Actueel
Sarah Puttemans heeft slecht nieuws voor Viktor Verhulst: “Het wordt te veel”
Sarah Puttemans, bekend als de vriendin van Antwerp-fan Viktor Verhulst, lijkt op het eerste gezicht een leven te leiden dat veel mensen als ideaal beschouwen. Altijd stralend op sociale media, vaak te zien aan de zijde van haar geliefde Viktor en omringd door vrienden en familie. Toch is de werkelijkheid complexer dan het lijkt. In een openhartig gesprek met Nina deelt Sarah hoe ze worstelt met druk, prestatiedrang en de voortdurende vooroordelen die haar blijven achtervolgen. Haar verhaal is er een van kwetsbaarheid, maar ook van veerkracht en groei.
Een hoofd dat nooit stilstaat
Sarah is iemand die moeilijk kan stilzitten. Ze heeft altijd iets te doen, altijd iets nieuws in gedachten. Dat lijkt op papier misschien inspirerend, maar het kan ook uitputtend zijn. “Ik leg mezelf hoge verwachtingen op,” vertelt ze eerlijk. “Ik zeg vaak ‘ja’ op dingen, zonder echt stil te staan bij hoe zwaar dat kan wegen.” Het gevolg is dat haar agenda soms te vol raakt, waardoor ze zich overweldigd voelt. “Op een gegeven moment wordt het gewoon te veel,” zegt ze. “Dan moet ik gas terugnemen, mezelf even afzonderen.”
Hoe ze dat doet? Door kleine momenten van rust te zoeken. “Een wandeling met de hond, een paar avonden niks plannen, of gewoon bij Vik zijn – dat helpt me om weer even op adem te komen,” legt ze uit. Het klinkt eenvoudig, maar voor Sarah is het nog steeds een leerproces. “Ik werk eraan, maar ik ben er nog niet,” geeft ze toe.
Het eeuwige denken
Zelfs in haar vrije tijd kan Sarah moeilijk ontspannen. Haar gedachten lijken altijd door te razen. “Mijn hoofd staat nooit stil,” vertelt ze. “Vik zegt dat ook vaak: ‘Je denkt te veel na, de hele dag door.’ En dat klopt. Ik maak lijstjes in mijn hoofd van alles wat ik nog moet doen. Daardoor kan ik eigenlijk nooit volledig loslaten.”
Het besef dat dit patroon haar uitput, is er wel. Maar het doorbreken ervan is een ander verhaal. “Het is een soort automatisme,” zegt Sarah. “Ik probeer echt meer stil te staan bij het hier en nu, maar het is niet eenvoudig.”
De kracht en het juk van haar afkomst
Naast de innerlijke druk die ze zichzelf oplegt, heeft Sarah ook te maken met een andere uitdaging: de oordelen van anderen. Ondanks haar eigen werk en inzet krijgt ze nog steeds geregeld de opmerking dat haar pad ‘makkelijk’ zou zijn geweest. “Er blijven vooroordelen komen, vooral online,” vertelt ze. “Mensen schrijven dingen als: ‘Jij hebt het gemakkelijk’, zonder te zien wat ik zelf allemaal doe.”
Ze snapt waar die opmerkingen vandaan komen. Haar ouders hebben hard gewerkt en veel opgebouwd. Maar dat wil niet zeggen dat zij zelf niet ook ambitieus en gedreven is. “Ik ben ongelooflijk trots op wat mijn ouders bereikt hebben,” zegt Sarah. “Ze hebben daar keihard voor gewerkt. Maar het is van hén, niet van mij.”
Sarah maakt duidelijk dat ze haar eigen pad wil bewandelen. Ze is vastbesloten om zichzelf te blijven ontwikkelen, los van het succes van haar familie. “Ik heb nóóit gedacht: ‘Ik ga het mij gemakkelijk maken, ik ga niks meer doen’. Dat zou mij diep ongelukkig maken,” zegt ze resoluut. “Misschien zouden andere mensen dat fantastisch vinden, maar ik niet.”
