Actueel
Verschrikkelijk nieuws over Lee Towers: ´Fans maken zich grote zorgen na nieuw incident´
Lee Towers, de inmiddels 79-jarige zanger met het iconische stemgeluid en een lange staat van dienst binnen de Nederlandse muziekwereld, maakt momenteel een moeilijke periode door. De artiest, die door velen wordt geroemd om zijn bijdrage aan de Rotterdamse cultuur en zijn betrokkenheid bij de marathon van de stad, kwam onlangs opnieuw ten val. Het incident heeft grote impact op zijn gezondheid en dagelijks leven. In een openhartig interview met De Telegraaf deelt Lee zijn ervaringen, zorgen en hoop op herstel.
Een onverwachte val met verstrekkende gevolgen
De valpartij kwam op een moment waarop Lee al te maken had met diverse fysieke uitdagingen. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt hij. De gevolgen waren ernstig: gekneusde ribben zorgden voor flinke pijnklachten, met name bij het ademen. Zijn mobiliteit, die al beperkt was, is daardoor nog verder afgenomen. “Lopen was al lastig, maar nu kan ik nauwelijks nog iets doen,” legt hij uit.
Zijn vertrouwde rollator, waar hij eerder op leunde om zich zelfstandig te kunnen verplaatsen, biedt momenteel onvoldoende steun. De pijn in zijn ribben maakt zelfs eenvoudige bewegingen tot een opgave.
Gezondheidsproblemen stapelen zich op
De recente val komt bovenop een rij medische klachten die zijn dagelijkse leven complex maken. Zo heeft Lee onlangs een operatie ondergaan vanwege nierstenen. De ingreep vergde veel van zijn fysieke herstel. Bovendien heeft hij last van een pijnlijke slijmbeursontsteking in zijn heup, wat zijn bewegingsvrijheid verder beperkt.
Al met al is het voor Lee een periode waarin het lichaam hem in toenemende mate in de steek laat. Toch blijft hij strijdbaar. “Ik probeer positief te blijven, hoe moeilijk dat soms ook is,” zegt hij.
Gemis van bijzondere momenten
Naast de lichamelijke beperkingen, speelt ook het emotionele gemis een grote rol. Zo kon Lee onlangs niet aanwezig zijn op de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox. Het evenement vond plaats in het Luxor Theater, waar onder andere André van Duin en Jenny Arean optraden.
Lee had er dolgraag bij willen zijn. “Dat vond ik echt rot,” zegt hij. “Ik kon amper ademhalen, laat staan zingen.” Het missen van zo’n belangrijk moment in het leven van een dierbare vriend raakt hem diep.
Blijven bewegen, ondanks alles
Ondanks de fysieke en emotionele obstakels, weigert Lee Towers op te geven. Zijn mentale weerbaarheid blijkt keer op keer opmerkelijk sterk. Hij vertelt dat hij meerdere keren per week probeert te trainen in de sportschool. “Ik wil in beweging blijven en sterker worden. Mijn doel is om fit te zijn als ik tachtig word,” zegt hij met overtuiging.
Het is een voorbeeld van zijn vastberadenheid: zelfs wanneer het lichaam protesteert, blijft de geest gericht op herstel en vooruitgang.
Eerdere tegenslagen en krachtig herstel
Lee Towers is in zijn leven vaker geconfronteerd met tegenslagen. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie viel hij opnieuw, dit keer van een hometrainer. Daarbij brak hij zijn hand. Ook toen gaf hij niet op. Met steun van zijn omgeving en zijn eigen doorzettingsvermogen wist hij zich telkens weer terug te vechten.
Zijn liefde voor muziek en het optreden fungeerde als drijvende kracht. Ondanks de fysieke obstakels hield hij vast aan zijn passie, en dat doet hij nog steeds.
Mentale kracht als belangrijkste troef
Wat Lee Towers uniek maakt, is zijn mentale veerkracht. Waar anderen misschien de moed zouden verliezen, blijft hij kijken naar wat wél mogelijk is. Hij erkent dat hij het podium en de interactie met zijn publiek mist, maar laat zich er niet door ontmoedigen.
Zijn positiviteit werkt aanstekelijk en is een inspiratie voor velen. Hij laat zien dat het ook op gevorderde leeftijd mogelijk is om perspectief te houden, zelfs wanneer het lichaam grenzen stelt.
Toekomstplannen en hoopvolle verwachtingen
Voor Lee blijft het leven waardevol. Ondanks alles kijkt hij met vertrouwen naar de toekomst. Hij hoopt zijn gezondheid zodanig te verbeteren dat hij in de nabije toekomst weer een bescheiden optreden kan verzorgen, al is het maar in intieme kring.
