Connect with us

Actueel

Viktor Brand keert niet meer terug op tv en dit is de reden

Avatar foto

Published

on

Viktor Brand in diepe crisis: mediaoffensief treft populaire presentator hard

De ooit zo geliefde televisiepersoonlijkheid Viktor Brand maakt momenteel een uiterst moeilijke periode door. De presentator, die jarenlang samen met Mr. Frank Visser het programma Mr. Frank Visser Doet Uitspraak vormgaf, ligt zwaar onder vuur sinds een reeks onthullingen van het Algemeen Dagblad. Het lijkt alsof de bodem onder zijn bestaan is weggevallen, en uit steeds meer hoeken klinkt harde kritiek. Tot overmaat van ramp voegde ook cabaretier Youp van ’t Hek zich deze week bij het koor van critici. In een pittige column noemt hij Brand een “pokende gluiperd”.

Wat is er precies aan de hand, en waarom lijkt Viktor Brand zich volledig terug te trekken uit het publieke leven?


Jarenlange successen en een plotselinge val

Viktor Brand was jarenlang een van de meest vertrouwde gezichten op de Nederlandse televisie. Met zijn kenmerkende charme, toegankelijke uitstraling en menselijke benadering wist hij kijkers voor zich te winnen in programma’s als ShownieuwsHart van Nederland en natuurlijk Mr. Frank Visser Doet Uitspraak. Vooral zijn samenwerking met de voormalige rijdende rechter Mr. Frank Visser werd goed ontvangen. Het programma behandelde juridische burenruzies en familiekwesties op laagdrempelige wijze en trok wekelijks honderdduizenden kijkers.

Maar achter de schermen bleek er meer te spelen. Volgens een uitgebreid onderzoeksartikel in het Algemeen Dagblad zou het programma structureel gebruikmaken van scripting en manipulatie. Verhalen zouden worden aangedikt, deelnemers zouden onvolledig geïnformeerd worden, en vooral: de opzet zou meer draaien om sensatie dan om een echte oplossing van conflicten.

Hoewel de kritiek aanvankelijk vooral op Frank Visser gericht was, verschoof de aandacht al snel naar Brand. Als sidekick, die regelmatig in beeld verschijnt bij de ‘huisbezoeken’ en interviews, zou hij een actieve rol spelen in het aanwakkeren van emoties. Die beschuldiging trof hem diep.


Thuisblijven uit angst

Volgens bronnen rondom Viktor Brand is de impact van de AD-onthullingen groot. In de talkshow Vandaag Inside liet Wilfred Genee onlangs weten dat Brand zich inmiddels vrijwel volledig uit het openbare leven heeft teruggetrokken. “Hij komt zijn huis niet meer uit. Zelfs boodschappen doen durft hij niet meer. Hij is bang dat mensen hem op straat aanspreken of veroordelen.”

Dat beeld wordt bevestigd door mensen uit zijn directe omgeving. De presentator zou zich opgesloten voelen in zijn eigen huis, worstelend met gevoelens van schaamte, verdriet en machteloosheid. Ook bij RTL, waar het programma jarenlang werd uitgezonden, is de situatie onderwerp van gesprek. Officieel heeft de zender nog geen besluit genomen over de toekomst van het programma of de betrokken presentatoren.


“Sensatieparasiet” en “gluiperd”: de media duiken erbovenop

Alsof de kritiek uit de journalistieke hoek nog niet genoeg was, mengen inmiddels ook columnisten en opiniemakers zich in de kwestie. Mediacourant noemde Brand eerder al een “sensatieparasiet” — een term die stevig inhakt op zijn reputatie als betrouwbare tv-persoonlijkheid. En deze week was het dus Youp van ’t Hek die er in zijn column in NRC Handelsblad nog een schepje bovenop deed.

In zijn vlijmscherpe stijl schreef Youp over het vermeende morele verval van televisieprogramma’s die draaien om menselijke ellende. De aanleiding was de reeks overlijdens van bekende Nederlanders, maar al snel maakte hij een opvallende zijstap naar Brand en Visser: “Onze rijdende rechter blijkt een zakkenvullende manipulator, en zijn rechterhand een pokende gluiperd die constant fikkies stookt voor de kijkcijfers.”

Volgens Youp doet Viktor zijn achternaam “alle eer aan”, verwijzend naar de controverse die hij aanwakkert. De column is niet alleen scherp, maar ook emotioneel beladen. Voor Brand, die al in een kwetsbare positie verkeert, lijkt het als een mokerslag aan te komen.


Van geliefde presentator naar mikpunt van kritiek

Wat deze situatie extra schrijnend maakt, is de scherpe tegenstelling tussen hoe Viktor Brand jarenlang werd gezien en hoe hij nu wordt behandeld. Brand gold als een van de meest aimabele presentatoren van Nederland. Hij wist in zijn rol empathie te tonen, zonder sentimenteel te worden. Zijn stijl was menselijk, rustig en benaderbaar — precies wat het programma nodig had om het publiek te blijven boeien.

