Actueel
Rachel Hazes (55) doet zelfmoordpoging
Rachel Hazes openhartig: “Ik wilde naar boven, naar de mensen van wie ik zoveel houd”
Rachel Hazes (52), weduwe van volkszanger André Hazes, heeft na een lange zoektocht in de liefde eindelijk haar geluk gevonden bij Klaas Otto. De voormalige motorclubleider en de publieke persoonlijkheid vormen samen een opvallend paar, maar volgens Rachel is deze relatie precies wat ze nodig had. In een zeldzaam openhartig interview spreekt ze niet alleen over haar nieuwe liefde, maar ook over de diepe dalen die ze in haar leven heeft gekend — inclusief een periode waarin ze het leven niet meer zag zitten.
Een onverwachte, maar oprechte liefde
Wanneer Rachel op de afgesproken locatie arriveert voor het interview, verrast ze met de komst van Klaas Otto. Hoewel hij zelf liever uit de schijnwerpers blijft, wil hij zijn geliefde ondersteunen. Het stel straalt: liefdevolle blikken, zachte aanrakingen en kleine grapjes vullen het gesprek met warmte. Rachel vertelt over hun band: “We kennen elkaar al jaren. Eerst was het vriendschappelijk, maar dat is gegroeid. Ik ben echt stapel op Klaas. Alles aan hem vind ik leuk. Hij is lief, grappig en sterk. Ik heb het echt getroffen.”
Klaas, die bekend is van zijn verleden bij een motorclub, verdwijnt na een kop koffie discreet uit beeld. “Hij gaat ‘naar de zaak’, maar ik vraag daar nooit naar,” zegt Rachel glimlachend. Ze vertrouwt hem volledig.
Liefde met een randje
De relatie tussen Rachel en Klaas trekt veel aandacht, mede door Klaas’ verleden. Toch laat Rachel zich daar niet door afschrikken. “Iedereen heeft een rugzakje. Ik ook. Dat maakt je wie je bent. Ik wil geen man zonder ruggengraat. Ik heb iemand nodig die me tegengas kan geven. Anders loop ik over iemand heen.”
Rachel zegt dat ze zich veilig en begrepen voelt bij Klaas. En dat is precies wat ze op dit moment in haar leven nodig heeft. Na een eerdere relatie met een Italiaanse man die te veel te snel wilde, koos ze nu voor rust, stabiliteit en oprechte liefde.
Diepe dalen en persoonlijke groei
In het interview wordt ook teruggeblikt op een zeer donkere periode in Rachel’s leven. Vijf jaar geleden bereikte ze een dieptepunt. De combinatie van persoonlijke tegenslagen, een complexe relatie met haar zoon André, en de constante druk vanuit de buitenwereld leidde ertoe dat ze het leven niet meer zag zitten.
Ze vertelt openhartig over haar zelfm00rdpoging: “Ik had het helemaal gepland. Afscheidsbrief geschreven. Een mes gekocht. Ik was echt klaar met het leven hier beneden.” Ze toont zelfs de littekens op haar arm. “Het was geen schreeuw om aandacht. Ik was teleurgesteld dat het niet gelukt was.”
De reden? “Ik wilde naar boven, naar de mensen van wie ik zoveel houd. Naar André (senior), naar mijn moeder. Ik miste ze ontzettend.”
Masker van kracht
Rachel benadrukt dat niemand in haar omgeving iets doorhad. “Ik heb het heel lang verborgen gehouden. Ook voor mijn dochter. Shirt erover, arm ingetapet. Niemand heeft het gezien.” Ze wilde niemand tot last zijn, en dat werd uiteindelijk haar valkuil. “Iedereen dacht altijd dat het goed ging. Want ik lachte, ik werkte, ik ging door.”
Pas na die donkere periode begon Rachel haar leven anders te waarderen. Ze leerde opnieuw genieten van de kleine dingen. “Een vogeltje dat fluit, de zon op je gezicht. Vroeger ging het me om uiterlijk vertoon, maar nu? Geef mij maar rust en echtheid.”
Boek als therapie én boodschap
Rachel werkt aan een boek waarin ze haar volledige verhaal zal vertellen. “Het is oprecht en eerlijk. Ik spaar mezelf niet.” Ze schrijft alles met de hand, op papier. Geen ghostwriter, enkel een editor die helpt met de eindredactie.
“Ik wil dat mensen begrijpen waarom ik ben wie ik ben. Het boek is niet bedoeld om medelijden te wekken, maar om te laten zien dat het leven een weg is van vallen en opstaan.” Ze hoopt dat haar verhaal anderen kan helpen. “Als ik ook maar één persoon kan redden met mijn verhaal, dan is mijn missie geslaagd.”
