Actueel
Roxeanne Hazes dreigt: Vragen over Rachel zijn voor mij onacceptabel!
BEELDEN ONDERAAN TE ZIEN!
Roxeanne Hazes heeft in de loop der jaren een duidelijke grens gesteld als het gaat om media-aandacht voor haar persoonlijke leven. In tegenstelling tot haar broer, André Hazes jr., die openlijk praat over de veelbesproken familieruzies met hun moeder Rachel Hazes, weigert Roxeanne categorisch om zich hierover uit te laten. Volgens haar zijn journalisten die toch proberen door te vragen, schuldig aan grensoverschrijdend gedrag.
Strikte voorwaarden voor interviews
In een interview met Grazia legt Roxeanne uit waarom ze zulke strikte restricties hanteert tijdens haar mediaverschijningen. “Ik zeg nooit iets over de dingen die in mijn leven spelen en maak voorafgaand aan interviews altijd de afspraak dat ik niet over familiezaken praat, omdat het bepaalt hoe ik me de week erna voel,” vertelt ze.
Deze duidelijke voorwaarden zijn voor haar essentieel om een gezonde balans te behouden in haar persoonlijke en professionele leven. Toch blijken sommige journalisten geneigd om deze restricties te negeren, wat bij Roxeanne voor flinke frustratie zorgt.
Het woord ‘grensoverschrijdend’ als waarschuwing
Het afgelopen jaar is er veel aandacht geweest voor grensoverschrijdend gedrag in de media- en entertainmentwereld. Voor Roxeanne is dit niet alleen een discussiepunt over machtsmisbruik of ongepaste handelingen; ze ziet het ook als een manier om haar eigen grenzen te beschermen.
“Voor mij is het grensoverschrijdend dat iemand tóch het onderwerp aankaart onder het mom van: ‘Ja, maar we moeten het hier wel even over hebben,’” zegt ze. Dit soort pogingen om haar te dwingen tot antwoorden over haar familie ervaart ze als een directe inbreuk op haar privacy.
Ze benadrukt dat ze daar niet voor terugdeinst: “Als ik zulke vragen krijg, dan noem ik dat grensoverschrijdend gedrag. Waarom? Omdat het dat voor mij is. En dat zou genoeg moeten zijn.”
Waarom Roxeanne zwijgt over Rachel
De vete tussen Roxeanne en Rachel Hazes is een van de meest besproken onderwerpen in de Nederlandse media. Het is publiek geheim dat de spanningen hoog oplopen binnen de Hazes-familie, en dat Roxeanne en Rachel al geruime tijd geen contact meer hebben.
Toch benadrukt Roxeanne dat het herhaaldelijk oprakelen van deze familiekwestie niet alleen schadelijk is voor haar, maar ook voor haar professionele imago. “Waarom zou ik het in de vier minuten tijd die ik krijg aan een talkshowtafel over mijn familie gaan hebben, terwijl ik keihard heb gewerkt aan een nieuw album? Ik kom daar om over mijn muziek te praten, niet om clickbait te worden op een of ander showbizzkanaal.”
De kijkers zijn het zat’
Volgens Roxeanne is er weinig behoefte bij het publiek om steeds maar weer dezelfde verhalen over haar familie te horen. Ze stelt dat de kijkers inmiddels moe zijn van de herhaalde aandacht voor de Hazes-ruzies. “Van wie moet dat? De kijkers zijn het helemaal zat, hoor,” zegt ze resoluut.
Ze ziet het als haar verantwoordelijkheid om de focus te leggen op haar werk en niet op het drama in haar persoonlijke leven. Haar nieuwe album, waar ze maanden hard aan heeft gewerkt, is volgens haar veel relevanter dan de familieruzies die de media telkens opnieuw willen uitmelken.
De kracht van ‘nee’ zeggen
Roxeanne benadrukt dat haar vermogen om ‘nee’ te zeggen tegen vragen over haar familie niet alleen belangrijk is voor haar mentale welzijn, maar ook een krachtig signaal is voor anderen in de entertainmentwereld. Ze moedigt mensen aan om hun eigen grenzen te stellen en zich niet te laten dwingen tot het delen van persoonlijke informatie.
“Ik ben niet verplicht om over mijn familie te praten, net zo min als iemand anders dat is over zijn of haar persoonlijke leven. Het feit dat ik bekend ben, betekent niet dat ik alles met de wereld hoef te delen,” zegt ze.
Focus op muziek en eigen identiteit
Met haar nieuwe album en andere muzikale projecten wil Roxeanne de focus leggen op haar artistieke kant. Ze hoopt dat de media haar hierin kunnen steunen in plaats van zich te richten op sensatie.
“Het is tijd dat mensen me zien voor wie ik ben als artiest, niet alleen als onderdeel van een familie met veel drama. Mijn muziek is wat telt, en ik wil dat dat centraal staat,” besluit ze.
Ondanks de kritiek op haar strikte aanpak, blijft Roxeanne vasthouden aan haar principes. Ze weet dat haar aanpak niet door iedereen wordt gewaardeerd, maar voor haar is het de enige manier om zichzelf trouw te blijven en een gezonde werk-privébalans te behouden.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.