De zoektocht naar balans
Het gesprek met Sarah laat zien dat achter de glans van haar Instagramfoto’s en het ogenschijnlijk perfecte plaatje, een jonge vrouw schuilt die haar best doet om zichzelf staande te houden in een wereld vol verwachtingen. Ze praat open over haar neiging om altijd door te willen gaan, ook als haar lichaam en geest om rust vragen.
“Ik merk dat ik vaak denk dat ik sterk moet zijn, dat ik alles aan moet kunnen,” zegt ze. “Maar ik begin te beseffen dat dat niet altijd hoeft. Het is oké om even niet te kunnen. Dat is iets wat ik nog aan het leren ben.”
Leren loslaten
Die zoektocht naar balans is geen eenvoudige. Het vergt tijd, geduld en vooral: mildheid voor zichzelf. Sarah zegt dat ze stap voor stap probeert om niet alles perfect te willen doen. “Ik probeer mezelf wat minder druk op te leggen,” legt ze uit. “Niet alles hoeft altijd meteen goed te zijn. Soms mag het ook gewoon even niet lukken.”
Ze merkt dat ze zich daar soms nog schuldig over voelt. “Dan denk ik: ‘Ik heb zoveel kansen gekregen, ik moet dit gewoon kunnen.’ Maar ik leer om dat los te laten,” zegt ze.
Steun van Viktor
Gelukkig staat Sarah er niet alleen voor. Viktor is een belangrijke steun voor haar. Hij moedigt haar aan om vaker pauzes in te lassen en helpt haar herinneren dat het oké is om af en toe stil te staan. “Hij ziet wanneer het me allemaal te veel wordt,” vertelt Sarah. “Dan zegt hij: ‘Neem even de tijd, het hoeft niet allemaal nu.’ Dat helpt me enorm.”
Een eerlijk verhaal
Het verhaal van Sarah Puttemans is er een dat veel jonge vrouwen (en mannen) zullen herkennen. Het gevoel altijd door te moeten gaan, altijd te moeten presteren – en het besef dat dat soms te veel kan zijn. Ze laat zien dat het niet zwak is om daar eerlijk over te zijn. Integendeel: het is een teken van kracht om toe te geven dat je het soms even niet weet.
“Ik wil niet dat mensen denken dat ik alles perfect onder controle heb,” zegt Sarah. “Ik ben ook maar gewoon een mens. Ik heb ook mijn onzekerheden en mijn twijfels.”
Een les voor iedereen
Wat Sarah laat zien, is dat het belangrijk is om trouw te blijven aan jezelf – en om te erkennen dat je niet altijd alles hoeft te kunnen. Dat is misschien wel de belangrijkste les van haar verhaal. In een wereld waarin succes vaak wordt afgemeten aan prestaties en uiterlijk vertoon, is het een krachtig statement om te zeggen: ik doe het op mijn manier.
Sarah Puttemans mag dan worstelen met druk en vooroordelen, maar ze laat zien dat het ook anders kan. Dat het oké is om even stil te staan. Dat het oké is om niet perfect te zijn. En dat er altijd ruimte is om opnieuw te beginnen, met meer mildheid en meer rust.
Karl Vannieuwkerke onder vuur na omstreden gast in Vive le Vélo
Het populaire wielerprogramma Vive le Vélo, dat traditioneel tijdens de Tour de France wordt uitgezonden op de Vlaamse televisie, zorgt dit seizoen opnieuw voor beroering. Presentator Karl Vannieuwkerke, die al jarenlang het gezicht is van het programma, ziet de publieke opinie zich tegen hem keren na het uitnodigen van een bijzonder controversiële gast: Johan Bruyneel.
Hoewel Vive le Vélo doorgaans bekendstaat om zijn gezellige sfeer, warme gesprekken en liefde voor de koers, is de sfeer dit keer anders. Op sociale media laten kijkers in groten getale hun ongenoegen blijken. De aanleiding: de tafelgast van dienst, Johan Bruyneel, voormalig ploegleider van US Postal en jarenlang de rechterhand van Lance Armstrong.