“Ik laat me niet verslaan,” benadrukt hij. Die instelling tekent zijn karakter: krachtig, vastberaden en trouw aan zijn liefde voor muziek.
De rol van muziek in zijn herstel
Muziek blijft een belangrijk onderdeel van zijn leven, ook nu hij tijdelijk niet kan optreden. Lee luistert dagelijks naar muziek en zingt, voor zover zijn conditie het toelaat, thuis kleine stukjes. Muziek helpt hem ontspannen, biedt afleiding en houdt de verbinding met zijn vak levend.
Zijn stem, hoewel op dit moment rust nodig heeft, is volgens hem nog altijd zijn krachtigste instrument. “Zolang ik ademhaal, zal ik blijven zingen,” zegt hij met een glimlach.
Een voorbeeld voor velen
Het verhaal van Lee Towers is een bron van inspiratie. Hij laat zien dat ouderdom niet hoeft te betekenen dat men zich terugtrekt of opgeeft. Zijn aanpak benadrukt het belang van mentale veerkracht, geduld en het zoeken naar lichtpunten, zelfs wanneer het fysiek zwaar is.
Zijn boodschap aan anderen is duidelijk: blijf bewegen, blijf geloven in verbetering, en omring jezelf met mensen en activiteiten die je energie geven. Zijn eigen hersteltraject bewijst dat dit mogelijk is.
Conclusie: de kracht van doorzetten
Lee Towers belichaamt wat het betekent om volhardend te zijn. Ondanks de uitdagingen die gepaard gaan met zijn leeftijd en gezondheid, blijft hij positief en gefocust op herstel. Zijn verhaal is een ode aan het leven, aan het doorzettingsvermogen en aan de liefde voor muziek.
Met zijn tachtigste verjaardag in het vizier en zijn onwankelbare wilskracht als leidraad, blijft Lee Towers een inspirerend voorbeeld van hoe kracht en kwetsbaarheid hand in hand kunnen gaan. Zijn reis is er een van veerkracht, hoop en onverzettelijke geestdrift. Een verhaal dat niet alleen resoneert bij zijn fans, maar ook bij iedereen die te maken heeft met tegenslag en zoekt naar manieren om daarmee om te gaan.
Vishwash Kumar Ramesh overleeft vliegtuigr*mp in India: “Ik stond op, keek om me heen en begon te rennen”
De nasleep van een zware vliegtuigcr*sh in India houdt de wereld in zijn greep. Een toestel van India Air, een Boeing 787, stortte kort na het opstijgen neer bij de stad Ahmedabad. Aan boord bevonden zich 242 mensen, onder wie twaalf bemanningsleden. De r*mp heeft het leven gekost aan bijna alle inzittenden én tientallen mensen op de grond. Slechts één passagier overleefde de cr*sh: Vishwash Kumar Ramesh, een 40-jarige man uit Londen.
Zijn getuigenis, gedeeld met de Hindustan Times, biedt een zeldzaam inkijkje in wat zich aan boord van het toestel afspeelde in de seconden vóór en ná de r*mp. Terwijl hij zelf nog herstellende is van zijn verw0ndingen in een z!ekenhuis in Ahmedabad, spreekt hij over angst, verwarring en hoop – en over zijn broer, die nog altijd vermist is.
Een reis om familie te bezoeken
Ramesh was enkele dagen in India om familie te bezoeken, samen met zijn broer Ajay Kumar Ramesh (45). De broers hadden samen het eiland Diu bezocht en vlogen op de dag van de r*mp terug naar hun woonplaats Londen. Ze zaten niet naast elkaar in het vliegtuig: Vishwash op stoel 11A, zijn broer enkele rijen verderop.
De vlucht leek aanvankelijk routineus te verlopen. Maar nauwelijks een halve minuut na het opstijgen ging het gruwelijk mis.
“Er klonk een knal. Toen werd alles zwart”
In zijn eerste gesprek met de pers beschrijft Ramesh het moment waarop alles veranderde. “Ongeveer dertig seconden na het opstijgen hoorde ik een luide knal. Daarna weet ik alleen nog dat alles donker werd en ik wakker werd tussen het puin.”
Wat volgt, is een beeld dat de meeste mensen enkel uit films kennen, maar voor Ramesh gruwelijke realiteit werd. “Toen ik opstond, lagen er overal lichamen. Ik was verward en in paniek. Maar ik wist dat ik moest bewegen. Ik begon te lopen, te rennen bijna, over brokstukken en bagage heen.”
