Actueel
Thérèse Boer breekt in bijzijn van haar kinderen: ‘Ik trok het niet meer’
De Librije herrijst in liefdevolle handen: nalatenschap van Jonnie Boer leeft voort in familie en team
Sinds het onverwachte 0verlijden van sterrenchef Jonnie Boer op 23 april is het stil in de Nederlandse culinaire wereld. De geliefde chef-kok 0verleed op 60-jarige leeftijd tijdens een vakantie op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie. Zijn heengaan liet diepe sporen na – niet alleen bij foodliefhebbers, collega’s en volgers wereldwijd, maar vooral bij zijn gezin en het hechte team van zijn levenswerk: restaurant De Librije in Zwolle.
Toch blijkt dat liefde, herinnering en vakmanschap sterker zijn dan verdriet. Zijn vrouw, Thérèse Boer (54), en hun kinderen staan samen met het personeel op om zijn droom voort te zetten. Niet met weemoed, maar met overtuiging. En bovenal: met toewijding.
“We gaan hem trots maken”: Een belofte uit het hart
Op sociale media deelde Thérèse kort na het verlies een indringende foto: zij, haar kinderen en het volledige team van De Librije, samen op één beeld. In het bijschrift stond simpelweg: “We gaan hem trots maken.” Die woorden bleven hangen – krachtig in hun eenvoud, gedragen door verdriet maar gevuld met toekomst.
Waar veel families zich na zulk verlies zouden terugtrekken, kiest de familie Boer ervoor om zichtbaar, verbonden en daadkrachtig te blijven. Want De Librije is meer dan een restaurant: het is een familie, een verhaal, en een baken van liefde voor smaak, sfeer en samenzijn.
Jonnie’s laatste wens: geen einde, maar een nieuw begin
Voor zijn 0verlijden sprak Jonnie Boer nog over de toekomst van zijn restaurant. Zijn wens was duidelijk: De Librije moest blijven bestaan, niet als museum van het verleden, maar als levend organisme. Hij droomde van een keuken waarin traditie én innovatie samenkomen. Waar chefs met passie blijven zoeken naar de perfecte balans tussen smaak, beleving en duurzaamheid.
Jonnie wilde geen kopie van zijn werk, maar een voortzetting van zijn filosofie: gerechten die mensen raken, oprechte gastvrijheid en een omgeving waar vakmanschap wordt gekoesterd. Zijn idealen worden nu vertaald naar plannen voor een gerichte renovatie van de keuken – geen rigoureuze verbouwing, maar een verfijnde upgrade zoals hij het zelf zou hebben gewild.
Twee weken stilte, daarna een krachtig gebaar
Na het verdrietige nieuws bleef De Librije twee weken gesloten. Het team kreeg ruimte om te r0uwen, te herdenken en zich voor te bereiden op de toekomst. De stilte in het restaurant voelde als een eerbetoon – een pauze die meer zei dan duizend woorden.
Op 7 mei heropende De Librije opnieuw de deuren. Niet als afsluiting, maar als belofte. In elke gang die geserveerd wordt, leeft Jonnie’s visie voort. Elke gast wordt niet alleen ontvangen met een glimlach, maar ook met het gevoel dat ze deel uitmaken van iets groters: een eerbetoon aan een leven vol smaak en ziel.
De familie blijft bouwen – met het hart als kompas
Voor Thérèse is de heropening emotioneel. Samen met haar kinderen – die al langere tijd actief betrokken zijn bij het restaurant – staat ze symbool voor de verbinding tussen verleden en toekomst. Ze vormen geen schaduw van Jonnie, maar eerder de voortzetting van zijn licht. Met elke service, elke toast, en elke nieuwe menuontwikkeling wordt zijn gedachtegoed voortgezet.
Thérèse was al sinds de beginjaren méér dan de gastvrouw van De Librije. Zij is mede-architect van de sfeer en het succes. Haar kennis van wijn, gevoel voor detail en persoonlijke warmte maken haar tot een spilfiguur in het restaurant. Dat zij nu, samen met het team, de leiding op zich neemt, voelt voor velen als vanzelfsprekend én troostend.
De Librije: meer dan een restaurant
Met drie Michelinsterren is De Librije al decennialang een culinaire parel in Nederland – en ver daarbuiten. Wat ooit begon als een klein restaurantje in een voormalig klooster, groeide onder leiding van Jonnie en Thérèse uit tot een gastronomisch icoon. Maar belangrijker nog: De Librije werd een plek waar mensen samenkomen. Voor bijzondere gelegenheden, om te vieren, te ontdekken en te genieten.
Nu, na het verlies van zijn geestelijk vader, krijgt De Librije een extra dimensie. Het restaurant is niet alleen een instituut van topgastronomie, maar ook een levend monument van liefde, doorzettingsvermogen en verbondenheid.
Internationaal medeleven
De reacties op Jonnie’s 0verlijden kwamen vanuit de hele wereld. Chef-koks, culinaire critici en trouwe gasten deelden hun herinneringen, foto’s en anekdotes. Van Japan tot Spanje, van New York tot Stockholm – overal klonk dezelfde boodschap: Jonnie Boer was een pionier, maar bovenal een man van het hart.
In veel posts werd niet alleen zijn kookkunst geprezen, maar ook zijn bescheidenheid, zijn oprechte nieuwsgierigheid en zijn vermogen om mensen te raken met eenvoud en elegantie. Die reputatie is niet te koop – die bouw je op met decennia van trouw aan je waarden.
