Actueel
Rachel Hazes getroffen door groot verlies: ‘Onwerkelijk om je zo plots te moeten missen’
Rachel Hazes heeft een emotioneel zware dag achter de rug. Gisteren zou haar vader, Jan van Galen, 78 jaar zijn geworden. Via Instagram deelt Rachel een persoonlijk en ontroerend bericht om stil te staan bij deze bijzondere, maar ook beladen dag.
Een persoonlijke boodschap vol liefde
Rachel begint haar bericht met een liefdevolle felicitatie. “Lieve pap, gefeliciteerd vandaag met jouw verjaardag,” schrijft ze. Ze spreekt de hoop uit dat haar vader, samen met dierbaren, geniet van een borrel aan de ‘Petrusbar’ in het hiernamaals.
“Geef iedereen boven een dikke kus van mij,” voegt ze eraan toe. Deze woorden tonen de diepe verbondenheid die Rachel met haar vader blijft voelen, zelfs na zijn 0verlijden.
Dagelijks een kaarsje bij de urn
Sinds het 0verlijden van haar vader heeft Rachel een speciale herdenkingsplek gecreëerd. Zowel de urn van haar vader als die van haar moeder staan naast elkaar in Spanje, een plek die een grote betekenis heeft voor de familie Hazes.
Rachel vertelt dat ze elke dag een kaars brandt bij deze urnen. “Ik ben zo blij dat ik jullie een laatste rustplaats hier in jullie geliefde Spanje heb kunnen geven,” schrijft ze. Deze dagelijkse gewoonte symboliseert hoe ze haar ouders nog steeds dichtbij houdt.
Een onverwacht verlies
Het 0verlijden van Jan van Galen afgelopen juni kwam onverwacht. Hij sti*rf op 77-jarige leeftijd. Rachel was op dat moment in Spanje en kon niet bij haar vader zijn in zijn laatste uren.
Dit gemis blijft een zware last voor haar. In eerdere interviews en posts heeft Rachel meerdere keren benadrukt hoe plotseling het verlies kwam en hoe moeilijk het voor haar is om dit een plek te geven.
Herinneringen aan een sterke band
In een eerdere Instagram-post gaf Rachel een inkijkje in de hechte band die ze met haar vader had. Ze vertelde over de dagelijkse gesprekken waarin humor en liefde centraal stonden. “Hoe onwerkelijk is het om jou nu ook zomaar te moeten missen,” schreef ze destijds.
Ze herinnerde zich hoe haar vader altijd voor een lach zorgde, zelfs op de moeilijkste momenten. Het telefoontje waarin ze hoorde dat het slecht ging met hem, blijft een van de meest pijnlijke herinneringen voor Rachel.
Een leven vol herinneringen
Met haar liefdevolle woorden en dagelijkse rituelen toont Rachel hoe ze de herinneringen aan haar ouders levend houdt. Ze benadrukt de waarde van de momenten die ze met hen heeft gedeeld, maar ook de pijn van het moeten loslaten. Haar dankbaarheid voor de liefde en humor die haar vader haar heeft gegeven, blijft een centrale rol spelen in haar leven.
Een betekenisvolle rustplaats in Spanje
Rachel’s keuze om de urnen van haar ouders in Spanje te plaatsen, onderstreept de bijzondere band van de familie met dit land. Voor de Hazes-familie was Spanje altijd een plek van rust en geluk. Door hen hier een laatste rustplaats te geven, voelt Rachel dat ze hen op een liefdevolle manier eert.
R0uwen op haar eigen manier
Met haar Instagram-post deelt Rachel niet alleen haar verdriet, maar ook haar veerkracht. Haar boodschap is een herinnering aan hoe belangrijk het is om herinneringen aan dierbaren levend te houden.
Hoewel de pijn van het verlies groot is, probeert ze troost te vinden in de gedachte dat haar ouders nu samen zijn. “Ik hoop dat jullie daarboven net zo veel van elkaar genieten als jullie hier op aarde deden,” schreef ze eerder.
Reacties van fans en volgers
Onder de post van Rachel stroomden de reacties binnen. Veel fans delen hun steun en medeleven met de zangeres. “Blijf sterk, Rachel,” schrijft een volger. “Wat een mooie manier om je ouders te eren,” reageert een ander. De warmte en empathie vanuit haar online gemeenschap lijkt Rachel kracht te geven in deze moeilijke periode.
