Actueel
Simon Cowell vergaarde een fortuin met American Idol – ontmoet zijn enig kind dat niets zal erven
Simon Cowell heeft zich ontwikkeld van een onbekende werknemer bij een platenmaatschappij tot een van de meest invloedrijke figuren in de entertainmentindustrie. De Britse producent en tv-persoonlijkheid heeft een enorm imperium opgebouwd en is hoofdjurylid van verschillende wereldberoemde talentenjachten. Zijn directe, soms brutale stijl heeft hem een trouwe schare fans opgeleverd én een fortuin van honderden miljoenen dollars.
De opkomst van Simon Cowell
Cowell kreeg zijn eerste baan in de muziekindustrie nadat hij stopte met school. Dankzij zijn vader kon hij aan de slag bij platenmaatschappij EMI, waar hij verantwoordelijk werd voor het ontdekken en ontwikkelen van nieuwe artiesten. Zijn eerste zelfstandige pogingen als label-eigenaar mislukten echter, waardoor hij terug bij zijn ouders moest gaan wonen. In plaats van te wanhopen, zag Cowell dit als een kans om opnieuw te beginnen. “Alles wat ik had, verdween – mijn huis, mijn Porsche – maar ik voelde me opgelucht,” vertelde hij later.
Cowell richtte vervolgens S Records op, waar hij artiesten als 5ive, Westlife en Jerome tekende. Jerome’s versie van Unchained Melody werd een grote hit, maar het was pas met talentenjachten dat Cowell zelf een ster werd.
Doorbraak met Pop Idol en American Idol
In 2001 werkte Cowell samen met Spice Girls-manager Simon Fuller om het programma Pop Idol te creëren. Het format werd een instant succes en katapulteerde Cowell naar wereldwijde bekendheid. Zijn handelsmerk – een strak T-shirt en de zin “I don’t mean to be rude, but…” – maakte hem legendarisch.
Een jaar later werd het programma in de VS overgenomen door Fox, waar het verderging als American Idol. De eerste seizoensfinale – gewonnen door Kelly Clarkson – trok maar liefst 26 miljoen kijkers. Cowell besefte al snel hoeveel geld er te verdienen was met talentenjachten en besloot zich volledig op deze tak van entertainment te richten.
Een miljoenenimperium
Cowell richtte de productiemaatschappijen Syco TV, Syco Film en Syco Music op en werd jurylid bij The X Factor en America’s Got Talent. Zijn scherpe tong en onvoorspelbare reacties bleven zijn handelsmerk, maar hij toonde ook een emotionele kant wanneer een optreden hem écht raakte.
Volgens CNN verdiende Simon Cowell in 2008 maar liefst 36 miljoen dollar, en in latere jaren groeide zijn inkomen verder:
- 2017: 45 miljoen dollar
- 2018: 41 miljoen dollar
- 2020: 50 miljoen dollar
In totaal wordt Cowells nettowaarde geschat op 600 miljoen dollar. Hij is niet alleen een zakenman, maar ook een filantroop. Tijdens de COVID-19 pandemie doneerde hij 1,5 miljoen dollar aan voedselbanken in de VS en het Verenigd Koninkrijk.
Simon Cowell en zijn uiterlijk
Met zoveel geld heeft Cowell zichzelf ook een luxe levensstijl gegund. Hij kocht een enorm landhuis in Malibu, Californië, en onderging diverse cosmetische behandelingen, waaronder botoxinjecties. In 2018 gaf hij toe dat hij een niet-chirurgische facelift had ondergaan: “Het doet vreselijk pijn, maar het verwijdert zonneschade en alle onzuiverheden.”
Later besefte Cowell dat hij wellicht te ver was gegaan. Zijn zoon Eric schrok zelfs van zijn uiterlijk. “Ik keek naar een oude foto en herkende mezelf niet,” gaf Cowell toe. Hij stopte volledig met botox en kiest nu voor natuurlijke gezichtsbehandelingen.
Gezondheid en 0ngelukken
Cowell heeft meerdere gezondheidsproblemen gehad. In 2017 werd hij met spoed opgenomen na een val van een trap door lage bl0eddruk. Zijn arts adviseerde hem een streng dieet zonder rood vlees, gluten of suiker.
In 2020 had Cowell een veel ernstiger 0ngeluk toen hij van een elektrische fiets viel en zijn rug brak. Hij onderging een zes uur durende 0peratie en kreeg een metalen plaat in zijn rug. Hij gaf toe dat hij geluk had gehad: “Ik besefte dat ik mijn ruggengraat had kunnen breken en nooit meer had kunnen lopen.” Zijn herstel verliep sneller dan verwacht en binnen twee dagen liep hij alweer rond.
Een toegewijde vader
Naast zijn zakelijke succes is Cowell ook een familieman geworden. In 2013 werd bekend dat hij en zijn vriendin Lauren Silverman een kind verwachtten. Hun zoon Eric werd geboren op Valentijnsdag 2014.