Een omstander, vermoedelijk een hulpverlener, hielp hem uiteindelijk een ambulance in. Sindsdien ligt Ramesh in het z!ekenhuis. Hij heeft verw0ndingen aan zijn borst, ogen en voeten, maar is stabiel en bij kennis.
Zijn broer is nog steeds vermist
Wat Ramesh het meest bezighoudt, is het lot van zijn broer Ajay. De twee reisden samen, maar zaten gescheiden in het toestel. “Ik kan hem niet vinden. Niemand kan me vertellen waar hij is. Ik roep iedereen op: help me om mijn broer te vinden.”
De autoriteiten hebben tot nu toe geen melding gemaakt van andere 0verlevenden. Ajay staat op de lijst van passagiers, maar zijn lot blijft onzeker. De zoektocht naar vermiste personen is nog gaande, maar wordt bemoeilijkt door de enorme ravage op de plek van de cr*sh.
Ook slacht0ffers op de grond
De r*mp had niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord. Het toestel kwam na de cr*sh neer op een gebouw in de stad Ahmedabad dat dienstdeed als hostel voor medische studenten en jonge artsen. Daarbij kwamen bijna 50 mensen op de grond om het leven, wat het totale aantal officiële slacht0ffers op 290 brengt.
De impact van de cr*sh is daarmee niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk groot. Families r0uwen niet alleen om passagiers, maar ook om geliefden die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.
Steun voor nabestaanden en gew0nden
In reactie op de tragedie heeft de Tata Group, eigenaar van India Air, aangekondigd de nabestaanden van de slacht0ffers financieel te ondersteunen. Elke familie ontvangt 10 miljoen roepies, omgerekend ruim 74.000 euro, als schadevergoeding.
Daarnaast zal het bedrijf ook de volledige medische kosten van gew0nden op zich nemen, waaronder die van Vishwash Kumar Ramesh. Ook heeft Tata toegezegd te helpen met de heropbouw van het hostel dat werd verwoest.
Deze maatregelen bieden financiële verlichting, maar voor veel nabestaanden zal het gemis nog lang voelbaar blijven.
Hoe kon dit gebeuren?
De precieze oorzaak van de cr*sh wordt nog onderzocht door luchtvaartautoriteiten. Eerste aanwijzingen wijzen op een technisch mankement kort na het opstijgen, maar er is nog geen officiële conclusie getrokken. Specialisten uit binnen- en buitenland zijn betrokken bij het onderzoek.
De Boeing 787 staat bekend als een veilig en modern toestel, wat de vragen rond de oorzaak des te urgenter maakt. India Air werkt intussen volledig mee aan het onderzoek en benadrukt dat veiligheid voorop staat.
Overleven als uitzondering
Vishwash Kumar Ramesh is de enige van 242 passagiers die het ongeluk tot nu toe heeft overleefd. Dat feit alleen al is bijna niet te bevatten. Zijn lichamelijke w0nden zijn ernstig, maar het mentale trauma is minstens zo groot. Hij moet herstellen van wat velen de zwaarste dag van zijn leven zouden noemen.
Zijn verhaal doet denken aan andere zeldzame overlevenden van r*mpen: mensen die door een samenloop van omstandigheden op het juiste moment op de juiste plek zaten. Maar Ramesh zelf spreekt niet over geluk. Hij denkt vooral aan zijn broer – en aan de andere families die nu in onzekerheid verkeren.
Een wereld die meeleeft
De r*mp in India heeft wereldwijd tot reacties geleid. Staatsleiders, luchtvaartinstanties en hulporganisaties spreken hun medeleven uit en roepen op tot grondig onderzoek. Ook op sociale media wordt massaal meegeleefd met de slacht0ffers en hun families.
Voor velen is het verhaal van Vishwash Kumar Ramesh een symbool van hoop temidden van verdriet. Zijn overleving is een lichtpuntje, maar ook een herinnering aan wat er verloren ging.
Wat nu?
Voor Vishwash Kumar Ramesh begint nu een lange weg van herstel – zowel fysiek als emotioneel. Terwijl hij in het z!ekenhuis wacht op nieuws over zijn broer, probeert hij zijn verhaal te delen. Hij hoopt dat dat anderen kan helpen om antwoorden te vinden.
De komende weken blijven onderzoekers werken aan het achterhalen van de oorzaak van de r*mp. Intussen buigt India zich over hoe dergelijke tragedies in de toekomst voorkomen kunnen worden – en hoe de getroffen families de steun krijgen die ze verdienen.