Juist daarom is het contrast zo pijnlijk. Het beeld dat nu geschetst wordt — van een man die met opzet ruzies aanwakkert om de kijkcijfers te stuwen — staat haaks op de reputatie die hij zorgvuldig heeft opgebouwd. De vraag is dan ook: is de kritiek terecht? Of wordt Viktor Brand het gezicht van bredere frustratie over sensatiebeluste televisie?


Het publieke oordeel is hard

Op sociale media is de verdeeldheid groot. Sommige kijkers spreken hun steun uit voor Brand en hopen dat hij snel weer opkrabbelt. Anderen menen dat hij “de consequenties moet dragen” van zijn rol in het programma. “Je kiest ervoor om mee te werken aan dit soort formats,” schrijft een gebruiker op X. “Dan moet je ook niet janken als het uitkomt dat het nep is.”

Tegelijkertijd zijn er ook kritische geluiden richting de media. “Moet je iemand die al op de grond ligt, blijven schoppen?” vraagt een ander zich af. Vooral de timing van Youp van ’t Heks column wordt als wrang ervaren. “Die man is kapot, en dan nog even natrappen voor de grap. Klasse hoor.”


Toekomst van het programma onzeker

De toekomst van Mr. Frank Visser Doet Uitspraak hangt inmiddels aan een zijden draadje. Hoewel de kijkcijfers nog altijd solide zijn, is het vertrouwen geschaad. RTL wil naar verluidt eerst de interne evaluatie afwachten voordat er een besluit valt over het vervolg. Ook de rol van Viktor Brand binnen het programma wordt opnieuw bekeken.

Wat Viktor zelf wil, is op dit moment onduidelijk. Hij heeft nog geen officiële verklaring afgelegd en lijkt voorlopig de media te mijden. Insiders zeggen dat hij zich “zeer gekwetst” voelt en zich afvraagt of hij ooit nog terug kan keren naar het scherm. “Hij is zijn kompas kwijt,” aldus een vriend van de presentator. “Hij weet niet meer wie hij kan vertrouwen.”


Conclusie: een man op een kruispunt

Het drama rondom Viktor Brand laat zien hoe snel het tij kan keren in de televisiewereld. Van publiekslieveling naar mikpunt van kritiek — het is een val die hard aankomt. Of hij zich hiervan weet te herstellen, is onzeker. Wat wel vaststaat: de gebeurtenissen van de afgelopen weken hebben diepe sporen nagelaten, zowel professioneel als persoonlijk.

In een tijd waarin transparantie en integriteit steeds belangrijker worden, liggen mediafiguren onder een vergrootglas. Voor Viktor Brand is dit een pijnlijke les gebleken. Toch is het ook een moment van reflectie. Misschien, als het stof is neergedaald, komt er ruimte voor herstel, nuance en een herwaardering van een man die jarenlang het vertrouwen van de kijker genoot.

Voor nu rest er vooral medeleven. Want achter de headlines en columns schuilt een mens — iemand die, net als ieder ander, recht heeft op compassie.

Actueel

Gijs (22) verloor zijn zus Eva Kroot (26): ‘Bij een roodborstje denk ik altijd aan Eva’

Avatar foto

Published

on

Gijs (22) mist zijn zus Eva elke dag, maar voelt haar nabijheid in een klein roodborstje: “Alsof ze even komt kijken hoe het met me gaat”

Voor Gijs Kroot (22) uit Tilburg betekent een roodborstje veel meer dan een toevallig vogeltje in de tuin. Sinds zijn oudere zus Eva (26) aan longk*nker 0verleed, duikt het diertje op onverwachte momenten op. En telkens voelt het als een teken van verbondenheid. “Alsof ze even laat weten dat ik er niet alleen voor sta.”

Een onverwachte diagnose bij een jonge vrouw vol leven

Eva Kroot was sportief, sociaal en volop bezig met de toekomst. Niemand in haar omgeving had verwacht dat haar leven plots in het teken zou staan van z!ekenhuisbezoeken, scans en behandelingen. Op haar 24e kreeg Eva de diagnose longk*nker. “In eerste instantie dachten we aan een hardnekkige verkoudheid,” vertelt Gijs. “Niemand dacht aan iets ernstigs, zeker niet bij iemand die nog zo jong is en nooit heeft gerookt.”

De schok was groot. Ondanks de ingrijpende diagnose bleef Eva optimistisch en veerkrachtig. Ze onderging behandelingen, leefde zo bewust mogelijk en bleef betrokken bij haar omgeving. “Zelfs toen ze al uitbehandeld was, bleef ze een blij mens,” zegt Gijs. “Ze wilde blijven leven in het nu. Dat typeerde haar.”