Een boodschap van hoop en dankbaarheid
Met haar openhartige bericht herinnert Rachel ons eraan hoe belangrijk familie en herinneringen zijn. Ondanks het verdriet kiest ze ervoor om de liefde en warmte die ze van haar ouders heeft gekregen centraal te stellen.
Haar dagelijkse ritueel van een kaars branden is niet alleen een manier om hen te herdenken, maar ook een symbool van hoop en dankbaarheid.
Een nieuw hoofdstuk met een diepe verbinding
Rachel Hazes blijft vechten tegen de pijn van verlies, maar haar rituelen en liefdevolle woorden laten zien hoe belangrijk het voor haar is om verbonden te blijven met haar ouders. Door haar verhaal te delen, biedt ze ook troost en inspiratie aan anderen die met vergelijkbaar verlies te maken hebben.
Veel bedrijven hebben de traditie om hun medewerkers rond de kerstdagen te verrassen met een kerstpakket. Het is een gebruik dat al tientallen jaren bestaat en voor veel mensen onlosmakelijk verbonden is met de laatste weken van het jaar. Of het nu gaat om een doos met etenswaren, een praktisch cadeau of een meer persoonlijke verrassing: het kerstpakket staat symbool voor waardering en afsluiting. Het moment van uitreiken zorgt vaak voor een warme, bijna rituele sfeer op de werkvloer, waarin collega’s samen terugkijken op het afgelopen jaar.
Voor werkgevers is het kerstpakket een relatief eenvoudige manier om dankbaarheid te tonen. Het is een gebaar dat laat zien dat de inzet van medewerkers wordt gezien, zonder dat daar grote woorden voor nodig zijn. Juist omdat het zo’n vaste traditie is, wordt er ook veel betekenis aan gehecht. Medewerkers kijken er vaak naar uit en bespreken onderling wat ze hebben gekregen. Het kerstpakket is daarmee niet alleen een cadeau, maar ook een sociaal moment dat verbindt.
Voor werknemers voelt een kerstpakket vaak als erkenning. Zeker na een intensief of zwaar jaar kan zo’n gebaar extra belangrijk zijn. Het gaat daarbij niet om de financiële waarde, maar om het idee erachter. Een kerstpakket zegt in feite: “We hebben gezien wat je hebt gedaan, dank je wel.” Dat gevoel kan bijdragen aan motivatie, werkplezier en loyaliteit. Zelfs een klein pakket kan dat effect hebben, zolang het met aandacht is samengesteld.
Toch kan het ook anders uitpakken. Wanneer een kerstpakket als karig, onpersoonlijk of zelfs achteloos wordt ervaren, kan het juist teleurstelling oproepen. In plaats van waardering voelt het dan als een gemiste kans. Dat geldt zeker in sectoren waar medewerkers het hele jaar hard hebben gewerkt onder hoge druk. Juist daar ligt de lat gevoelsmatig hoger. Een kerstpakket wordt dan een spiegel van hoe een organisatie met haar mensen omgaat.
Een opvallend kerstpakket zorgt voor discussie
Dat spanningsveld werd dit jaar pijnlijk zichtbaar bij een medewerker van PostNL. Op sociale media verscheen een bericht waarin een medewerker liet zien wat hij vanuit het hoofdkantoor als kerstpakket had ontvangen. Het cadeau bestond uit één enkel item: een kerstbal in de vorm van een PostNL-brievenbus. Hoewel het object op zichzelf misschien als grappig of symbolisch bedoeld was, viel het bij de ontvanger duidelijk verkeerd.
De medewerker deelde zijn teleurstelling, niet zozeer omdat het cadeau weinig waarde had, maar omdat het gebaar volgens hem geen recht deed aan de inzet van het afgelopen jaar. In een sector waar veel wordt gevraagd van werknemers — denk aan lange dagen, piekdrukte rond feestdagen en werken in weer en wind — voelde dit pakket voor hem als een schrale afsluiting. Het bericht werd al snel opgepikt en gedeeld, wat leidde tot veel reacties.
Reacties van collega’s en buitenstaanders
Wat vooral opviel, was de solidariteit vanuit collega’s. Medewerkers van het depot waar de betrokkene werkte, besloten in te grijpen. Zij vulden het oorspronkelijke cadeau aan met extra attenties en pakten alles feestelijk in. Daarmee wilden ze laten zien dat waardering niet alleen van bovenaf hoeft te komen, maar ook onderling kan worden gegeven. Dat gebaar werd door velen als hartverwarmend ervaren.
