Connect with us

Actueel

ULTIEM GELUK: Roxeanne Hazes deelt heel mooi babynieuws

Avatar foto

Published

on

Het geluk straalt momenteel van Roxeanne Hazes af. De zangeres, die de afgelopen jaren haar eigen weg heeft gevonden in zowel haar carrière als haar privéleven, heeft bijzonder babynieuws te vieren. Niet omdat ze zelf opnieuw moeder wordt, maar omdat haar beste vriendin een dochtertje heeft gekregen. En alsof dat nog niet speciaal genoeg is, draagt het meisje een naam met een diepe emotionele lading: ze is vernoemd naar Roxeanne zelf.

Een moment dat alles zegt

Op Instagram deelde Roxeanne het nieuws op haar eigen, warme manier. Geen grootse aankondiging, geen lange uitleg, maar een intieme story die boekdelen spreekt. Een foto van een klein babyhandje, vergezeld door een paar liefdevolle woorden. “M’n lieve zussenvriendin is bevallen van een dochtertje en ze is naar mij vernoemd,” schreef ze erbij. De emotie spat er vanaf. Dit is zo’n moment dat niet draait om likes of aandacht, maar om pure verbondenheid.

Voor veel mensen is het geven van een naam een van de meest persoonlijke keuzes die je kunt maken. Dat een vriendin besluit haar dochter te vernoemen naar Roxeanne, laat zien hoe belangrijk zij voor haar is. Het is een eer die je niet kunt plannen of afdwingen, maar die ontstaat uit jaren van vertrouwen, gedeelde ervaringen en onvoorwaardelijke steun.

Opgroeien in de schijnwerpers

Roxeanne Hazes is natuurlijk geen onbekende naam. Als dochter van volkszanger André Hazes groeide ze op in een omgeving waarin muziek, emoties en publieke aandacht altijd aanwezig waren. André Hazes kreeg vier kinderen: Nathalie, Melvin, Roxeanne en André junior. Roxeanne en André junior zijn de kinderen die hij samen kreeg met Rachel Hazes.

Haar jeugd speelde zich deels af onder het vergrootglas van de media, zeker na het wegvallen van haar vader. Familieperikelen, meningsverschillen en juridische kwesties haalden regelmatig de krantenkoppen. Toch wist Roxeanne zich los te maken van het etiket “dochter van” en haar eigen identiteit te vormen, zowel als artiest als als mens.

Een eigen pad, een eigen stem

Muzikaal koos Roxeanne bewust voor een andere richting dan het levenslied waarmee haar vader groot werd. Haar nummers zijn persoonlijk, eerlijk en vaak rauw. Ze zingt over liefde, verlies, groei en kwetsbaarheid. Dat juist die openheid haar publiek aanspreekt, blijkt uit haar trouwe fanbase en de waardering die ze krijgt voor haar authenticiteit.

Ook privé lijkt ze haar balans te hebben gevonden. Al jaren vormt ze een hecht gezin met haar partner Erik Zwennes. Samen kregen ze in 2018 zoon Fender, die een centrale plek inneemt in haar leven. Roxeanne deelt af en toe kleine inkijkjes in het gezinsleven: knusse momenten thuis, vakanties en eenvoudige geluksmomenten. Zonder opsmuk, zonder perfect plaatje, maar juist herkenbaar en warm.

De betekenis van gekozen familie

In interviews en op social media benadrukt Roxeanne vaak hoe belangrijk haar inner circle voor haar is. Vrienden die voelen als familie, mensen bij wie ze zichzelf kan zijn. Dat ze haar beste vriendin omschrijft als “zussenvriendin” zegt alles. Het gaat hier niet om zomaar een vriendschap, maar om een band die door de jaren heen is uitgegroeid tot iets dat verder gaat dan bloedverwantschap.

Dat juist deze vriendin haar dochter naar Roxeanne vernoemt, onderstreept dat gevoel. Het is een bevestiging van wederzijds respect en liefde. Voor Roxeanne, die zelf veel waarde hecht aan familiebanden, moet dit extra bijzonder zijn.