Cowell noemt vader worden het beste wat hem ooit is overkomen. “Ik aanbid hem. We houden van dezelfde dingen – Scooby Doo, Disney-films en lachen om de honden.”
Toch is Cowell niet van plan zijn fortuin aan Eric na te laten. “Ik geloof niet in geld doorgeven van generatie op generatie. Ik wil mijn geld nalaten aan goede doelen.”
Een indrukwekkende nalatenschap
Simon Cowell heeft niet alleen een imperium opgebouwd, maar ook zijn stempel gedrukt op de entertainmentwereld. Met zijn unieke stijl, scherpe commentaren en onmiskenbare talent om sterren te ontdekken, blijft hij een van de meest invloedrijke figuren in de industrie. Ondanks tegenslagen blijft Cowell vechten – en dat maakt hem een icoon.
Wat zou jij doen als je 600 miljoen dollar had? Laat het weten en deel dit artikel met anderen die Cowell’s werk bewonderen!
Mona Keijzer presenteert strenger opvangbeleid: wat betekenen de nieuwe plannen voor Oekraïense vluchtelingen in Nederland?
Asielminister Mona Keijzer (BBB) heeft een uitgebreid maatregelenpakket aangekondigd dat mogelijk grote gevolgen heeft voor duizenden Oekraïners die sinds 2022 in Nederland verblijven. Haar boodschap is glashelder: wie werkt, moet gaan bijdragen aan woonkosten, zelf een zorgverzekering afsluiten en rekening houden met een nieuwe, tijdelijke verblijfsstatus die gericht is op terugkeer zodra dat veilig kan.
De aankondiging zet direct een fel debat in gang. Gemeenten, werkgevers, hulporganisaties en juristen reageren verdeeld. Sommigen noemen het een logische stap richting meer eerlijkheid en balans in de opvang; anderen vrezen dat een kwetsbare groep juist verder onder druk komt te staan.
In deze longread lees je wat Keijzer precies voorstelt, waarom het kabinet deze richting kiest en welke gevolgen dat kan hebben voor de Oekraïense gemeenschap én voor Nederland.
Waarom het kabinet kiest voor een koerswijziging
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vangt Nederland mensen op onder de Europese Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Deze noodregeling biedt een snelle opvang zonder asielprocedure en garandeert directe toegang tot zorg, onderwijs en werk.
De regeling heeft echter een uiterste looptijd: maart 2027. Gemeenten waarschuwen al langer dat de opvangcapaciteit onder enorme druk staat. Tussen reguliere asielzoekers, statushouders die wachten op woonruimte en Oekraïense ontheemden die blijven instromen, is de rek er volledig uit.
Volgens Keijzer moet Nederland zich nu al voorbereiden op de overgang naar een nieuwe situatie. Haar doel: duidelijkheid scheppen, zowel voor Oekraïners als voor gemeenten en werkgevers.
Drie grote veranderingen in Keijzers plannen
Het voorstel bestaat uit drie hoofdonderdelen die vanaf de overgangsfase in werking moeten treden.
1. Werkenden gaan bijdragen aan woonkosten
Oekraïners in gemeentelijke opvang betalen nu geen huur. In het nieuwe systeem gaan werkenden een inkomensafhankelijke bijdrage leveren aan hun woonlasten. Dat wordt door het kabinet gepresenteerd als eerlijk en in lijn met hoe Nederlanders hun woonkosten betalen.
-
Wie een stabiel inkomen heeft, draagt méér bij.
-
Wie weinig of niets verdient, kan rekenen op een vangnet.
-
Niemand mag zijn plek in de opvang verliezen door financiële problemen.
Gemeenten krijgen hiervoor extra administratieve taken, want zij moeten inkomsten toetsen en bijdragen vaststellen. Toch zien sommige gemeenten deze aanpassing als verlichting, omdat ze nu zelf veel kosten dragen.
2. Een reguliere zorgverzekering wordt verplicht
Op dit moment ontvangen Oekraïners medische zorg via een aparte, door de overheid bekostigde regeling. Deze constructie zou verdwijnen. Net als andere inwoners van Nederland worden werkenden straks verplicht om:
-
een zorgverzekering af te sluiten
-
maandelijks premie te betalen
-
eventueel zorgtoeslag aan te vragen als hun inkomen laag is
Voor mensen zonder werk of met een heel wisselend contract moet het kabinet nog uitwerken hoe de premie-inning wordt geregeld. Verzekeraars en gemeenten worden nauw bij dit proces betrokken.
3. Een nieuwe nationale, tijdelijke verblijfsstatus
Het meest ingrijpend is het voornemen om na 2027 een tijdelijke nationale status in te voeren. Deze vervangt de Europese regeling en maakt expliciet dat het verblijf in Nederland bedoeld is als tijdelijke bescherming, niet als permanente vestiging.
Belangrijke uitgangspunten:
-
bescherming zolang het nodig is
-
terugkeer zodra de situatie in Oekraïne veilig wordt
-
duidelijkheid over rechten, plichten en verblijfsduur
Deze nieuwe status moet juridische zekerheid geven en voorkomen dat mensen plots zonder rechten komen te zitten.