Terug naar het verleden
Voor wie de geschiedenis niet kent: Johan Bruyneel was jarenlang een sleutelfiguur in het Amerikaanse wielerteam US Postal, waar hij nauw samenwerkte met Lance Armstrong. Het duo boekte samen indrukwekkende successen, met zeven opeenvolgende Tourzeges voor Armstrong. Maar de glorie bleek later besmeurd: Armstrong werd in 2012 door de internationale wielerunie uit de uitslagen geschrapt wegens grootschalig dopinggebruik. Ook Bruyneel werd levenslang geschorst na een diepgaand onderzoek door het Amerikaanse anti-dopingagentschap (USADA). De feiten uit dat dossier zijn voor velen nog steeds moeilijk te verteren.
Discussie over zijn aanwezigheid
De uitnodiging van Bruyneel aan de tafel van Vive le Vélo roept daarom veel vragen op. Op X (voorheen Twitter) stroomden de reacties binnen na de uitzending. Veel kijkers vinden het onbegrijpelijk dat Bruyneel, ondanks zijn verleden, een podium krijgt in een programma dat de sport viert.
Een greep uit de reacties:
“Een man die mede verantwoordelijk is voor een van de grootste dopingschandalen in de wielergeschiedenis? Onbegrijpelijk dat hij hier mag zitten.”
“Waarom zou je iemand uitnodigen die zó de geloofwaardigheid van het wielrennen heeft geschaad?”
“Iedere wielerfan verdient beter dan deze verheerlijking van iemand met zo’n verleden.”
Sommige reacties gingen zelfs nog een stap verder en riepen op tot een boycot van het programma.
Vannieuwkerke verdedigt keuze (vooralsnog) niet
Tot nu toe heeft Karl Vannieuwkerke zelf niet publiek gereageerd op de ophef. Dat is opvallend, want de presentator staat doorgaans bekend om zijn transparante en toegankelijke houding richting kijkers. Vooralsnog laat hij de kritiek over zich heen komen, wat de spanningen online nog lijkt te vergroten.
Het is overigens niet voor het eerst dat Vive le Vélo onder vuur ligt. Eerder dit seizoen kwam al naar buiten dat de kijkcijfers van het programma beduidend lager liggen dan in eerdere jaren. Sommigen wijten dat aan het veranderde televisiegedrag in Vlaanderen, anderen stellen dat het programma te veel op routine draait en te weinig verrast.
Een moeilijke balans tussen sportverleden en televisie
De discussie rondom Johan Bruyneel raakt aan een breder debat: moeten mensen met een omstreden verleden uitgesloten worden van publieke programma’s? Of mag er ruimte zijn voor reflectie, duiding en zelfs herstel? Sommige kijkers pleiten juist voor die laatste optie.
“Als we willen begrijpen hoe het zo ver is kunnen komen in de wielersport, moeten we ook durven luisteren naar mensen die er middenin zaten,” schrijft een gebruiker op sociale media.
Maar dat standpunt lijkt op dit moment nog in de minderheid. Voor velen is de pijn van het dopingverleden in de wielersport nog te groot.
Geen verheerlijking, maar uitleg?
Volgens bronnen rond de redactie van Vive le Vélo was het niet de bedoeling om Johan Bruyneel als held neer te zetten, maar juist om hem kritisch aan de tand te voelen. Het gesprek zou bedoeld zijn als reflectie op het verleden, met ruimte voor nuance en verantwoordelijkheid. Toch lijkt die nuance bij een deel van de kijkers niet te zijn overgekomen.
Het blijft koffiedik kijken of de programmamakers nog zullen reageren of hun aanpak zullen aanpassen in de resterende afleveringen van dit Tour-seizoen.
Tot slot: koersliefde blijft
Ondanks de kritiek blijft Vive le Vélo voor veel kijkers een vaste waarde tijdens de zomermaanden. Het programma biedt een mix van sport, cultuur en gesprekken die verder gaan dan de koers. Maar de aflevering met Bruyneel laat zien dat televisie ook kan schuren – en dat keuzes rondom gasten niet vrijblijvend zijn, zeker niet in een sport met zo’n beladen verleden.
Of Karl Vannieuwkerke met deze keuze een grens heeft overschreden of juist het debat heeft willen openen, is aan de kijker om te beoordelen.