Een groot compliment met een zachte betekenis

Een naam is meer dan een woord. Het is een symbool, een wens, soms zelfs een belofte. Door haar dochter Roxeanne te noemen, geeft de vriendin niet alleen een eerbetoon, maar ook een stukje vertrouwen mee. Het is alsof ze zegt: “Jij staat voor iets wat ik mijn kind toewens.”

Fans reageerden massaal op het nieuws. Onder Roxeannes berichten stromen felicitaties binnen. Veel volgers noemen het “ontzettend mooi” en “zo verdiend”. Anderen schrijven dat het hen raakt, juist omdat Roxeanne altijd zo open is over wat liefde en vriendschap voor haar betekenen.

Een nieuwe rol, zonder titel

Of Roxeanne officieel peettante wordt, is niet bekend en eigenlijk ook niet zo belangrijk. Wat vaststaat, is dat ze er een bijzondere rol bij heeft. Een rol die niet op papier hoeft te staan om waardevol te zijn. Ze zal ongetwijfeld een vaste plek krijgen in het leven van dit meisje: als naamgenoot, als voorbeeld, als vertrouwd gezicht.

Je kunt je nu al voorstellen hoe dit meisje later zal vragen waar haar naam vandaan komt. En hoe trots haar moeder dan zal vertellen over die ene vriendin die altijd klaarstond, die luisterde, steunde en meeleefde. En hoe Roxeanne zelf met een glimlach zal toekijken, zich bewust van hoe bijzonder dat moment is.

Geluk in kleine en grote vormen

Voor Roxeanne Hazes voelt dit nieuws als een extra laag geluk bovenop een leven dat al rijk is aan liefde. Ze is artiest, partner, moeder en vriendin. En nu ook naamgever, zij het indirect. Het laat zien dat geluk niet altijd in grote mijlpalen zit, maar soms juist in de momenten die onverwacht komen en je recht in het hart raken.

Dit babynieuws past perfect bij de fase waarin Roxeanne zich nu lijkt te bevinden: een periode van rust, reflectie en waardering voor de mensen om haar heen. Geen grote statements, maar betekenisvolle verbindingen.

Vooruitkijken met een glimlach

Het is feest voor de kersverse ouders, maar ook voor Roxeanne zelf. De kans is groot dat we in de toekomst af en toe een liefdevolle baby-update voorbij zien komen, gedeeld met dezelfde zachtheid en oprechtheid die haar zo kenmerkt.

Eén ding is zeker: dit kleine meisje is geboren in een omgeving vol liefde, met een naam die staat voor kracht, kwetsbaarheid en authenticiteit. En voor Roxeanne Hazes is dat misschien wel het mooiste cadeau dat je kunt krijgen.

Actueel

Zita Wauters haalt flink uit naar haar eigen moeder

Avatar foto

Published

on

Zita Wauters over groeien, grenzen stellen en een wijze les van haar moeder Valerie De Booser

Zita Wauters timmert op haar eigen manier aan de weg. Als dochter van Koen Wauters en Valerie De Booser heeft ze de spotlights al van jongs af aan gekend, maar intussen is ze veel meer dan ‘de dochter van’. In een openhartig gesprek met Humo blikt ze terug op een belangrijk inzicht dat ze kreeg van haar moeder — en hoe dat haar als jonge vrouw heeft gevormd.

Hechte band, sterke meningen

Dat Zita en haar moeder Valerie een sterke band hebben, is geen geheim. De twee delen meer dan enkel een familieband: ze zijn beiden krachtige vrouwen met een duidelijke mening. Dat zorgt voor een dynamiek waarin eerlijkheid centraal staat — en dat botst soms ook.

“Als iets me niet aanstaat, dan zeg ik het gewoon. Ik draai er niet omheen,” vertelt Zita in alle openheid. Ze weet wat ze wil, en daar wijkt ze niet zomaar van af. Toch kreeg ze van haar moeder op een bepaald moment een boodschap die bleef hangen.

“Vergeet je gevoeligheid niet”

“Mijn moeder zei ooit tegen mij: ‘Zita, vergeet niet om ook gevoelig te zijn.’” Die opmerking raakte iets bij haar. Niet omdat het als kritiek bedoeld was, maar als een liefdevolle spiegel. Valerie zag dat haar dochter soms zó sterk wilde zijn, dat ze zichzelf daarin dreigde te verliezen.

