Actueel
UPDATE: Gevonden lichaam is van vermiste Marjolein (38)
In de Kralingse Plas in Rotterdam is maandagochtend een lichaam aangetroffen, zo meldt de politie. Het is bevestigd dat het gaat om het lichaam van de 38-jarige Marjolein, die sinds donderdag werd vermist. De afgelopen dagen werd in dezelfde omgeving naar haar gezocht, nadat eerder persoonlijke bezittingen van haar in het Kralingse Bos werden gevonden.
Zondag doorzochten tientallen leden van het Veteranen Search Team (VST) de straten rond de Gordelweg op mogelijke sporen. Ook in het Kralingse Bos werd gezocht, waar de zoektocht zondagavond werd voortgezet. Maandagochtend ging de zoekactie verder in de Kralingse Plas, waarbij ook duikers werden ingezet.
Nieuwe beelden
De politie heeft zondagmiddag nieuwe beelden vrijgegeven van Marjolein, waarop zij een donkergroene jas draagt. Deze beelden zijn gemaakt op de Soetendaalsekade in Rotterdam, op korte afstand van het Kralingse Bos. Ze is daarop te zien terwijl ze richting de Gordelweg loopt.
Eerder publiceerde de politie al foto’s van de vrouw, die wordt omschreven als slank, met een witte huidskleur en blond haar. Op het moment van haar verdwijning droeg ze een donkergroene jas. Voor zover bekend is Marjolein donderdagmiddag om 14.14 uur voor het laatst gezien aan de Soetendaalsekade. De politie heeft buurtbewoners in Hillegersberg gevraagd hun deurbelcamera’s te controleren op aanwijzingen.
In de Kralingse Plas in Rotterdam is maandagochtend een lichaam aangetroffen, meldt de politie. Eerder werden in dezelfde omgeving persoonlijke bezittingen van de sinds donderdag vermiste Marjolein (38) gevonden. Inmiddels heeft de politie bevestigd dat het om het lichaam van Marjolein gaat.
De afgelopen dagen is er intensief gezocht in het Kralingse Bos en omliggende wijken. Het Veteranen Search Team en duikers waren hierbij betrokken. Nieuwe beelden van de vrouw werden zondag vrijgegeven door de politie, in de hoop meer informatie te verkrijgen over haar vermissing.
Het was een ogenschijnlijk normale ochtend toen Tori, slechts vijftien jaar oud, haar ouders in allerijl hun koffers zag pakken. Haar vader, met een ernstige blik in zijn ogen, kondigde aan: “We hebben de kinderbescherming gebeld, zij zullen komen om je op te halen.”
Deze woorden markeerden het begin van een abrupte en hartverscheurende scheiding. Tori en haar jongere broers, Lucas en Ben, werden plotseling uit hun vertrouwde omgeving gerukt en overgeleverd aan het onbekende.
Hun wereld werd gekanteld; wat volgde was een reeks overplaatsingen naar verschillende pleeggezinnen, waarbij elk kind geïsoleerd raakte van de anderen. Dit was het begin van een moeizame reis door een systeem dat zowel onpersoonlijk als onvoorspelbaar was.
Strijd
Gescheiden van haar broers en zonder duidelijke uitleg of toekomst, begon Tori’s strijd tegen de omstandigheden. Haar leven veranderde van een zorgeloze kindertijd naar een strijd om te overleven.
De pleeggezinnen waarin ze terechtkwam varieerden van onverschillig tot koud, waardoor ze zich vaak ongewenst en alleen voelde. Deze emotionele en fysieke isolatie dwong Tori om op jonge leeftijd volwassen te worden, terwijl ze leerde navigeren door een leven vol onzekerheden.
Haar pad werd gekenmerkt door momenten van diepe eenzaamheid en strijd, maar ook door een groeiend gevoel van zelfstandigheid en veerkracht.
Doorzettingsvermogen
Ondanks de ontberingen leerde Tori zichzelf te onderhouden door te werken in verschillende bijbaantjes. Van het schoonmaken van auto’s tot het assisteren in restaurants, elke job bracht haar een stap dichter bij zelfvoorziening.
Deze periode van haar leven was gevuld met kleine overwinningen en grote verliezen, maar haar drijfveer bleef hetzelfde: het herenigen met haar broers en het opbouwen van een stabiele toekomst. Haar vastberadenheid leidde ertoe dat ze genoeg spaarde om te investeren in haar opleiding, een pad dat ze hoopte dat uiteindelijk zou leiden naar een beter leven voor zowel haarzelf als haar broers.
Hereniging
Jaren nadat ze het pleegzorgsysteem had verlaten en een carrière in de retail had opgebouwd, kwam er een onverwachte wending. Op een dag, net toen ze zich comfortabel voelde in haar nieuwe rol als winkelmanager en in haar recent betrokken appartement, klopten haar ouders aan haar deur.
Hun plotselinge verschijning, met koffers en glimlachen alsof er nooit iets was voorgevallen, confronteerde Tori met een verleden dat ze had geprobeerd achter zich te laten. Hun verzoek om onderdak, alsof ze het recht hadden om haar leven binnen te dringen na zoveel jaren van afwezigheid, bracht een stortvloed aan onopgeloste gevoelens naar boven.
Toekomst
De beslissing van Tori om haar ouders de deur te wijzen was niet alleen een daad van zelfbehoud, maar ook een symbolische afsluiting van een hoofdstuk dat haar jarenlang had achtervolgd.
Deze daad van afwijzing gaf haar de ruimte om zich volledig te richten op het vinden van haar broers en het opbouwen van een leven dat vrij was van het verleden. Het was een moment van bevrijding en empowerment, een bevestiging dat ze ondanks alle tegenslagen haar eigen pad kon kiezen.