Over haar kinderen
Hoewel ze in het interview geen vragen over haar kinderen André en Roxeanne wil beantwoorden, komt hun relatie wel aan bod in haar boek. “Soms is loslaten ook houden van,” zegt ze. “Ik heb mijn kinderen altijd onvoorwaardelijk lief. De deur staat altijd open.”
Over haar zoon André, die momenteel weer bij haar in huis woont, zegt ze met zachte stem: “Hij weet dat ik er altijd voor hem ben.” Over haar dochter Roxeanne spreekt ze met hoop. “Het komt goed. Alles heeft tijd nodig.”
Dankbaarheid en nieuwe perspectieven
Na haar zware periode heeft Rachel opnieuw geleerd om te leven. Ze heeft haar leven opnieuw opgebouwd, omarmt rust, en laat zich niet meer meeslepen in de hectiek van de showbizz. “Ik ben blij met wat ik heb. Ik hoef niet meer, ik wil gewoon zijn. Gelukkig zijn met de kleine dingen.”
Ze benadrukt dat psychische problemen iedereen kunnen treffen. “Mensen oordelen zo snel. Maar je weet nooit wat er écht in iemand omgaat. Daarom is openheid zo belangrijk. Ik hoop dat ik met mijn verhaal een taboe kan doorbreken.”
Toekomst met Klaas
Rachel kijkt uit naar een toekomst met Klaas. Ze noemt hem haar steun en toeverlaat. “Hij begrijpt me, zonder dat ik iets hoef uit te leggen. En dat is zeldzaam.” Ze plant rust, reizen, en vooral: genieten. “Ik wil gewoon gelukkig zijn. Zonder poespas. Gewoon, met de mensen van wie ik hou.”
Slotwoorden: een boodschap aan de lezer
Rachel besluit het gesprek met een oproep aan iedereen die het moeilijk heeft: “Praat. Deel je gevoelens. Zoek hulp. Je bent niet alleen. Het leven kan soms zwaar zijn, maar het is het waard om voor te blijven vechten.”
Emotionele klap voor Frans Bauer: zoon Jan verbreekt relatie met Gwen
Het leven van de familie Bauer staat bekend om warmte, verbondenheid en loyaliteit. Maar zelfs de meest hechte families blijven niet gespaard van verdriet. Recent is gebleken dat Jan Bauer, de zoon van Frans en Mariska Bauer, zijn relatie met zijn vriendin Gwen heeft beëindigd. Deze breuk kwam hard aan bij het hele gezin – en vooral bij Frans zelf. In een openhartig interview vertelt hij dat hij het zo zwaar vond, dat hij er zelfs om moest huilen.
“Wij hechten ons snel aan de meiden,” legt Frans uit. “Wanneer er dan eentje weggaat, moeten wij daar om huilen.”
De zanger, bekend van zijn warme stem en nuchtere kijk op het leven, toont hiermee eens te meer zijn menselijke kant. Het verlies van een toekomstige schoondochter voelt voor hem als het verliezen van een familielid.
Jan Bauer en Gwen: liefde ten einde
De relatie tussen Jan en Gwen leek lange tijd stabiel. Ze verschenen samen op familie-evenementen, genoten van vakanties en werden vaak genoemd als een stel dat toekomstplannen maakte. Toch is aan die periode nu een einde gekomen.
Wat de exacte reden van de breuk is, blijft onduidelijk, maar volgens mensen uit de omgeving van de familie Bauer zou het gaan om een gezamenlijke beslissing. Desondanks laat de klap diepe sporen na – niet alleen bij Jan zelf, maar ook bij zijn ouders, die Gwen inmiddels als een dochter beschouwden.
De situatie komt extra pijnlijk omdat het niet de eerste relatiebreuk binnen het gezin is. Eerder dit jaar verbrak ook Frans Bauer Jr. zijn relatie met Emmy, voor de tweede keer. Voor Frans en Mariska is het lastig om met deze opeenvolgende gebeurtenissen om te gaan.
Frans Bauer: “Het is moeilijk als dingen niet blijven zoals je hoopt”
In een interview met weekblad Privé vertelt Frans openhartig hoe zwaar hij en Mariska het hebben met het loslaten van hun ‘schoondochters’. Hij geeft aan dat ze hoopten dat deze relaties onderdeel zouden blijven van het gezin.