Waarom juist nú deze plannen?
Naast opvangdruk spelen twee structurele problemen een grote rol in het debat.
Woningnood
De woningmarkt is al jaren vastgelopen. Gemeenten proberen opvangplekken te creëren, maar lopen keer op keer tegen grenzen aan:
-
te weinig beschikbare locaties
-
hoge kosten voor noodopvang
-
druk op lokale voorzieningen
Door werkenden te laten bijdragen aan hun woonlasten ontstaat volgens het kabinet een eerlijker kostenstructuur.
Tekorten op de arbeidsmarkt
Een ander aspect dat meespeelt: veel werkgevers zijn inmiddels sterk afhankelijk van Oekraïense werknemers. Vooral in:
-
logistiek
-
zorg
-
horeca
-
productie
-
landbouw
Werkgevers vrezen dat strengere regels mensen kunnen ontmoedigen om te blijven, terwijl zij juist hard nodig zijn.
Wat vinden gemeenten en werkgevers van de plannen?
De reacties zijn gemengd.
Gemeenten
Gemeenten zien voordelen, zoals extra financiële ruimte, maar waarschuwen voor nieuwe administratieve druk. Ze benadrukken dat elk nieuw systeem werkbaar, eerlijk en uitvoerbaar moet zijn.
Werkgevers
Werkgevers signaleren risico’s:
-
Extra regels kunnen personeelskrapte vergroten.
-
Onzekerheid over verblijfsduur maakt het moeilijker om te investeren in scholing of contracten.
Tegelijkertijd biedt een tijdelijke status volgens sommigen juist duidelijkheid voor werknemers.
Politieke en maatschappelijke reacties
Zoals verwacht lopen de meningen uiteen:
Voorstanders
Zij vinden dat het tijd is om de regels gelijk te trekken: wie in Nederland werkt, draagt net als Nederlanders bij aan zorg en wonen. Daarnaast benadrukken ze dat opvang altijd tijdelijk bedoeld is.
Critici
Zij vrezen dat kwetsbare groepen tussen wal en schip belanden.
Vragen die zij stellen:
-
Wat als iemand ziek wordt en tijdelijk stopt met werken?
-
Wat als lonen sterk schommelen door seizoenswerk?
-
Wat als gezinnen de kosten niet kunnen dragen?
-
En hoe verhoudt een nationale status zich tot EU-regels?
NGO’s zijn vooral alert op de gevolgen voor kinderen, scholing, mentale gezondheid en continuïteit van zorg.
Onbeantwoorde vragen die nog grote impact kunnen hebben
Veel onderdelen moeten nog worden uitgewerkt. Cruciale openstaande vragen zijn:
-
Hoe hoog wordt de bijdrage aan woonkosten precies?
-
Komt er een overgangsregeling voor mensen die net werk hebben?
-
Hoe worden wisselende contracten verwerkt in de berekening?
-
Wordt zorgtoeslag toegankelijk voor Oekraïners?
-
Welke uitzonderingen komen er voor alleenstaande ouders en chronisch zieken?
Zonder heldere afspraken blijft de discussie voortduren.
De rol van Vandaag Inside en het rumoer rondom de plannen
De plannen kregen extra aandacht nadat Mona Keijzer te gast was bij Vandaag Inside. Wat begon als een beleidsmatig gesprek, liep door opmerkingen van Johan Derksen en René van der Gijp uit op een rumoerige discussie. Hoewel de inhoud soms naar de achtergrond verdween, leidde het optreden wel tot meer landelijke aandacht en debat over het meebetalen aan huur en zorg.
Wat gebeurt er nu?
De komende maanden werkt het kabinet samen met gemeenten, verzekeraars en werkgevers aan concrete regelgeving. Daarna volgen:
-
Advies van de Raad van State
-
Debat en stemming in de Tweede Kamer
-
Behandeling in de Eerste Kamer
-
Overleg met Brussel over Europese regels
Pas na deze stappen wordt duidelijk welke versoepelingen, uitzonderingen en veiligheidsmechanismen daadwerkelijk worden ingevoerd.
Samenvatting: Nederland maakt zich klaar voor de toekomst van de opvang
-
In 2027 loopt de Europese beschermingsregeling af.
-
Mona Keijzer wil dat werkende Oekraïners een bijdrage gaan leveren aan huur en zorgpremie.
-
Er komt mogelijk een nieuwe, tijdelijke nationale verblijfsstatus met terugkeer als uitgangspunt.
-
Gemeenten, werkgevers en hulporganisaties reageren verdeeld.
-
Veel details moeten nog worden ingevuld; vooral kwetsbare groepen verdienen extra bescherming.
De komende tijd zal duidelijk worden hoe streng of soepel het beleid uiteindelijk wordt — en hoe groot de impact is voor duizenden mensen die nu in Nederland wonen en werken.