Actueel
Slecht nieuws voor André Hazes jr. vanwege zijn naam
Verdrietig nieuws rondom André Hazes: door de aanhoudende strijd met zijn moeder Rachel vraagt de zanger zich af of het verstandig was zijn zoon dezelfde naam te geven. In een openhartig gesprek met Fernando Halman deelt hij zijn zorgen en spreekt hij over de impact van de familieruzie.
Conflict over de naam André Hazes
André Hazes ligt al geruime tijd in de clinch met zijn moeder, Rachel Hazes. De strijd draait om het gebruik van de naam André Hazes. Rachel, die de merkrechten op de naam bezit, vindt dat haar zoon deze naam onterecht gebruikt zonder dat zij daar financieel van profiteert. Haar eis: André moet voortaan optreden onder de naam André Hazes jr..
De situatie escaleerde verder toen Rachel op kerstavond een deurwaarder stuurde naar André. De zanger ontving een dagvaarding, waarin hij formeel werd gesommeerd om de naam aan te passen. “Dit was echt een klap in mijn gezicht,” vertelt André. “Zoiets verwacht je niet op een dag die draait om familie en samenzijn.”
Twijfels over de naam van zijn zoon
De voortdurende conflicten rondom zijn naam zorgen ervoor dat André nu zelfs twijfelt aan de naamgeving van zijn zoontje, André Hazes III. Hij blikt terug op het moment dat hij en Monique, de moeder van zijn kind, besloten hun zoon naar hem te vernoemen.
“Het was echt mijn eis dat hij André Hazes zou heten,” geeft André toe. Maar nu, met alles wat er speelt, lijkt hij daar spijt van te krijgen. “Ik heb weleens gesprekken met Monique en vraag me af of het wel zo’n slimme keuze was.”
Zijn zorgen richten zich vooral op de toekomst van zijn zoon. Mocht André Hazes III in de voetsporen van zijn vader treden en ook een carrière in de muziek nastreven, dan vreest hij dat Rachel opnieuw zal proberen haar merkrechten te gebruiken om invloed uit te oefenen. “Misschien wordt hij straks ook gesommeerd om zijn artiestennaam aan te passen. Dat is iets wat ik hem niet wil aandoen,” zegt André.
Een naam als vloek én zegen
De naam André Hazes is altijd een groot deel van de identiteit van de zanger geweest. Hij noemt het een van de mooiste cadeaus die hij ooit heeft gekregen, maar erkent ook dat het een zware last met zich meebrengt. “De naam brengt zoveel verwachtingen met zich mee,” zegt hij.
André verwijst naar de druk die hij zelf heeft ervaren als zoon van de legendarische volkszanger. “Het is al moeilijk genoeg om in de schaduw van mijn vader te staan. Mijn zoon heeft straks niet alleen een beroemde opa, maar ook een vader om tegenop te boksen.”
Hij vervolgt: “Ik voel me schuldig dat ik die last op zijn schouders heb gelegd door hem die naam te geven. Het was vanuit liefde, maar misschien niet doordacht genoeg.”
De complexiteit van een familienaam
De familieruzie tussen André en Rachel is de afgelopen jaren steeds meer naar buiten gekomen, tot groot verdriet van de fans. Wat ooit een liefdevolle familieband was, is veranderd in een strijd om merkrechten, geld en controle. De gevolgen hiervan reiken nu zelfs tot de volgende generatie.
André benadrukt in het interview dat hij hoopt dat zijn zoon in de toekomst de vrijheid zal hebben om zijn eigen keuzes te maken, zonder zich beperkt te voelen door de familienaam. “Ik wil dat hij André Hazes kan zijn op zijn eigen manier. Of dat nu als zanger is, of iets totaal anders.”
De toekomst van de Hazes-dynastie
Ondanks de spanningen met Rachel probeert André zich te focussen op de positieve kanten van zijn leven. Hij heeft zijn band met zus Roxeanne weten te herstellen en geniet van het gezinsleven met Monique en hun zoon. Toch blijft de schaduw van het conflict hangen.
Voorlopig lijkt de ruzie met Rachel niet snel opgelost te worden. André heeft al meerdere keren aangegeven geen contact meer met haar te willen. De deur lijkt definitief dicht te zijn. “Ik wil mijn leven leiden zonder constante strijd,” zegt hij.
Ondertussen blijft de vraag of de naam André Hazes III een last of een zegen zal zijn. André zelf lijkt vastbesloten om zijn zoon te beschermen tegen dezelfde druk die hij zelf heeft ervaren. Maar hoe dat precies zal uitpakken, zal alleen de tijd leren.
Een boodschap van liefde, maar met een waarschuwing
Het interview eindigt met een boodschap van André aan zijn fans. “Ik ben dankbaar voor iedereen die me steunt in deze moeilijke tijd. Het is niet makkelijk om familieproblemen zo publiekelijk te hebben, maar jullie steun maakt het draaglijker.”
Hij roept anderen ook op om bewust na te denken over de impact van keuzes die vanuit liefde worden gemaakt. “Soms denk je dat je iets goeds doet, zoals het vernoemen van je zoon naar jezelf of je vader. Maar je moet ook nadenken over de gevolgen. Liefde is belangrijk, maar soms moet je verder kijken dan dat.”
Met deze woorden hoopt André niet alleen zijn eigen ervaring te delen, maar ook een les mee te geven aan anderen die met vergelijkbare keuzes en conflicten te maken hebben.
Een gecompliceerd erfgoed
Het verhaal van André Hazes en zijn zoon André Hazes III is er een van liefde, familie, en de complexe erfenis van een beroemde naam. Terwijl André blijft strijden voor zijn eigen onafhankelijkheid en die van zijn zoon, is het duidelijk dat de naam Hazes zowel een trots verleden als een uitdagende toekomst met zich meebrengt. Fans blijven hoopvol dat de familie ooit weer herenigd zal worden, maar voor nu lijkt die droom ver weg.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.