Actueel
Simon Cowell vergaarde een fortuin met American Idol – ontmoet zijn enig kind dat niets zal erven
Simon Cowell heeft zich ontwikkeld van een onbekende werknemer bij een platenmaatschappij tot een van de meest invloedrijke figuren in de entertainmentindustrie. De Britse producent en tv-persoonlijkheid heeft een enorm imperium opgebouwd en is hoofdjurylid van verschillende wereldberoemde talentenjachten. Zijn directe, soms brutale stijl heeft hem een trouwe schare fans opgeleverd én een fortuin van honderden miljoenen dollars.
De opkomst van Simon Cowell
Cowell kreeg zijn eerste baan in de muziekindustrie nadat hij stopte met school. Dankzij zijn vader kon hij aan de slag bij platenmaatschappij EMI, waar hij verantwoordelijk werd voor het ontdekken en ontwikkelen van nieuwe artiesten. Zijn eerste zelfstandige pogingen als label-eigenaar mislukten echter, waardoor hij terug bij zijn ouders moest gaan wonen. In plaats van te wanhopen, zag Cowell dit als een kans om opnieuw te beginnen. “Alles wat ik had, verdween – mijn huis, mijn Porsche – maar ik voelde me opgelucht,” vertelde hij later.
Cowell richtte vervolgens S Records op, waar hij artiesten als 5ive, Westlife en Jerome tekende. Jerome’s versie van Unchained Melody werd een grote hit, maar het was pas met talentenjachten dat Cowell zelf een ster werd.
Doorbraak met Pop Idol en American Idol
In 2001 werkte Cowell samen met Spice Girls-manager Simon Fuller om het programma Pop Idol te creëren. Het format werd een instant succes en katapulteerde Cowell naar wereldwijde bekendheid. Zijn handelsmerk – een strak T-shirt en de zin “I don’t mean to be rude, but…” – maakte hem legendarisch.
Een jaar later werd het programma in de VS overgenomen door Fox, waar het verderging als American Idol. De eerste seizoensfinale – gewonnen door Kelly Clarkson – trok maar liefst 26 miljoen kijkers. Cowell besefte al snel hoeveel geld er te verdienen was met talentenjachten en besloot zich volledig op deze tak van entertainment te richten.
Een miljoenenimperium
Cowell richtte de productiemaatschappijen Syco TV, Syco Film en Syco Music op en werd jurylid bij The X Factor en America’s Got Talent. Zijn scherpe tong en onvoorspelbare reacties bleven zijn handelsmerk, maar hij toonde ook een emotionele kant wanneer een optreden hem écht raakte.
Volgens CNN verdiende Simon Cowell in 2008 maar liefst 36 miljoen dollar, en in latere jaren groeide zijn inkomen verder:
- 2017: 45 miljoen dollar
- 2018: 41 miljoen dollar
- 2020: 50 miljoen dollar
In totaal wordt Cowells nettowaarde geschat op 600 miljoen dollar. Hij is niet alleen een zakenman, maar ook een filantroop. Tijdens de COVID-19 pandemie doneerde hij 1,5 miljoen dollar aan voedselbanken in de VS en het Verenigd Koninkrijk.
Simon Cowell en zijn uiterlijk
Met zoveel geld heeft Cowell zichzelf ook een luxe levensstijl gegund. Hij kocht een enorm landhuis in Malibu, Californië, en onderging diverse cosmetische behandelingen, waaronder botoxinjecties. In 2018 gaf hij toe dat hij een niet-chirurgische facelift had ondergaan: “Het doet vreselijk pijn, maar het verwijdert zonneschade en alle onzuiverheden.”
Later besefte Cowell dat hij wellicht te ver was gegaan. Zijn zoon Eric schrok zelfs van zijn uiterlijk. “Ik keek naar een oude foto en herkende mezelf niet,” gaf Cowell toe. Hij stopte volledig met botox en kiest nu voor natuurlijke gezichtsbehandelingen.
Gezondheid en 0ngelukken
Cowell heeft meerdere gezondheidsproblemen gehad. In 2017 werd hij met spoed opgenomen na een val van een trap door lage bl0eddruk. Zijn arts adviseerde hem een streng dieet zonder rood vlees, gluten of suiker.
In 2020 had Cowell een veel ernstiger 0ngeluk toen hij van een elektrische fiets viel en zijn rug brak. Hij onderging een zes uur durende 0peratie en kreeg een metalen plaat in zijn rug. Hij gaf toe dat hij geluk had gehad: “Ik besefte dat ik mijn ruggengraat had kunnen breken en nooit meer had kunnen lopen.” Zijn herstel verliep sneller dan verwacht en binnen twee dagen liep hij alweer rond.
Een toegewijde vader
Naast zijn zakelijke succes is Cowell ook een familieman geworden. In 2013 werd bekend dat hij en zijn vriendin Lauren Silverman een kind verwachtten. Hun zoon Eric werd geboren op Valentijnsdag 2014.
Cowell noemt vader worden het beste wat hem ooit is overkomen. “Ik aanbid hem. We houden van dezelfde dingen – Scooby Doo, Disney-films en lachen om de honden.”
Toch is Cowell niet van plan zijn fortuin aan Eric na te laten. “Ik geloof niet in geld doorgeven van generatie op generatie. Ik wil mijn geld nalaten aan goede doelen.”
Een indrukwekkende nalatenschap
Simon Cowell heeft niet alleen een imperium opgebouwd, maar ook zijn stempel gedrukt op de entertainmentwereld. Met zijn unieke stijl, scherpe commentaren en onmiskenbare talent om sterren te ontdekken, blijft hij een van de meest invloedrijke figuren in de industrie. Ondanks tegenslagen blijft Cowell vechten – en dat maakt hem een icoon.
Wat zou jij doen als je 600 miljoen dollar had? Laat het weten en deel dit artikel met anderen die Cowell’s werk bewonderen!
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
