Actueel
Rachel in alle staten: Vlaamse zoon André Hazes kan erfenis krijgen
Binnen de familie Hazes is het nooit saai, en dat blijkt maar weer eens. Gisteren dook er plotseling een nieuwe naam op in het familiedossier: een 43-jarige man genaamd Kevin, die beweert een verborgen zoon van de overleden volkszanger André Hazes te zijn. Dit nieuws sloeg in als een bom en bracht meteen allerlei speculaties en juridische vragen met zich mee. Oud-advocaat Bram Moszkowicz stelt dat Kevin mogelijk aanspraak kan maken op een deel van de erfenis van de zanger, mits hij zijn claim weet te onderbouwen. Maar hoe reëel is die kans?
De opkomst van Kevin: een verborgen familiegeheim?
Nederland stond gisteren op zijn achterste benen toen het Vlaamse weekblad Dag Allemaal een artikel publiceerde over een man genaamd Kevin. De Vlaming beweert dat hij de biologische zoon is van wijlen André Hazes. Kevin, inmiddels 43 jaar oud, ontdekte naar eigen zeggen pas drie jaar geleden dat hij mogelijk een zoon is van de legendarische zanger. Zijn moeder, die hem jarenlang had verteld dat zijn vader een verongelukte motorrijder was, zou op latere leeftijd haar geheim hebben opgebiecht.
Volgens Kevin beleefde zijn moeder in de jaren ’80 een korte affaire met André Hazes, op het moment dat de volkszanger nog getrouwd was met Ellen Wolf. Toen zij zwanger bleek te zijn, zou Hazes senior haar een bedrag van 50.000 Belgische frank (omgerekend zo’n 1.250 euro) hebben betaald als zwijggeld. Dit bedrag was vermoedelijk bedoeld om te voorkomen dat het nieuws destijds naar buiten zou komen.
Reacties van Roxeanne Hazes en André Hazes Jr.
De onthulling heeft meteen voor beroering gezorgd binnen de familie Hazes. Roxeanne Hazes werd kort na het nieuws geconfronteerd met vragen over haar vermeende halfbroer tijdens de 3FM Awards. De zangeres reageerde echter afhoudend en gaf aan dat ze het artikel nog niet had gelezen en er daarom niets zinnigs over kon zeggen.
Het management van André Hazes Jr. gaf een soortgelijke reactie. “De feiten zijn nog niet helemaal duidelijk,” luidde de verklaring. De zoon van André Hazes senior zou naar verluidt niet meteen geneigd zijn om contact te leggen met Kevin, zolang er geen concrete bewijzen zijn.
Juridische implicaties: kan Kevin aanspraak maken op de erfenis?
Het Vlaamse weekblad Dag Allemaal suggereerde in eerste instantie dat Kevin geen enkele kans meer zou maken op de erfenis van André Hazes senior, omdat de wettelijke termijn daarvoor zou zijn verstreken. Echter, Bram Moszkowicz, voormalig topadvocaat, betwist dit. Volgens hem zou Kevin juridisch gezien nog steeds recht kunnen hebben op een deel van de nalatenschap van zijn vermeende vader.
“Erfenissen verjaren normaal gesproken na twintig jaar,” legt Moszkowicz uit. “Maar als Kevin pas drie jaar geleden te horen heeft gekregen dat André Hazes senior zijn vader is, dan begint die termijn pas op dat moment te lopen. Dit betekent dat hij juridisch gezien nog steeds een procedure kan starten om aanspraak te maken op zijn erfdeel.”
De bewijslast: kan Kevin zijn claim onderbouwen?
Hoewel Moszkowicz stelt dat Kevin juridisch gezien recht heeft om een claim in te dienen, blijft de vraag of hij daadwerkelijk kan bewijzen dat hij de zoon van André Hazes senior is. Om aanspraak te maken op de erfenis, zal Kevin waarschijnlijk een juridische procedure moeten starten. Daarbij zal hij aannemelijk moeten maken dat:
- Hij daadwerkelijk het biologische kind is van André Hazes senior. Dit kan alleen bewezen worden door middel van een DNA-test. Tot nu toe heeft Kevin echter aangegeven dat hij geen behoefte heeft aan een DNA-test, omdat hij zijn hele leven zonder vaderfiguur heeft geleefd en dat niet wil veranderen.
- Hij pas drie jaar geleden op de hoogte is gesteld van zijn mogelijke afstamming. Dit is cruciaal, omdat dit bepaalt of de termijn voor een erfrechtelijke claim nog loopt.
- Er een wettelijke basis is om alsnog aanspraak te maken op de erfenis. Dit hangt af van de exacte details van de nalatenschap van André Hazes senior en of Kevin juridisch als erfgenaam wordt erkend.
Wat als Kevin daadwerkelijk een Hazes blijkt te zijn?
Als Kevin uiteindelijk besluit een DNA-test te ondergaan en blijkt dat hij inderdaad een biologische zoon van André Hazes senior is, dan kan dat grote gevolgen hebben. Niet alleen kan hij juridisch gezien aanspraak maken op een deel van de nalatenschap, maar het zou ook een schokgolf door de familie Hazes kunnen sturen.
Tot nu toe zijn er vier officieel erkende kinderen van André Hazes senior: Nathalie, Melvin, Roxeanne en André Jr. De toevoeging van een vijfde kind zou kunnen leiden tot nieuwe juridische en emotionele complicaties binnen de familie.
Wat betekent dit voor de familie Hazes?
De Hazes-familie is geen onbekende als het gaat om familieruzies en juridische geschillen. De verhoudingen tussen de verschillende familieleden zijn door de jaren heen vaak gespannen geweest, en de mogelijke toevoeging van een nieuwe erfgenaam kan dit nog ingewikkelder maken.
Als Kevin inderdaad de zoon is van André Hazes, dan zou dat betekenen dat hij recht heeft op een evenredig deel van de nalatenschap. Dit zou potentieel kunnen leiden tot een herverdeling van de erfenis en mogelijk juridische conflicten tussen de bestaande erfgenamen.
Moszkowicz biedt hulp aan
Bram Moszkowicz benadrukt dat Kevin, mocht hij besluiten juridische stappen te ondernemen, zijn hulp altijd kan inschakelen. “Als Kevin niet weet waar hij moet beginnen, mag hij mij bellen. Ik ben bereid hem te helpen bij het opstarten van een juridische procedure.”
Conclusie: een nieuw hoofdstuk in de Hazes-saga?
Het nieuws over Kevin voegt een nieuw, onverwacht hoofdstuk toe aan de toch al roerige geschiedenis van de familie Hazes. Of hij daadwerkelijk een biologische zoon van André Hazes senior is, blijft vooralsnog onduidelijk, en zijn eigen terughoudendheid om een DNA-test te ondergaan maakt de situatie alleen maar complexer.
Met juridische experts die zich al over de zaak buigen en de media die het op de voet volgen, lijkt dit een verhaal dat nog lang niet ten einde is. De komende weken zullen waarschijnlijk meer duidelijkheid brengen over of Kevin werkelijk een Hazes is en of hij de juridische strijd aangaat om zijn plaats binnen de familie – en mogelijk binnen de erfenis – op te eisen.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.