Actueel
Ria Valk (83) deelt vreselijk verdriet: “Veel te jong”
Het jaar 2024 is voor de 83-jarige zangeres Ria Valk allesbehalve soepel begonnen. In een openhartig interview met weekblad Party deelt ze haar verdriet over een groot verlies en de impact die dat op haar heeft gehad. Ondanks haar tegenslagen blijft ze positief en houdt ze zichzelf actief, een voorbeeld van veerkracht en doorzettingsvermogen.
Moeite met afscheid nemen
Ria heeft naar eigen zeggen altijd moeite gehad met begrafenissen en crematies. Ze legt uit waarom ze dit soort gebeurtenissen liever vermijdt: “Ik ga er liever niet heen,” zegt ze eerlijk. “Het zet je aan het denken, van: gatverdamme, straks lig ik daar ook. Afhankelijk van wie het betreft, kan ik er echt verdrietig van worden.”
Het afgelopen jaar werd Ria geconfronteerd met het verlies van een dierbare die een belangrijke rol in haar leven speelde: producer Jacques van Eijck. “Hij was niet alleen een collega, maar ook een goede vriend,” vertelt ze. Jacques was verantwoordelijk voor enkele van Ria’s hits, zoals Oma Wil Een Toy Boy, maar ook voor Wolter Kroes’ bekende nummer Ik Heb De Hele Nacht Ligggen Dromen.
Een groot verlies
Het 0verlijden van Jacques heeft Ria diep geraakt. “Hij ging veel te vroeg, hij was nog geen zestig,” vertelt ze met voelbare emotie. Dit verlies heeft haar nog bewuster gemaakt van haar eigen sterfelijkheid. Toch blijft ze dankbaar voor haar gezondheid en vitaliteit. “Ik hoor vaak: ‘Ik zou tekenen voor hoe jij er nu uitziet.’ Over een paar maanden, op 11 februari, word ik 84,” zegt ze trots.
Niet stilzitten: een actieve levenshouding
Ondanks het verdriet en haar eigen reflecties op het leven blijft Ria Valk niet stilzitten. Ze staat bekend om haar energieke en ondernemende karakter, en dat laat ze nog steeds zien. Vorig jaar verraste ze haar fans met een vrolijk en ludiek nummer getiteld Zandvoort, de Formule 1, geïnspireerd door Max Verstappen en de races. Haar idee was om het nummer speciaal aan Max op te dragen, maar dat liep anders. “Zijn advocaten lieten weten dat hij een merk is,” vertelde ze eerder aan Shownieuws. Hierdoor mocht ze het nummer niet officieel als ode aan de coureur uitbrengen.
Incident op de grid: Ali B en Max Verstappen
Een opvallend moment in de Formule 1-wereld dat veel aandacht trok, was de actie van rapper Ali B. Hij wist na een race Max Verstappen te benaderen op de grid. Ali liep recht op de coureur af, pakte hem vast en begon een geïmproviseerde rap op te zeggen. Het ongemakkelijke moment werd door de camera’s vastgelegd, en Max leek er niet op voorbereid te zijn. Het incident zorgde voor veel kritiek, zeker gezien de reputatie van Ali B en de strakke protocollen in de Formule 1.
Dit contrast tussen Ria’s bescheiden en respectvolle benadering van haar idool Max Verstappen en Ali’s gedurfde actie is opvallend. Waar Ria begripvol omging met de strenge regels rondom het gebruik van Max’ naam en merk, zorgde Ali’s actie voor ongemak en opgetrokken wenkbrauwen.
Reflectie en doorzettingsvermogen
Ondanks alles blijft Ria positief en in beweging. Ze beseft dat het leven niet altijd gemakkelijk is, maar haar energieke houding helpt haar om door te gaan. “Ik blijf doorgaan, want dat houdt me jong,” zegt ze lachend.
Haar vermogen om ondanks tegenslagen in beweging te blijven, zowel fysiek als creatief, maakt haar een inspiratiebron voor velen. Of het nu gaat om het maken van nieuwe muziek of het omgaan met verdriet, Ria blijft een toonbeeld van optimisme en veerkracht.
Een voorbeeld voor velen
Met haar 84ste verjaardag om de hoek laat Ria Valk zien dat leeftijd slechts een getal is. Haar openhartigheid over verlies en haar positieve kijk op het leven inspireren haar fans en maken haar een icoon in de Nederlandse muziekwereld. Of het nu gaat om het herdenken van een dierbare vriend of het vinden van vreugde in nieuwe projecten, Ria blijft stralen.
Wat is jouw favoriete herinnering aan Ria Valk? Laat het ons weten in de reacties!
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.