Online stroomden de reacties binnen. Sommige mensen vonden de kerstbal juist creatief en symbolisch: een herkenbaar object dat trots op het bedrijf uitstraalt. Anderen waren minder mild en spraken van “bezuinigingen op de verkeerde plek”. De discussie draaide al snel niet meer alleen om dit specifieke pakket, maar om een bredere vraag: wat mag je als medewerker verwachten van een kerstpakket?
De symbolische waarde van een kerstpakket
Een kerstpakket is in essentie een symbool. Het staat niet gelijk aan salaris of bonussen, maar vertegenwoordigt iets anders: aandacht. Wanneer die aandacht ontbreekt of als minimaal wordt ervaren, kan dat harder aankomen dan een financiële tegenvaller. Mensen willen zich gezien voelen, zeker aan het einde van een jaar waarin ze zich hebben ingezet voor het bedrijf.
In veel organisaties wordt het kerstpakket daarom zorgvuldig samengesteld. Soms zelfs met keuzemogelijkheden, zodat medewerkers iets kunnen kiezen dat bij hen past. Dat kost meer moeite, maar levert vaak ook meer waardering op. Het laat zien dat er is nagedacht over de ontvanger, en niet alleen over het afvinken van een traditie.
Besparingen en realiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat veel bedrijven te maken hebben met stijgende kosten. Energieprijzen, lonen en logistieke uitdagingen zetten budgetten onder druk. In dat licht kiezen sommige organisaties ervoor om te besparen op extra’s zoals kerstpakketten. Dat is begrijpelijk, maar het blijft een delicate balans. Juist kleine besparingen op symbolische momenten kunnen een groot effect hebben op hoe medewerkers zich voelen.
Het voorbeeld van de PostNL-medewerker laat zien hoe dun die lijn kan zijn. Wat voor de ene persoon een ludiek cadeau is, voelt voor de ander als een gebrek aan waardering. Dat verschil in beleving maakt het onderwerp zo gevoelig. Het gaat niet alleen om wat je geeft, maar ook om hoe dat wordt ontvangen.
Waardering zit soms in kleine dingen
Opvallend genoeg liet deze situatie ook een positieve kant zien. Het initiatief van collega’s om het pakket aan te vullen, benadrukte dat waardering niet altijd van het management hoeft te komen. Onderlinge betrokkenheid kan minstens zo belangrijk zijn. Voor de medewerker in kwestie werd het uiteindelijk een warmer moment dan het oorspronkelijke cadeau deed vermoeden.
Dat zegt veel over de kracht van collegialiteit. In een tijd waarin werk steeds individualistischer kan aanvoelen, zijn dit soort gebaren waardevol. Ze laten zien dat mensen elkaar niet laten vallen, ook niet als een officieel gebaar tekortschiet.
Een traditie die blijft evolueren
Het kerstpakket zal waarschijnlijk nooit helemaal verdwijnen. Daarvoor is de traditie te diep geworteld in de werkcultuur. Wel verandert de invulling ervan. Steeds vaker zien we duurzame pakketten, lokale producten of ervaringen in plaats van spullen. Ook dat is een manier om betekenis toe te voegen zonder per se meer geld uit te geven.
Het verhaal rond het PostNL-kerstpakket laat vooral zien hoe belangrijk context en verwachtingen zijn. Een kerstpakket is geen verplicht nummer, maar een kans. Een kans om waardering uit te spreken, verbinding te creëren en het jaar positief af te sluiten.
Meer dan een doos onder de boom
Uiteindelijk draait het niet om de inhoud van de doos, maar om het gevoel dat ermee wordt overgebracht. Medewerkers willen voelen dat hun inzet ertoe doet. Dat kan met een groot gebaar, maar net zo goed met een klein, doordacht cadeau. Of, zoals in dit geval, met de warmte van collega’s die elkaar steunen.
Wat vind jij: moet een kerstpakket vooral praktisch zijn, persoonlijk of symbolisch? En waar ligt voor jou de grens tussen “prima” en “teleurstellend”? De discussie laat zien dat dit onderwerp nog lang niet is uitgepraat — en dat misschien juist daarom het kerstpakket zo’n bijzondere traditie blijft.