Actueel
Rachel Hazes getroffen door groot verlies: ‘Onwerkelijk om je zo plots te moeten missen’

Rachel Hazes heeft een emotioneel zware dag achter de rug. Gisteren zou haar vader, Jan van Galen, 78 jaar zijn geworden. Via Instagram deelt Rachel een persoonlijk en ontroerend bericht om stil te staan bij deze bijzondere, maar ook beladen dag.
Een persoonlijke boodschap vol liefde
Rachel begint haar bericht met een liefdevolle felicitatie. “Lieve pap, gefeliciteerd vandaag met jouw verjaardag,” schrijft ze. Ze spreekt de hoop uit dat haar vader, samen met dierbaren, geniet van een borrel aan de ‘Petrusbar’ in het hiernamaals.
“Geef iedereen boven een dikke kus van mij,” voegt ze eraan toe. Deze woorden tonen de diepe verbondenheid die Rachel met haar vader blijft voelen, zelfs na zijn 0verlijden.
Dagelijks een kaarsje bij de urn
Sinds het 0verlijden van haar vader heeft Rachel een speciale herdenkingsplek gecreëerd. Zowel de urn van haar vader als die van haar moeder staan naast elkaar in Spanje, een plek die een grote betekenis heeft voor de familie Hazes.
Rachel vertelt dat ze elke dag een kaars brandt bij deze urnen. “Ik ben zo blij dat ik jullie een laatste rustplaats hier in jullie geliefde Spanje heb kunnen geven,” schrijft ze. Deze dagelijkse gewoonte symboliseert hoe ze haar ouders nog steeds dichtbij houdt.
Een onverwacht verlies
Het 0verlijden van Jan van Galen afgelopen juni kwam onverwacht. Hij sti*rf op 77-jarige leeftijd. Rachel was op dat moment in Spanje en kon niet bij haar vader zijn in zijn laatste uren.
Dit gemis blijft een zware last voor haar. In eerdere interviews en posts heeft Rachel meerdere keren benadrukt hoe plotseling het verlies kwam en hoe moeilijk het voor haar is om dit een plek te geven.
Herinneringen aan een sterke band
In een eerdere Instagram-post gaf Rachel een inkijkje in de hechte band die ze met haar vader had. Ze vertelde over de dagelijkse gesprekken waarin humor en liefde centraal stonden. “Hoe onwerkelijk is het om jou nu ook zomaar te moeten missen,” schreef ze destijds.
Ze herinnerde zich hoe haar vader altijd voor een lach zorgde, zelfs op de moeilijkste momenten. Het telefoontje waarin ze hoorde dat het slecht ging met hem, blijft een van de meest pijnlijke herinneringen voor Rachel.
Een leven vol herinneringen
Met haar liefdevolle woorden en dagelijkse rituelen toont Rachel hoe ze de herinneringen aan haar ouders levend houdt. Ze benadrukt de waarde van de momenten die ze met hen heeft gedeeld, maar ook de pijn van het moeten loslaten. Haar dankbaarheid voor de liefde en humor die haar vader haar heeft gegeven, blijft een centrale rol spelen in haar leven.
Een betekenisvolle rustplaats in Spanje
Rachel’s keuze om de urnen van haar ouders in Spanje te plaatsen, onderstreept de bijzondere band van de familie met dit land. Voor de Hazes-familie was Spanje altijd een plek van rust en geluk. Door hen hier een laatste rustplaats te geven, voelt Rachel dat ze hen op een liefdevolle manier eert.
R0uwen op haar eigen manier
Met haar Instagram-post deelt Rachel niet alleen haar verdriet, maar ook haar veerkracht. Haar boodschap is een herinnering aan hoe belangrijk het is om herinneringen aan dierbaren levend te houden.
Hoewel de pijn van het verlies groot is, probeert ze troost te vinden in de gedachte dat haar ouders nu samen zijn. “Ik hoop dat jullie daarboven net zo veel van elkaar genieten als jullie hier op aarde deden,” schreef ze eerder.
Reacties van fans en volgers
Onder de post van Rachel stroomden de reacties binnen. Veel fans delen hun steun en medeleven met de zangeres. “Blijf sterk, Rachel,” schrijft een volger. “Wat een mooie manier om je ouders te eren,” reageert een ander. De warmte en empathie vanuit haar online gemeenschap lijkt Rachel kracht te geven in deze moeilijke periode.
Een boodschap van hoop en dankbaarheid
Met haar openhartige bericht herinnert Rachel ons eraan hoe belangrijk familie en herinneringen zijn. Ondanks het verdriet kiest ze ervoor om de liefde en warmte die ze van haar ouders heeft gekregen centraal te stellen.
Haar dagelijkse ritueel van een kaars branden is niet alleen een manier om hen te herdenken, maar ook een symbool van hoop en dankbaarheid.
Een nieuw hoofdstuk met een diepe verbinding
Rachel Hazes blijft vechten tegen de pijn van verlies, maar haar rituelen en liefdevolle woorden laten zien hoe belangrijk het voor haar is om verbonden te blijven met haar ouders. Door haar verhaal te delen, biedt ze ook troost en inspiratie aan anderen die met vergelijkbaar verlies te maken hebben.

Actueel
Circusleeuw was 20 jaar lang opgesloten, kijk zijn reactie als hij wordt vrijgelaten

Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.