als jongste acteur ooit in de iconische schoenen van James Bond stapte. Zijn leven, gekenmerkt door een mix van roem, romantische escapades en diepgaande persoonlijke tragedies, illustreert een fascinerende transformatie van filmicoon naar een toegewijde familievader. Deze ontwikkeling biedt een intrigerend perspectief op de veranderende prioriteiten van een man die ooit bekend stond om zijn onstuimige levensstijl.

In 1969 veranderde George Lazenby’s leven drastisch toen hij op 29-jarige leeftijd gekozen werd om James Bond te spelen in ‘On Her Majesty’s Secret Service’. Deze rol bracht hem niet alleen roem maar maakte hem ook tot een internationaal sekssymbool, wat hem snel de reputatie van een playboy opleverde.

Zijn charme en de gedurfde uitstraling die hij als Bond
vertoonde, maakten hem tot een hartendief die door velen werd
bewonderd en begeerd.
Schijnwerpers
Na zijn doorbraak als James Bond werd Lazenby een figuur van publieke fascinatie, waarbij zijn leven rijk was aan romantische veroveringen.

Hij spreekt openlijk over de vele vrouwen die hij in die tijd ontmoette, en geeft toe dat het aantal zo groot was dat hij moeite heeft zich ze allemaal te herinneren.

Zijn reflecties over het verschil in hoe vrouwen zich in de jaren zestig gedroegen, benadrukken een tijd waarin sociale normen aanzienlijk losser waren dan vandaag de dag.

Dit tijdperk, vrij van de strenge politieke correctheid die nu prevaleert, bood hem de kans om te leven zonder de remmingen die hedendaagse beroemdheden vaak ervaren.

Levenslessen
Ondanks zijn status als ladies’ man, heeft Lazenby aanzienlijke persoonlijke verliezen en moeilijkheden meegemaakt.

Zijn eerste huwelijk met Christina Gannett duurde bijna een kwart eeuw voordat het uiteenviel, en zijn tweede huwelijk met Pam Shriver, die hem een luxe auto cadeau deed, eindigde ook in scheiding.

Het diepste en meest pijnlijke verlies was echter de dood van zijn zoon Zachary, die stierf aan een hersentumor.

Deze tragedie bracht een diep gevoel van verdriet en een nieuwe waardering voor het leven en zijn betekenis.

Herdefiniëren
Vandaag de dag ziet de 84-jarige Lazenby zijn leven door een
andere lens. 
Terwijl hij herinneringen ophaalt aan zijn jongere jaren vol avonturen en romantische escapades, beschouwt hij nu de tijd die hij met zijn kinderen en kleinkinderen doorbrengt als zijn grootste prestatie.

De momenten van persoonlijke interactie en de vreugde die zijn familie hem brengt, hebben een nieuwe definitie van succes gevormd in zijn hart.

Leven
George Lazenby leeft nu een rustiger leven in Santa Monica. Hij brengt zijn dagen door met golfen en genieten van het gezelschap van zijn familie.

Ondanks de roemrijke dagen van weleer, koestert hij nu de eenvoudige genoegens van het leven, zoals het onderhouden van goede relaties met mensen die hem dierbaar zijn, inclusief zijn ex-vrouw Shriver.

Actueel
Mijn ouders lieten mij en mijn jongere broers en zussen in de steek toen ik 15 jaar was

Het was een ogenschijnlijk normale ochtend toen Tori, slechts vijftien jaar oud, haar ouders in allerijl hun koffers zag pakken. Haar vader, met een ernstige blik in zijn ogen, kondigde aan: “We hebben de kinderbescherming gebeld, zij zullen komen om je op te halen.”

Deze woorden markeerden het begin van een abrupte en hartverscheurende scheiding. Tori en haar jongere broers, Lucas en Ben, werden plotseling uit hun vertrouwde omgeving gerukt en overgeleverd aan het onbekende.

Hun wereld werd gekanteld; wat volgde was een reeks overplaatsingen naar verschillende pleeggezinnen, waarbij elk kind geïsoleerd raakte van de anderen. Dit was het begin van een moeizame reis door een systeem dat zowel onpersoonlijk als onvoorspelbaar was.

Strijd
Gescheiden van haar broers en zonder duidelijke uitleg of toekomst, begon Tori’s strijd tegen de omstandigheden. Haar leven veranderde van een zorgeloze kindertijd naar een strijd om te overleven.

De pleeggezinnen waarin ze terechtkwam varieerden van onverschillig tot koud, waardoor ze zich vaak ongewenst en alleen voelde. Deze emotionele en fysieke isolatie dwong Tori om op jonge leeftijd volwassen te worden, terwijl ze leerde navigeren door een leven vol onzekerheden.

Haar pad werd gekenmerkt door momenten van diepe eenzaamheid en strijd, maar ook door een groeiend gevoel van zelfstandigheid en veerkracht.

Doorzettingsvermogen
Ondanks de ontberingen leerde Tori zichzelf te onderhouden door te werken in verschillende bijbaantjes. Van het schoonmaken van auto’s tot het assisteren in restaurants, elke job bracht haar een stap dichter bij zelfvoorziening.

Deze periode van haar leven was gevuld met kleine overwinningen en grote verliezen, maar haar drijfveer bleef hetzelfde: het herenigen met haar broers en het opbouwen van een stabiele toekomst. Haar vastberadenheid leidde ertoe dat ze genoeg spaarde om te investeren in haar opleiding, een pad dat ze hoopte dat uiteindelijk zou leiden naar een beter leven voor zowel haarzelf als haar broers.

Hereniging
Jaren nadat ze het pleegzorgsysteem had verlaten en een carrière in de retail had opgebouwd, kwam er een onverwachte wending. Op een dag, net toen ze zich comfortabel voelde in haar nieuwe rol als winkelmanager en in haar recent betrokken appartement, klopten haar ouders aan haar deur.

Hun plotselinge verschijning, met koffers en glimlachen alsof er nooit iets was voorgevallen, confronteerde Tori met een verleden dat ze had geprobeerd achter zich te laten. Hun verzoek om onderdak, alsof ze het recht hadden om haar leven binnen te dringen na zoveel jaren van afwezigheid, bracht een stortvloed aan onopgeloste gevoelens naar boven.

Toekomst
De beslissing van Tori om haar ouders de deur te wijzen was niet alleen een daad van zelfbehoud, maar ook een symbolische afsluiting van een hoofdstuk dat haar jarenlang had achtervolgd.

Deze daad van afwijzing gaf haar de ruimte om zich volledig te richten op het vinden van haar broers en het opbouwen van een leven dat vrij was van het verleden. Het was een moment van bevrijding en empowerment, een bevestiging dat ze ondanks alle tegenslagen haar eigen pad kon kiezen.