Actueel
Stanley Hazes haalt keihard uit na acties Rachel. ‘Ik wist al dat ze niet deugde’
Oorlog in de familie Hazes: Stanley haalt keihard uit naar Rachel
De Hazes-familie is opnieuw in conflict. Dit keer richt Stanley Hazes, de neef van de legendarische zanger André Hazes senior, zijn pijlen op Rachel Hazes. De reden? Haar beslissing om haar zoon, André Hazes junior, te verbieden de naam van zijn vader nog langer commercieel te gebruiken. Volgens Stanley is haar actie niets minder dan onmenselijk.
💬 “Welke moeder doet zoiets? Dit gaat echt te ver.”
Maar waarom zet Rachel deze stap? En hoe reageert de familie op deze juridische strijd?
Rachel Hazes en haar jacht op geld
Stanley Hazes twijfelde altijd al aan de intenties van Rachel, maar deze beslissing heeft hem volledig over de streep getrokken. In een interview met Party laat hij zijn frustratie de vrije loop.
🔹 Waarom is Stanley woedend? ✔ Rachel heeft haar eigen zoon gesommeerd de naam ‘Hazes’ niet meer commercieel te gebruiken. ✔ Ze dreigt met juridische stappen als hij zich hier niet aan houdt. ✔ Stanley noemt haar geldbelust en mediageil.
💬 “Ik wist al dat Rachel niet deugde, maar dit slaat echt alles. Welke moeder doet zoiets? Het is diep triest hoe ze haar eigen zoon behandelt.”
Volgens Stanley is dit niet de eerste keer dat Rachel een dergelijke actie onderneemt. Hij beweert dat ze hem in het verleden ook juridisch heeft willen aanpakken. Waarom?
💬 “Alles wat met Hazes te maken heeft, daar wil zij zich rijk mee rekenen. Ze is niet goed bij haar hoofd.”
Geruchten over André Hazes junior
De spanningen binnen de familie Hazes zijn niet nieuw. In het verleden dook er een gerucht op dat André Hazes junior mogelijk niet de biologische zoon zou zijn van de volkszanger. Dit verhaal werd door influencer Yvonne Coldeweijer verspreid en zorgde voor flink wat opschudding.
🔹 Wat is de waarheid? ✔ Stanley Hazes noemt het verhaal complete onzin. ✔ Hij wijst op de fysieke gelijkenissen tussen vader en zoon. ✔ “Die wipneus? Dat is 100% Hazes-DNA.”
💬 “André junior is gewoon een Hazes, daar bestaat geen enkele twijfel over.”
Rachel zet juridische stappen
Naast de familievetes en de geruchtenmolen is er nu een concreet juridisch conflict. Rachel heeft een advocaat ingeschakeld om haar zoon aan te pakken vanwege het ongeoorloofd gebruik van de naam ‘Hazes’ op merchandise. Dit nieuws werd naar buiten gebracht door RealityFBI, een doorgaans goed geïnformeerde bron in de showbizzwereld.
🔹 Waar draait het om? ✔ André Hazes junior verkoopt kleding en andere producten met de naam ‘André Hazes’. ✔ Rachel beheert alle rechten op de naam en wil dat hij stopt. ✔ Als hij zich niet schikt, dreigt ze met een rechtszaak.
💬 “Echt een fantastische moeder,” reageert Stanley sarcastisch. “Zo herstel je vast de band met je kinderen.”
Volgens insiders is dit precies de stap die André Hazes junior al vreesde. In eerdere interviews gaf hij aan dat als Rachel kwaad zou willen, ze hem hier juridisch op zou pakken. En nu lijkt dat moment aangebroken.
Hoe reageert Nederland op deze familieoorlog?
De strijd binnen de Hazes-familie is voer voor discussies. Fans, collega’s en de media reageren massaal:
✔ Steun voor André Hazes junior “Dit is bizar. Een moeder hoort haar kind niet zo te behandelen.” “Waarom al die rechtszaken? Gun hem gewoon zijn vader’s naam.” “Stanley heeft gelijk, dit draait alleen om geld.”
❌ Kritiek op Stanley “Waarom bemoeit hij zich hier eigenlijk mee?” “Dit is gewoon een familieconflict, geen nationale crisis.” “Rachel heeft misschien haar redenen, we kennen niet het hele verhaal.”
💬 “Wat denk jij? Heeft Stanley een punt of bemoeit hij zich onnodig met andermans zaken? Laat het weten in de reacties.”
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