Een grote zus én een beste vriendin

Gijs en Eva waren meer dan broer en zus. Ze waren elkaars vertrouwelingen. “Eva was degene bij wie ik altijd terechtkon. Ze luisterde zonder oordeel, wist precies wat ze moest zeggen. Ze heeft me altijd aangemoedigd om mezelf te zijn.” Hij pauzeert even. “Zij was mijn anker, mijn veilige plek.”

De z!ekte sloopte haar lichaam, maar niet haar geest. Tot haar laatste weken bleef Eva vragen hoe het met anderen ging. “Ze vroeg meer naar ons dan naar zichzelf. Zelfs in die laatste fase was ze bezorgd om mijn studie, mijn dromen, mijn toekomst.”

De leegte is niet in woorden te vangen

Eva 0verleed begin 2024. Gijs was 22, Eva pas 26. Het verlies voelde als een mokerslag. “De wereld draaide gewoon door, maar voor ons stond alles stil.” De lege plek in het gezin is voelbaar bij elke maaltijd, elk gesprek, elk toekomstplan. “Rouwen is niet iets dat je even doet. Het is iets dat in je verweven raakt.”

Gijs vond het moeilijk om zijn draai te vinden na het verlies. “Alles voelde zinloos. Studeren, plannen maken, zelfs lachen. Want hoe kon ik verder gaan terwijl zij dat niet meer kon?”

Een roodborstje in de tuin verandert alles

En toen, een paar dagen na de uitvaart, gebeurde er iets opmerkelijks. “Ik stond in de tuin en zag een roodborstje op het hek zitten. Het bleef rustig zitten, keek me aan. Het voelde niet zomaar als een vogel. Het voelde als… Eva.”

Sindsdien duikt het vogeltje op bij momenten van twijfel, verdriet of eenzaamheid. “Soms ben ik aan het wandelen, en dan vliegt er ineens een roodborstje voor me uit. Dan weet ik: ze is er nog, op haar eigen manier.”

Voor Gijs is het roodborstje geen toeval, maar een symbool. “Of je nu spiritueel bent of niet: dat kleine diertje geeft mij rust. Het is alsof Eva zegt: ‘Ik ben bij je, ga maar door.’”

Eva’s kracht op tv: leven met open vizier

Eva deed mee aan het televisieprogramma Over Mijn Lijk, waarin jonge mensen met een levensbedreigende z!ekte hun verhaal delen. “Ze wilde geen medelijden, maar begrip,” vertelt Gijs. “Ze wilde laten zien dat je ook kunt leven, ook als je weet dat je tijd beperkt is.”

De aflevering waarin Eva centraal stond, raakte vele kijkers. Het leverde talloze reacties op van mensen uit het hele land. “Ze kreeg berichten van mensen die zich herkenden in haar verhaal. Dat ze zich minder alleen voelden door haar openheid.”

Gijs is trots op wat zijn zus heeft achtergelaten. “Ze heeft iets groots gedaan door gewoon zichzelf te zijn. Kwetsbaar, liefdevol en eerlijk.”

Herinneren door te leven

Hoewel de pijn groot blijft, probeert Gijs zijn weg te vinden. Hij studeert psychologie en werkt aan een podcast waarin rouw bij jongeren centraal staat. “Rouwen is iets waar weinig over wordt gepraat, zeker onder jongeren. Maar het is zó belangrijk om die ruimte te maken.”

Zijn podcast biedt herkenning, een luisterend oor en soms een vleugje humor. “Niet om het licht te maken, maar om te laten zien dat verdriet en lachen naast elkaar mogen bestaan.”

Elke keer als Gijs aan Eva denkt – en dat is vaak – zegt hij zachtjes “Hoi Eva” als hij weer een roodborstje ziet. “Het helpt me om haar dichtbij te houden, ook al is ze fysiek weg.”

Symboliek van het roodborstje: troost in een kleine vorm

In veel culturen staat het roodborstje symbool voor verbondenheid met een 0verledene. Of het nu geloof, toeval of intuïtie is: voor veel mensen biedt het troost. Voor Gijs voelt het als een liefdevol teken dat hij niet alleen is.

“Het is klein, fragiel en toch zo krachtig,” zegt hij. “Net zoals Eva. Ze was een licht mens. En dat licht wil ik blijven voelen.”

Wat Eva hem leerde

Gijs vertelt dat hij dankzij Eva op een andere manier naar het leven is gaan kijken. “Ze leerde me dat je niet hoeft te wachten op een grote gebeurtenis om te voelen dat het leven waardevol is. Het zit in de kleine dingen. Een lach, een goed gesprek, of dus… een roodborstje.”

Hij sluit af met een boodschap voor anderen die iemand missen: “Zoek je eigen teken. Voor de een is het een liedje, voor de ander een geur, een plek of dier. Wat het ook is, laat het je helpen. Want we hoeven onze geliefden niet los te laten om verder te kunnen gaan. We mogen ze meedragen.”

Continue Reading