“We hopen altijd dat bepaalde dingen blijvend zijn,” zegt Frans. “Maar het leven loopt nu eenmaal anders. Wanneer een relatie eindigt, is dat erg moeilijk voor ons om te accepteren.”
Voor veel ouders is het herkenbaar: wanneer je kinderen een relatie aangaan, bouw je ook zelf een band op met de partner. Je maakt toekomstplannen, droomt mee, en ziet die persoon onderdeel worden van de familie. Wanneer het dan stukloopt, is dat een verlies dat verder reikt dan alleen het liefdeskoppel.
Mariska Bauer over Kim: “Ze is echt familie voor ons geworden”
Gelukkig is er ook goed nieuws binnen het gezin. De oudste zoon van Frans en Mariska, Christiaan Bauer, heeft al vier jaar een stabiele relatie met zijn vriendin Kim. En Mariska kan niet anders dan vol lof over haar spreken.
“Kim hoort er gewoon bij,” vertelt Mariska trots. “Ze is voor ons heel bijzonder.”
De waardering voor Kim is niet zomaar ontstaan. Tijdens een emotionele periode waarin Mariska te maken kreeg met een herseninfarct, bleek Kim een rots in de branding. Ze nam het huishouden tijdelijk over, regelde praktische zaken, en zorgde ervoor dat het gezin bleef draaien.
“Toen ik een herseninfarct kreeg, nam Kim de leiding in huis,” zegt Mariska. “Ze hield alles in goede banen en heeft echt een plek in ons hart gekregen.”
Deze toewijding heeft diepe indruk gemaakt op de familie, die Kim nu als volwaardig lid ziet. Waar eerdere relaties eindig bleken, lijkt de liefde tussen Christiaan en Kim sterker dan ooit.
Frans en Mariska kijken uit naar de toekomst
Ondanks de recente tegenslagen binnen het gezin, blijven Frans en Mariska hoopvol en toekomstgericht. Ze koesteren de gedachte dat hun zoon Christiaan en Kim ooit zullen trouwen en een gezin stichten. Hun enthousiasme hierover is aanstekelijk en hartverwarmend.
Tijdens een bezoek aan een babywinkel konden Frans en Mariska hun fantasie niet bedwingen. Toen ze een bijzondere kinderwagen zagen, grapten ze:
“Zullen we die alvast kopen en op zolder zetten?”
Deze opmerking, hoewel luchtig bedoeld, zegt veel over hun verlangen om opa en oma te worden. Ze kijken uit naar een nieuw hoofdstuk waarin gezinsuitbreiding centraal staat – een bron van vreugde na alle emotionele turbulentie.
Liefde en verlies in de schijnwerpers
De familie Bauer laat met hun verhaal zien dat ook bekende Nederlanders te maken krijgen met alledaagse emoties, onzekerheden en verdriet. Waar fans hen vaak associëren met vrolijke muziek en gezellige televisieoptredens, speelt zich achter de schermen een intiem familieverhaal af.
De openheid van Frans over zijn verdriet toont zijn betrokkenheid als vader, maar ook zijn kwetsbare kant als mens. Hij verwoordt wat veel ouders voelen maar misschien moeilijk durven toe te geven: dat liefde voor je kind ook betekent dat je het liefdesverdriet van dichtbij meebeleeft.
De kracht van een hecht gezin
Wat de familie Bauer zo bijzonder maakt, is hun onderlinge band. Ondanks alles blijven ze dicht bij elkaar staan. In tijden van verdriet zoeken ze steun bij elkaar en kijken ze samen naar de toekomst. Verlies en hoop gaan hand in hand, zoals dat in veel gezinnen het geval is.
Waar Jan nu door een moeilijke periode gaat, weet hij zich gesteund door zijn ouders. En wie weet, zoals het leven vaak onverwachtse wendingen neemt, liggen er nieuwe kansen en liefdes in het verschiet.
Conclusie: Een pijnlijk afscheid, maar het hart blijft open
De relatiebreuk tussen Jan Bauer en Gwen markeert een emotioneel moment voor de hele familie Bauer. Voor Frans en Mariska is het niet zomaar een breuk, maar een verlies dat voelt als afscheid nemen van een familielid. Tegelijkertijd biedt de band met schoondochter Kim hoop en troost voor de toekomst.
Met hun openheid en eerlijkheid laten Frans en Mariska zien dat liefde niet stopt bij het verbreken van een relatie. Ze dragen alle “dochters” uit het verleden in hun hart, en kijken reikhalzend uit naar de dag waarop ze nieuwe gezinsleden mogen verwelkomen. Want bij de Bauers geldt: één keer deel van de familie, altijd deel van het hart.