Een nieuwe energie in de keuken
Hoewel Jonnie’s fysieke aanwezigheid ontbreekt, voelt zijn energie nog steeds overal in De Librije. In het ritme van de keuken, de precisie van de gerechten, de sfeer in het restaurant. Medewerkers vertellen dat ze extra scherp zijn, extra toegewijd – niet omdat het moet, maar omdat ze voelen dat ze werken aan iets groters.
De aangekondigde renovatie van de keuken wordt gezien als symbolisch. Niet alleen een praktisch project, maar ook een manier om het restaurant klaar te stomen voor de toekomst. Jonnie wilde een werkomgeving die energie gaf, die uitnodigde tot creativiteit en rust bood voor concentratie. Die wens wordt nu werkelijkheid.
De toekomst in eigen handen
De grote vraag blijft: hoe ziet de toekomst van De Librije eruit zonder Jonnie? Het antwoord is verrassend hoopvol. Want hoewel zijn aanwezigheid wordt gemist, is zijn invloed voelbaarder dan ooit. Het team blijft samen, de missie blijft duidelijk, en het vertrouwen is groot.
Met Thérèse aan het roer en een team dat al jarenlang op elkaar is ingespeeld, lijkt De Librije niet alleen in veilige handen, maar in warme handen. De komende jaren zullen niet draaien om het kopiëren van wat was, maar om het voortbouwen op wat is.
Een inspirerend afscheid met een open einde
Het 0verlijden van Jonnie Boer is een verlies dat nog lang zal worden gevoeld. Maar wat blijft, is de geest van zijn werk: een diepgewortelde liefde voor het ambacht, een onuitputtelijke nieuwsgierigheid en een vermogen om mensen samen te brengen rondom een tafel.
De Librije is geen hoofdstuk dat eindigt, maar een verhaal dat doorloopt – nu geschreven door zijn geliefden en collega’s. Het is een toonbeeld van wat er kan ontstaan als mensen zich verbinden door passie, herinnering en liefde.
Jonnie zou trots zijn.
Actueel
Koen Wauters eindelijk eerlijk over scheiding met Valerie De Booser: ´Niet wat iedereen dacht´
Koen Wauters en Valerie De Booser vormden jarenlang één van de bekendste showbizzkoppels van Vlaanderen. Samen kregen ze twee kinderen, Zita en Nono, en leken ze het perfecte plaatje te vormen. Toch liep het mis en gingen ze enkele jaren geleden uit elkaar. Ondanks de breuk is het contact tussen beide ouders vandaag nog steeds warm en respectvol, vooral omwille van hun kinderen.
De échte reden achter de breuk
In een eerder interview met Dag Allemaal gaf Koen openhartig tekst en uitleg over de scheiding. Hij benadrukte dat het huwelijk simpelweg niet meer werkte: “Ik ben gescheiden omdat het niet meer goed liep. Daarna wordt het leven in theorie dus béter. Want waarom zou je anders uit elkaar gaan?” Met deze nuchtere verklaring maakt Koen duidelijk dat er geen groot drama of schandaal aan de breuk voorafging. Het huwelijk functioneerde gewoon niet langer zoals het hoorde.
Tijd heelt wonden
Koen gaf ook toe dat de scheiding aanvankelijk zwaar viel. “De tijd heeft zijn werk moeten doen, maar ondertussen is alles weer in een plooi gevallen,” zegt hij. Daarmee benadrukt hij dat er na de breuk eerst pijn en verdriet was, maar dat er intussen rust en aanvaarding is gekomen. Voor Koen en Valerie staat het welzijn van Zita en Nono centraal, en dat betekent dat de samenwerking als co-ouders vandaag soepel en harmonieus verloopt.
De kinderen als prioriteit
Voor ouders die uit elkaar gaan, blijft het contact met hun kinderen cruciaal. Koen en Valerie tonen dat het mogelijk is om gescheiden te zijn en toch een stabiele en liefdevolle omgeving voor de kinderen te creëren. Zita en Nono groeien op in een omgeving waarin beide ouders aanwezig en betrokken zijn, wat bijdraagt aan hun welzijn en stabiliteit.
Wanneer is scheiden de juiste keuze?
Veel mensen worstelen met de vraag of scheiden wel de juiste beslissing is, zeker wanneer er kinderen in het spel zijn. Experts wijzen erop dat een huwelijk dat vastloopt soms juist beter kan eindigen in een scheiding. Langdurige spanningen en conflicten werken namelijk door op het hele gezin, en kinderen merken dit vaak op. In zo’n situatie kan een bewuste keuze voor eerlijkheid en rust meer stabiliteit bieden dan blijven vasthouden aan een relatie die niet meer werkt.
Van pijn naar aanvaarding
Het verhaal van Koen en Valerie illustreert dat een scheiding niet per se iets negatiefs hoeft te zijn. Hoewel het proces pijnlijk kan zijn, kan het ook leiden tot nieuwe balans en vrede binnen het gezin. Door respectvol met elkaar om te gaan en de focus op de kinderen te leggen, vinden beide ouders opnieuw hun eigen evenwicht.
Een voorbeeld voor anderen
De openheid van Koen Wauters over zijn scheiding is waardevol voor anderen die in een vergelijkbare situatie zitten. Het laat zien dat een huwelijk niet altijd hoeft te mislukken als een drama, maar dat een verstandige, doordachte beslissing kan bijdragen aan het welzijn van het gezin. Het draait uiteindelijk om rust, respect en het creëren van een gezonde omgeving voor de kinderen, ongeacht de omstandigheden.