Zita herinnert zich het moment goed. “Dat is nu drie jaar geleden. En sindsdien is er veel veranderd.” Ze geeft toe dat ze toen nog volop zoekende was: een jonge vrouw, op de drempel van volwassenheid, midden in de overgang van schoolbanken naar een professionele carrière.

Van schoolbanken naar de echte wereld

De afgelopen jaren heeft Zita niet stilgezeten. Ze rondde haar schooltijd af en begon te werken. Inmiddels is ze fulltime actief in de creatieve wereld, omringd door mensen die haar ondersteunen en uitdagen. Dat netwerk is volgens haar cruciaal. “Ik heb me omringd met goede mensen. Die houden me scherp, maar geven me ook ruimte om mezelf te zijn.”

In die periode is Zita bewuster gaan kijken naar haar eigen gedrag. “Ik ben niet iemand die snel haar gevoelens op tafel gooit, maar ik ben wel zachter geworden,” zegt ze. Niet omdat het moest, maar omdat ze dat zelf wilde.

Persoonlijke groei en zelfreflectie

Wat opvalt, is hoe open Zita spreekt over persoonlijke groei. Ze probeert zichzelf niet te verkopen als een perfect plaatje, maar als iemand die leert, probeert en fouten durft toe te geven. Dat maakt haar voor veel jonge vrouwen herkenbaar.

“Ik ben veranderd, en ik zie dat als iets positiefs,” zegt ze. Ze benadrukt dat verandering niet betekent dat je jezelf verliest, maar net dat je dichter bij je kern komt. “Je kunt krachtig zijn én gevoelig. Die twee sluiten elkaar niet uit.”

Een moeder-dochterband als anker

De relatie met haar moeder speelt hierin een grote rol. Valerie De Booser is voor Zita niet alleen een ouder, maar ook een klankbord. Iemand die ze respecteert, ook al hebben ze soms verschillende perspectieven. De gesprekken tussen hen zijn eerlijk en direct — en dat werkt.

“Mijn moeder kent me door en door,” zegt Zita. “Ze zegt wat ze denkt, en dat waardeer ik. Ook als het confronterend is. Ze zegt die dingen niet om kritiek te geven, maar omdat ze wil dat ik als mens blijf groeien.”

Grenzen stellen en trouw blijven aan jezelf

In de publieke wereld waarin Zita zich begeeft, is het niet altijd makkelijk om je eigen pad te volgen. Toch slaagt ze erin om dicht bij zichzelf te blijven. Ze kiest bewust voor mensen die haar energie geven en trekt zich weinig aan van externe druk.

“Ik wil me omringen met mensen die me versterken, niet die me leegtrekken,” legt ze uit. Die houding zorgt ervoor dat ze stevig in haar schoenen staat. Ze weet dat niet iedereen haar keuzes zal begrijpen, maar dat houdt haar niet tegen.

Een generatie die durft te voelen

Zita Wauters maakt deel uit van een generatie jonge vrouwen die niet bang is om te voelen, maar ook grenzen durft te stellen. Ze laat zien dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist een vorm van kracht. Door open te zijn over haar groeiproces, nodigt ze anderen uit om hetzelfde te doen.

Dat doet ze niet met grote woorden of slogans, maar met eerlijkheid. En dat is misschien wel haar grootste kracht: dat ze zichzelf durft te zijn in een wereld waarin veel mensen zich aanpassen.

“Hoi, dit ben ik – en ik ben onderweg”

Zita’s verhaal is nog lang niet af. Ze staat pas aan het begin van haar professionele én persoonlijke reis. Maar de manier waarop ze onderweg is, maakt indruk. Ze laat zich niet meeslepen door verwachtingen, maar bouwt stap voor stap aan een leven dat bij haar past.

En misschien is dat wel de mooiste les die ze van haar moeder meekreeg: dat je niet hoeft te kiezen tussen kracht en zachtheid. Dat je mens mag zijn — in al je lagen.

Continue Reading